Ελλαδα

Γιάννης Τοπαλούδης: «Καμία άλλη Ελένη»

«Ρώτησα τον πατέρα του Ροδίτη γιατί δεν έκανε τίποτα όταν τέσσερις φορές του είχαν πει εκπαιδευτικοί ότι ο γιος του δημιουργούσε προβλήματα»

Τάκης Σκριβάνος
ΤΕΥΧΟΣ 742
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη, Γιάννης Τοπαλούδης, μιλάει για την κόρη του, τη δίκη, την απόφαση του δικαστηρίου στην ATHENS VOICE.

Η Ελένη Τοπαλούδη βιάστηκε και δολοφονήθηκε από τους Μανώλη Κούκουρα και Αλέξανδρο Λουτσάι τον Νοέμβριο του 2018. Πριν από λίγες ημέρες το δικαστήριο επέβαλε και στους δύο ισόβια και από 15 χρόνια κάθειρξης. Ο πατέρας της Ελένης, Γιάννης Τοπαλούδης, μιλάει για την κόρη του, για τη δίκη, απορρίπτει τη θανατική ποινή και ζητάει πραγματικά ισόβια, αλλά και να φωνάξουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι και πιο δυνατά «Καμία άλλη Ελένη».


Το έγκλημα και η δίκη
Η 21χρονη φοιτήτρια Ελένη Τοπαλούδη βιάστηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. Η σορός της εντοπίστηκε από περαστικούς στην παραλία Φώκια της Ρόδου. Σε ισόβια για τη δολοφονία της και σε 15 χρόνια κάθειρξης για τον βιασμό της καταδικάστηκαν οι Μανώλης Κούκουρας και Αλέξανδρος Λουτσάι. Και οι δύο είχαν υποβάλει αιτήματα να τους αναγνωριστεί σειρά ελαφρυντικών, τα οποία απορρίφθηκαν. Ο Κούκουρας ζήτησε, επίσης, να του αναγνωριστεί το ακαταλόγιστο ή ο μειωμένος καταλογισμός, κάτι που επίσης δεν έγινε δεκτό. Μάλιστα, το δικαστήριο ανακοίνωσε ότι θα διαβιβάσει τη δικογραφία στην αρμόδια εισαγγελία, με την εντολή να διερευνηθεί ο ρόλος ιδιώτη ψυχιάτρου που φέρεται να άλλαξε τη συνταγογράφηση των φαρμάκων του Κούκουρα με την προσθήκη συγκεκριμένου φαρμακευτικού σκευάσματος, αλλά και ο ρόλος προσώπων του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος του στην επίμαχη συνταγογράφηση. Στην αγόρευσή της η εισαγγελέας Αριστοτέλεια Δόγκα ανέφερε ότι οι δύο δράστες δεν μεταμελήθηκαν μετά την αποτρόπαιη πράξη τους, μίλησε «για ηθική διαστροφή των δραστών», σημείωσε ότι «ενέπαιζαν το δικαστήριο προσποιούμενοι τους μεταμελημένους», ενώ πρόσθεσε ότι μέχρι το τέλος δεν είπαν την αλήθεια. Για την Ελένη Τοπαλούδη είπε ότι οδηγήθηκε «ως αμνός επί σφαγή».

Πείτε μας για την απόφαση του δικαστηρίου. Ισόβια και 15 χρόνια στον καθένα από τους δράστες. Σας ικανοποίησε η απόφαση αυτή;
Ναι, μας ικανοποίησε, ήταν η ανώτατη ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί και επίσης ήταν μία απόφαση ομόφωνη, από δικαστές και ενόρκους, χωρίς ελαφρυντικά για τους δολοφόνους. Ήταν μια απόφαση που δικαίωσε τη μνήμη της Ελένης και της οικογένειάς μας.

Στη διάρκεια της δίκης, σας πέρασε ποτέ από το μυαλό, φοβηθήκατε ότι η απόφαση ίσως να ήταν διαφορετική;
Μόνο ως προς το ύψος της ποινής, τις τελευταίες μέρες, ύστερα από κάποια παρατράγουδα εκτός δικαστικής αίθουσας. Δήλωσα τότε ότι δεν θα ανεχτώ και να σταματήσουν τα πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη μας και στη μνήμη της Ελένης.

Δώσατε τριαντάφυλλα στην εισαγγελέα. Γιατί το κάνατε αυτό;
Να σας πω την αλήθεια, η σύζυγός μου τα είχε κόψει το πρωί, εγώ δεν το γνώριζα. Όμως ήταν τέτοιες οι στιγμές που η σύζυγός μου είχε καταρρεύσει και την είχαν πάει στο ιατρείο. Θεώρησα ανθρώπινο να χαρίσω στην εισαγγελέα αυτά τα δύο τρία τριαντάφυλλα εκ μέρους της Ελένης, γιατί η εισαγγελέας, η κ. Δόγκα, ήταν η φωνή της Ελένης, άλλωστε το είχε πει κι εκείνη από τη δεύτερη ημέρα ότι θα ήταν η φωνή της Ελένης. Όποιος και να ήταν εισαγγελέας το ίδιο θα έκανε, όταν το θύμα δεν μπορεί να μιλήσει γιατί είναι εκεί που είναι, όταν δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες παρά μόνο οι δύο εγκληματίες, πρέπει ο εισαγγελέας να είναι η φωνή του θύματος, να μιλήσει για εκείνο. Αυτό έπρεπε να κάνει και αυτό έκανε.

Η ιστορία της Ελένης συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία. Όλοι το συζητούσαν, στα social media μάλιστα πολλοί έλεγαν ότι θα έπρεπε να υπήρχε θανατική ποινή. Εσάς, όμως, δεν σας ακούσαμε ποτέ να λέτε κάτι τέτοιο.
Εγώ είπα ότι έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη, η οποία πράγματι στάθηκε στο ύψος της. Η πρόεδρος φρόντισε να γίνει μια άψογη δίκη, η εισαγγελέας έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Ποτέ δεν μίλησα για θανατική ποινή, δεν είμαι άνθρωπος των άκρων και όχι μόνο τώρα, αυτή είναι η στάση ζωής μου. Είπαμε, όμως, ότι για τέτοιου είδους εγκλήματα τα ισόβια θα πρέπει να είναι αληθινά ισόβια, όπως ισόβια θα είναι η απουσία της Ελένης, ισόβιος θα είναι και ο δικός μας ψυχικός θάνατος.

Πώς ήταν το συναίσθημα να βρίσκεστε στην ίδια αίθουσα με τους δράστες; Στη διάρκεια της δίκης, υπήρξε κάτι που σας θύμωσε; Που είπαν ίσως οι δράστες ή οι δικηγόροι τους, ή η στάση τους;
Από τους δύο δολοφόνους δεν περίμενα κάτι διαφορετικό. Θα ’λεγα, όμως, ότι κάποιοι δικηγόροι υπεράσπισης ξέφυγαν από τα όρια, αν και πρέπει να πω ότι η πλειονότητά τους σεβάστηκε τη μνήμη της Ελένης και εμάς. Ο ρόλος της υπεράσπισης είναι σεβαστός και θεμιτός.

Οι δικηγόροι που λέτε ότι ξέφυγαν από τα όρια; Σε τι αναφέρεστε;
Αναφέρομαι σε κάποια ψέματα που ακούστηκαν, σε συκοφαντίες, σε ψευδομάρτυρες που παρουσιάστηκαν, σε πλαστές βεβαιώσεις ψυχιάτρων, τα οποία και αυτά θα πάρουν τον δρόμο τους.

Τώρα οι δράστες άσκησαν έφεση. Αρχίζει ένας νέος αγώνας για εσάς;
Το να ασκήσουν έφεση είναι δικαίωμά τους. Όσο για τον αγώνα μας, αυτός ξεκίνησε όταν έφτιαξαν τα κατορθώματά τους, όταν δολοφόνησαν την κόρη μας. Ο αγώνας είχε δύο επίπεδα. Το πρώτο, η δικαστική δικαίωση, είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο βαθμό. Και το δεύτερο κομμάτι, να δικαιωθεί ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, να προστατεύσουμε τα παιδιά μας, να φτιάξουμε ένα ασφαλέστερο περιβάλλον για αυτά. Με δύο τρόπους. Με την αυστηροποίηση των ποινών για τέτοιου είδους εγκλήματα, και για βιασμούς φυσικά, γιατί κάθε παιδί που βιάζεται αυτό αφορά και το σώμα και την ψυχή του. Και με τη δημιουργία σωστών γονέων. Αυτό, το να μεγαλώσει σωστά κανείς ένα παιδί, είναι ο πιο δύσκολος ρόλος στη ζωή.

Με τις οικογένειες των δραστών είχατε ποτέ κάποια επικοινωνία; Σας πλησίασαν, σας είπανε κάτι;
Ποτέ. Όταν η δίκη άρχισε, είχα το μεγαλείο ψυχής να τους πλησιάσω, όπου τους είπα μακάρι να γνωριζόμασταν σε άλλες συνθήκες. Έσκυψαν το κεφάλι, δεν είχαν κάτι να πουν. Και μια φορά, σε ένα διάλειμμα, ρώτησα τον πατέρα του Ροδίτη γιατί δεν έκανε τίποτα όταν τέσσερις φορές του είχαν πει εκπαιδευτικοί ότι ο γιος του δημιουργούσε προβλήματα. Δεν απάντησε τίποτα.

Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι γεννιούνται με εγκληματικές τάσεις, χωρίς να είμαι ειδικός πιστεύω ότι οι συμπεριφορές αυτές αναπτύσσονται στη διάρκεια της ζωής. Θα θέλατε να πείτε κάτι στους γονείς για το μεγάλωμα των παιδιών τους;
Δεν ξέρω να σας πω αν ένας άνθρωπος με τη γέννησή του κουβαλάει τέτοιες τάσεις, αυτό ας μας το πουν οι ειδικοί. Για το μεγάλωμα των παιδιών, όμως, την ευθύνη έχουμε οι γονείς και μετά οι εκπαιδευτικοί. Όχι χρήματα, αλλά αγάπη και ενδιαφέρον. Δεν λέω ότι η αγάπη είναι το μαγικό φίλτρο που μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα, μπορεί όμως να κάνει πολλά. Ο γονιός να αγκαλιάσει το παιδί του, να το χαϊδέψει, να είναι εκεί, κοντά, να σταθεί σε οτιδήποτε χρειαστεί με αγάπη.

Έχετε πει ότι κάποιοι γνώριζαν για την εγκληματική δράση των δύο αλλά δεν μιλούσαν. Ελπίζετε ότι τώρα, μετά την απόφαση του δικαστηρίου, θα ανοίξουν κάποια στόματα;
Δεν μπορώ να το ξέρω. Μέσα στην αίθουσα φάνηκε ότι αυτοί οι δύο ήταν ο φόβος και ο τρόμος. Αν ψάξετε σε δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, και σε ροδίτικα κυρίως, θα δείτε ότι υπήρξαν κοπέλες που μίλησαν για επιθέσεις εναντίον τους.

Κάποιοι, από το οικογενειακό, το φιλικό τους περιβάλλον, γνώριζαν, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια. Δεν μπορεί κανείς να μην ήξερε. Έπρεπε να έρθει η Ελένη, να πάει ως πρόβατο προς σφαγή.

Κυριάρχησε το σύνθημα «Καμία άλλη Ελένη». Πώς θα τα καταφέρουμε να μην υπάρξει καμία άλλη Ελένη;
Ήταν το σύνθημα του κόσμου, κάποιων οργανώσεων που βρίσκονταν σχεδόν κάθε μέρα στο δικαστήριο στο πλευρό μας. Το «Καμία άλλη Ελένη» συμβολίζει το «Κανένα άλλο κορίτσι δολοφονημένο και βιασμένο». Ότι όλοι μαζί θα πρέπει να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, να τα στέλνουμε να σπουδάσουν και να γυρνούν με αισιοδοξία και χαμόγελο, όπως ήταν η Ελένη μας. Να μάθουν τα παιδιά μας να σέβονται τον συνάνθρωπό τους. Καμία άλλη Ελένη, πρέπει να το φωνάξουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι και όσο το δυνατόν δυνατότερα, αρκεί κάποιοι να έχουν αυτιά να ακούσουν.

© EUROKINISSI / ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ