Αποκαλυπτήρια για το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου (εικόνες)

Αποκαλυπτήρια για το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που φιλοτέχνησε το 1993 ο γλύπτης Γιάννης Παππάς και μέχρι τώρα φυλασσόταν στο προαύλιο του εργαστηρίου του Μουσείου Μπενάκη όπου και βρισκόταν το εργαστήριο του γλύπτη.

Το ύψους 3,5 μέτρων μεταλλικό άγαλμα που απεικονίζει τον νεαρό Αλέξανδρο να ιππεύει το άλογο του, τον Βουκεφάλα, και με το βλέμμα στραμμένο προς τη θάλασσα τοποθετήθηκε στη συμβολή των οδών Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας, κοντά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός με καθυστέρηση 26 ετών.

Ο αδριάντας που τοποθετήθηκε τελικά στις 17 Απριλίου στο τωρινό του σημείο είχε περιέλθει στην κυριότητα του δήμου Αθηναίων το 2001 και ο γλύπτης δεν θα δει ποτέ εκεί, καθώς πέθανε το 2005.

Ο γλύπτης Γιάννης Παππάς άρχισε την μελέτη για το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 1941, επί Γερμανικής Κατοχής. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1972. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό 20 χρόνια αργότερα, το 1992, στην αναδρομική έκθεση του καλλιτέχνη στην Εθνική Πινακοθήκη. Αγοράστηκε τότε από το υπουργείο Πολιτισμού και δωρίστηκε το 2001 στον Δήμο της Αθήνας για να τοποθετηθεί στην πρωτεύουσα. Σήμερα,15 χρόνια μετά τον θάνατο του γλύπτη, ολοκληρώνεται η μακρά πορεία.

Το 2014 ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης ανέλαβε την πρωτοβουλία να λήξει η εκκρεμότητα και το έργο να πάρει μία θέση που του ανήκει στην πρωτεύουσα. Είναι «ένα έργο μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας αφού πρόκειται για έναν «αλλιώτικο» Μεγάλο Αλέξανδρο, χωρίς τα γνωστά χαρακτηριστικά του στρατηλάτη, αλλά του έφηβου έφιππου», υπογραμμίζεται στη σχετική ανακοίνωση του δήμου.

Το 2015 το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να τοποθετηθεί το άγαλμα στο σημείο αυτό. Νωρίτερα, το 2012, είχε απορριφθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, η πρόταση του δήμου να τοποθετηθεί στο Θησείο και έκτοτε η αρμόδια υπηρεσία του δήμου πρότεινε νέες εναλλακτικές θέσεις, από τις οποίες εγκρίθηκε η τωρινή.