Βιομηχανία πλαστών εργασιών για φοιτητές – Πώς γίνεται το deal

Η περίπτωση των 106 φοιτητών που παρέδωσαν ίδια εργασία σε μάθημα στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, «φώναξε» ό,τι ψιθυρίζεται χρόνια στους διαδρόμους των Πανεπιστημίων. Πάντα υπήρχαν πρόθυμοι πωλητές και αγοραστές  γνώσεών, αλλά τα κοινωνικά δίκτυα απογείωσαν την εν λόγω βιομηχανία, λόγω της ευκολίας διάδοσης του προιόντος, που καθιστά και εύκολη την πρόσβαση σε αυτό. 

 

 «Αναλαμβάνω υπεύθυνα να σας βοηθήσω στις εργασίες σας. Επιτυχία με όνομα! Και μόνο ότι ποστάρω το αληθινό μου προφίλ λέει πολλά!». Η ανάρτηση αυτή βρίσκεται σε ανοιχτή ομάδα φοιτητών τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Facebook, γράφει στο σχετικό ρεπορτάζ του ο Ελεύθερος Τύπος.

 

Τα λεπτά όρια μεταξύ της υποστήριξης που παρέχεται σε ένα φοιτητή για μία εργασία μέχρι τη συγγραφή εξ ολοκλήρου από κάποιον άλλο έναντι αμοιβής έχουν επιτρέψει σε διάφορα γραφεία αλλά και μεμονωμένους φοιτητές με «επιχειρηματικό μυαλό» να διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους με προσεκτικές και γενικόλογες διατυπώσεις (σ.σ.: τηλεφωνικά λύνονται αυτές οι απορίες) περί βοήθειας σε πτυχιακές και άλλες εργασίες.

 

 

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η εφημερίδα, οι τιμές για έτοιμες εργασίες ποικίλλουν και τα παζάρια, ειδικά σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, δίνουν και παίρνουν, από «φιλικές» τιμές συμφοιτητών μέχρι ποσά που φτάνουν το ύψος του βασικού μισθού:

 

• 30 με 80 ευρώ μπορεί να κοστίσει σε ένα φοιτητή μια εργασία μικρών απαιτήσεων. Στα ποσά συμπεριλαμβάνονται και «φιλικές» τιμές μεταξύ φοιτητών.

 

• Στις «μη φιλικές τιμές» οι τιμές κυμαίνονται από 150 έως και 500 ευρώ αν πρόκειται για διπλωματική εργασία.

 

Ιστοσελίδα που δραστηριοποιείται εδώ και δύο χρόνια σε online υποστήριξη φοιτητών, όπως αναφέρει στην περιγραφή της, παρέχει βοήθεια σε πτυχιακές και διπλωματικές εργασίες.

 

«Οι παρεχόμενες εκπαιδευτικές υπηρεσίες μας είναι μοναδικές και εξατομικευμένες, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες που εσύ μας έχεις δώσει και τις παραμέτρους που εσύ έχεις θέσει. Σημειώνεται πως κάθε τι που παρέχεται από εμάς, προορίζεται για προσωπική χρήση και έχει γνωμοδοτικό χαρακτήρα».

 

 

Πριν από μερικά χρόνια, οι φοιτητές της Ιατρικής Αθηνών σχολίαζαν μεταξύ τους ότι όποιος θέλει έτοιμη εργασία «μπορεί να πάει στα γραφεία απέναντι από γνωστό δημόσιο νοσοκομείο του κέντρου να κάνει τη δουλειά του χωρίς να ταλαιπωρηθεί».

 

Σε αρκετές περιοχές της πρωτεύουσας -και όχι μόνο- δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια γραφεία που, πίσω από επιγραφές, όπως, για παράδειγμα, «επαγγελματικός προσανατολισμός» ή «φροντιστήριο Μέσης Εκπαίδευσης», πληρώνουν εργαζομένους για να γράφουν εργασίες άλλων.

 

 

Η Μαρία, ως φοιτήτρια σε τμήμα αθηναϊκού πανεπιστημίου, ενημερώθηκε από τη συγκάτοικό της ότι μια άλλη φοιτήτρια αναζητεί άτομο να της γράψει μια εργασία για ένα μάθημα.

 

«Με ρώτησε αν έχω το χρόνο να το κάνω και δέχτηκα. Πληρώθηκα 80 ευρώ για μία εργασία 4.500 λέξεων που ζητούσε απλά μία στοιχειώδη βιβλιογραφία και καταγραφή συμπερασμάτων». Το δίκτυο που υπάρχει μεταξύ των φοιτητών για εργασίες, ιδιαίτερα μαθήματα, πτυχιακές έχει κατοχυρώσει τη δυναμική του εδώ και χρόνια.

 

Φοιτητές μεγαλύτερων ετών δέχονται -όχι με ιδιαίτερη δυσκολία- να συγγράψουν εργασίες μαθημάτων από τα πρώτα έτη της ίδιας σχολής έναντι συζητήσιμης αμοιβής, φοιτητές άλλων σχολών είναι διατεθειμένοι να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα σε φοιτητές που δεν είναι εξοικειωμένοι με ένα διδακτικό αντικείμενο (π.χ. σε θεωρητικές σχολές συναντώνται αντικείμενα θετικών σπουδών, όπως στατιστική) και -γιατί όχι;- να τους γράψουν και εργασίες.

 

Η Μαρίνα, τελειόφοιτη στο τμήμα της, δέχτηκε μία πρόταση από φοιτήτρια άλλης σχολής για να της γράψει μια εργασία. «Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ, αλλά, όπως μου είπε η κοπέλα, με υπέδειξαν ως φοιτήτρια που έχω πάρει πολύ καλές βαθμολογίες στις εργασίες μου. Δεν με ενδιέφερε η προσφορά της και αρνήθηκα, όμως μου προκάλεσε εντύπωση ότι κάποιος που ίσως δεν γνώριζα με συνέστησε με τέτοια ευκολία».

 

Όσο για τις φοιτητικές παρατάξεις, όχι απλώς κάνουν τα στραβά μάτια, αλλά ίσως να βάζουν και το χεράκι τους. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι αν κάνεις τη σωστή επιλογή παράταξης, ανάλογα με το πανεπιστήμιο που σπουδάζεις, «λύνεις και δένεις».

 

Ξεκινώντας από τη διανομή σημειώσεων σε μαθήματα, πόσο μακρύς είναι ο δρόμος μέχρι τη συγγραφή και τη διανομή εργασιών ή τις πιέσεις σε καθηγητές για καλύτερες βαθμολογίες; 

 

 

ΠΗΓΗ: Eλεύθερος Τύπος