Έπειτα από τέσσερις αναβολές ξεκίνησε η δίκη σε δεύτερο βαθμό δύο γιατρών του Νοσοκομείου Ρεθύμνου και ενός 30χρονου που ήταν μαζί της το μοιραίο βράδυ.
Η εκδίκαση της υπόθεσης άρχισε νε την ανάγνωση του κατηγορητηρίου σε βάρος δύο ειδικευομένων γιατρών , οι οποίοι στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο είχαν καταδικαστεί για ανθρωποκτονία από αμέλεια και τους είχε επιβληθεί φυλάκιση 30 μηνών, καθώς και ενός 30χρονου (σήμερα) ο οποίος πρωτόδικα είχε καταδικασθεί για τον βιασμό της 16χρονης, στον οποίο είχε επιβληθεί ποινή κάθειρξη 7 ετών με αναστολή μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.
Μετά την ανάγνωση του κατηγορητηρίου και οι τρεις δήλωσαν αθώοι.
Η δίκη συνεχίστηκε με καταθέσεις μαρτύρων, με πρώτη τη μητέρα της αδικοχαμένης 16χρονης κοπέλας η οποία όπως και στην πρώτη δίκη, αφηγήθηκε τα όσα έγιναν τη μοιραία νύχτα που ενημερώθηκε πως η κόρη της ήταν στο νοσοκομείο.
Υπενθυμίζεται πως η δίκη στον πρώτο βαθμό είχε ξεκινήσει στις 20 Φεβρουαρίου του 2015 και η απόφαση του δικαστηρίου είχε εκδοθεί στις 11 Μαρτίου του ίδιου έτους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τη μοιραία εκείνη νύχτα η εφημερεύουσα ιατρός της Παθολογικής Κλινικής του νοσοκομείου Ρεθύμνου δεν ειδοποιήθηκε ποτέ από τους δύο συναδέλφους για να πάει στα Επείγονται και να εξετάσει τη Στέλλα. Καθοριστικό ρόλο στη λάθος διάγνωση των γιατρών έπαιξε, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, η συμπεριφορά του κατηγορουμένου για τον βιασμό της Στέλλας, διότι απέκρυψε από τον ιατρό που παρέλαβε την ανήλικη ότι η τελευταία είχε καταναλώσει υπερβολική ποσότητα αλκοόλ εντός ελάχιστων λεπτών κι έπειτα από πολυήμερη αυστηρή νηστεία και του παρουσίασαν το περιστατικό ως ένα σύνηθες συμβάν μέθης, ύστερα από μικρή κατανάλωση οινοπνεύματος, κατά τη διάρκεια της νυχτερινής διασκέδασης της ανήλικης σε νυχτερινά κλαμπ του Ρεθύμνου.
Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι έβλεπε ότι η κατάσταση της Στέλλας δεν βελτιωνόταν, εξακολουθούσε επί ώρες να αποκρύπτει την αλήθεια από τους γιατρούς και από τους νοσηλευτές, ενώ δεν ειδοποίησε καν τους γονείς της.
Την ίδια ώρα, στο κορίτσι χορηγήθηκε αρχικά ορός γλυκόζης, χωρίς να ελεγχθούν τα επίπεδα στον οργανισμό του, η οποία προκάλεσε μεταβολική οξέωση, κατάσταση που προϋπήρχε λόγω της αιθανόλης που επιβάρυνε την καρδιακή λειτουργία και το εγκεφαλικό οίδημα. Μάλιστα, ο ειδικευόμενος γιατρός που ανέλαβε πρώτος το περιστατικό «υποτίμησε το συμβάν, παραβλέποντας τη μικρή ηλικία, το φύλο, το βάρος και σωματότυπο της ασθενούς (σ.σ.: είχε ύψος 1,50 μ. και ζύγιζε 45 κιλά) και το γεγονός ότι είχε καταναλώσει αλκοόλ με άδειο στομάχι, και το αντιμετώπισε ως περίπτωση μέθης ρουτίνας, τοποθετώντας τη Στέλλα στον διάδρομο».
Όσο για τον δεύτερο γιατρό, επισκέφθηκε την ασθενή στις 6.05 π.μ., δηλαδή μιάμιση ώρα μετά τη διακομιδή της κοπέλας στο νοσοκομείο και παρά το γεγονός ότι δεν διαπίστωσε καμία βελτίωση της υγείας της, δεν κάλεσε την εφημερεύουσα ειδικευμένη και σαφώς πιο έμπειρη ιατρό, παραλείποντας επίσης να ενημερώσει για το ιατρικό περιστατικό την επόμενη εφημερεύουσα ειδικευόμενη ιατρό, αλλά έδωσε την εντολή στη νοσηλεύτρια να χορηγήσει δεύτερο ορό γλυκόζης.
Υπενθυμίζεται ότι το νήμα της ζωής της 16χρονης Στέλλας Ακουμιανάκη κόπηκε βίαια τη νύχτα της Ανάστασης του 2011, όταν μια αθώα βόλτα με τον 17χρονο κολλητό της κι έναν 23χρονο φίλο του κατέληξε σε ανείπωτη τραγωδία. Οι δύο νεαροί, αφού πρώτα είχαν διασκεδάσει με τη μαθήτρια σε μπαρ του Ρεθύμνου καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, στη συνέχεια φέρεται να την οδήγησαν σε ερημική τοποθεσία όπου κι επιχείρησαν -σύμφωνα με το κατηγορητήριο- να ασελγήσουν σε βάρος της.
Συγκεκριμένα, οι δύο νεαροί σε διάστημα μισής ώρας της έδωσαν να πιει περισσότερο από μισό μπουκάλι ουίσκι και όταν πλέον το κορίτσι ήταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν σεξουαλικά. Μάλιστα, ο ένας κατηγορείται για τον βιασμό της.
Την ίδια ώρα, οι γιατροί του Ρεθύμνου και των Χανίων ως ένδειξη συμπαράστασης στους συναδέλφους τους προχωρούν σήμερα σε απεργιακή κινητοποίηση.
Σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν αναφέρουν:
Σαν Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Χανίων εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα των γιατρών του Γ. Ν. Ρεθύμνου ενάντια στις απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις του τελευταίου διαστήματος, οι οποίες επανειλημμένα έχουν στοχεύσει αξιόλογους συναδέλφους με ανυπόστατες ιατρικά κατηγορίες.
Από την ατεκμηρίωτη ιατρικά καταδίκη τεσσάρων συναδέλφων για την υπόθεση της άτυχης 16χρονης Στέλλας πριν μερικά χρόνια μέχρι και την πρόσφατη καταδίκη της παιδιάτρου για το θάνατο του μικρού Διονύση στο Ρέθυμνο, γινόμαστε μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου de facto ποινικοποίησης της ίδιας της ιατρικής πράξης. Η ιατρική επιστήμη αλλά ενίοτε και η ίδια η κοινή λογική έμοιαζαν ολωσδιόλου να απουσιάζουν από τις εν λόγω δίκες, καθώς δικηγόροι, εισαγγελείς και δικαστές -άνθρωποι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΔΕΟΙ από την ιατρική- φαινόταν να βγάζουν συμπεράσματα, αποφάσεις και πορίσματα κατά το δοκούν.
Στην πρόσφατη μάλιστα καταδίκη της παιδιάτρου από ό,τι μάθαμε η φαντασία έδειχνε να ξεπερνά σε εγκυρότητα την ίδια την πραγματικότητα, αφού η συλλογιστική της απόφασης εντόπιζε συγκεκριμένα ιατρικά αίτια για το θάνατο του ασθενούς εκεί όπου αδυνατούσε να τα βρει ο ίδιος ο..ιατροδικαστής. Υπήρχε η αίσθηση ότι από την έδρα οι γιατροί θεωρούνταν ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίον, ενώ ακόμα και τα πορίσματα καθηγητών πανεπιστημίου που προσήλθαν αυτοβούλως να καταθέσουν δε λήφθηκαν υπόψη.
Και όλα αυτά μετά από εξουθενωτικές ψυχικά και χρηματικά δίκες γεμάτες με επιστημονικές ανακρίβειες, προσβολές στην ιατρική επάρκεια των συναδέλφων —-από ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο- και αυθαίρετες εικασίες . Σαν επιστέγασμα ήρθε και ο συνηθισμένος οχετός από τα γνωστά τηλεδικεία και την εκάστοτε ξεδιάντροπη τηλεντίβα, για να κηλιδώσει -αναίμακτα και εν μέσω των διαφόρων κατώτατης στάθμης κουτσομπολιών- την υπόληψη άξιων και έντιμων συναδέλφων.
Για πολλούς νοσοκομειακούς γιατρούς που τόσα χρόνια παλεύουν να κρατήσουν όρθιο το τσακισμένο από τα μνημόνια ΕΣΥ, που είδαν το μισθό τους να κατρακυλά χρόνο με το χρόνο, που εργάζονται υπερωριακά συνεχώς απλήρωτοι, που στερούνται κατ’ εξακολούθηση τα ρεπό και τις άδειές τους προκειμένου να βγει το πρόγραμμα εφημεριών, τέτοιες αποφάσεις σαν τις παραπάνω αποτελούν απλά τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Ανοίγουν πραγματικά τους ασκούς του Αιόλου και οδηγούν σε δρόμους με εφιαλτικές προοπτικές. Όσοι θεωρούν ότι οι αποφάσεις αυτές θίγουν αποκλειστικά τους εμπλεκόμενους ιατρούς, πλανώνται πλάνη οικτρά, αφού ο κάθε συνάδελφος σε ολόκληρο το πανελλήνιο που ασχολήθηκε ή ενημερώθηκε στοιχειωδώς με το θέμα συνειδητοποιεί την εξής αλήθεια: Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ. Τέτοιες αποφάσεις οδηγούν αναπόδραστα είτε στην επιδείνωση της ήδη διογκούμενης ροής των γιατρών προς τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό, είτε σε άσκηση μιας καθαρά ευθυνόφοβης και αμυντικής ιατρικής από τους εναπομείναντες γιατρούς του ΕΣΥ.
20°
