Η περιορισμένη πρόσβαση σε γιατρούς και νοσοκομεία και η οικονομική δυσχέρεια των γονιών, σύμφωνα με τα στοιχεία του «Χαμόγελου», οδήγησε σε αύξηση κατά 72,8% των παιδιών που επισκέφθηκαν το Πολυϊατρείο του οργανισμού, κατά 44,8% των παιδιών που υποστηρίχθηκαν μέσω παιδιατρικής, κατ' οίκον νοσηλείας και κατά 25,9% των αιτημάτων που έλαβε και κάλυψε ο οργανισμός σχετικά με προβλήματα υγείας. Παράλληλα, μεγάλωσε κατά 45,5% ο αριθμός των παιδιών με προβλήματα διαβίωσης, που στηρίχθηκαν.
Σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, αυξήθηκαν κατά 40,9% οι ανώνυμες και επώνυμες αναφορές σε θέματα κακοποίησης, αλλά αυτά τα στοιχεία είναι μόνο ενδεικτικά. «Δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα, καθότι», διευκρίνισε ο κ. Γιαννόπουλος, «δεν υπάρχει εθνικός οργανισμός που να καταγράφει, για παράδειγμα τη σεξουαλική κακοποίηση. Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ένα κέντρο αναφοράς για τέτοια περιστατικά, γιατί το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι καταγγέλλεται. Το μαθαίνει κανείς όταν “σκάσει η βόμβα”, όμως το θέμα προϋπάρχει και καλύπτεται», συμπλήρωσε.
Βία εναντίον των παιδιών
Ένας από τους λόγους που η κακοποίηση παιδιών μένει μυστικό, οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί μια κατάσταση «που μένει στο σπίτι», περιέγραψε ο κ. Γιαννόπουλος. Και αυτό, γιατί στη συντριπτική πλειονότητα των αναφορών, θύτες είναι είτε η μητέρα, είτε ο πατέρας, είτε και οι δυο, σπάνια καταγγέλλεται άτομο άγνωστο στα παιδιά. Ή μπορεί να είναι κάποιος δάσκαλος, ομαδάρχης κλπ, δηλαδή άνθρωπος σε θέση ευθύνης και εμπιστοσύνης προς το παιδί.
«Πολλές φορές πίσω από μια κλήση για συμβουλές, μπορεί να κρύβεται μια πιο σοβαρή περίπτωση», εξήγησε ο κ. Γιαννόπουλος. Για παράδειγμα, ένα κοριτσάκι τηλεφώνησε στο «Χαμόγελο» γιατί οι γονείς του το έδερναν και με την κουβέντα αποκαλύφθηκε πως το παιδάκι δεχόταν και σεξουαλική κακοποίηση, απλώς δεν ήξερε πως αυτό είναι λάθος, είχε ενστερνιστεί και «κανονικοποιήσει» την κατάσταση. «Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρέπει να ενταχθεί στα σχολεία, ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν το σώμα τους και πώς να προστατεύονται», τόνισε ο κ. Γιαννόπουλος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Χαμόγελου», μεταξύ άλλων, 23.045 παιδιά υποστηρίχθηκαν σε θέματα βίας το 2020, η συμβουλευτική γραμμή 11611 δέχθηκε 7.411 κλήσεις, ενώ η γραμμή SOS 1056, 198.653 κλήσεις. Επίσης, 1.123 καταγγελίες για 2.009 παιδιά προχώρησαν σε εισαγγελικές έρευνες και πραγματοποιήθηκαν 144 επιτόπιες παρεμβάσεις για 223 παιδιά. Κατατέθηκαν 126 αιτήματα φιλοξενίας για 187 παιδιά, 305 παιδιά μεγαλώνουν στα σπίτια του οργανισμού (εκ των οποίων επτά έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση) και φιλοξενήθηκαν τέσσερα παιδιά με τις μητέρες τους, οι οποίες έπεσαν θύματα ενδοοικογενειακής βία.
Εξαφανίσεις παιδιών και ενηλίκων
Σε σχέση με τις εξαφανίσεις, οι έφηβοι αναδεικνύονται η μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα με τάσεις φυγής. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, οι αιτίες εντοπίζονται μέσα στην οικογένεια και στα δύσκολα κανάλια επικοινωνίας παιδιών-γονιών. «Η γρήγορη αναφορά του συμβάντος έχει μεγάλη σημασία για την έκβαση της εξαφάνισης», τόνισε ο κ. Γιαννόπουλος.
Συνολικά υποστηρίχθηκαν 787 παιδιά και 50 ενήλικες, ενώ 10.421 κλήσεις δέχθηκε η Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά 11600.
Επίσης, 101 παιδιά εξαφανίστηκαν, εκ των οποίων 93 εντοπίστηκαν, 25 αιτήματα δέχθηκε ο οργανισμός για αναζήτηση 50 ενηλίκων, από τους οποίους βρέθηκαν οι 41.
Υγεία και φτώχεια
Συνολικά, 13.511 παιδιά με θέματα υγείας υποστηρίχθηκαν, 6.680 έλαβαν προληπτικές εξετάσεις, 8.776 ιατρικές εξετάσεις, 2.566 παιδιά και νεογνά και 881 ενήλικες διακομίστηκαν πανελλαδικά, 556 παιδιά συμμετείχαν στην παιδιατρική κατ' οίκον νοσηλεία, 518 παιδιά εξετάστηκαν στο Πολυϊατρείο του οργανισμού και 1.825 παιδιά απασχολήθηκαν δημιουργικά στα Νοσοκομεία Παίδων.
Επίσης, παρασχέθηκε στήριξη σε 20.219 παιδιά σε κατάσταση φτώχειας, εκ των οποίων 20.174 ολιστικά, μέσα από τα Κέντρα Στήριξης σε όλη την Ελλάδα, ενώ 45 παιδιά μεγαλώνουν σε τρία Σπίτια Ημερήσιας Φροντίδας του Οργανισμού, οι οικογένειες των οποίων αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην λειτουργικότητα τους. Τα παιδιά το πρωί πηγαίνουν στο σχολείο και μετά στα Σπίτια Ημερήσιας Φροντίδας, με την υποστήριξη εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού μελετούν, παρακολουθούν εξωσχολικές δραστηριότητες, παίζουν, τρώνε, κάνουν μπάνιο και το βράδυ, έχοντας ολοκληρώσει όλα όσα ένα παιδί της ηλικίας τους κάνει καθημερινά, επιστρέφουν στην οικογένειά τους.
«Κάθε δήμος πρέπει να έχει ένα σπίτι ημερήσιας φροντίδας», υπογράμμισε ο κ. Γιαννόπουλος. «Είναι σημαντικό οι οικογένειες όπου υπάρχει αγάπη να παραμένουν ενωμένες, παρά τα οικονομικά ή όποια προβλήματα. Αν δεν υπάρχει κακοποίηση, τα παιδιά δεν πρέπει να απομακρύνονται από το οικογενειακό περιβάλλον», ανέφερε ο κ. Γιαννόπουλος.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» δέχθηκε το 2020 αιτήματα φιλοξενίας για 187 παιδιά, από αυτά τα εννιά (δυο αγόρια και επτά κορίτσια) είχαν δεχθεί σεξουαλική κακοποίηση. Συνολικά ο οργανισμός έλαβε αναφορές για την κακοποίηση 2.009 παιδιών, 31 για σεξουαλική κακοποίηση (8 αγόρια και 23 κορίτσια). Τέλος, ο οργανισμός παρείχε συμβουλευτική υποστήριξη σε 4.798 άτομα, από αυτά τα 45 χρειάστηκαν υποστήριξη αναφορικά με τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιού.
19°
