Η απίστευτη παράνοια που έζησα σε ελληνική τράπεζα

Πραγματική ιστορία. Γυρνάς σπίτι και σου έχει έρθει νέα κάρτα ανάληψης για καταθετικό λογαριασμό τουλάχιστον 20ετίας. Η κάρτα που ήδη έχεις στα χέρια σου λήγει τον Ιανουάριο του 2020, αλλά η τράπεζα αποφάσισε έναν χρόνο πριν (προνοητικότητα, τι να πω) και απροειδοποίητα να καταργήσει την προηγούμενη κάρτα, να εκδώσει νέα και να τη στείλει μάλιστα... τσαλακωμένη, σχεδόν σπασμένη. Άρα άχρηστη.

Ως σωστός πελάτης καλείς το αντίστοιχο τηλέφωνο εξυπηρέτησης πελατών και σε ενημερώνει μία κυρία ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι και ότι πρέπει να πας ο ίδιος σε ένα υποκατάστημα της τράπεζας.

Σηκώνεσαι μία ωραία Δευτέρα και πηγαίνεις με όλη την καλή διάθεση στην τράπεζα. Μπαίνεις. Ρωτάς μια κυρία (Ορκισμένη Εχθρός μου είναι πια) αν μπορεί να σε εξυπηρετήσει. Σε παραπέμπει σε άλλη κυρία μελαχρινή, που εργάζεται δύο γραφεία πιο πέρα. Εξυπηρετεί μία νεαρή.

Ο χρόνος περνά, περνά και -οποία έκπληξη- συνεχίζει να περνά. Και εσύ συνεχίζεις να περιμένεις και η υπάλληλος συνεχίζει να εξυπηρετεί την ίδια νεαρή για 50 ολόκληρα λεπτά.

Η υπομονή σε έχει εγκαταλείψει και πηγαίνεις σε έναν κύριο να τον ρωτήσεις αν μπορεί να σε εξυπηρετήσει αυτός. Ευγενέστατος -δε λέω- σου λέει ότι σε καταλαβαίνει, αλλά «μπορείτε να περιμένετε, κυρία μου, 5 ακόμα λεπτάκια;».

Με βαριά καρδιά λες, ναι, αλλά.

Και τότε (αχ και τότε) σε πλησιάζει η πρώτη κυρία και σου λέει να σε εξυπηρετήσει. Ακολουθεί ακριβώς ο διάλογος:

- Συγγνώμη, δεν με παραπέμψατε στη συνάδελφο πριν από 55 λεπτά;

- Ελάτε, κυρία μου, τώρα (με ύφος).

- (Βαθιά ανάσα και εξηγείς) Συγγνώμη, μου ήρθε αυτή η κάρτα σχεδόν σπασμένη και με παρέπεμψαν τηλεφωνικά σε κατάστημα.

- Α, δε φταίει η τράπεζα.

- Ναι, αλλά δεν την έσπασα εγώ.

- Δεν το γνωρίζουμε αυτό.

- Συγγνώμη, κυρία μου, νομίζετε ότι ξύπνησα ένα πρωί, πήρα την κάρτα, την έσπασα και ήρθα να περιμένω επί 55 λεπτά στην τράπεζα για να βγάλω καινούρια;

- Δεν ξέρω.

 (Ψυχραιμία, όση έχει απομείνει)

-Δεν σας έχει έρθει pin, γιατί λείπουν στοιχεία.

- Δεν σας λέω για το pin, αλλά για την κάρτα. Τι στοιχεία λείπουν;

- (Τυπώνει χαρτί) Λοιπόν, δεν έχουμε στοιχεία ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, διεύθυνση εργασίας και ενημερωτικό Εφορίας.

- Συγγνώμη, πλάκα μου κάνετε; Αφού δεν έχετε διεύθυνση κατοικίας, πώς μου στείλατε την κάρτα; Μαντέψατε τη διεύθυνση ή με βρήκατε πόρτα πόρτα;

- Κυρία μου, τι θέλετε τώρα; Το σύστημα λέει ότι λείπουν στοιχεία.

- Είναι λάθος το σύστημά σας μετά.

- Σας παρακαλώ, κυρία μου. Θέλετε...

- Να εξυπηρετηθώ αμέσως θέλω, περιμένω 55 λεπτά.

- Η υπάλληλος έχει δουλειά, κυρία μου.

- Ότι δηλαδή εγώ σας φαίνομαι ότι θα πάω σπίτι να βάλω τα πόδια στον αέρα και να κοιτάω το ταβάνι;

- Με ειρωνεύεστε;

- Προφανώς.

- Και δεν έχετε ενημερώσει τον λογαριασμό σας από το 2015.

- Μα ήρθα στον συνάδελφό σας στο ίδιο υποκατάστημα πριν από κάποιους μήνες και έκανα αναλυτική ενημέρωση λογαριασμού και στοιχείων (Για του λόγου το αληθές 16/10/2017). Και η καινούρια κάρτα πόσο κοστίζει;

- 5 ευρώ για τη ραγισμένη και 5 για την καινούρια.

- Συγγνώμη, πόσα χρήματα έχει ο λογαριασμός μου;

- 28 ευρώ.

- Με δουλεύετε; Θέλω να κλείσω τον λογαριασμό μου μετά.

- Α, δε γίνεται. Μαζί με το βιβλιάριό σας, πηγαίνετε στο ταμείο.

Καταγγελία: Οι πόρτες στις τράπεζες έπρεπε να είναι ξύλινες για να μπορείς να τις χτυπάς με όση δύναμη σου έχει απομείνει και να ξεσπάς - τουλάχιστον. Γιατί για να εξυπηρετηθείς για κάτι που δεν φταις δεν παίζει.

Υ.Γ. Μία ώρα και πλέον μετά, η μελαχρινή υπάλληλος εξυπηρετούσε ΑΚΟΜΑ τη νεαρή κυρία.