Το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με πιλοτική απόφασή του έκρινε ότι είναι Συνταγματική η κατάργηση από την 1η Νοεμβρίου 2012 και μετά, της ισόβιας σύνταξης που ελάμβανε η πολύτεκνη μητέρα.
Αναλυτικότερα, από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας στάλθηκε προδικαστικό ερώτημα στο ΣτΕ, για να κριθεί η συνταγματικότητα ή μη της σχετικής διάταξης του μνημονικού νόμου 4093/2012, που προβλέπει την διακοπή της ισόβιας σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας των 102 ευρώ που είχε χορηγηθεί με το άρθρο 63 του νόμου 1892/1990.
Στα Διοικητικά Δικαστήρια είχε προσφύγει αγρότισσα πολύτεκνη μητέρα, μέλος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, η οποία ελάμβανε ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μητέρας.
Η πολύτεκνη μητέρα υποστήριζε ότι η κατάργηση της ισόβιας σύνταξης είναι αντίθετη στο άρθρο 21 του Συντάγματος που προστατεύει την οικογένεια και ειδικά τις πολύτεκνες οικογένειες, οι οποίες «έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το κράτος». Η πολύτεκνη μητέρα ζητούσε να υποχρεωθεί ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων να της καταβάλει, νομιμοτόκως, το συνολικό ποσό, στο οποίο ανέρχεται η ισόβια σύνταξη πολυτέκνου για το χρονικό διάστημα από 1.11.2012 και εφεξής, ως αποζημίωση, κατά τις διατάξεις του άρθρου 105 του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα, για τη ζημία που υπέστη από την παράνομη διακοπή χορηγήσεως της επίμαχης σύνταξης και επικουρικά -αν αυτό δεν γίνει δεκτό- να της καταβληθεί αποζημίωση σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού.
Κατόπιν αυτών, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αναστάσιο Γκότση και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Ταξιαρχία Κόμβου, με την υπ΄ αριθμ. 719/2018 απόφασή του έκρινε ότι η κατάργηση της ισόβιας συντάξεως πολύτεκνης μητέρας που έγινε με τις διατάξεις του ν. 4093/2012 «δεν αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 21 παράγραφος 2 του Συντάγματος».
Στη δικαστική απόφαση αναφέρεται ότι η επίμαχη σύνταξη εχορηγείτο εφ' όρου ζωής, ως επιβράβευση της πολύτεκνης μητέρας, μετά την ενηλικίωση των τέκνων της και την ολοκλήρωση των σπουδών τους (δηλαδή μετά τη συμπλήρωση του 23ου ή 25ου έτους της ηλικίας τους) και μετά τη διακοπή καταβολής του πολυτεκνικού επιδόματος του άρθρου 63 του ν. 1892/1990 το οποίο εχορηγείτο για την αντιμετώπιση των αυξημένων οικογενειακών δαπανών που συνεπάγεται η αύξηση του αριθμού των τέκνων και προς στήριξη των τέκνων για όσο διάστημα ήσαν εκτός παραγωγικής διαδικασίας.
Ακόμη, αναφέρεται ότι η ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μητέρας δεν εχορηγείτο με σκοπό τον βιοπορισμό της τελευταίας, αλλά είχε τιμητικό χαρακτήρα και με το νόμο 4093/2012 επιδιώχθηκε, «η αναμόρφωση και εκλογίκευση των μέχρι τότε οικογενειακών επιδομάτων ενόψει και της οξείας δημοσιονομικής κρίσεως με τη χορήγηση νέου επιδόματος (ενιαίου επιδόματος στήριξης τέκνων) από το πρώτο παιδί και την παρεχόμενη έτσι, κατ' αποτέλεσμα, μεγαλύτερη στήριξη στις οικογένειες με περισσότερα παιδιά και συνεπώς στις πολύτεκνες οικογένειες».
Με μεταγενέστερο νομοθέτημα, συνεχίζει το ΣτΕ, ελήφθη ειδική πρόνοια υπέρ των πολύτεκνων οικογενειών με τη χορήγηση επιπλέον επιδόματος (ειδικού επιδόματος τριτέκνων και πολυτέκνων) και την παρεχόμενη με τον τρόπο αυτό «μείζονα κοινωνική προστασία στις πολύτεκνες οικογένειες». Με το σύστημα αυτό της ρυθμίσεως της κρατικής φροντίδας υπέρ των πολυτέκνων, καθώς και των οικονομικώς αδύναμων οικογενειών, ενόψει και της δυσμενέστατης οικονομικής συγκυρίας κατά τον χρόνο θεσπίσεως των μέτρων (δηλαδή το 2013), εκπληρώνεται η υποχρέωση του κοινού νομοθέτη που απορρέει από το άρθρο 21 του Συντάγματος για την προστασία της πολύτεκνης οικογένειας και της οικογένειας εν γένει. Παράλληλα, σημειώνεται στην δικαστική απόφαση, εξυπηρετείται ο σκοπός για τον οποίο θεσπίσθηκε, η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος, δηλαδή η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, η εξυπηρέτηση του οποίου συνιστά και λόγο γενικότερου δημοσίου συμφέροντος.
5°
