Όταν ο αντικαταστάτης του Κριμιζή έγραφε για τη μεγαλοσύνη του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη

Μπορεί να μην ήταν πολύ ενεργός στο blog του και οι πολλές ασχολίες του να μην του επέτρεπαν να γράφει συχνά κείμενα στο ιστολόγιο του, όμως ο Χιρστόδουλος Πρωτοπαπάς είχε προλάβει ενόσω ήταν διευθύνων σύμβουλος της Hellas Sat να γράψει για τη μεγαλοσύνη του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη, του προστάτη της τεχνολογίας.

Παρατίθενται μερικά αποσπάσματα από το κείμενο του νυν προέδρου του ΔΣ του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού:

Ήταν πάρα πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες καταξιωμένοι επιστήμονες επισκέπτονταν τον Άγιο Πορφύριο για να του περιγράψουν και να του ανακοινώσουν με χαρά και ενδόμυχη υπερηφάνεια μια επιστημονική τους ανακάλυψη και να μένουν οι ίδιοι άφωνοι από τις επιστημονικές παρατηρήσεις, συμβουλές και συμπληρώσεις που έκανε ο Άγιος στη δική τους υψηλού επιπέδου επιστημονική έρευνα.

[…]

Είναι πολλαπλά τα θαύματα που έχουν καταγραφεί και είχε με τη βοήθεια του Θεού κάνει ο Άγιος Πορφύριος όταν ήταν στη ζωή βλέποντας και αναγνωρίζοντας με τα δικά του μάτια τα γεωλογικά στρώματα του υπεδάφους καλύτερα και από κάθε σεισμολογική έρευνα, τους γαλαξίες και το σύμπαν ολόκληρο πιο μακριά και από το πιο προηγμένο αστρονομικό τηλεσκόπιο και τα κύτταρα και τους ιούς των ασθενειών πιο αναλυτικά και από το καλύτερο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο

Ο Άγιος λίγο πριν την κοίμησή του, αρχές της δεκαετίας του 1990, είχε προβλέψει την επανάσταση που θα έφερνε σε όλη την ανθρωπότητα το ιντερνέτ.  Έλεγε τότε: «Τι ωραία που θα είναι όταν τα κομπιούτερ θα μιλούν μεταξύ τους!» και πράγματι το μεγαλείο του ιντερνέτ στηρίζεται σε αυτή τη δυνατότητα και ιδιότητα που έχουν τα κομπιούτερ και μιλούν μεταξύ τους στο ένα παγκόσμιο υπερδίκτυο του ιντερνέτ.

Το μεγαλύτερο όμως και κατά την άποψή μου μοναδικό θαύμα που έχει καταγραφεί και έχει κάνει ο Άγιος Πορφύριος που συγκλονίζει τους τεχνολόγους και τους φυσικούς είναι η συστολή του χρόνου όχι για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου που πασχίζουν σήμερα οι φυσικοί που ασχολούνται με τη θεωρία της σχετικότητας και τη φυσική των υψηλών ενεργειών να πραγματοποιήσουν, αλλά πάνω από μια ώρα. Η μόνη αναφορά στην Ορθόδοξη Χριστιανική μας Πίστη παρόμοιου θαύματος για την επέμβαση στο χρόνο βρίσκεται στην Παλαιά διαθήκη όταν ο Ιησούς του Ναυΐ ύψωσε τα χέρια του σε σημείο του σταυρού για να «σταθεί ο ήλιος» και να παραταθεί η ημέρα για να νικήσουν οι Ισραηλίτες στο λόφο της Γαβαών.  Η διαφορά όμως στην περίπτωση του θαύματος του Αγίου Πορφυρίου, ήταν ότι η μεταβολή του χρόνου πραγματοποιήθηκε μόνο για μια ομάδα μοναχών και όχι για ολόκληρο τον κόσμο.  Μια τέτοια συστολή του χρόνου μπορεί να πραγματοποιηθεί σήμερα με βάση τη θεωρία της σχετικότητας για κάποιο αντικείμενο που κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή της ταχύτητας του φωτός και πραγματικά ως τεχνολόγο επιστήμονα με αφήνει άφωνο διότι ακόμα δεν πραγματοποιήθηκε παρά σε κάποια σωματίδια που δεν έχουν μάζα.

Το πιο πάνω θαύμα μαρτυρείται από τις Μοναχές και τη σημερινή Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Μακρινού Μεγάρων σε ένα από τα πολλά βιβλία των θαυμάτων του Αγίου.  Οι Μοναχές αυτές επισκέφθηκαν τον Άγιο στο Ησυχαστήριό του στο Μήλεσι και ήθελαν να φύγουν νωρίς για να προλάβουν να πάνε στο μοναστήρι προτού κλείσει η εξώπορτα. Όμως ο Άγιος είχε μαζί τους πολύ κέφι και δεν τις άφηνε να φύγουν. Οι μοναχές του έλεγαν ότι έπρεπε να πάνε αλλά αυτός τους έλεγε, «μείνετε ακόμα λίγο και έχει ο Θεός».  Τελικά αυτές έκαναν υπακοή στον Άγιο και μετά από πολλή ώρα ξεκίνησαν με ένα ταξί για το μοναστήρι  τους πολύ καθυστερημένες.  Δεν έφτανε η καθυστέρηση που είχαν όταν ξεκίνησαν, αλλά και ο οδηγός του ταξί πήγαινε πάρα πολύ αργά διότι είχε πάρα πολύ κίνηση ο δρόμος.  Οι μοναχές ήταν απελπισμένες για την καθυστέρηση που θα είχαν όταν θα πήγαιναν στο μοναστήρι τους διότι όπως μετρούσαν το χρόνο θα πήγαιναν εκεί αρκετή ώρα μετά που θα έκλεινε η είσοδος του Μοναστηριού.  Με μεγάλη τους έκπληξη είχαν διαπιστώσει ότι είχαν φτάσει στην ώρα τους το Μοναστήρι, σαν να και είχαν περάσει μόνο δεκαπέντε λεπτά από τότε που είχαν φύγει από το Μήλεσι. Το πιο πάνω θαύμα με έχει προβληματίσει για πολλά χρόνια γιατί για μένα είναι από τις λίγες θαυματουργικές επεμβάσεις στο χωροχρόνο που έχουν καταγραφεί στην Ορθόδοξή μας Παράδοση και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τη συμβατική σύγχρονη επιστημονική γνώση.

[…]