Success Stories 2019

Ανδρέας Βαζαίος, Ελένη Βαρβιτσιώτη, Κατερίνα Βρανά, Βικτωρία Δενδρινού, Λένα Κιτσοπούλου, Χρίστος Κυθρεώτης, Τζωρτζίνα Λιώση, Μόνικα, Πάνος Μπακανδρέας, Αργύρης Πανταζάρας, Μαρία Σάκκαρη, Ιφιγένεια Τζόλα, Σύλλας Τζουμέρκας, Έλλη Τρίγγου, Στέφανος Τσιτσιπάς, Tiny Jackal

Οι 16 πρωταγωνιστές του 2019 κάνουν τους απολογισμούς τους και μιλάνε για τα σχέδιά τους το 2020.

Στέφανος Tσιτσιπάς
Επαγγελματίας τενίστας, 5ος στην παγκόσμια κατάταξη

«Ο απολογισμός του 2019, που σχεδόν πέρασε, ήταν μόνο θετικός για εμένα αφού έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πήρα πολλά θετικά, βγήκαν βέβαια και κάποιες αδυναμίες μου μέσα στη χρονιά που πρέπει να δουλευτούν. Σε λίγες μέρες ξεκινώ τη νέα προετοιμασία μου, που περιλαμβάνει τον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς πάνω στην οποία θα χτίσω τους στόχους της επόμενης. Τι σημαίνει αυτό; Πέρυσι προσπάθησα να βελτιωθώ όσο το δυνατόν περισσότερο στο παγκόσμιο ranking φτάνοντας στο νούμερο 5 της παγκόσμιας κατάταξης. Έτσι έχω ένα πλεονέκτημα συγκριτικά με τους υπόλοιπους τενίστες γιατί μπορώ να συμμετέχω σαν αθλητής σε Μasters και Grand Slam αποφεύγοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τους δυσκολότερους αντιπάλους κατά τους πρώτους γύρους. Αλλά και στα τουρνουά των 500.000 μπορώ να αποφεύγω τον πρώτο γύρο ώστε να έχω περισσότερο χρόνο για προετοιμασία. Πέρα από την καλή βαθμολογική θέση, επίσης, πέτυχα να κερδίσω 4 τίτλους, ανάμεσα σε αυτούς κι έναν πολύ μεγάλο, το Μaster – ίσως το πιο δυνατό τουρνουά που έχει η ΑΤP στο ημερολόγιό της. Νομίζω, έδειξα ότι έχω βελτιωθεί και μπορώ να αντεπεξέλθω με τους καλύτερους παίχτες του παγκόσμιου τένις, όπως τους 3 τοπ αντιπάλους μου, Τζόκοβιτς, Ναδάλ και Φέντερερ, χωρίς να αμφιβάλλω. Απλά πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά για να σταθεροποιηθώ εκεί, παίζοντας το καλύτερό μου τένις όταν τους αντιμετωπίζω.

» Το 2020 πιστεύω θα έχει πολύ ενδιαφέρον διότι είναι ένας χρόνος που έχουν εισέλθει σε υψηλές βαθμολογίες και νέοι παίχτες εκτός από αυτούς που ήταν τόσα χρόνια εκεί. Το βασικότερο πράγμα που εύχομαι για τη νέα χρονιά είναι να είμαι υγιής, να παίζω καλό τένις, να κερδίσω ένα Gran Slam, ίσως και δύο, ίσως και περισσότερους τίτλους. Αυτός είναι και ο δρόμος για το νούμερο ένα της παγκόσμιας κατάταξης».

Μαρία Σάκκαρη
Επαγγελματίας τενίστρια, 22η στην παγκόσμια κατάταξη

«To 2019 ήταν για μένα ένας καθοριστικός χρόνος, έφτασα στο νούμερο 22 της παγκόσμιας κατάταξης και εξασφάλισα και τον πρώτο μου τίτλο στο Μαρόκο. Επίσης έφτασα στον 3ο γύρo σε όλα τα Grand Slam κι αυτό όχι απλώς τόνωσε την αυτοπεποίθησή μου αλλά με βοήθησε να καταλάβω τα όρια και τις δυνατότητές μου σχετικά με το πού μπορώ να φτάσω.

» Το 2020 θα είναι επίσης κομβικό, αφού πρόκειται για μια ολυμπιακή χρονιά. Ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι σίγουρα ανάμεσα στους βασικούς στόχους μου, όπως και το να μπω στη τοπ δεκάδα του παγκόσμιου τένις. Βέβαια για να το πετύχω αυτό είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται να δουλέψω πολύ σκληρά και να μείνω υγιής, αποφεύγοντας τους τραυματισμούς. Εύχομαι να έχουν υγεία και οι δικοί μου άνθρωποι, ο αδερφός μου ο Γιάννης, η αδερφή μου η Αμάντα, όπως και οι γονείς μας. Αυτές τις μέρες βρίσκομαι στο Ντουμπάι για να τελειώσω την προετοιμασία μου μέχρι τέλος περίπου του έτους. Από 1η Ιανουαρίου θα βρίσκομαι στο Brisbane, στην Αδελαΐδα και στη Μελβούρνη γιατί ξεκινούν οι αγώνες. Όλο το φόκους εκεί!»

Ανδρέας Βαζαίος
Πρωταθλητής Ευρώπης στην κολύμβηση

«Η χρονιά που πέρασε ήταν αρκετά επίπονη για μένα. Ξεκίνησε με δυσκολίες, αφού ταλαιπωρήθηκα στην αρχή με μικρά θέματα υγείας που με κράτησαν λίγο πίσω. Έπρεπε να προσέχω πολύ καθημερινά, γιατί μέχρι τον Μάρτιο εκπροσωπούσα και το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στα κολεγιακά πρωταθλήματα. Τα αποτελέσματα όμως ήταν καλά. Έκανα το ρεκόρ Περιφέρειας και Πανεπιστημίου στα 200 μέτρα πεταλούδα και έγινα ο μοναδικός αθλητής που έκανε back to back, αφού είχα κερδίσει και πέρυσι.

» Στη συνέχεια ακολούθησε η πρώτη αποτυχία της σεζόν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, η οποία και με πείσμωσε γιατί είχα προετοιμαστεί αρκετά καλά. Κυνηγούσα την ολυμπιακή πρόκριση και την πρόκριση στον τελικό και τελικά δεν πέτυχα τίποτα! Έκανα χρόνο κοντά στα 2 δευτερόλεπτα πάνω από το ρεκόρ μου. Ήταν μια εμπειρία που με βοήθησε, ωστόσο. Θορυβήθηκα πάρα πολύ, άρχισα να ψάχνω τι πάει λάθος.

» Αμέσως μετά, ακολούθησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, όπου είχα άλλη μια ευκαιρία να κυνηγήσω το όριο για την Ολυμπιάδα. Σε εκείνο τον αγώνα κέρδισα, κατάφερα να πιάσω το όριο για το Τόκιο και άρχισα ξανά να ανεβαίνω. Δούλεψα ακόμη πιο σκληρά, δούλεψα στη λεπτομέρεια και ετοιμαζόμουν για την επόμενη πρόκληση.

»Ζούσα παράλληλα και τους τελευταίους μήνες μου στο πανεπιστήμιο. Τα μαθήματα είχαν λιγοστέψει και οι κολεγιακοί αγώνες είχαν ολοκληρωθεί, οπότε είχα όλο τον χρόνο να προετοιμαστώ όπως ακριβώς ήθελα. Η επιτυχία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γλασκώβης νομίζω ότι ήταν απόρροια όλων των παραπάνω. Τα 2 χρυσά, το χάλκινο, τα 7 πανελλήνια ρεκόρ και το ευρωπαϊκό ρεκόρ στα 200 μικτής που έγινε σε μια κούρσα που είχα απέναντί μου το πρότυπό μου, τον Λάζλο Τσεχ, μετέτρεψαν το 2019 σε μια εντέλει αρκετά επιτυχημένη χρονιά, παρά τα σκαμπανεβάσματα που είχα.

» Πλέον κοιτάζω μόνο μπροστά, αφού το 2020 έρχεται η τρίτη μου Ολυμπιάδα, τον Ιούλιο στο Τόκιο. Δύο μήνες πιο πριν υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη. Οι δύο διοργανώσεις είναι αναμφίβολα οι μεγαλύτεροι στόχοι μου. Ταυτόχρονα ψάχνω αυτές τις ημέρες για το μεταπτυχιακό μου στην αθλητική ψυχολογία, αφού τελείωσα ουσιαστικά με το προπτυχιακό μου στις ΗΠΑ. Το σημαντικότερο όμως και για τη νέα χρονιά είναι η υγεία. Δεν είναι κάτι δεδομένο και φέτος το έζησα. Οφείλουμε να προσέχουμε να είμαστε καλά, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Πρώτα από όλα, λοιπόν, υγεία, ώστε να μπορούμε να ακολουθούμε τους στόχους μας και να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις».

Έλλη Τρίγγου
Ηθοποιός, πρωταγωνίστρια της σειράς του ANT1 «Άγριες μέλισσες»

«Υγεία, υγεία, υγεία, πρώτα και πάνω απ’ όλα. Εύχομαι το 2020 να μάθω να παίρνω τα πράγματα πιο ψύχραιμα, πιο ανέμελα. Να μην τους δίνω τόση πολλή σημασία, όπως λέει και ο Ντιτάρ στο Μπερανζέ στην παράστασή μας (σ.σ. αναφέρεται στον “Ρινόκερο” που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο θέατρο Κιβωτός). Εύχομαι όμως να μη γίνω ρινόκερος στο τέλος, όπως εκείνος. Να έχω περισσότερη υπομονή και να μάθω να ζητάω με τον καλύτερο τρόπο αυτό που επιθυμώ. Εύχομαι να εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου και να κάνω όσο περισσότερο καλό μπορώ. Εύχομαι να έρθουν όοοοολοι οι άνθρωποι τον Μάιο στο θέατρο Βασιλάκου να δουν τον Αργύρη Πανταζάρα και εμένα, να προσπαθούμε να αποκρυπτογραφήσουμε την αγάπη στην παράσταση “This is not Romeo and Juliet”, που θα σκηνοθετήσει ο Αργύρης.

» Και μιας και μιλάμε για αγάπη… Εύχομαι τη χρονιά που έρχεται να ξεχειλίσει η αγάπη μέσα, έξω και παντού γύρω μας. Εύχομαι ο φόβος να είναι προστάτης και σύμμαχός μας, όχι δυνάστης. Εύχομαι να έχουμε ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής. Εύχομαι όλοι μαζί να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να σωθεί ο πλανήτης μας, πριν να είναι πολύ αργά. Να σταματήσει κάθε μορφή πολέμου και κανείς να μην πεινάει πια. Εύχομαι το 2020 να μας νοιάζει περισσότερο... Να συμπεριφερόμαστε σε όλους με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας φερθούν. Να αγκαλιαζόμαστε, να φιλιόμαστε, να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο. Εύχομαι να μην ησυχάσουμε στιγμή, μέχρι να νικήσει η ανθρωπιά».

Tiny Jackal
Ράπερ

«Το 2019 ήταν ένα αρκετά έντονο έτος με όμορφες στιγμές, δημιουργία και εξέλιξη, μουσικά αλλά και προσωπικά μπορώ να πω ότι όλα πήγαν ένα βήμα παρακάτω, με την κυκλοφορία του δίσκου μου “Ατμόσφαιρα”. Μεγάλους στόχους δεν βάζουμε ποτέ, με τον Θανάσιμο και τον Μέγα (crew) – παραμένουμε ταπεινοί και ό,τι έχουμε να πούμε το λέμε από τα τραγούδια μας. Θα ήθελα το 2020 να είναι λίγο καλύτερο από το 2019, αυτό και μόνο θα με έκανε να αισθάνομαι όμορφα και να ξέρω ότι καμία προσπάθεια δεν πήγε χαμένη.

Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι που θα πρέπει να μας φοβίζει, ό,τι είναι να έρθει ας έρθει, εμείς εδώ θα είμαστε να το αντιμετωπίσουμε και πάλι. Η μοναδική επιθυμία που έχω ως άνθρωπος είναι η παγκόσμια εξάλειψη του φασισμού, τίποτα άλλο δεν θα με έκανε περισσότερο χαρούμενο πέρα από έναν κόσμο με λιγότερο μίσος και περισσότερη αγάπη. Αν όλα πάνε καλά, το 2020 θα έχουμε νέο δίσκο μαζί με τον Θανάσιμο, σαν No Hard Feelings. Αρκετές συναυλίες, μια ποιητική συλλογή που ετοιμάζω και κάποια όμορφα πράγματα από τον νέο χώρο που έχουμε στήσει με το crew εκεί κάτω, στο Jackals Tattoo, στον Πειραιά. Εκθέσεις, βίντεο και κάποιες μεγάλες συνεργασίες και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό».

Κατερίνα Βρανά
Stand up comedian

«Τη μαγική χρονιά που πέρασε κατάλαβα ότι μπορώ να συνεχίσω να κάνω τη δουλειά που αγαπώ. Κατάλαβα ότι ο κόσμος έρχεται να με δει και πως κατάφερα να κάνω παραστάσεις κι ας είμαι σχεδόν τυφλή, σχεδόν κουτσή και σχεδόν μουγκή! Για εμένα ήταν απίστευτο που ήρθε ο κόσμος να γελάσει με μια αρρώστια και να μοιραστεί μαζί μου και τα γέλια και το τι καλά πέρασα όντας παράλυτη!

» Το 2020 θέλω να έχω έτοιμη την παράσταση στα αγγλικά για να την πάω στο εξωτερικό. Θέλω επίσης να ξαναπάω στη Μαλαισία για Victory Tour. Και κανένα Όσκαρ, κανένα Νόμπελ Ειρήνης, ξέρεις...»

Ελένη Βαρβιτσιώτη &  Βικτώρια Δενδρινού
Οι συγγραφείς του best seller «Η τελευταία μπλόφα» (εκδ. Παπαδόπουλος)

«Το 2019 το περιμέναμε με ανυπομονησία αλλά και με φόβο. Το βιβλίο μας θα έβλεπε σύντομα το φως της μέρας και εμείς το μόνο που ξέραμε ήταν ότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε να ξεχάσουμε οποιαδήποτε προσωπική ζωή και να μετατραπούμε σε νυχτοπούλια. Η αϋπνία άλλωστε δεν μας ήταν άγνωστη, ήταν κάτι που είχαμε μάθει και συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια ως ανταποκρίτριες στις Βρυξέλλες με τα ατέλειωτα Eurogroup και Συνόδους Κορυφής που έχουμε καλύψει. Αυτό που φοβόμασταν ήταν μήπως τελικά μετά από τόση δουλειά και ταλαιπωρία δεν το διαβάσει κανείς. Στα ξενύχτια μας κατά τη διάρκεια διαλειμμάτων πολλές φορές καταλήγαμε να μετράμε στα δάχτυλα του χεριού μας ποιος από τους φίλους ή συγγενείς μας θα το αγοράσει. Όχι γιατί δεν πιστεύαμε πως η δουλειά μας άξιζε, αλλά γιατί νομίζαμε πως ο κόσμος είχε βαρεθεί να ακούει για το τι έγινε εκείνο το δραματικό 2015. Στο τέλος του μετρήματος η μία ή η άλλη έλεγε “έτσι και αλλιώς τι μας νοιάζει; Εμείς το γράφουμε γιατί πρέπει να το γράψουμε”.

» Και η αλήθεια είναι ότι δεν σκεφτήκαμε ποτέ την επιτυχία που τελικά είχε “Η τελευταία μπλόφα”. Εμείς πιστεύαμε ότι αυτή η περίοδος της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας ήταν τόσο σημαντική που πρέπει να ειπωθεί με τον πιο νηφάλιο τρόπο καταγράφοντας τις διαφορετικές οπτικές όλων των πρωταγωνιστών και ας μην το διάβαζε κανείς. Ίσως η στιγμή που να μας χαροποίησε πιο πολύ ήταν την πρώτη φορά που είδαμε να το διαβάζει κάποιος στην ξαπλώστρα μιας παραλίας.

» Ευχόμαστε για το 2020 να συνεχίσουμε ως Έλληνες να ψάχνουμε την αλήθεια και να μαθαίνουμε από αυτήν».

Χρίστος Κυθρεώτης
Συγγραφέας, το «Εκεί που ζούμε» ήταν φέτος από τα απολαυστικότερα μυθιστορήματα (εκδ. Πατάκη)

«Σίγουρα δεν αφήνομαι στον χρόνο – αντίθετα προσπαθώ να τον “δημιουργώ”. Υπό μία έννοια, το “Εκεί που ζούμε” (εκδόσεις Πατάκη) είναι η συνέχιση αυτής της προσπάθειας με τα μέσα της πεζογραφίας το 2019. Της προσπάθειας να δημιουργήσεις χρόνο, έστω και ένα εικοσιτετράωρο εν προκειμένω, αλλά και της προσπάθειας να συνεχίσεις να υπάρχεις μέσα σε αυτό τον χρόνο. Αν αυτό είναι στόχος –ή σε υποχρεώνει να θέσεις στόχους– τότε, ναι, έχω πάντα κάποιους. Διάφορες ιδέες, τίποτα στο χαρτί ακόμα, κάνω σχέδια, αλλά σε κάπως αφηρημένη μορφή. Σίγουρα θέλω να ξεκινήσω να γράφω κάτι καινούργιο, να αποφασίσω τι απ’ όσα έχω στο μυαλό μου θα γράψω και, αν είναι δυνατόν, να μην αλλάξω γνώμη μετά.

» Οι φόβοι μου για το 2020 είναι κοινότοποι – οι δημοφιλείς φόβοι που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Αν έπρεπε να αναφέρω έναν πιο προσωπικό, είναι ο φόβος του ξαφνιάσματος μπροστά στον χρόνο που πέρασε χωρίς να το καταλάβεις, καθώς και όλων των χαμένων ευκαιριών που αντιπροσωπεύει αυτό το ξάφνιασμα».

Mόνικα
Μουσικός

«Το 2020 προγραμματίζω να κάνω μια σειρά συναυλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε κήπους. Το δουλεύουμε να γίνει έτσι, μια και “Ο κήπος είναι ανθηρός”, όπως τιτλοφορείται το νέο ελληνόφωνο άλμπουμ μου. Υπάρχει επίσης μια πολύ όμορφη πρόταση για συναυλία στο Ηρώδειο τον Ιούλιο, ενώ από τον Μάιο θα μπω πάλι στο στούντιο για την ηχογράφηση του τέταρτου νέου, αγγλόφωνου δίσκου. Μετά τη μουσική που έκανα για τις “Δαναΐδες” στο Φεστιβάλ Επιδαύρου τώρα έκανα και τη μουσική για τη “Μήδεια” του Μποστ με πρωταγωνιστή τον Μάκη Παπαδημητρίου στον ρόλο της Μήδειας, είναι ξεκαρδιστική παράσταση».