Μήνυση κατά παντός υπευθύνου κατέθεσε η οικογένεια του δωδεκάχρονου μαθητή του 2ου Γυμνασίου Καλαμαριάς, που συμμαθητές του προχώρησαν σε κατάληψη, ζητώντας την απομάκρυνσή του από το σχολείο, λόγω της επιθετικής του -όπως υποστηρίζουν- συμπεριφοράς.
Ο πατέρας του δωδεκάχρονου σημειώνει στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ότι «όταν έγινε αυτό το πρωτοφανές συμβάν, το ξέσπασμα ρατσιστικής βίας, πήγαμε στην εισαγγελία και αποφασίσαμε να κάνουμε μήνυση κατά παντός υπευθύνου, διότι δεν θέλουμε ένα τέτοιο γεγονός να μένει στα ατιμώρητα από την ελληνική δικαιοσύνη» και προσθέτει: «Ας αναζητήσει (ο εισαγγελέας) ποιος είναι υπεύθυνος που φτάσαμε σε μια διαπόμπευση ενός ανηλίκου».
«Φαίνεται πως η Πολιτεία έχει καλά αντανακλαστικά σε τέτοια λεπτά και σοβαρά ζητήματα. Είναι καλό ότι επενέβη ο εισαγγελέας και χαίρομαι που το υπουργείο Παιδείας είχε την ευαισθησία να ανταποκριθεί άμεσα στην έγγραφη καταγγελία μας» δήλωσε.
Ο πατέρας του δωδεκάχρονου υποστήριξε ότι «το παιδί αποβαλλόταν δύο, τρεις, τέσσερις φορές την ημέρα, με ωριαίες αποβολές, από την ημέρα που μπήκε μέσα στο σχολείο. Έφτασε τις 150 ωριαίες αποβολές» και τόνισε πως «όσο ενοχλητικό και να ήταν το παιδί, καθώς τα θέματα που έχει εμπεριέχουν αυτή τη συμπεριφορά, η αντιμετώπιση ήταν καταδιωκτική έως και εξοντωτική».
Υποστήριξε ακόμη ότι η οικογένεια ποτέ δεν ενημερώθηκε για κάτι, πέρα από τις απουσίες του. «Το μόνο χαρτί που πήραμε ήταν το χαρτί με τις απουσίες. Ας λάμψει η αλήθεια, αφού το σχολείο δεν θέλησε ούτε διάλογο να κάνει, ούτε να μας ενημερώσει για το παιδί μας, επομένως ήταν αναγκαίο να κινηθεί μια τέτοια διαδικασία ώστε να μάθουμε τελικά τι έγινε, τι έχει γραφτεί, τι συκοφαντίες υπήρξαν».
Ο πατέρας του παιδιού τόνισε ακόμη ότι «το υπουργείο και η δικαιοσύνη πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια που απέκρυψε το σχολείο όλο το χρόνο, διότι δεν πρέπει να ξανασυμβούν τα ίδια σε κανένα σχολείο της πατρίδας μας».
Υπενθυμίζεται ότι από την πλευρά των γονέων των συμμαθητών του 12χρονου ο δικηγόρος Αντώνης Ευστρατιάδης διευκρίνισε: «Έχουν γίνει επανειλημμένες συναντήσεις από ό,τι διάβασα στα πρακτικά του σχολείου, έχουν καταβληθεί άπειρες προσπάθειες από τους δασκάλους, έχει γίνει αίτηση αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος, έχει απορριφθεί. Οι άνθρωποι είναι απολύτως άξιοι και απολύτως προσηλωμένοι στο καθήκον τους, αλλά όταν μπαίνει ο μαθητής μέσα και αρχίζει να βρίζει από την πρώτη στιγμή, να καταστρέφει τις εργασίες των συμμαθητών του, να σπάει την πόρτα, να πετάει αντικείμενα, να κλωτσάει τους συμμαθητές, πώς μπορούν να τον περιορίσουν και να τον διδάξουν αγάπη; Όλα τα παιδιά που έχουν κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίζονται με σεβασμό και κάθε καλοσύνη, το θέμα είναι να προλάβουμε να μην γίνουν καταστάσεις που είναι πλέον επικίνδυνες».
6°
