H ερώτηση της εβδομάδας από την A.V. και την Prorata: Επιλέγεται ή όχι το φύλο των γονέων;

Η επικαιρότητα τρέχει. Ακούτε για αυτήν. Τώρα έχετε τη δυνατότητα να μιλήσετε για αυτήν. Κάθε εβδομάδα και για ένα διαφορετικό θέμα. Η Prorata θέτει κάθε Παρασκευή μία και μόνο ερώτηση για ένα θέμα επικαιρότητας στους εγγεγραμμένους στη λίστα ηλεκτρονικών διευθύνσεών της και παρουσιάζει κάθε Δευτέρα τις απαντήσεις τους στην Athens Voice. Αν επιθυμείτε και εσείς να εγγραφείτε στη λίστα της Prorata, πατήστε εδώ.

Επιλέγεται ή όχι το φύλο των γονέων;

Η ερώτηση μοιάζει εκ πρώτης όψης άτοπη. Πώς να επιλέγεται το φύλο των γονέων κάποιου; Και από ποιον; Και όμως η άτοπη ερώτηση για την επιλογή του φύλου του γονέα τοποθετείται στο τραπέζι της δημόσιας συζήτησης –μέσω της συζήτησης για το δικαίωμα υιοθεσίας παιδιών σε ομόφυλα ζευγάρια.

Αντιθέτως, η ερώτηση για την επιλογή του φύλου του παιδιού ακούγεται λογικότερη –λόγω των τάχιστων εξελίξεων στην τεχνολογία και στην ιατρική– πλην όμως αυτή δεν τίθεται σε δημόσιο διάλογο για λόγους ηθικής. Aσυμμετρίες στην πρόσληψη της ηθικής μας. Και τελικά στη δημόσια ατζέντα μας ένα ακόμα θέμα παροχής ατομικών ελευθεριών: μπορούν όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως των σεξουαλικών τους προτιμήσεων, να είναι γονείς;

Η μέτρηση της Prorata αποκαλύπτει ότι το ζήτημα μοιάζει να είναι σήμερα στην Ελλάδα ένα από τα πλέον διχαστικά, καθώς το 43% τοποθετήθηκε θετικά απέναντι στην νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης και το 45% τοποθετήθηκε αρνητικά.

Το ποσοστό συμφωνίας είναι οριακά αυξημένο στα άτομα μέσης ηλικιακής κατηγορίας (48%) και έντονα αυξημένο στους ερωτώμενους εκείνους που αυτό-τοποθετούνται στο «αριστερό» άκρο του άξονα (69%), ένδειξη της υπαρκτής διαφοράς που αποδίδεται ακόμα στο περιεχόμενο των όρων «αριστερά» και «δεξιά» από τους ίδιους τους πολίτες.

Σημειώνεται ότι η συσχέτιση της τοποθέτησης έναντι του συγκεκριμένου ζητήματος με τον δείκτη συμπάθειας προς την κυβέρνηση Τσίπρα είναι χαμηλότερη από τη συσχέτιση της τοποθέτησης στο ζήτημα με τον άξονα «αριστερά-δεξιά», γεγονός που αποδεικνύει τη χαλαρή συσχέτισης της αξιολόγησης της κυβέρνησης Τσίπρα με την τοποθέτηση στον χώρο της «αριστεράς».

Η εικόνα του απόλυτου διχασμού του εκλογικού σώματος επί του ζητήματος είναι μερικώς παραπλανητική, καθώς ο δυσανάλογα μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων υψηλού μορφωτικού επιπέδου που τυχαίνει να αποτελούν την πλειοψηφία των χρηστών του Διαδικτύου και ως συνέπεια και της πλατφόρμας ερευνών της Prorata, είναι πιθανότερο να εξέφρασαν τη συμφωνία τους με την παροχή του δικαιώματος υιοθεσίας και κατά συνέπεια να έκαναν την κατανομή απαντήσεων στο ερώτημα πιο συμμετρική.

Ανεξαρτήτως αυτής της πιθανής διαφοράς πάντως μεταξύ της συμπεριφοράς του συγκεκριμένου δείγματος και του γενικού πληθυσμού, ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού ακροατηρίου επιλέγει «να μην επιλέξει» τους γονείς ενός παιδιού, συμφωνώντας στην παροχή δικαιώματος υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια, πολλοί από αυτούς μάλιστα ξεπερνώντας τη γραμμή αντιπαράθεσης στην οποία βρίσκονται με την κυβέρνηση Τσίπρα.

Οι μάζες αποδεικνύονται τελικά συχνά σοφότερες από τις κομματικές ελίτ, με την έννοια ότι είναι σε θέση διαχωρίσουν τα θέματα πολιτικής από την πολιτική στρατηγική, όπως επίσης να διαχωρίσουν τα πρόσωπα που θα ωφεληθούν από μια νομοθετική πρόταση από τα πρόσωπα που εισηγούνται τη νομοθετική πρωτοβουλία. Οι κομματικές ελίτ στην Ελλάδα αποδεικνύουν συνήθως ότι δυσκολεύονται σε τέτοιους διαχωρισμούς.