Οι 16 πρωταγωνιστές του 2019 κάνουν τους απολογισμούς τους και μιλάνε για τα σχέδιά τους το 2020.
Στέφανος Tσιτσιπάς Επαγγελματίας τενίστας, 5ος στην παγκόσμια κατάταξη
«Ο απολογισμός του 2019, που σχεδόν πέρασε, ήταν μόνο θετικός για εμένα αφού έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πήρα πολλά θετικά, βγήκαν βέβαια και κάποιες αδυναμίες μου μέσα στη χρονιά που πρέπει να δουλευτούν. Σε λίγες μέρες ξεκινώ τη νέα προετοιμασία μου, που περιλαμβάνει τον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς πάνω στην οποία θα χτίσω τους στόχους της επόμενης. Τι σημαίνει αυτό; Πέρυσι προσπάθησα να βελτιωθώ όσο το δυνατόν περισσότερο στο παγκόσμιο ranking φτάνοντας στο νούμερο 5 της παγκόσμιας κατάταξης. Έτσι έχω ένα πλεονέκτημα συγκριτικά με τους υπόλοιπους τενίστες γιατί μπορώ να συμμετέχω σαν αθλητής σε Μasters και Grand Slam αποφεύγοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τους δυσκολότερους αντιπάλους κατά τους πρώτους γύρους. Αλλά και στα τουρνουά των 500.000 μπορώ να αποφεύγω τον πρώτο γύρο ώστε να έχω περισσότερο χρόνο για προετοιμασία. Πέρα από την καλή βαθμολογική θέση, επίσης, πέτυχα να κερδίσω 4 τίτλους, ανάμεσα σε αυτούς κι έναν πολύ μεγάλο, το Μaster – ίσως το πιο δυνατό τουρνουά που έχει η ΑΤP στο ημερολόγιό της. Νομίζω, έδειξα ότι έχω βελτιωθεί και μπορώ να αντεπεξέλθω με τους καλύτερους παίχτες του παγκόσμιου τένις, όπως τους 3 τοπ αντιπάλους μου, Τζόκοβιτς, Ναδάλ και Φέντερερ, χωρίς να αμφιβάλλω. Απλά πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά για να σταθεροποιηθώ εκεί, παίζοντας το καλύτερό μου τένις όταν τους αντιμετωπίζω.
» Το 2020 πιστεύω θα έχει πολύ ενδιαφέρον διότι είναι ένας χρόνος που έχουν εισέλθει σε υψηλές βαθμολογίες και νέοι παίχτες εκτός από αυτούς που ήταν τόσα χρόνια εκεί. Το βασικότερο πράγμα που εύχομαι για τη νέα χρονιά είναι να είμαι υγιής, να παίζω καλό τένις, να κερδίσω ένα Gran Slam, ίσως και δύο, ίσως και περισσότερους τίτλους. Αυτός είναι και ο δρόμος για το νούμερο ένα της παγκόσμιας κατάταξης».
Η φωτογραφία είναι από την προσωπική του συλλογή με σπέσιαλ αυτόγραφο για την ATHENS VOICE
Η φωτογραφία είναι από την προσωπική του συλλογή με σπέσιαλ αυτόγραφο για την ATHENS VOICE
«Τίποτα δεν συνδέει τους πίνακες της έκθεσής μου στη Breeder (2019) με την παράσταση που ετοιμάζουμε μαζί με τον Ανέστη Αζά τον Μάρτιο του 2020 για τη Στέγη. Κι ας είμαι εγώ και στα δύο εμπλεκόμενη, υπογραφή, δημιουργία, ψάξιμο, καταγραφή, μορφή, σχήμα, παρουσία. Αν και η πρώτη λέξη που σκέφτεσαι όταν ακούς «Ερωτικές καρτ ποστάλ – μια παράσταση για το ελληνικό καλοκαίρι» και το δίπολο μεταξύ τουρισμού και ερωτισμού μοιάζει να συνδέεται με τη ζωγραφική της ενότητας «Between my legs». Η μελλοντική παράσταση της Στέγης είναι ακόμα σε στάδιο έρευνας, εμπλουτίζεται μέρα τη μέρα, πρόβα την πρόβα, ως και το τελευταίο λεπτό πριν το ξεκίνημα, θα έχει χιούμορ, φετίχ, θα είναι μια περφόρμανς μυθοπλαστικού ντοκιμαντέρ για την ελληνική σεξουαλικότητα ως εθνικό μνημείο - εθνικό προϊόν. Στο «Ανάμεσα στα πόδια της» θα δεις ακόμα και μωρά σε απελπισία, πλάσματα θύματα κακοποίησης, άγρια πράγματα εκτός ερωτικού παιχνιδιού, ενώ μπορεί στην πρώτη πρόσληψη του θεατή να φανούν σαν εικόνες νάρκισσων, ωραίων, ερωτευμένων, κτητικών ή άφυλων. Φόβους και επιθυμίες για τη νέα χρονιά; Αν έχω; Τα πάντα και τίποτα...»
Λένα Κιτσοπούλου
Λένα Κιτσοπούλου
Μαρία Σάκκαρη Επαγγελματίας τενίστρια, 22η στην παγκόσμια κατάταξη
«To 2019 ήταν για μένα ένας καθοριστικός χρόνος, έφτασα στο νούμερο 22 της παγκόσμιας κατάταξης και εξασφάλισα και τον πρώτο μου τίτλο στο Μαρόκο. Επίσης έφτασα στον 3ο γύρo σε όλα τα Grand Slam κι αυτό όχι απλώς τόνωσε την αυτοπεποίθησή μου αλλά με βοήθησε να καταλάβω τα όρια και τις δυνατότητές μου σχετικά με το πού μπορώ να φτάσω.
» Το 2020 θα είναι επίσης κομβικό, αφού πρόκειται για μια ολυμπιακή χρονιά. Ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι σίγουρα ανάμεσα στους βασικούς στόχους μου, όπως και το να μπω στη τοπ δεκάδα του παγκόσμιου τένις. Βέβαια για να το πετύχω αυτό είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται να δουλέψω πολύ σκληρά και να μείνω υγιής, αποφεύγοντας τους τραυματισμούς. Εύχομαι να έχουν υγεία και οι δικοί μου άνθρωποι, ο αδερφός μου ο Γιάννης, η αδερφή μου η Αμάντα, όπως και οι γονείς μας. Αυτές τις μέρες βρίσκομαι στο Ντουμπάι για να τελειώσω την προετοιμασία μου μέχρι τέλος περίπου του έτους. Από 1η Ιανουαρίου θα βρίσκομαι στο Brisbane, στην Αδελαΐδα και στη Μελβούρνη γιατί ξεκινούν οι αγώνες. Όλο το φόκους εκεί!»
Τζωρτζίνα Λιώση Ηθοποιός, η Λολίτα στο «Lolita Reversed» του Χρήστου Καρασαββίδη
«Θέλω μια μέρα όλα να είναι αλλιώς. Θέλω να δω μια αλεπού και να της μιλήσω, θέλω να ξαναμυρίσω κουκουνάρια και να επιστρέψω στο πρώτο πράσινο εκείνο που για μένα είναι μοναδικό. Θέλω να μάθω αν εκείνη η αχλαδιά, ακόμη κι αν έγινε πια νερατζιά, εξακολουθεί να είναι πεντάμορφη. Θέλω να αντεπιτεθώ με χρώματα και ποίηση σε οτιδήποτε πνιγερό και δυσβάσταχτο, θέλω να λέω συχνότερα τη λέξη ανακούρκουδα και να κλωτσήσω δυνατά τα παπούτσια μου στο χώμα. Αυτά θέλω να ξεκινήσω να κάνω το 2020».
Ανδρέας Βαζαίος Πρωταθλητής Ευρώπης στην κολύμβηση
«Η χρονιά που πέρασε ήταν αρκετά επίπονη για μένα. Ξεκίνησε με δυσκολίες, αφού ταλαιπωρήθηκα στην αρχή με μικρά θέματα υγείας που με κράτησαν λίγο πίσω. Έπρεπε να προσέχω πολύ καθημερινά, γιατί μέχρι τον Μάρτιο εκπροσωπούσα και το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στα κολεγιακά πρωταθλήματα. Τα αποτελέσματα όμως ήταν καλά. Έκανα το ρεκόρ Περιφέρειας και Πανεπιστημίου στα 200 μέτρα πεταλούδα και έγινα ο μοναδικός αθλητής που έκανε back to back, αφού είχα κερδίσει και πέρυσι.
» Στη συνέχεια ακολούθησε η πρώτη αποτυχία της σεζόν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, η οποία και με πείσμωσε γιατί είχα προετοιμαστεί αρκετά καλά. Κυνηγούσα την ολυμπιακή πρόκριση και την πρόκριση στον τελικό και τελικά δεν πέτυχα τίποτα! Έκανα χρόνο κοντά στα 2 δευτερόλεπτα πάνω από το ρεκόρ μου. Ήταν μια εμπειρία που με βοήθησε, ωστόσο. Θορυβήθηκα πάρα πολύ, άρχισα να ψάχνω τι πάει λάθος.
» Αμέσως μετά, ακολούθησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, όπου είχα άλλη μια ευκαιρία να κυνηγήσω το όριο για την Ολυμπιάδα. Σε εκείνο τον αγώνα κέρδισα, κατάφερα να πιάσω το όριο για το Τόκιο και άρχισα ξανά να ανεβαίνω. Δούλεψα ακόμη πιο σκληρά, δούλεψα στη λεπτομέρεια και ετοιμαζόμουν για την επόμενη πρόκληση.
»Ζούσα παράλληλα και τους τελευταίους μήνες μου στο πανεπιστήμιο. Τα μαθήματα είχαν λιγοστέψει και οι κολεγιακοί αγώνες είχαν ολοκληρωθεί, οπότε είχα όλο τον χρόνο να προετοιμαστώ όπως ακριβώς ήθελα. Η επιτυχία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γλασκώβης νομίζω ότι ήταν απόρροια όλων των παραπάνω. Τα 2 χρυσά, το χάλκινο, τα 7 πανελλήνια ρεκόρ και το ευρωπαϊκό ρεκόρ στα 200 μικτής που έγινε σε μια κούρσα που είχα απέναντί μου το πρότυπό μου, τον Λάζλο Τσεχ, μετέτρεψαν το 2019 σε μια εντέλει αρκετά επιτυχημένη χρονιά, παρά τα σκαμπανεβάσματα που είχα.
» Πλέον κοιτάζω μόνο μπροστά, αφού το 2020 έρχεται η τρίτη μου Ολυμπιάδα, τον Ιούλιο στο Τόκιο. Δύο μήνες πιο πριν υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη. Οι δύο διοργανώσεις είναι αναμφίβολα οι μεγαλύτεροι στόχοι μου. Ταυτόχρονα ψάχνω αυτές τις ημέρες για το μεταπτυχιακό μου στην αθλητική ψυχολογία, αφού τελείωσα ουσιαστικά με το προπτυχιακό μου στις ΗΠΑ. Το σημαντικότερο όμως και για τη νέα χρονιά είναι η υγεία. Δεν είναι κάτι δεδομένο και φέτος το έζησα. Οφείλουμε να προσέχουμε να είμαστε καλά, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Πρώτα από όλα, λοιπόν, υγεία, ώστε να μπορούμε να ακολουθούμε τους στόχους μας και να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις».
Ιφιγένεια Τζόλα Ηθοποιός, πρωταγωνίστρια της σειράς του Σκάι «8 λέξεις»
«Το 2020 θα ήθελα να καταλάβουμε ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και ότι ο καθένας μας ξεχωριστά και όλοι μαζί αλληλεξαρτόμαστε ο ένας από τον άλλο. Θα ήθελα να επικρατήσει η ειρήνη στον κόσμο αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει πρώτα να μάθουμε και να συνειδητοποιήσουμε τις έννοιες των λέξεων “αγάπη” και “σεβασμός”. Θεωρώ ότι με την αγάπη και τον σεβασμό σε οτιδήποτε είναι γύρω μας έμψυχο αλλά και άψυχο μπορούμε να έχουμε ουσιαστική εξέλιξη και κατ’ επέκταση πρόοδο, ειρήνη και υγιή συμβίωση πάνω στον πλανήτη-σπίτι μας, αυτό θέλω να ευχηθώ με όλη μου την καρδιά να φέρει το 2020.
» Σε προσωπικό επίπεδο θα ήθελα να περνάω όμορφες στιγμές με αγαπημένα μου πρόσωπα και να έχουμε ψυχική και σωματική υγεία. Αφού τόσο το ένα όσο και το άλλο είναι πολύ σημαντικά και οδηγούν στην πληρότητα και στην ευτυχία, στοιχεία που με βοηθούν να λειτουργώ όσο πιο άψογα μπορώ. Επίσης θα ήθελα να έχω και επιτυχία στη δουλειά μου. Το 2019 με αφήνει με την ομάδα των “8 λέξεων” του Ανδρέα Γεωργίου, του Κούλη Νικολάου και της Βάνας Δημητρίου και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Η σειρά πάει τόσο καλά, εύχομαι ολόψυχα το 2020 να μας χαρίσει και τη 2η σεζόν».
Ιφιγένεια Τζόλα
Ιφιγένεια Τζόλα
Πάνος Μπακανδρέας
Πάνος Μπακανδρέας Ηθοποιός, πρωταγωνιστής της σειράς του Σκάι «8 λέξεις»
«Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω πρώτα το 2019 γιατί ήταν μια πολύ καλή χρονιά για μένα τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Ένα κουραστικό, η αλήθεια είναι, έτος, αλλά πολύ καλό ταυτόχρονα. Είμαι πολύ ικανοποιημένος για τη συνεργασία που έχω στο κλείσιμο αυτής της χρονιάς, είναι κάτι που ήρθε ακριβώς τη στιγμή που τη ζητούσα και μάλιστα με ανθρώπους που είχα στόχο να δουλέψω και να συνεργαστώ μαζί τους. Αν υπάρχει κάτι που θα ήθελα να μοιραστώ με τους νέους ανθρώπους είναι ότι έχω καταλάβει πλέον πως το σημαντικότερο είναι να θες κάτι πολύ κι αυτό θα έρθει. Εύχομαι το 2020 να είναι εξίσου έντονο σε στιγμές αλλά με όσο το δυνατόν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για την οικογένεια και τους φίλους. Είναι σημαντικό για μένα να περνάω χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπώ και με στηρίζουν σε ό,τι κάνω. Μου δίνει δύναμη να πάω παρακάτω και πολλές φορές με ηρεμεί. Στα άμεσα σχέδιά μου για το μέλλον είναι να μπορέσω να συνδυάσω μαζί με την τηλεόραση και το θέατρο. Είναι δύο πράγματα διαφορετικά, που αγαπάω όμως εξίσου και θα ήθελα πολύ να συνδυάζω, καθώς με αφήνουν να δημιουργώ αλλά και να εξελίσσομαι πρώτα σαν άνθρωπος και έπειτα σαν επαγγελματίας».
Πάνος Μπακανδρέας
Πάνος Μπακανδρέας
Έλλη Τρίγγου Ηθοποιός, πρωταγωνίστρια της σειράς του ANT1 «Άγριες μέλισσες»
«Υγεία, υγεία, υγεία, πρώτα και πάνω απ’ όλα. Εύχομαι το 2020 να μάθω να παίρνω τα πράγματα πιο ψύχραιμα, πιο ανέμελα. Να μην τους δίνω τόση πολλή σημασία, όπως λέει και ο Ντιτάρ στο Μπερανζέ στην παράστασή μας (σ.σ. αναφέρεται στον “Ρινόκερο” που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο θέατρο Κιβωτός). Εύχομαι όμως να μη γίνω ρινόκερος στο τέλος, όπως εκείνος. Να έχω περισσότερη υπομονή και να μάθω να ζητάω με τον καλύτερο τρόπο αυτό που επιθυμώ. Εύχομαι να εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου και να κάνω όσο περισσότερο καλό μπορώ. Εύχομαι να έρθουν όοοοολοι οι άνθρωποι τον Μάιο στο θέατρο Βασιλάκου να δουν τον Αργύρη Πανταζάρα και εμένα, να προσπαθούμε να αποκρυπτογραφήσουμε την αγάπη στην παράσταση “This is not Romeo and Juliet”, που θα σκηνοθετήσει ο Αργύρης.
» Και μιας και μιλάμε για αγάπη… Εύχομαι τη χρονιά που έρχεται να ξεχειλίσει η αγάπη μέσα, έξω και παντού γύρω μας. Εύχομαι ο φόβος να είναι προστάτης και σύμμαχός μας, όχι δυνάστης. Εύχομαι να έχουμε ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής. Εύχομαι όλοι μαζί να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να σωθεί ο πλανήτης μας, πριν να είναι πολύ αργά. Να σταματήσει κάθε μορφή πολέμου και κανείς να μην πεινάει πια. Εύχομαι το 2020 να μας νοιάζει περισσότερο... Να συμπεριφερόμαστε σε όλους με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας φερθούν. Να αγκαλιαζόμαστε, να φιλιόμαστε, να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο. Εύχομαι να μην ησυχάσουμε στιγμή, μέχρι να νικήσει η ανθρωπιά».
«Από το 2020 ζητώ για όλους ψυχική ομορφιά και ερωτική. Διαύγεια και τύχη, ιερή τρέλα και σύνεση. Να αντέχουμε, να είμαστε ευσυνείδητοι και περήφανοι για τις θυσίες μας. Να συνεχίσουμε να έχουμε κουράγιο για ειλικρινείς σχέσεις, να επενδύουμε στη βαθιά αγάπη και στη γενναιοδωρία, να παίρνουμε σωστές αποφάσεις και να απολαύσουμε γόνιμο χρόνο με λατρεμένους ανθρώπους.
» Επαγγελματικά, το 2020 περιμένω να μου φέρει τρεις ταινίες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, το “Digger” του Τζώρτζη Γρηγοράκη, την ταινία του Παναθηναϊκού του Χρήστου Δήμα και τη “Νύχτα” του Χρήστου Πέτρου, δύο θεατρικά, το “Chicago” στο Θέατρο Ολύμπια - Μαρία Κάλλας και το “This is not Rome & Juliet” στο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου. Παράλληλα, θα συνεχίσω στην τηλεοπτική σειρά του Open Tv “Το κόκκινο ποτάμι” του Μανούσου Μανουσάκη.
» Προσωπικά, τώρα, θα ήθελα το 2020 να μη μου φέρει τίποτα και να με αφήσει ήσυχο. Να ταξιδεύω, να χάνομαι σε όμορφα μέρη κάνοντας τουρισμό, snowboard, motocross, surf και να είμαι όσο πιο κοντά γίνεται στη δύναμη της φύσης».
«Το 2019 ήταν ένα αρκετά έντονο έτος με όμορφες στιγμές, δημιουργία και εξέλιξη, μουσικά αλλά και προσωπικά μπορώ να πω ότι όλα πήγαν ένα βήμα παρακάτω, με την κυκλοφορία του δίσκου μου “Ατμόσφαιρα”. Μεγάλους στόχους δεν βάζουμε ποτέ, με τον Θανάσιμο και τον Μέγα (crew) – παραμένουμε ταπεινοί και ό,τι έχουμε να πούμε το λέμε από τα τραγούδια μας. Θα ήθελα το 2020 να είναι λίγο καλύτερο από το 2019, αυτό και μόνο θα με έκανε να αισθάνομαι όμορφα και να ξέρω ότι καμία προσπάθεια δεν πήγε χαμένη.
Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι που θα πρέπει να μας φοβίζει, ό,τι είναι να έρθει ας έρθει, εμείς εδώ θα είμαστε να το αντιμετωπίσουμε και πάλι. Η μοναδική επιθυμία που έχω ως άνθρωπος είναι η παγκόσμια εξάλειψη του φασισμού, τίποτα άλλο δεν θα με έκανε περισσότερο χαρούμενο πέρα από έναν κόσμο με λιγότερο μίσος και περισσότερη αγάπη. Αν όλα πάνε καλά, το 2020 θα έχουμε νέο δίσκο μαζί με τον Θανάσιμο, σαν No Hard Feelings. Αρκετές συναυλίες, μια ποιητική συλλογή που ετοιμάζω και κάποια όμορφα πράγματα από τον νέο χώρο που έχουμε στήσει με το crew εκεί κάτω, στο Jackals Tattoo, στον Πειραιά. Εκθέσεις, βίντεο και κάποιες μεγάλες συνεργασίες και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό».
«Τη μαγική χρονιά που πέρασε κατάλαβα ότι μπορώ να συνεχίσω να κάνω τη δουλειά που αγαπώ. Κατάλαβα ότι ο κόσμος έρχεται να με δει και πως κατάφερα να κάνω παραστάσεις κι ας είμαι σχεδόν τυφλή, σχεδόν κουτσή και σχεδόν μουγκή! Για εμένα ήταν απίστευτο που ήρθε ο κόσμος να γελάσει με μια αρρώστια και να μοιραστεί μαζί μου και τα γέλια και το τι καλά πέρασα όντας παράλυτη!
» Το 2020 θέλω να έχω έτοιμη την παράσταση στα αγγλικά για να την πάω στο εξωτερικό. Θέλω επίσης να ξαναπάω στη Μαλαισία για Victory Tour. Και κανένα Όσκαρ, κανένα Νόμπελ Ειρήνης, ξέρεις...»
Ελένη Βαρβιτσιώτη & Βικτώρια Δενδρινού Οι συγγραφείς του best seller «Η τελευταία μπλόφα» (εκδ. Παπαδόπουλος)
«Το 2019 το περιμέναμε με ανυπομονησία αλλά και με φόβο. Το βιβλίο μας θα έβλεπε σύντομα το φως της μέρας και εμείς το μόνο που ξέραμε ήταν ότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε να ξεχάσουμε οποιαδήποτε προσωπική ζωή και να μετατραπούμε σε νυχτοπούλια. Η αϋπνία άλλωστε δεν μας ήταν άγνωστη, ήταν κάτι που είχαμε μάθει και συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια ως ανταποκρίτριες στις Βρυξέλλες με τα ατέλειωτα Eurogroup και Συνόδους Κορυφής που έχουμε καλύψει. Αυτό που φοβόμασταν ήταν μήπως τελικά μετά από τόση δουλειά και ταλαιπωρία δεν το διαβάσει κανείς. Στα ξενύχτια μας κατά τη διάρκεια διαλειμμάτων πολλές φορές καταλήγαμε να μετράμε στα δάχτυλα του χεριού μας ποιος από τους φίλους ή συγγενείς μας θα το αγοράσει. Όχι γιατί δεν πιστεύαμε πως η δουλειά μας άξιζε, αλλά γιατί νομίζαμε πως ο κόσμος είχε βαρεθεί να ακούει για το τι έγινε εκείνο το δραματικό 2015. Στο τέλος του μετρήματος η μία ή η άλλη έλεγε “έτσι και αλλιώς τι μας νοιάζει; Εμείς το γράφουμε γιατί πρέπει να το γράψουμε”.
» Και η αλήθεια είναι ότι δεν σκεφτήκαμε ποτέ την επιτυχία που τελικά είχε “Η τελευταία μπλόφα”. Εμείς πιστεύαμε ότι αυτή η περίοδος της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας ήταν τόσο σημαντική που πρέπει να ειπωθεί με τον πιο νηφάλιο τρόπο καταγράφοντας τις διαφορετικές οπτικές όλων των πρωταγωνιστών και ας μην το διάβαζε κανείς. Ίσως η στιγμή που να μας χαροποίησε πιο πολύ ήταν την πρώτη φορά που είδαμε να το διαβάζει κάποιος στην ξαπλώστρα μιας παραλίας.
» Ευχόμαστε για το 2020 να συνεχίσουμε ως Έλληνες να ψάχνουμε την αλήθεια και να μαθαίνουμε από αυτήν».
«Το 2019 ήταν μια χρονιά μεγάλης περιπέτειας, πολλές φορές ηλεκτρικής και ολοκαίνουργιας. Το “Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών” έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και συνεχίζει τον δρόμο του, κι έτσι ολοκληρώθηκε και ένας πρώτος κύκλος που είχε ξεκινήσει δέκα χρόνια πριν με τη “Χώρα προέλευσης” και μετά με την “Έκρηξη”. Και οι τρεις είναι ταινίες που κατά κάποιον τρόπο ακουλοθούν αυτά τα πολύ περιπετειώδη χρόνια της Ελλάδας, αυτή τη δύσκολη και ακανθώδη δεκαετία μέχρι σήμερα, με κέντρο μια θεματική Κόλαση-Καθαρτήριο-Παράδεισος αντίστοιχα. Θεωρώ ότι κάτι έχει κλείσει μ’ αυτές τις ταινίες, κάτι ολοκληρώθηκε και πλέον θέλω να πάω σε τελείως διαφορετικές κατευθύνσεις και περιοχές.
» Είμαι λιγάκι μυστικοπαθής σ’ αυτά και δεν θέλω να λέω πράγματα πριν πάρουν τον δρόμο τους, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι έχω αρχίσει να δουλεύω σε νέους τόπους, έχω αρχίσει να ψάχνω άλλα μέταλλα. Αυτό που μου αρέσει στο 2020 που έρχεται είναι η χαρά που νιώθει κανείς για κάτι καινούργιο, για το επόμενο βήμα που το αισθάνομαι φρέσκο και ανανεωτικό, και εύχομαι να είναι και σταθερό και περιπετειώδες, και καινούργιο και ελαφρύ».
Σύλλας Τζουμέρκας
Σύλλας Τζουμέρκας
Χρίστος Κυθρεώτης Συγγραφέας, το «Εκεί που ζούμε» ήταν φέτος από τα απολαυστικότερα μυθιστορήματα (εκδ. Πατάκη)
«Σίγουρα δεν αφήνομαι στον χρόνο – αντίθετα προσπαθώ να τον “δημιουργώ”. Υπό μία έννοια, το “Εκεί που ζούμε” (εκδόσεις Πατάκη) είναι η συνέχιση αυτής της προσπάθειας με τα μέσα της πεζογραφίας το 2019. Της προσπάθειας να δημιουργήσεις χρόνο, έστω και ένα εικοσιτετράωρο εν προκειμένω, αλλά και της προσπάθειας να συνεχίσεις να υπάρχεις μέσα σε αυτό τον χρόνο. Αν αυτό είναι στόχος –ή σε υποχρεώνει να θέσεις στόχους– τότε, ναι, έχω πάντα κάποιους. Διάφορες ιδέες, τίποτα στο χαρτί ακόμα, κάνω σχέδια, αλλά σε κάπως αφηρημένη μορφή. Σίγουρα θέλω να ξεκινήσω να γράφω κάτι καινούργιο, να αποφασίσω τι απ’ όσα έχω στο μυαλό μου θα γράψω και, αν είναι δυνατόν, να μην αλλάξω γνώμη μετά.
» Οι φόβοι μου για το 2020 είναι κοινότοποι – οι δημοφιλείς φόβοι που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Αν έπρεπε να αναφέρω έναν πιο προσωπικό, είναι ο φόβος του ξαφνιάσματος μπροστά στον χρόνο που πέρασε χωρίς να το καταλάβεις, καθώς και όλων των χαμένων ευκαιριών που αντιπροσωπεύει αυτό το ξάφνιασμα».
Χρίστος Κυθρεώτης
Χρίστος Κυθρεώτης
Mόνικα Μουσικός
«Το 2020 προγραμματίζω να κάνω μια σειρά συναυλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε κήπους. Το δουλεύουμε να γίνει έτσι, μια και “Ο κήπος είναι ανθηρός”, όπως τιτλοφορείται το νέο ελληνόφωνο άλμπουμ μου. Υπάρχει επίσης μια πολύ όμορφη πρόταση για συναυλία στο Ηρώδειο τον Ιούλιο, ενώ από τον Μάιο θα μπω πάλι στο στούντιο για την ηχογράφηση του τέταρτου νέου, αγγλόφωνου δίσκου. Μετά τη μουσική που έκανα για τις “Δαναΐδες” στο Φεστιβάλ Επιδαύρου τώρα έκανα και τη μουσική για τη “Μήδεια” του Μποστ με πρωταγωνιστή τον Μάκη Παπαδημητρίου στον ρόλο της Μήδειας, είναι ξεκαρδιστική παράσταση».
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
Το 2024 ήταν η χρονιά του τρόμου, ζήσαμε τη μεγαλεπήβολη επιστροφή κάποιων βετεράνων σκηνοθετών πίσω από την κάμερα, ενώ γίναμε μάρτυρες μιας σειράς νέων ρεκόρ
7°
