Next Gen: Η generation Z δείχνει ήδη τι αξίζει

Από το 2020, τη χρονιά που θέλουμε να ξεχάσουμε, στο 2021, τη χρονιά που ελπίζουμε ότι θα πάρουμε τη ζωή μας πίσω. Αυτά τα 25 νέα πρόσωπα μας γεμίζουν αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε. Είναι η επόμενη γενιά, αυτή που θα ζήσει τον 21ο αιώνα. Η generation Z δείχνει ήδη τι αξίζει.

Aμαλία Αρσένη, Ηθοποιός

Από τη χρονιά που πέρασε μου έμεινε η αίσθηση πίστης στον άνθρωπο, η ανάγκη της επαφής και της οικουμενικότητας. Μας ενώνουν πιο πολλά από όσα μας χωρίζουν. Ο εχθρός ήταν κοινός και αόρατος, όλοι οι άνθρωποι βρεθήκαμε σε μια κοινή μοίρα όπου τα πάντα ανατράπηκαν. Η έννοια του δεδομένου, του απόλυτου, άλλαξε. Όλη αυτή η τραγωδία δεν είχε κάθαρση δυστυχώς, μόνο απώλειες και απομόνωση. Για το θέατρο ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά και όλοι εμείς που από πρώτο χέρι βιώνουμε αυτή την απουσία της τέχνης από την κοινωνική ζωή θα ευχόμαστε το 2021 να είναι από όλες τις απόψεις υποστηρικτικό ως προς τη δουλειά μας και τη θέση του καλλιτέχνη στην κοινωνία.

Δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω σχέδια για το 2021, κανείς δεν μπορεί να μιλάει πλέον με σιγουριά, μπορεί όμως να εκφράσει όνειρα. Εμένα το όνειρό μου είναι το θέατρο να ανοίξει άμεσα, να μπορούμε να έχουμε το κοινό μας απέναντί μας και να έχουμε πάνω από όλα κυρίως την Υγεία μας. Από την προηγούμενη σεζόν θα συνεχιστούν καλώς εχόντων των πραγμάτων το «170 τετραγωνικά» του Γιωργή Τσουρή στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης και η «Χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις» της Ορνέλα Βόρψι σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι στο θέατρο Σταθμός.

Αρίων Σπυρίδης, Business development & marketing, & Προμηθέας Σπυρίδης, Head of design στην εταιρεία Minas

Η χρονιά που διανύουμε ήταν ομολογουμένως αρκετά δύσκολη. Κάθε δυσκολία ωστόσο επιχειρηματικά κρύβει προκλήσεις. Εμείς, ως νέα γενιά της εταιρείας Minas, έχουμε από καιρό αφουγκραστεί τη σημασία της τεχνολογίας και προσπαθούμε να την ενσωματώσουμε και να την προσαρμόσουμε στα δικά μας επιχειρηματικά σχέδια. Θεωρούμε ότι η τεχνολογία αποτελεί το παρόν και το μέλλον των καιρών μας και δεν έχεις παρά να την εκμεταλλευτείς υπέρ σου. Το 2019 και το 2020 φτιάξαμε ένα ολοκαίνουργιο site, φιλικό και εύχρηστο για τον καταναλωτή, που αποτυπώνει το δικό μας ξεχωριστό ύφος και χαρακτήρα στον χώρο του κοσμήματος. Φτιάξαμε ακόμα ειδικό department στην εταιρεία που αφορά στο 3D printing. Επομένως, η χρονιά του Covid19 που έφερε στο επίκεντρο της ζωής μας το ηλεκτρονικό εμπόριο ως μοναδική επιλογή αγορών, μας έχει βρει προετοιμασμένους.

Το 2021 μας βρίσκει γεμάτους ελπίδα –αυτό άλλωστε αντικατοπτρίζει και το γούρι μας(!)– να συνεχίσουμε να μεγαλώνουμε την οικογένεια του Minas και εντός της χώρας αλλά αυτή τη φορά στρέφοντας το βλέμμα μας και εκτός αυτής. Είμαστε νέοι, έχουμε φρέσκιες επιχειρηματικές ιδέες και θεωρούμε πως ήρθε ο καιρός το Minas design που αγαπούν πολλοί και στο εξωτερικό να το επεκτείνουμε και προς τα εκεί.

Hope is in each of us!

Good Job Nicky, Τραγουδιστής, στιχουργός

«Never ever again take anything for granted». Παίρνουμε για δεδομένα πολλά απλά καθημερινά πράγματα, όπως η υγεία μας, για την οποία έμαθα να είμαι πραγματικά ευγνώμων. Επίσης ότι υπάρχει κίνηση μέσα σε όλη αυτή την αδράνεια και η ανεξήγητη ομορφιά που πηγάζει από όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση, σαν να ανθίζει κάτι καινούργιο. Και σε ένα πιο δυσάρεστο τόνο, λυπάμαι πάρα πολύ για όλες τις μικρές επιχειρήσεις που έκλεισαν και όλους τους ανθρώπους από πίσω που βασανίζονται οικονομικά, τους πονάω πραγματικά.

Απλώς ελπίζω να είμαστε παραγωγικοί και να χτίσουμε κάτι όμορφο πάνω στα θεμέλια που φτιάξαμε το 2020. Μακάρι να είναι ελεύθερη η Γη όπως πριν, να μπορέσουμε να κάνουμε κάποιο live για να συνδεθούμε με τον κόσμο, που είναι αυτό που μας έχει λείψει πιο πολύ από όλα. Το περιμένω πώς και πώς...

Δανάη Λιβιεράτου, Φοιτήτρια μουσικής στο Royal Northern College of Music στο Manchester της Αγγλίας

Τι να πρωτοπώ… ήταν μια χρονιά με τρομακτικές αλλαγές για όλη την ανθρωπότητα. Εμένα προσωπικά μου έκοψε την τελευταία μου χρονιά σχολείου στη μέση, άλλαξε τη συνθήκη των τελικών εξετάσεων και μας ανάγκασε σε μια ηλικία που ποτέ δεν πρέπει να γίνεται αυτό, να αποστασιοποιηθούμε ο ένας από τον άλλον. Η γεύση που μου μένει από τη χρονιά αυτή είναι λίγη μελαγχολία, αμηχανία και αγωνία για το πώς και αν θα επηρεάσει αυτή η κατάσταση το μέλλον μου.

Το μόνο που σκέφτομαι είναι οι σπουδές μου, γιατί είναι η πρώτη μου χρονιά που είμαι φοιτήτρια και είμαι πολύ ενθουσιασμένη με αυτό και μόνο το γεγονός. Ελπίζω πως μέσα στο 2021 θα μπορέσω να πάω στην Αγγλία και να βιώσω αυτή την εμπειρία από κοντά, γιατί προς το παρόν βρίσκομαι σε online mode.

Konnie Metaxa, Ηθοποιός, τραγουδίστρια, performer

Η χρονιά της πανδημίας ήταν μία από τις πιο busy της ζωής μου. Εκτός από τα singles που κυκλοφόρησα, ήμουν αρχικά στο «JustThe 2 Of Us» και μετά στο «Πρω1νό», που σημαίνει ότι η καθημερινότητά μου στη δουλειά ήταν πολύ γεμάτη. Μένοντας στο σπίτι, χαλάρωσα, ξεκουράστηκα, κοιμήθηκα όσο ποτέ και πέρασα χρόνο με την οικογένειά μου, κάτι που είχα πολύ καιρό να κάνω.

Τα σχέδιά μου για το 2021 είναι… να δουλέψω τρεις φορές παραπάνω απ’ όσο δούλεψα το 2020 και η ζωή μας να επιστρέψει όπως ήταν πριν από την πανδημία.

Γιώργος Κακοσαίος, Τραγουδιστής, μουσικός

Ήταν μια πολύ άσχημη χρονιά για ολόκληρη την ανθρωπότητα, το 2020. Ο καθένας έπρεπε και πρέπει να παλέψει μόνος του. Είμαι πολύ τυχερός που όλο αυτό το διάστημα είχα δίπλα μου τους ανθρώπους που αγαπώ: την οικογένειά μου. Το παλέψαμε μαζί και ο χρόνος πέρασε πολύ δημιουργικά, με πολλή μουσική. Εξάλλου, αυτή τη χρονιά έκανα και τα πρώτα δισκογραφικά μου βήματα.

Για το 2021, πρώτα ο Θεός, αν όλα πάνε καλά, σκοπός μου είναι να βγάλω ακόμα περισσότερα τραγούδια και να ξεκινήσω τις live εμφανίσεις. Να έρθω σε επαφή με τον κόσμο. Είναι ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας τραγουδιστής κι ανυπομονώ γι’ αυτό.

Στέλιος Κερασίδης, Πιανίστας

Φέτος ήταν μια πραγματικά περίεργη χρόνια. Πολύ διαφορετική. Από τη μία μου έλειψαν λίγο οι φίλοι μου, το σχολείο, οι βόλτες, τα παιχνίδια έξω στη φύση και το σινεμά· από την άλλη μου άρεσε που βρήκα χρόνο να μείνω στο σπίτι με την οικογένειά μου και να ασχοληθώ περισσότερο με το πιάνο και τη μουσική μου. Έτσι προέκυψε και το «Βαλς της απομόνωσης», μια δίκη μου σύνθεση που έκανε τον γύρο του κόσμου και έδωσε κουράγιο και δύναμη στους ανθρώπους που υπέφεραν από την πανδημία και τον εγκλεισμό. Ήταν πολύ τρελό όλο αυτό που συνέβη να μου στέλνουν χιλιάδες μηνύματα από κάθε γωνία της γης και να με καλούν να παίξω πιάνο σε μοναδικά μέρη, όπως για παράδειγμα στις Στήλες του Ολύμπιου Διός όπου έδωσα ρεσιτάλ για τη Προεδρία του Συμβουλίου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εύχομαι πάντως μια τέτοια δύσκολη χρόνια να μην ξαναέρθει ποτέ για την ανθρωπότητα.

Το 2021; Η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο μικρός για να σχεδιάζω το μέλλον. Το μυαλό μου είναι μόνο στο πιάνο. Α και στο παιχνίδι (χαχαχά). Μελετάω καθημερινά, γράφω δικές μου μελωδίες και είμαι τυχερός που έχω τους γονείς μου και μια φοβερή εταιρία σαν τη Minos EMI να οργανώσει προσεκτικά κάθε επόμενο βήμα στη μουσική μου πορεία. Σίγουρα πάντως να περιμένετε πολλές ακόμη εκπλήξεις!

Kριστιάνα Μπέτα, Δικηγόρος, ζωγράφος

Αδιαμφισβήτητα το 2020 ήταν μια χρόνια πολύ δύσκολη για όλο τον κόσμο. Όμως ήταν μια ευκαιρία για εμένα ώστε να έρθω πιο κοντά με τον εαυτό μου, να γνωρίσω κάποιες πτυχές του και να βελτιώσω άλλες. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω, κάτι που αμελούσα για πολλά χρόνια και αυτό ήταν το χτύπημα μιας νέας πόρτας στη ζωή μου. Είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο τον οποίο εκμεταλλεύτηκα αναζητώντας έμπνευση και δημιουργώντας. Το σημαντικότερο δώρο που μου έκανε το έτος που πέρασε, ήταν ο χρόνος που πέρασα με την οικογένειά μου. Για ακόμα μια χρόνια πήρα την αγάπη και την παρουσία των δικών μου ανθρώπων και αυτό νομίζω είναι το πιο πολύτιμο δώρο.

Κάθε χρόνος για εμένα είναι μια ευλογία και ένα δώρο από τη ζωή. Το 2021 είμαι σίγουρη ότι θα είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά καθώς θα αφιερωθώ σε δύο τομείς που με κάνουν ευτυχισμένη, την τέχνη και τη νομική. Δουλεύω πάνω στο αντικείμενο που έχω σπουδάσει, και ταυτόχρονα ασχολούμαι επαγγελματικά με τη ζωγραφική. Το 2021 θέλω να δώσω περισσότερο βάση στην πνευματική και ψυχική μου υγεία. Να ανακαλύψω νέα πράγματα και δρόμους. Το σημαντικότερο μάθημα που πήρα από το προηγούμενο έτος, είναι ότι πρέπει να βιώνουμε την κάθε στιγμή μας και με αυτό ως αρχή θα ξεκινήσω το ταξίδι μου στο 2021.

Αναστάσιος Ράμμος, Τραγουδοποιός

Την περίοδο της πανδημίας τη βίωσα όπως όλος ο κόσμος. Σπίτι, άραγμα και δημιουργία. Αυτές οι δύσκολές συνθήκες αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης, καθώς κυκλοφόρησα από την Panik Records το «Μετακίνηση 6», ένα τραγούδι για τα νέα δεδομένα που διαμόρφωσαν η πανδημία και το lockdown, το οποίο έγραψε η σπουδαία στιχουργός Ελεάνα Βραχάλη.

Τα σχέδιά μου για το 2021; Έχω πάψει να κάνω σχέδια από πολύ πολύ μικρή ηλικία. Απλά ακολουθώ τα πράγματα, όπως είναι να τύχουν. Εύχομαι να έχουμε όλοι μία όμορφη χρονιά, καλύτερη από την προηγούμενη.

Hλίας Μπόγδανος, Μουσικός

Βίωσα την καραντίνα με αισιοδοξία και χαμόγελο! Προσπάθησα να μείνω δημιουργικός, βάζω ξυπνητήρι το πρωί, πηγαίνω για τρέξιμο, μαγειρεύω και κάνω συνέχεια πράγματα για να μένω δραστήριος. Έχω γράψει πολλά κομμάτια, γενικά έχω πολύ έμπνευση αυτό τον καιρό επειδή έγινε μια παύση στους τόσο γρήγορους κατά τα άλλα ρυθμούς ζωής και μπόρεσα να κάνω μια ενδοσκόπηση. Επαγγελματικά δέχτηκα μεγάλο πλήγμα, αν σκεφτείς ότι το show που έκανα στην τηλεόραση σταμάτησε, οι ζωντανές εμφανίσεις επίσης και τα δυο μαγαζιά εστίασης που έχω έκλεισαν προσωρινά. Αυτό με έκανε να στραφώ στο ποιος είναι ο Ηλίας και να δω κάποια πράγματα που δεν θα έβλεπα εάν δεν ερχόταν η πανδημία. Πάντα πρέπει να κρατάμε τα καλά από το οτιδήποτε.

Τα σχέδιά μου για το 2021 είναι να κυκλοφορήσω πολλά νέα τραγούδια, να ταξιδέψω παντού και συνέχεια (ελπίζω να επιτρέπονται οι ζωντανές εμφανίσεις και τα ταξίδια για συναυλίες) και να συνεχίσω να ζω την κάθε στιγμή, γιατί κάθε μια είναι ξεχωριστή.

Θέλω να είμαι θετική για το 2021. Θέλω να πιστεύω ότι τα πιο δύσκολα τα έχουμε περάσει και έρχονται πιο όμορφες μέρες. Τα σχέδιά μου για το 2021 είναι να επικεντρωθώ στις τρεις ταινίες που παίζω, «The Light Touch», «Isthmus» και το «Highway 13» και θα κάνουν release το 2021 στα ον-λάιν φεστιβάλ πλέον. Θα συνεχίσω να παίζω σε ταινίες όσο γυρίζονται, να κυνηγώ νέους ρόλους, να ασχοληθώ ακόμη περισσότερο με το voice acting που μου αρέσει πολύ και μπορώ να το κάνω απ' το στούντιο του σπιτιού μου, εάν χρειαστεί. Παράλληλα θα δουλέψω για κάποια δικά μου πρότζεκτ. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να επιστρέψουν το συντομότερο όλα στη κανονική τους ροή και να βγούμε από αυτή τη «δοκιμασία» πιο δυνατοί, αγαπημένοι και ενωμένοι.

Τα σχέδιά μου για το 2021 είναι  να κερδίσω τον χώρο μου στην αγορά εργασίας και να εδραιωθώ ως brand μέσα από καλές και μακροχρόνιες συμφωνίες. Στα σχέδιά μου φυσικά είναι και το καλοκαίρι του ’21, να κάνω ένα πρότζεκτ όπου θα τρώει ο κόσμος από τα χέρια μου και θα με γνωρίσει από κοντά. Το μεγαλύτερο έπαθλο που πήρα από το παιχνίδι είναι η αποδοχή, η στήριξη και η αγάπη του κόσμου, και ο βασικότερος στόχος μου για τη νέα χρονιά είναι να βρω τρόπους, όταν τελειώσει όλο αυτό που περνάμε, να το επιστρέψω πίσω διπλά!

Πιστεύω ότι όσα σκεφτόμαστε και λέμε είτε μέσα μας είτε φωναχτά αυτά και πραγματοποιούνται. Σίγουρα υπάρχει δυσκολία στη δημιουργία και επίτευξη των προσωπικών στόχων για το 2021 γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της πανδημίας. Εγώ όμως χωρίς στόχους και όνειρα δεν νιώθω ζωντανή. Αυτό λοιπόν που στοχεύω για τη νέα χρονιά είναι όσο το δυνατόν καλύτερη αγωνιστική απόδοση στους επερχόμενους αγώνες για να κατορθώσω το μόνο που λείπει από την αθλητική μου καριέρα, τη συμμετοχή μου στην Ολυμπιάδα.

Ντάννη Γιαννακοπούλου, Ηθοποιός

Από το 2020 θα θυμάμαι την ταχύτητα της αλλαγής, το σοκ της ανατροπής, την υγεία ως πολυτιμότερο αγαθό, την αξία της αγκαλιάς και τον φόβο της επαφής. Θα θυμάμαι επίσης το Πάσχα της καραντίνας στο μπαλκόνι μου στα Εξάρχεια, τα Χρόνια Πολλά που αντάλλαξα με τον άγνωστο γείτονα του απέναντι σπιτιού, την αξία της γυμναστικής, κάποια συνταγή για σοκολατένιο κέικ χωρίς γλουτένη. Αλλά και την τελευταία παράσταση του «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» που δεν γνώριζα ότι θα ήταν η τελευταία και το πώς να καταλαβαίνω κάποιον όταν χαμογελά κάτω από τη μάσκα.

Για το 2021 αποφάσισα να μην κάνω σχέδια παρά μόνο όνειρα, όπως να ξαναβρεθώ στη Θεατρική Σκηνή, να είμαι υγιής, να αγκαλιάσω σφιχτά και ξένοιαστα τους αγαπημένους μου, να ταξιδέψω στη νότια Γαλλία, τη νότια Ιταλία και την Ελβετία.

Παναγιώτης Πέτσας, Μοντέλο

Η φάση με τον κορωνοϊό είναι πολύ περίεργη. Δεν περίμενα το δεύτερο lockdown και δεν κρύβω ότι με αναστάτωσε πολύ στην αρχή γιατί είχα βγει μόλις από το σπίτι του GNTM και ετοιμαζόμουν να ξεκινήσω καλές δουλειές και νέες συνεργασίες. Τελικά κλείστηκα στο σπίτι όπως οι περισσότεροι από εμάς και οι δουλειές περιορίστηκαν. Έχω έρθει όμως πιο κοντά με την οικογένειά μου αυτό το διάστημα του εγκλεισμού και έχω χρόνο να σκεφτώ ιδέες για το μέλλον.

Το νέο έτος θέλω απλά να ξεκινήσω να δουλεύω στο χώρο της μόδας περισσότερο, να μπορέσω να εστιάσω εκεί στο 100%, να ανοίξουν οι δουλειές και αν πάνε όλα καλά να ταξιδέψω στις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα οικονομικά για μένα και ελπίζω αυτό να γυρίσει. Το 2021 εύχομαι να πάει τον καθέναν από εμάς εκεί που επιθυμεί.

Αurora Marion (Ορόρα Μαριόν), Ηθοποιός

Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα νοικοκυρά. Και αυτό το έργο είναι πραγματικά ατελείωτο όταν είσαι τελειομανής. Πάσχεις. Αυτό είναι Το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ (με κεφαλαία) και προσαρμόζω τις επιθυμίες μου πλέον γύρω από αυτό. Οφείλω να πω ότι τη βαριέμαι απίστευτα αυτή τη νέα πραγματικότητα. Αλλά πιστεύω πως βρήκα την ισορροπία μου: σκουπίζω χορεύοντας, πλένω πιάτα τραγουδώντας, παίζω πιάνο όσο δουλεύει το πλυντήριο, βλέπω ταινίες σιδερώνοντας. Ο κόσμος χρειάζεται τέχνη για να εκφραστεί, να νιώσει, να μάθει, να ανακαλύψει… μόνο με τέχνη μπορεί να προχωρήσει ο κόσμος.

Χωρίς τέχνη είμαστε νεκροί σαν κοινωνία. Αργοπεθαίνουμε κάθε λεπτό και, όσο μένουμε μέσα, κάτι μέσα μας πεθαίνει. Άρα, Τέχνη μέχρις εσχάτων είναι η απάντηση. Σε ένα πιο γενικό πλαίσιο θα θυμηθώ μόνο δύο γεγονότα παγκόσμιας δικαιοσύνης: την κραυγή της Μάγδας Φύσσα και το κίνημα του Black Lives Matter που ξέσπασε παντού. Επιτέλους!

Τα σχέδιά μου για το 2021; Μάλλον να ρωτήσουμε το 2021 τι σχέδια έχει αυτό για μας! Έχω μια θεωρία που την έχω βγάλει εδώ και χρόνια και μάλλον δεν θα την αλλάξω. Ό,τι θέλεις να γίνει πολύ στη ζωή σου, δεν το λες πουθενά. Τους εφιάλτες μου όμως τους λέω για να μη γίνουν ποτέ. Μέχρι τώρα έχει λειτουργήσει. Μέρα με τη μέρα προχωράω και μου είναι αρκετό. Το μόνο καλό της εποχής αυτής, είναι πως έχουμε όλοι την ίδια αρρώστια. Όταν όμως κόβεται το ρεύμα κοιτάμε από το μπαλκόνι αν είναι «γενικό». Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έρχεται το φως. Άραγε θα επιστρέψει το φως το 2021;

Νικόλ Σαραβάκου, Τραγουδίστρια, μουσικός

Δεν κατάλαβα πότε ήρθε και πότε έφυγε αυτή η χρονιά. Ήταν πολύ διαφορετική από όλες τις άλλες. Όμως ήταν ιδιαίτερα δημιουργική για εμένα, αφού έγραψα τα πρώτα ολόδικά μου τραγούδια, στίχους και μουσικές και ήδη έχω ηχογραφήσει στο στούντιο τα περισσότερα από αυτά. Επίσης, στάθηκα τυχερή αφού σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, όσο αφορά τον βιοπορισμό, τους καλοκαιρινούς μήνες τραγουδούσα σε μια πανέμορφη ταράτσα στο κέντρο της Αθήνας.

Μέσα στο 2021 θα κυκλοφορήσει ο δεύτερος δίσκος μου ο οποίος θα αποτελείται από τα τραγούδια που προανέφερα και είμαι ενθουσιασμένη. Από εκεί και πέρα, ανυπομονώ να παίξω ξανά live γιατί η επαφή με τον κόσμο είναι αναντικατάστατη και μου έχει λείψει πολύ.

Η δική μου αντίδραση ήταν η ίδια που πάντα είχα. Γράφω στίχους. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος για μένα να τακτοποιήσω τα «μέσα» μου, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Έτσι έκανα και στην πανδημία. Για πρώτη μου φορά όμως αποφάσισα να δημοσιοποιήσω αυτό που έγραψα, να το βγάλω έξω από το στενό μου κύκλο. Εκ του αποτελέσματος καλώς το έκανα. Αυτό που δυο φίλοι μου κι εγώ φτιάξαμε σε ένα υπόγειο με στρώματα και κουβέρτες για στούντιο και με τόσους περιορισμούς φάνηκε πως ακούμπησε κάποιους ανθρώπους. Το τραγούδι στΑγώνες περιέγραφε αυτά που όλοι ζούσαμε αλλά ταυτόχρονα έλεγε κι ένα μεγάλο μπράβο. Απέδιδε τα εύσημα στο σύνολο της κοινωνίας η οποία αρχικά αντιμετώπισε με σύνεση και αίσθημα ευθύνης την πανδημία. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τη διεθνή κοινότητα να υποκλίνεται στη χώρα μου. Η Ελλάδα, που πάντα ήταν το μαύρο πρόβατο τώρα ήταν παράδειγμα προς μίμηση κι αυτό είναι σίγουρα κάτι που θα θυμάμαι από 2020. Δεν το είχα ξαναζήσει.

Μέσα λοιπόν από αυτό το τραγούδι κατάφερα να ξεπεράσω την οποιαδήποτε συστολή και να μοιραστώ, με όποιον έχει όρεξη, το μεράκι μου. Αυτή η αυστηρή «φυλακή», εμένα με απελευθέρωσε. Ούτε αυτό θα το ξεχάσω.

Πλέον συμπληρώνουμε 9 μήνες με τον ιό. Αυτοί οι μήνες μας χάρισαν το πιο ακριβό αγαθό, χρόνο. Μέχρι να κλειδαμπαρωθούμε στα σπίτια μας δεν είχαμε ποτέ χρόνο, όλο τρέχαμε να προλάβουμε, όλο βιαζόσασταν να τελειώσουμε. Στη καραντίνα είχαμε χρόνο!

Όπου έκρινε ο καθένας τον επένδυσε. Στον εαυτό του, στη δημιουργία, στην ξεκούραση, την γνώση, οπουδήποτε. Εγώ πέρασα χρόνο με τους γονείς μου. Τους γνώρισα βαθύτερα, έπαιξα μαζί τους παιχνίδια, τους άκουσα, τους κατάλαβα. Αυτό κι αν θα το θυμάμαι από αυτή την χρόνια.

Κι αλλά πολλά έχω να θυμάμαι όπως κάθε χρόνια. Ναι, ήταν δύσκολο το 2020 αλλά νομίζω πως πρέπει όλοι να το θυμόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε. Δυστυχώς ήδη νομίζω ότι το ξεχνάμε σιγά σιγά. Ας μην ξεχάσουμε τι σήμαινε να θες να αγκαλιάσεις την κοπέλα σου και να φοβάσαι, να θες να παίξεις μπάλα με τους φίλους σου και να μην μπορείς, να πρέπει να πεις αντίο σε κάποιον που αγαπάς και να το κανείς μέσα από μια οθόνη. Ας τα θυμόμαστε αυτά.

Παρότι η χρόνια που τώρα δύει μας βροντοφώναξε το ποσό εύθραυστα είναι τα σχέδιά μας, έχω κάποια για το 2021. Θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ, όχι απλά να γράφω τραγούδια αλλά και να τα μοιράζομαι με φίλους και ξένους. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα, την αγαπώ την χώρα μου και πιστεύω σε αυτή. Πιστεύω στις γενιές του ‘90 που τώρα ετοιμάζονται να γίνουν οι Άτλαντες της οικονομίας. Είμαστε γενιές για τις οποίες η μη κανονικότητα είναι κανόνας. Συνηθίσαμε όλα να αλλάζουν με ξέφρενους ρυθμούς. Οικονομικές κρίσεις, τεχνολογίες που αλλάζουν τον επαγγελματικό χάρτη ή ακόμα και ένας «αόρατος εχθρός». Όλα ανατρέπονται. Μπορεί να μην είχαμε την ευκαιρία να βρούμε τον επαγγελματικό μας λιμάνι όσο γρήγορα το έκαναν οι γονείς μας, αλλά μάθαμε να ταξιδεύουμε σε κάθε είδους θάλασσα. Αυτή λοιπόν η σοδειά  φιλόδοξων, ικανών και μπαρουτοκαπνισμένων καπετάνιων με γεμίζει αισιοδοξία για το 2021.

O 16χρονος μαθητής της Β΄ Λυκείου ζωγραφίζει για τους ανθρώπους που βίωσαν εγκεφαλικό. Η συγκεκριμένη αφίσα, που πωλείται 500 ευρώ, πήρε στον Στράτο περίπου 4 εβδομάδες για να τελειοποιηθεί. Για τη δημιουργία της έκοψε τρία κομμάτια ίδιου μεγέθους από ένα ρολό στρατσόχαρτο, τα κόλλησε μεταξύ τους με κόλλα atlacoll αραιωμένη με νερό και ύστερα πέρασε ολόκληρη την επιφάνεια της κενής αφίσας με ένα μείγμα κόλλας ταπετσαρίας σε μορφή σκόνης και ζεστού αρχικά νερού, ώστε να σκληρύνει το χαρτί. Ύστερα σχημάτισε με μολύβι τη μορφή των προσώπων και συνέχισε τη δουλειά με πινέλο.

Doxi (Γιώργος Δοξιάδης), Μουσικός

Μέσα στην πανδημία ήταν από τις πρώτες φορές που ένιωσα πως αφιέρωσα χρόνο στη μουσική με συγκέντρωση και εμπιστοσύνη στον εαυτό μου χωρίς το άγχος για το τι θα έρθει από τη δουλειά που παράγω. Αυτό με απελευθέρωσε και μπόρεσα να δημιουργήσω εστιάζοντας μόνο στη δημιουργικότητα. Φυσικά η επιτυχία είναι πάντα παρούσα στο μυαλό μου, αλλά για πρώτη φορά ένιωσα ότι δεν ήταν βασικό κίνητρο, κάτι που νομίζω πως πρέπει να πάρω μαζί μου ακόμα και μετά τη λήξη αυτής της περίεργης περιόδου.

Τα σχέδιά μου για το 2021 αναφέρονται πολύ στη δημιουργία αλλά και στη μετάδοση της μουσικής μου. Τελευταία, προσπαθώ να τελειοποιήσω το άλμπουμ το οποίο θα βγει στις αρχές του 2021 και να τελειώσω ένα άλλο άλμπουμ που δουλεύω από τότε που ήμουν στην Αμερική. Έμαθα πολλά φέτος, και σίγουρα νιώθω έτοιμος να μάθω και να κάνω ακόμα πιο πολλά.

Ερμής, Μουσικός

Μέσα σε αυτή τη χρονιά μπόρεσα και κατάλαβα καλύτερα πόσο συνδέει η μουσική τον κόσμο. Πάντα πίστευα πως, μέσα από τις μελωδίες μου και τη μουσική μου, ένα κομμάτι του εαυτού μου ταξιδεύει και ριζώνει σε τόπους που δεν έχω δει ποτέ. Μέσα από αυτές τις συνθήκες φέτος είδα αυτές τις ρίζες από πολλούς μουσικούς να απαλύνουν τη δυσκολία των καιρών σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης, φέτος αφιερώνοντας χρόνο στη θέση του ακροατή, κατάλαβα κάτι που ψάχνω εγώ στη μουσική που ακούω, κι αυτό είναι η ταυτότητα. Η ταυτότητα που πηγάζει από τις παραστάσεις, από την κουλτούρα, για παράδειγμα τελευταία ακούω πολύ μπάντες από άλλες χώρες σαν το Ισραήλ και το Ιράν και είναι λες και βιώνω αυτά τα μέρη. Συγκεκριμένα μέσα από την κινηματογραφική μουσική που δημιουργούν οι περισσότεροι καταφέρνουν και εκπέμπουν ένα πολύ δυνατό στοιχείο της κουλτούρας τους.

Το 2021 το περιμένω με πολύ μεγάλη ανυπομονησία. Αρχικά, μου έχει λείψει ο άμεσος διάλογος που μπορώ να έχω με τους ακροατές στα live, αυτό είναι το πρώτο που σκέφτομαι με τον ερχομό αυτού του χρόνου. Βέβαια είναι και η δημιουργία που ανυπομονώ να μοιραστώ. Αν και μια ασυνήθιστη και μάλλον δύσκολη χρονιά, το 2020 μου έδωσε πολλά, ένα από αυτά ήταν και η συνεργασία μου με τον Good Job Nicky. Δουλεύοντας μαζί, είχαμε και οι δύο την ευκαιρία να μπούμε ο ένας στον καλλιτεχνικό κόσμο του άλλου. Αυτό, το 2021 θα συνεχιστεί. Το 2021 είναι μια χρονιά που, μαζί με την ελπίδα, φέρνει και σκέψεις για μουσική έξω από τα όρια της πραγματικότητας. Έτσι, θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με τη δημιουργία μουσικής μέσα στον κινηματογράφο.