Γιατί δεν ισχύει ότι η δικαστικός Μαρία Μαργαρίτη εκδιώχθηκε από το Σώμα εξαιτίας αποκαλύψεων που έκανε.
Τις είκοσι επτά χιλιάδες κοινοποιήσεις έφτασε δημοσίευση η οποία κυκλοφόρησε- ή μάλλον επανακυκλοφόρησε- στη πλατφόρμα του Facebook. Ο λόγος γίνεται για την είδηση που φέρει τη δικαστικό Μαρία Μαργαρίτη να κάνει απεργία πείνας έξω από το μέγαρο Μαξίμου καθώς σύμφωνα με το κείμενο «εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα» όταν:
κοινοποίησε πως κρατικοί και παρακρατικοί φορείς «κατασπάραξαν» κονδύλια για τους σεισμόπληκτους και
αποκάλυψε τη λειτουργία οίκου ανοχής εντός του δικαστηρίου.
ΨΕΥΔΕΣ
Το κείμενο είναι ενυπόγραφο από τον «δικαστή Γρεβενών Κοσμά Ν. Ζαχαράτο» ο οποίος προτρέπει του χρήστες της πλατφόρμας να κοινοποιήσουν την είδηση.
Ωστόσο οι παραπάνω ισχυρισμοί δεν ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα.
Τι ισχύει;
Αν και το δημοσίευμα αναφέρεται στο θέμα σε ενεστώτα χρόνο, για την υπόθεση της δικαστικού θα χρειαστεί να πάμε αρκετά χρόνια πίσω. Η εφέτης Ιωαννίνων Μαρία Μαργαρίτη ύστερα από απόφαση του Αρείου Πάγου τέθηκε οριστικά εκτός δικαστικού σώματος, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση που εξέδωσε την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου του 2002. Λίγους μήνες αργότερα ακολούθησε Προεδρικό Διάταγμα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Όπως αναφέρει άρθρο στο In.gr, o εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευάγγελος Κρουσταλλάκης ζήτησε την απόλυση της δικαστικού λόγω ανεπάρκειας, επισημαίνοντας τις μεγάλες καθυστερήσεις στις αποφάσεις, τις αυθαίρετες απουσίες και το βαρύ κλίμα που είχε δημιουργήσει στα δικαστήρια, καταγγέλλοντας ή καταμηνύοντας πολλούς δικαστές.
Μόλις έναν χρόνο πριν – καλοκαίρι του 2001- αναφέροντας καθυστερήσεις 170 δικογραφιών από ενάμιση έως δυο χρόνια και τονίζοντας ότι έχει εμπλακεί σε σειρά πειθαρχικών και ποινικών δικών που δίνουν την εικόνα προσώπου εντελώς ακατάλληλου για άσκηση δικαστικών καθηκόντων, ο αρεοπαγίτης Ελ. Τσακόπουλος είχε επίσης ζητήσει την παραπομπή της.
Οι ποινικές δίκες σε βάρος του προσώπου της κ. Μαργαρίτη, στις οποίες αναφερόταν το 2001 ο κ. Τσακόπουλος, αφορούν την εμπλοκή της σε σειρά αδικημάτων σε βάρος του δημοσίου, προκειμένου να λάβει σεισμοδάνειο χωρίς να το δικαιούται. Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι.
Όλα ξεκίνησαν από τον σεισμό της 13ης Μάϊου του 1995 στις περιοχές της Κοζάνης και των Γρεβενών. Από την Πολιτεία εξαγγέλθηκε πρόγραμμα ανασυγκρότησης της περιοχής με την μετασεισμική κατάσταση να αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση δανείων στους ιδιοκτήτες κτισμάτων. Οι όροι των δανείων ήταν πολύ ευνοϊκοί, ενώ ένα μέρος του ποσού θα αποτελούσε δωρεάν κρατική αρωγή, υπό την προϋπόθεση ότι ο Τομέας Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων της περιοχής θα βεβαίωνε τις ζημιές και το ύψος του αντίστοιχου δανείου.
Την εποχή εκείνη, η κ. Μαργαρίτη υπηρετούσε στο Πρωτοδικείο Γρεβενών ως πρόεδρος Πρωτοδικών. Έτσι σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας τα ΝΕΑ το Νοέμβριο του 1996, αγόρασε από την κ. Ευδοκία Μιχαλοπούλου οικόπεδο 800 τ.μ. στον συνοικισμό Αγίων Θεοδώρων του Νομού Γρεβενών.
Ενώ, λοιπόν, σε κανένα από τα σχετικά έγγραφα (διαθήκη, δήλωση αποδοχής κληρονομιάς, τίτλους κυριότητας κ.λπ.) δεν αναφερόταν η ύπαρξη κτίσματος στο εν λόγω οικόπεδο, ξαφνικά μία ημέρα πριν από την υπογραφή του συμβολαίου αγοραπωλησίας μεταξύ της κ. Μαργαρίτη και της κ. Μιχαλοπούλου, η τελευταία υπέβαλε αίτηση στον Τομέα Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων Γρεβενών, προκειμένου να διενεργηθεί αυτοψία στο οικόπεδό της και να διαπιστωθούν οι ζημιές που υπέστη το υπάρχον κτίσμα. Την επομένη (15-11-1996) συντάχθηκε το συμβόλαιο στο οποίο γίνεται επίσης μνεία για την ύπαρξη κτίσματος εντός του οικοπέδου. Ειδικότερα: «ισόγειας παλαιάς ημιγκρεμισμένης οικίας εμβαδού 100 τ.μ.»
Στο συμβόλαιο επισυνάφθηκαν και οι υπεύθυνες δηλώσεις των δύο συμβαλλομένων, όπου βεβαίωναν ότι στο οικόπεδο υπάρχει πράγματι κτίσμα. Τρεις μήνες αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1997, ο τότε προϊστάμενος του Τομέα Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων του Νομού Γρεβενών, Ιωάννης Σαμαράς, συγκρότησε τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από τον ίδιο και δύο πολιτικούς μηχανικούς του ΤΑΣ, προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτοψία στο οικόπεδο.
Αντί της αυτοψίας, ο κ. Σαμαράς έδωσε εντολή στον πολιτικό μηχανικό Χρήστο Στασινό να συντάξει πρωτόκολλο αυτοψίας επικινδύνως ετοιμόρροπου κτίσματος εμβαδού 120 τ.μ. (και όχι 100 τ.μ. όπως αναφερόταν στο συμβόλαιο), δίνοντάς του την εντύπωση πως είχε ο ίδιος επισκεφθεί το ακίνητο. Με τον τρόπο αυτό συνετάγη το πρωτόκολλο, το οποίο υπέγραψαν και τα τρία μέλη της επιτροπής, για να αποτελέσει δικαιολογητικό για τη λήψη του «σεισμοδανείου».
16°
