Next Big Thing: Το 2019 θα είναι η χρονιά τους

Νέα, γενναία, ωραία και δημιουργικά κορίτσια και αγόρια που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι το μέλλον τους ανήκει κι αυτή θα είναι η χρονιά τους. Ποια είναι και γιατί πρέπει κι εσύ να τα γνωρίσεις;

Κιάρα Μαρκέζη - Τσοχατζοπούλου, ηθοποιός

«Είμαι 18 χρονών και έχω μεγαλώσει στο κέντρο της Αθήνας. Ο πατέρας μου είναι επιχειρηματίας και η μητέρα μου φωτογράφος. Μεγάλωσα μέσα στο χώρο της μόδας, αφού η μαμά μου λόγω επαγγέλματος με έπαιρνε μαζί της στις επιδείξεις. Αυτή τη στιγμή σπουδάζω στο Θέατρο των Αλλαγών του Θοδωρή Αθερίδη. Με το μόντελιγκ ασχολούμαι ερασιτεχνικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μου αρέσουν εξίσου και τα δύο και σκοπεύω να φύγω έξω για να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Το 2014 έκανα για πρώτη φορά πασαρέλα στο Intercontinental στην επίδειξη του Βασίλη Ζούλια. Δεν πιστεύω στις τηλεοπτικές εκπομπές με ανάλογα θέματα γιατί έχουν κάποια στάνταρ τα οποία δεν ισχύουν στο χώρο του modeling. Η αγαπημένη μου ελληνίδα σχεδιάστρια είναι η Celia Kritharioti (τον Ιανουάριο θα κάνω για πρώτη φορά πασαρέλα στο Παρίσι στo δικό της ντεφιλέ) και από ξένους το maison Dior. Θα ήθελα να βρισκόμουν στην επίδειξη Vetements Dior x Rihanna. Από ξένα μοντέλα μου αρέσει η Bella Ηadid και ο Ash Stymest. Tα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα στη ζωή είναι η μαμά μου Μαρία Μαρκέζη, ο μπαμπάς μου Αλέξανδρος Τσοχατζόπουλος, ο παππούς μου Άκης Τσοχατζόπουλος και η κολλητή μου Αγγελική Μίχα».

Όλγα Αλεξοπούλου, ζωγράφος & street artist

Στο επιστημονικό εργαστήριο όπου ανακαλύφθηκε το πλουτώνιο, η σκοτεινή ενέργεια και η επιτάχυνση του σύμπαντος, η ζωγράφος και street artist Όλγα Αλεξοπούλου μόλις δημιούργησε «το μπλε του μέλλοντος», σε μια ένωση νανοτεχνολογίας και τέχνης. Το Quantum Blue είναι ένα καθαρό χρώμα που θυμίζει το φως της ημέρας κατά την «μπλε ώρα», δηλαδή το σύντομο λυκόφως μετά το ηλιοβασίλεμα ή το λυκαυγές λίγο πριν την ανατολή του ηλίου. Η χρωστική είναι φτιαγμένη από κβαντικές κουκκίδες. Πρόκειται για μία δική της ιδέα που εκτελέστηκε από τον καθηγητή Πολ Αλιβιζάτο, επιστήμονες νανο-τεχνολογίας του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley και με την εξαιρετικά σημαντική συμβολή της ειδικής στις χρωστικές ουσίες Μαρίας Χατζηδάκη, καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Το 2019 το Quantum Blue θα εκτεθεί για πρώτη φορά στην Ultra SuperNew γκαλερί στο Τόκιο σε επιμέλεια Naomi Hirano, ενώ τον Σεπτέμβρη η έκθεση θα έρθει στην Αθήνα στο Μουσείο Ηρακλειδών σε επιμέλεια της Ίριδας Κριτικού.

ΚΙΜΙΝΟ, ομάδα σκηνοθετών

Κύμινο, όπως το μπαχαρικό, γιατί είναι μια ομάδα με πικάντικες ιδέες, αν και το κύμινο δεν είναι πικάντικο. Στην ουσία είναι 3 παλιοί συμμαθητές και film geeks, ο Δημήτρης Τζέτζας, ο Ανδρέας Χαλικιάς και ο Νικόλας Πάσσαρης, που σπούδασαν σκηνοθεσία στην Αμερική και γύρισαν στην Ελλάδα να εφαρμόσουν όσα έμαθαν. Τελικά, πήραν μια dslr στο χέρι και γύρισαν το βίντεο κλιπ της (βασίλισσας του σκληρού ήχου) Σάττι «Μάντισσα» και τα κλιπς των (ευαίσθητα λυρικών) Planet of Zeus. Τελευταία, δραστηριοποιούνται στον χώρο της διαφήμισης όπου προσπαθούν διαρκώς να γίνουν καλύτεροι σαν τον Τζουμαρού και να βγάζουν φρέσκιες και νόστιμες δουλειές. Τους αρέσουν τα βίντεο που έχουν ψωμί (και ψυχή και καλές ιδέες). Το καλό με την τριάδα είναι πως προσπαθούν να ενώσουν δημιουργικά διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις και έτσι σκέφτονται την κάθε τους δουλειά σφαιρικά. Στα μελλοντικά τους σχέδια περιλαμβάνεται η παραγωγή δημιουργικού περιεχομένου για ταινίες μυθοπλασίας (έχουν ήδη μία με το όνομα «The Republic» στο ενεργητικό τους) και να σκηνοθετήσουν την πρώτη ελληνική σειρά για το NETFLΙX που θα τους καθιερώσει στα μάτια των καθηγητών τους στην Αμερική. Προσλαμβάνουν σεναριογράφους.

Ειρήνη Φαναριώτη, ηθοποιός & σκηνοθέτρια

Γεννημένη στο Αγρίνιο αποφοίτησε από τη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών το 2010 και τη Νομική Σχολή Αθηνών το 2011. Τον Ιανουάριο του 2015 ίδρυσε την ομάδα Terre de Semis και σκηνοθέτησε την πρώτη της παράσταση με τίτλο «Μεγάλοι Δρόμοι», βασισμένη σε δύο διηγήματα της Λένας Κιτσοπούλου. Στην πέμπτη κατά σειρά θεατρική της δουλειά ήρθε μαζί με την ομάδα της για πρώτη φορά αντιμέτωπη με ένα αρχαίο κείμενο, ανεβάζοντας «Αισχύλο» και το έργο «Χοηφόροι» στο Δώμα του ΘτΝΚ. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε πρόβες για την παράσταση «Ο αγνός εραστής» σε σκηνοθεσία Άρη Λάσκου.

Shanty Papakosta, μαθήτρια & μοντέλο

Η Shanty με την αριστοκρατική ομορφιά έχει κάτι από τη γοητεία του πατέρα της, του σπουδαίου πρωταθλητή στο άλμα εις ύψος Λάμπρου Παπακώστα, και της βραζιλιάνας μητέρας της Silvana Gaiolas, μιας μελαχρινής καλλονής που έκανε διεθνή καριέρα μοντέλου στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τη δεκαετία του ’80. Η Shanty είναι το ένα από τα δύο κορίτσια της οικογένειας και αυτή τη στιγμή πηγαίνει στη Β΄ Λυκείου. Αυτοβιογραφείται με τον δικό της τρόπο: «Πρωταρχικός μου στόχος αυτή τη στιγμή είναι να περάσω στο πανεπιστήμιο. Για να το πετύχω, δίνω ιδιαίτερη βάση τόσο στα μαθήματα όσο και στον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα στον στίβο. Παρόλα αυτά βρίσκω χρόνο να ασχοληθώ με τη μουσική και το μόντελινγκ. Με το τελευταίο ασχολούμαι προς το παρόν ερασιτεχνικά. Πάντα με έλκυε ο χώρος της τέχνης και θεωρώ το μόντελινγκ μια μορφή τέχνης, γι’ αυτό και αποφάσισα να το δοκιμάσω. Η πρώτη δημόσια εμφάνισή μου στην πασαρέλα ήταν τον Μάρτιο του ’18 για τον σχεδιαστή Βασίλη Ζούλια. Είναι τιμή μου να δουλεύω για τον κάθε σχεδιαστή. Ο καθένας εκπροσωπεί με τον δικό του τρόπο ένα διαφορετικό στιλ, οπότε μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω ποιος μου αρέσει περισσότερο. Τελευταία βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα τον τρόπο που παρουσιάζει τις κολεξιόν του ο Karl Lagerfeld, όποτε θα ήθελα πολύ μια μέρα να παρουσιάσω επίδειξή του. Το αγαπημένο μου μοντέλο είναι η Gisele Bundchen για τη δυναμικότητά της στο catwalk και την ικανότητα της να “μιλάει” μέσα από τις φωτογραφίες. Για το 2019 πρώτα απ’ όλα θέλω να είμαι ευτυχισμένη και να περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που αγαπώ».

Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, καλλιτέχνιδα & ακτιβίστρια

Είναι μια fluffy καλλιτέχνιδα. Φτιάχνει μεγάλες χνουδωτές, συμμετοχικές εγκαταστάσεις με λούτρινα υβρίδια και gender/age-fluid πλασματάκια. Εμπνέεται από queer φεμινιστικές αφηγήσεις, παιδικές ιστορίες και drag queens & kings, γράφει αυτοβιογραφικά ποιήματα και τα εξομολογείται στις φίλες της. Η τελευταία της δουλειά είναι το «Fluffy Library», ένα μεγάλο project στον πολιτιστικό οργανισμό AtoposCVC που διαρκεί για έναν ολόκληρο χρόνο με την υποστήριξη του NEON grants. Το «Fluffy Library» είναι μια συμμετοχική χνουδωτή εγκατάσταση και παράλληλα ένας χώρος συνάντησης, δράσεων και αφηγήσεων γύρω από ζητήματα ταυτότητας, φύλου, σεξουαλικότητας και συμβίωσης. Tον Νοέμβριο του 2018 μικρά φλαφάκια της ταξίδεψαν στο Βερολίνο, προσκεκλημένα από τη φεμινιστική πλατφόρμα Curated by Girls για ένα workshop-installation με θέμα τη γυναικεία χειραφέτηση και με τίτλο «Between Us Girls». Πρόσφατα συμμετείχε στην 6η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης, στην 10η Μπιενάλε του Βερολίνου σε συνεργασία με την καλλιτέχνιδα Fabiana Faleiros στο KW Institute of Contemporary Art και στο A.S.F.A bbq με τίτλο «The Garden of Dystopian Pleasures». Θα τη βρεις να κάνει παρέα με υβριδικά λαγουδάκια, τριχωτές γοργόνες και δεινοσαύρους που κάνουν rollers.

The Jumpin’ Bones, συγκρότημα

H Αθήνα έχει τα blues και φταίνε οι Jumpin’ Bones. Με αυθεντικό Rhythm ’n Blues ήχο που ίσως να μην περίμενες πως θα βρεις στη δική μας πόλη και μία μαγνητική σκηνική παρουσία, το συγκρότημα που δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2014 έχει ήδη καθιερωθεί ως ένα από τα πιο σημαντικά της ελληνικής blues σκηνής. «Αυτό το τραγούδι έχει να κάνει με το σεξ» ανακοινώνει ο lead singer Ορέστης Τσικούρης, πριν ξεκινήσει ένα από τα δυνατά original κομμάτια του δίσκου τους. «Marrow» και η μουσική είναι τόσο ανεβαστική που κανείς δεν έχει χρόνο να νιώσει αμηχανία πριν ζητήσει από τον διπλανό του να χορέψουν. Το «Marrow» αποτελείται από έξι δικές τους συνθέσεις και μία διασκευή. Γρήγορα απέσπασε πολύ θετικές κριτικές από περιοδικά και site του εξωτερικού όπως τα Blues Blast Magazine (USA), Blues Matters (UK), και Bluesnews (DE) καθώς και από αντίστοιχα ελληνικά. Έτσι από το 2017 το album με δυο «bonus tracks» κυκλοφορεί εντός και εκτός συνόρων σε βινύλιο από την Ikaros Records. Επίσης αν τους ζητήσεις να τραγουδήσουν το «happy birthday» σε εορτάζουσα φίλη που είναι μακριά, θα το κάνουν και θα βάλουν ολόκληρο το κοινό να κάνει τις δεύτερες.

Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, σκηνογράφος

Μας άφησε άφωνους με τα σκηνικά και τα κοστούμια για τη «Βασίλισσα των Ξωτικών» στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής Σκηνής. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Αριστοτέλειο. Συμμετείχε σε διάφορα καλλιτεχνικά εργαστήρια, όπως το «Action Calling» της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ματσεράτας (Ιταλία), στο Inspire 2013 - Metamorphosis και στο Inspire 2014 - Effective Spaces που πραγματοποίησε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Έχει παρουσιάσει δουλειά του στο Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, στο ΤAF κ.α. Είναι μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας bijoux de kant και ως σκηνογράφος έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής κ.ά.

Kατερίνα Πετσατώδη, Σκηνοθέτρια, Διευθύντρια Σκηνής της Λυρικής. 

Έχοντας σημαντική δουλειά πίσω της με το ΚΘΒΕ, η ταλαντούχα καλοτεχνίτισσα του Αριστοτέλειου συνεργάζεται πάνω από 10 χρόνια με τη Λυρική και συνεπέγραψε φέτος το μουσικό παραμύθι της Λένας Πλάτωνος «Το Αηδόνι του Αυτοκράτορα» που αγαπηθηκε αμέσως από το κοινό στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Συνδυάζοντας όπερα και animation, με έμπνευση, φαντασία και ευρηματικότητα, συνέβαλε στο πιο παραμυθένιο ταξίδι του 2018 που θα συνεχίσει την πορεία του και την επόμενη χρονιά.

The Steams, συγκρότημα

Το 2018 ήταν μια εύφορη χρονιά για τους psych rockers «The Steams». Το ντεμπούτο άλμπουμ τους «Wild Ferment», που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο, εξαντλήθηκε και επανακυκλοφορεί σε λευκό βινύλιο. Το καλοκαίρι τούς βρήκε στα φεστιβάλ Saristra, Ziria και Vrisi Tirnavou, ακολούθησε ο Σεπτέμβρης με μια διθυραμβική εμφάνιση στο six d.o.g.s καθώς και ένα support στο πλευρό των Lumerians στο Gagarin 205, το οποίο έλαβε τις θερμότερες κριτικές. Τον Νοέμβριο η μπάντα ολοκλήρωσε το πρώτο εγχώριο tour της ξεκινώντας από τον βορρά και καταλήγοντας στο Westside Festival της Πάτρας. Τέλος, τον Δεκέμβριο παίξανε το 1ο τους «arena gig» ανοίγοντας για τον Peter Murphy των Bauhaus στο Tae-Kwon-Do και αποχαιρετούν το ’18 με ένα ακόμα live στη σκηνή του six d.o.g.s. Για το 2019 έχουν στα σκαριά την επόμενη περιοδεία που θα λάβει χώρα πριν το καλοκαίρι και είναι στη φάση σύνθεσης νέου υλικού για το δεύτερο δίσκο.

Φωτεινή Ζαγλάρα, φωτογράφος

Η σχέση της Φωτεινής με τη φωτογραφία ξεκίνησε όταν ήταν 20 ετών και αποφάσισε να πειραματιστεί με τα αυτοπορτρέτα, σαν έναν καινούργιο τρόπο έκφρασης και δημιουργίας. Πλέον μας προσκαλεί να ζήσουμε σκηνές μίας διαφορετικής πραγματικότητας μέσα από τον φακό της, παρουσιάζοντας φωτογραφίες και εικόνες που μοιάζουν σαν goth παραμύθι. Μέσα από τον λογαριασμό της στο instagram (foteinizaglara) μπορείς να κρυφοκοιτάξεις μερικές από τις πτυχές του εσωτερικού της κόσμου και να μαγευτείς από εικόνες που συνδυάζουν τη φαντασία με ένα πολύ έξυπνο concept, εξαιρετικό στήσιμο και σκηνοθεσία. Η λέξη «παραμύθι» που χρησιμοποιήσαμε δεν είναι τυχαία. Θέματα από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων είναι εμφανή σε αρκετές από τις φωτογραφίες της, ενώ σύμφωνα με την ίδια μερικές φορές τείνουμε να υποτιμούμε τα παραμύθια, αλλά πίσω από αυτά κρύβονται αλήθειες και διδαχές, όπως ότι στη ζωή δεν είναι όλα εύκολα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε. Μέχρι στιγμής έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και η δουλειά της έχει δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα έντυπα όπως και sites.

Βασίλης Κεκάτος, σκηνοθέτης

Γεννήθηκε το 1991 στην Κεφαλονιά και σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο Brunel του Λονδίνου. Με την ταινία του «Zero Star Hotel» (2016) κέρδισε στον διαγωνισμό «What’s Next?» του Φεστιβάλ του Σάντανς και πήρε υποτροφία από το Sundance Institute. Το σενάριο της τελευταίας του ταινίας, «Η σιγή των ψαριών όταν πεθαίνουν», συμμετείχε στο Euro Connection του Φεστιβάλ του Κλερμόν-Φεράν και στο European Short Pitch της Nisi Masa. Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο 71ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο και πρόκειται να κάνει την αμερικάνικη πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Σάντανς, στο οποίο επελέγει ανάμεσα σε 10.000 ταινίες. Είναι επίσης ο καλλιτεχνικός διευθυντής του SeaNema Open Air Film Festival. Το 2019 θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει το υλικό για να ξεκινήσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, όσο θα ελπίζει η επόμενη μικρού του «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς» να τον ταξιδέψει σε μερικά μέρη του κόσμου που δεν είχε την τύχη να βρεθεί ως τώρα.

Καλλιόπη Αναγνωστή, pastry chef & επιχειρηματίας

Είναι απόφοιτη του τμήματος ζαχαροπλαστικής της διάσημης σχολής Le Cordon Bleu και έχει εργαστεί ως pastry chef σε σημαντικά εστιατόρια και ξενοδοχεία του Λονδίνου, μεταξύ των οποίων το θρυλικό 5 αστέρων ξενοδοχείο Savoy και το υπερπολυτελές πολυκατάστημα Harrods. Εκεί στο Λονδίνο ερωτεύτηκε την ιεροτελεστία του afternoon tea, εξειδικεύτηκε στα κουκλίστικα γλυκίσματα που συνοδεύουν το τσάι και συνδύασε όλο αυτό με την αγάπη της για κάθετι vintage. Γεννήθηκε έτσι το alter ego της, η Madame Gâteaux, και η πιο πρωτότυπη και χαριτωμένη επιχείρηση της Αθήνας. Η Madame Gâteaux, λοιπόν, έρχεται στον χώρο σου και διοργανώνει ένα tea party σαν να είναι βγαλμένο από ταινία του Wes Anderson. Xειροποίητα γλυκίσματα και αλμυρά κεράσματα, όλα σερβιρισμένα σε αυθεντικά vintage σερβίτσια, τσαγιέρες, cake stands και κεντητά τραπεζομάντιλα. Η ίδια σερβίρει το τσάι και κάνει μία ιστορική αναδρομή στο savoir vivre του afternoon tea από την Αγγλία του 18ου αιώνα μέχρι τα σαλόνια της γαλλικής intelligenzia του μεσοπολέμου, ενώ οι καλεσμένοι αισθάνονται πως κάνουν ταξίδι στον χρόνο με άρωμα λεβάντας.

Αριστομένης Θεοδωρόπουλος, εικαστικός & μουσικός

Συνδυάζοντας τις δύο μεγάλες του αγάπες, τα εικαστικά και τη μουσική, το ’18 ο Αριστομένης δημιούργησε το ΦΕΥ (FEF), ένα οπτικοακουστικό πρότζεκτ πολλαπλών μέσων. Το πρώτο εγχείρημα ονομάζεται «ΕΔΩ», ένα έργο διαδραστικό, με επτά πίνακες αλληλένδετους με επτά μουσικά κομμάτια. Τον περασμένο Οκτώβρη πέραν της έκθεση του συνολικού έργου, κυκλοφόρησε και σε βινύλιο (B-Otherside Records) συνοδευόμενο από βιβλίο αλλά και σε ψηφιακή μορφή. Αυτή την περίοδο ετοιμάζει ένα art book μαζί με ένα EP πιο πειραματικού ήχου, τα οποία προβλέπεται να κυκλοφορήσουν την άνοιξη του 2019.

Αγγελική Γρηγοροπούλου, ηθοποιός

Μετά από σεμινάρια κλασικού τραγουδιού και υποκριτικής, τελείωσε το ’17 τη Δραματική σχολή «Πράξη 7». Το 2013 έκανε μαθήματα σύγχρονου τραγουδιού με τη Μαρίνα Σάττι. Το 17 έπαιξε στην ταινία «Εlement» του Γ. Καραμήτσιου και μεταξύ άλλων στο «Χρατς» του Λάμπρου Γιώτη. Το ’18 την είδαμε στο «Αν υπάρχει, δεν το έχω βρει ακόμη» του Nick Payne σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητρίου στο Βρετάνια και στην «Ελένη» της Τζωρτζίνα Κακουδάκη στο ΘτΝΚ. Νέο αίμα στη θεατρική σκηνή με αγάπη για το τραγούδι, τη μουσική και την υποκριτική. Περιμένουμε τη συνέχεια.