Πρόσφυγας για Μόρια: «Καλύτερα να είχα πνιγεί στη θάλασσα»

Ρεπορτάζ για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στη Μόρια της Λέσβου έκανε ανταποκριτής της αμερικάνικης εφημερίδας The New York Times, φέρνοντας στο φως της δημοσιότητας καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που ζουν εκεί.

Ο Ραχμουντίν Ασράφι ήταν αγρότης στο Αφγανιστάν. Όταν είδε το σπίτι του να καταστρέφεται κατά τη διάρκεια σφοδρών συγκρούσεων μεταξύ Ταλιμπάν και δυνάμεων του κυβερνητικού στρατού, πούλησε τα λιγοστά υπάρχοντά του και πήρε μαζί με την οικογένειά του τον δρόμο της προσφυγιάς. Αντιμετωπίζοντας πολλές δυσκολίες, κατάφερε να φθάσει στα τουρκικά παράλια και να περάσει απέναντι στη Λέσβο, με τη γυναίκα του και τα τρία μικρά παιδιά τους. Στη Μόρια είναι αναγκασμένος πλέον να μένει με την οικογένειά του σε ένα αντίσκηνο για δύο άτομα.

Η ημέρα του ξεκινά στις 04.00 τα ξημερώματα, όταν σηκώνεται για να πάει να πιάσει σειρά στο συσσίτιο. Περίπου τέσσερις ώρες αργότερα θα πάρει στα χέρια του ψωμί και νερό. Γύρω στις 09.30 το πρωί ξαναπιάνει θέση στην ουρά για το μεσημεριανό και το ίδιο συμβαίνει και για το βραδινό. Τις ημέρες που πρέπει να πάει να τρέξει για τα χαρτιά του, ή να πάει στον γιατρό (η τρίχρονη κορούλα του νοσηλεύθηκε πρόσφατα με σκωληκοειδίτιδα), η οικογένεια χάνει κάποια γεύματα ή τρώει τα περισσεύματα που φέρνουν συμπατριώτες.

«Παλαιότερα νόμιζα ότι η Ελλάδα είναι ένα απ’ τα καλύτερα μέρη να ζει κάποιος» υποστηρίζει στην αμερικάνικη εφημερίδα ο Ασράφι, ξεκαθαρίζοντας: «Τώρα πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να είχα πνιγεί, καθώς περνούσαμε τη θάλασσα».

Έφυγε από το Κογκό για μια καλύτερη ζωή

Οι περισσότεροι από τους περίπου 9.000 πρόσφυγες που ζουν στη Μόρια σ’ έναν χώρο προορισμένο κανονικά για 3.100 άτομα, έφυγαν για να γλιτώσουν από τις εμπόλεμες ζώνες της Συρίας, του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Υπάρχουν όμως και πολλοί από άλλες χώρες όπως ο Μάικλ Τάμπα. Πρώην πολιτικός κρατούμενος στην πατρίδα του, το Κονγκό, ο 31χρονος επέζησε από βασανιστήρια και ένα επικίνδυνο ταξίδι με βάρκα από την Τουρκία. Ωστόσο, η στιγμή που πλησίασε πιο κοντά στον θάνατο ήταν όταν επιχείρησε να αυτοκτονήσει, πίνοντας ένα μπουκάλι χλωρίνη έπειτα από 11 μήνες στην «κόλαση της Μόρια». Γλίτωσε, καθώς τον μετέφεραν επειγόντως στο νοσοκομείο του νησιού.

«11 μήνες στη Μόρια. Είναι πολύ τραυματικό» ισχυρίζεται.

Ο καταυλισμός κακοφόρμισε

Στο ρεπορτάζ τους οι New York Times υποστηρίζουν πως «οι συνθήκες έχουν τροφοδοτήσει τις κατηγορίες ότι ο καταυλισμός αφέθηκε να κακοφορμίσει για να αποτραπεί η μετανάστευση και πως γίνεται κατάχρηση των κονδυλίων που έδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ελλάδα».

Παράλληλα, η αμερικάνικη εφημερίδα δίνει έμφαση στα πολλαπλά κρούσματα βίας (ένας 25χρονος φοιτητής από το Ιράκ έδειξε στον ανταποκριτή των New York Times ουλές από τις μαχαιριές που του έκαναν άλλοι πρόσφυγες), καθώς και στη σεξουαλική κακοποίηση.

Επικαλούμενη στοιχεία του International Rescue Committee, αναφέρει ότι έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 70 από τον περασμένο Μάρτιο.

«Έχω βρεθεί σε πολύ φρικτούς καταυλισμούς και έζησα απίστευτες καταστάσεις» τονίζει η Λουίζ Ρολάν Γκοσλέν -επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (MSF) στην Ελλάδα, η οποία έχει περάσει πέντε χρόνια στο Κονγκό και το Νότιο Σουδάν.

«Πρέπει να πω ότι στον καταυλισμό της Μόρια έχω παρατηρήσει τον μεγαλύτερο βαθμό πόνου» ξεκαθαρίζει.