Τα μυστήρια μιας στάσης εργασίας στο μετρό

Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά εννιά στον αριθμό είναι τα σωματεία εργαζομένων της ΣΤΑΣΥ υπεύθυνα για τις αλλεπάλληλες στάσεις εργασίας, που, αντί να αποτελούν μεμονωμένο φαινόμενο, πλέον έχουν εξελιχθεί σε σίριαλ που ταλαιπωρεί το επιβατικό κοινό. Ανάμεσα σε αυτά είναι τρία τα σωματεία που προσφεύγουν συχνά σε κινητοποιήσεις στο μετρό: το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθήνας (ΣΕΛΜΑ), το Σωματείο Ηλεκτροδηγών Αττικό Μετρό (ΣΗΑΜ) και το Σωματείο Ηλεκτροδηγών και λοιπών Εργαζομένων Κίνησης.

Πώς γίνεται όμως να υπάρχουν εννιά σωματεία και ποιος ακριβώς είναι ο «εγκέφαλος» που επιλέγει τα ωράρια κατά τα οποία γίνονται αυτές οι στάσεις; Επικοινωνήσαμε μαζί τους και μας διευκρίνισαν πως κατά τη συγχώνευση των τριών εταιρειών, ΤΡΑΜ, ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ στη ΣΤΑΣΥ, γεννήθηκαν και αυτά, τα οποία αντιστοιχούν σε διαφορετικές συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων.

Με τι κριτήρια επίσης επιλέγονται τα ωράρια και μάλιστα μεσοβδόμαδα και σε ώρες αιχμής για τις συνελεύσεις τους; Γιατί αυτές δεν γίνονται, λόγου χάρη, το Σάββατο; Όπως μας είπαν, οι ώρες που επιλέγουν για τη συνέλευσή τους οι εργαζόμενοι στην πιο νευραλγική αρτηρία της λειτουργίας του μετρό δεν είναι τυχαίες. Η βάρδια ενός ηλεκτροδηγού ξεκινά από τις 4.30 το πρωί ως τις 12 το βράδυ. Επομένως αποφασίζεται ένα χρονικό διάστημα, όπως το 11.00 - 17.00 ώστε να «πιάνει» τους περισσότερους.

Εδώ όμως αρχίζουν και τα περίεργα. Η σημερινή στάση ήταν προγραμματισμένη να διαρκέσει 4 ώρες αλλά, σύμφωνα με τους ηλεκτροδηγούς, η διοίκηση του μετρό ευθύνεται για την προσθήκη άλλων δύο ωρών ταλαιπωρίας. Ο λόγος; Η... μη εξυπηρέτηση των συμμετεχόντων στη συνέλευση με την παραχώρηση ενός συρμού! «Απευθυνθήκαμε στη διοίκηση προκειμένου να μας διαθέσει έναν συρμό για να μετακινηθούμε μαζικά, γρήγορα και απρόσκοπτα στα Σεπόλια, όπου και έχει προγραμματιστεί η συνέλευσή μας. Σε αντίθεση με την προηγούμενη διοίκηση, που μας είχε εξυπηρετήσει σε ανάλογη περίπτωση, η τωρινή αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να αυξήσουμε τις ώρες της στάσης απεργίας, ώστε να τα καταφέρουμε όλοι. Έτσι επιλέχθηκε 6ωρη στάση για να υπάρχει ένα σίγουρο ωφέλιμο τρίωρο»...

Πώς όμως παίρνονται οι αποφάσεις για μια κινητοποίηση στο μετρό; Για να αποφασιστεί μια «ολιγόωρη» στάση εργασίας, τετράωρη ή εξάωρη, η απόφαση προκύπτει από το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου. Αντίθετα μία 24ωρη απεργία για να αποφασιστεί πρέπει να γίνει γενική συνέλευση με την έγκριση από το 50%+1 των μελών.  Επειδή δεν έχει υπάρξει απαραίτητη πλειοψηφία ως τώρα, αυτός είναι και ο λόγος που δεν γίνονται συχνά 24ωρες απεργίες στο μετρό. «Έτσι κι αλλιώς, είναι άδικο να πραγματοποιηθεί μια τέτοια απεργία χωρίς να έχει προηγηθεί μια ολιγόωρη στάση που να προειδοποιεί τη διοίκηση και να γνωστοποιεί τα αιτήματά μας» μας διευκρίνισε ο πρόεδρος κ.Μπιτσώρης.

Τι γίνεται με τα φρένα;

Τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, όταν επιβιβαζόμαστε στο μετρό και κάποιοι αναλαμβάνουν τη μεταφορά μας, δεν μπορούμε να διανοηθούμε, πόσο μάλλον να αντιληφθούμε, αν κάτι στη λειτουργία του συρμού πάει λάθος. Για παράδειγμα, η στάση εργασίας πραγματοποιείται, όπως μας είπαν οι συνδικαλιστές, εξαιτίας της έλλειψης ανταλλακτικών για τα φρένα στους συρμούς.

Γι’ αυτόν αλλά και για άλλους λόγους κηρύχθηκε σήμερα η εξάωρη στάση εργασίας από τις 11:00 π.μ. έως τις 17:00 μ.μ, αυτή τη φορά από ηλεκτροδηγούς στο «Αττικό Μετρό», προκειμένου να πραγματοποιήσουν έκτακτη γενική συνέλευση. Από τους οδηγούς στο μετρό, οι 130 είναι μέλη του σωματείου και οι 110 εκτός.

«Ζητάμε φρένα όταν βλέπουμε ότι κάποια είναι ελαττωματικά και δεν υπάρχουν τα ανταλλακτικά, καθώς είναι σε έλλειψη. Η εταιρία, από την άλλη, δεν θέλει να χάνονται δρομολόγια και να γίνονται μεγάλες καθυστερήσεις, έτσι εμείς ως οδηγοί, που μέλημά μας είναι η ασφάλεια των επιβατών ερχόμαστε σε δίλημμα. Οι καθυστερήσεις των παραγγελιών σε ανταλλακτικά διάφορων τύπων δεν είναι τωρινό φαινόμενο, αλλά ένα πάγιο πρόβλημα» μας λέει ο κ. Βαγγέλης Μπιτσώρης, Πρόεδρος του Σωματείου Ηλεκτροδηγών Αττικό Μετρό και συμπληρώνει: «Εν τω μεταξύ έχουμε και ελλείψεις σε εφεδρικούς συρμούς. Μηχανήματα είναι και φθείρονται εξάλλου. Έτσι, αν τύχει να μπουν κάποιοι για συντήρηση, οι διαθέσιμοι συρμοί για να τους αντικαταστήσουν είναι ελάχιστοι, με αποτέλεσμα να ρισκάρουμε κάθε φορά μήπως δημιουργηθεί πρόβλημα στην ομαλή διεξαγωγή των δρομολογίων».

Ταυτόχρονα ο κ. Μπιτσώρης επισημαίνει πως οι ελλείψεις αφορούν και σε έμψυχο υλικό, καθώς ένα χρόνιο πρόβλημα είναι και η έλλειψη προσωπικού και συνεχής μείωση αυτού. «Είναι παράλογο να είναι μηδενική η συμμετοχή στις προκηρύξεις για ηλεκτροδηγούς, ενώ για τις θέσεις υπεύθυνων σταθμών να "χτυπούν κόκκινο". Πώς θα ανοίξει το μετρό στη Νίκαια χωρίς οδηγούς; Έχουμε απευθυνθεί επανειλημμένως στη διοίκηση του μετρό, στο υπουργείο, στον ΟΑΣΑ ώστε να υπάρξει μέριμνα για επιπλέον οδηγούς, αλλά πέφτουμε σε τοίχο και δεν ξέρουμε πού να απευθυνθούμε πλέον».