Ελλαδα

Κυπαρισσία: Σήμερα η κηδεία του 15χρονου Χρήστου Μερτάι

«Σαν να είχα ένα προαίσθημα ότι κάτι θα γίνει», είπε ο τέταρτος της παρέας που δεν ακολούθησε στη μοιραία βόλτα

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Στο πένθος έχει βυθιστεί η Κυπαρισσία μετά την ασύλληπτη τραγωδία στην άσφαλτο με θύματα τρεις 15χρονους. Χθες το μεσημέρι τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στην Άνω Πόλη Κυπαρισσίας, η εξόδιος για τον αδικοχαμένο 15χρονο μαθητή του ΕΠΑΛ, Νίκο Τριαλώνα.

Συγγενείς, συμμαθητές και φίλοι κρατώντας λευκά τριαντάφυλλα αποχαιρέτησαν τον άτυχο 15χρονο που σκοτώθηκε ακαριαία στο τροχαίο δυστύχημα.

Τραγική φιγούρα η μητέρα του Νίκου η οποία εργαζόταν στο νοσοκομείο στο οποίο μεταφέρθηκε η σορός του παιδιού της. Η ίδια είχε ενημερωθεί για το τροχαίο δυστύχημα ωστόσο δεν πίστευε ότι ένα από τα θύματα θα μπορούσε να είναι ο μόλις 15 ετών γιος της.

Οι αρχές πάντως αναμένουν και την κατάθεση του 48χρονου Ρουμάνου οδηγού του μικρού φορτηγού με το οποίο συγκρούστηκε το ΙΧ στο οποίο βρίσκονταν οι τρεις 15χρονοι.

Σήμερα, στις 12.00 το μεσημέρι αναμένεται να τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Χριστιανουπόλεως η εξόδιος ακολουθία για τον Χρήστο Μερτάι και, σύμφωνα με πληροφορίες, αύριο Πέμπτη θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία για τον Ενρίκο Μπουζάνι.

«Σαν να είχα ένα προαίσθημα ότι κάτι θα γίνει»

Στο μεταξύ, συγκλονίζει η μαρτυρία φίλου των τριών 15χρονων ο οποίος τελικά δεν τους ακολούθησε στη μοιραία βόλτα. Ο 15χρονος Θανάσης Τζέκος μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha είπε πως τα τελευταία του λόγια προς τους φίλους του ήταν: ««Μην πάτε, θα πάρετε τζάμπα απουσίες» και πρόσθεσε: «Σαν να είχα ένα προαίσθημα ότι κάτι θα γίνει».

Ο Θανάσης δήλωσε ότι γνώριζε τον Νίκο Τριαλλώνα από τότε που ήταν ενός έτους και ήταν κολλητοί, σαν αδέλφια. «Ήταν πολύ καλά παιδιά. Εντάξει, είμαστε όλοι μικροί, μπορεί να κάνουμε καμία βλακεία, αλλά κατά βάθος είμαστε όλοι καλοί», δήλωσε.

Από την πλευρά του ο πατέρας του Θανάση, Λευτέρης Τζέκος δήλωσε πως όταν έμαθε για το τροχαίο, βρέθηκε στο σημείο και βλέποντας τις συγκλονιστικές εικόνες λύγισε. «Μου κόπηκαν τα πόδια και τα χέρια. Λιποθύμησα και μετά από λίγες ώρες έμαθα πως τα παιδιά που ήταν νεκρά ήταν συμμαθητές του γιού μου».