Επιστολή «απελπισίας» στον υπουργό Παιδείας από υποψήφια που περίμενε άριστα στην έκθεση και βαθμολογήθηκε με 10

«Να μην κατακρεουργούνται τα όνειρα και οι ελπίδες των συμμετεχόντων» ζητά με ανοιχτή επιστολή «απελπισίας και διαμαρτυρίας»  προς τον υπουργό Παιδείας υποψήφια των Πανελλήνιων Εξετάσεων που περίμενε άριστα στην έκθεση και βαθμολογήθηκε με 10. 

Ολόκληρη η επιστολή:

ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ,

ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΚΑΙΝΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΑΣ;

ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ;

Πανελλήνιες 2017. Μια λέξη που αντηχούσε στο μυαλό και στην ψυχή κάθε υποψηφίου, μια λέξη που ενέτεινε το άγχος και τις ελπίδες των χιλιάδων παιδιών που προετοιμάζονταν πυρετωδώς όλο τον χρόνο για να κατοχυρώσουν και να κατακτήσουν τα όνειρά τους!!!

Θα μιλήσω για την διόρθωση των γραπτών αλλά και για τους καθηγητές που κλήθηκαν να βαθμολογήσουν τα γραπτά μας, μιας και φέτος ήμουν και εγώ μια από τους χιλιάδες υποψήφιους μαθητές.

Η ώρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων φθάνει….Όνειρα και ελπίδες κατακλύζουν την καρδιά σου και σε κυριεύει μια απερίγραπτη ανησυχία μέχρι να δεις τους βαθμούς που περιμένεις, τους βαθμούς που θα δικαιώσουν τον αγώνα που έκανες όλη την φετινή χρονιά, τον αγώνα που εγώ είχα ξεκινήσει ήδη από τις πρώτες στιγμές που έμαθα να γράφω και να διαβάζω, τον αγώνα που θα κάνει πραγματικότητα τις μύχιες προσδοκίες μας και θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα πορεία μας στην ζωή!

Οι βαθμοί ανακοινώνονται και βυθίζουν στην απόλυτη ευτυχία τους επιτυχόντες ή…. στην απόλυτη δυστυχία εκείνους που δεν τα πήγαν καλά και ακόμη περισσότερο εκείνους που πάσχιζαν όλη την χρονιά και τα είχαν δώσει όλα και τελικά έπεσαν όπως εγώ, σε κάποιον διορθωτή, σε έναν διορθωτή του οποίου μοναδικός σκοπός φαίνεται ήταν να διορθώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα πιο πολλά γραπτά για να φύγει!. Σε κάποιον διορθωτή που δεν έδωσε σημασία στο κάθε γραπτό που περνά από τα χέρια του, γνωρίζοντας πως από αυτόν κρίνεται το μέλλον του παιδιού, του οποίου το γραπτό διορθώνει.

Μιλώ για το μάθημα της έκθεσης το οποίο ήταν πάντα το δυνατό μου σημείο… θυμάμαι να βγήκα από το μάθημα της έκθεσης κατενθουσιασμένη καθώς το θέμα μου είχε αρέσει πολύ και πραγματικά έβαλα τα δυνατά μου και θεώρησα και θεωρώ πως ήταν μία από τις καλύτερες μου εκθέσεις… περίμενα να δω έναν βαθμό που θα με δικαιώσει και θα ανταμείψει τον κόπο και την προσπάθεια μου…, προσπάθεια μιας ολόκληρης 12ετούς πορείας…

Αντ’ αυτού είδα έναν βαθμό στην έκθεση που με απογοήτευσε οικτρά…

Όνειρα και ελπίδες, με μιας διεγράφησαν και την θέση τους κατέλαβαν η πίκρα , το παράπονο και η ανείπωτη απελπισία! Με πνίγει, με υπερβαίνει η αδικία που έγινε εις βάρος μου και δεν την αντέχω…! Το ξέρω πως δεν μπορώ να κάνω κάτι να την αλλάξω αλλά παίρνω το θάρρος ως μια από τους πολλούς στην βαθμολόγηση αδικημένους μαθητές να σας παραθέσω την έκθεση που έγραψα από γράμματα καρδιάς και με λέξεις-καταθέσεις ψυχής χαραγμένες βαθιά μέσα μου, καθώς την ξαναζώ και την  θυμάμαι ακόμα λέξη προς λέξη…..

Η έκθεση

"Αγαπητοί καθηγητές, φίλοι συμμαθητές

Σας ευχαριστώ θερμά για την ολοπρόθυμη ανταπόκριση σας στο κάλεσμα μας εδώ σήμερα. Όλοι βρισκόμαστε στην απαρχή μιας νέας ζωής, σε ένα νέο ξεκίνημα , στο άνοιγμα του μέλλοντος στην ζωή…

Σίγουρα όλοι είμαστε γεμάτοι όνειρα, ελπίδες και φιλοδοξίες για το μέλλον που ανοίγεται ολάκερο μπροστά μας και γι αυτόν τον λόγο θα απευθύνω αυτά τα λόγια σε σας, τους υποψήφιους φοιτητές και μελλοντικούς επιστήμονες …

Θα μιλήσω για τον ρόλο της επιστήμης στην επίλυση των συγχρόνων σοβαρών προβλημάτων και για τα εφόδια με τα οποία πρέπει να είμαστε εξοπλισμένοι για να υπηρετήσουμε σωστά το χρέος μας!

Ταιριάζει σε κάθε νέο να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, πίστη και αυτοπεποίθηση, να οραματίζεται τον εαυτόν του, επιστήμονα άξιο και ικανό να προσφέρει ό,τι μπορεί στο κοινωνικό σύνολο. Να γίνει τίμιος εργάτης της προόδου , υπερασπιστής των αρχών και των ιδανικών του και να εργαστεί με ζήλο για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου. Το αίτημα αυτό, αγαπητοί μου συμμαθητές, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και σημαντικό στην εποχή που διανύουμε σήμερα καθώς ο ρόλος της επιστήμης είναι βαρυσήμαντος αφού από αυτή πλέον εξαρτάται η επίλυση των σύγχρονων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κόσμος.

Η επιστήμη αποτελεί όπλο ακαταμάχητο στα χέρια του ανθρώπου. Με αυτήν ο άνθρωπος δημιούργησε και μεγαλούργησε. Έγινε ελεύθερος και παντοδύναμος, απελευθερώθηκε από τα δεσμά των προλήψεων και των προκαταλήψεων και άρχισε να οραματίζεται με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον του. Με αυτήν ο φόβος, ο πόνος και η φτώχεια καταπολεμήθηκαν ενώ τα αποκυήματα της άγνοιας εξαλείφθηκαν. Δικαία λοιπόν αποτελεί το σύμβολο των καιρών και συνώνυμο της ανάπτυξης κατά την διάρκεια του 21ου αιώνα.

Καταρχάς το πρώτο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει επιτυχώς η επιστήμη είναι το θέμα της υγείας. Πράγματι τα τελευταία χρόνια η εξέλιξη της επιστήμης στον κλάδο της υγείας είναι αλματώδης καθώς αρρώστιες μάστιγες που ταλάνιζαν τους ανθρώπους έχουν πλέον εξαλειφθεί, καθημερινά ανακαλύπτονται νέα φάρμακα και παρασκευάζονται καινούρια εμβόλια που βοηθούν στην καταπολέμηση πολλών αρρωστιών και αυξάνουν το προσδόκιμο της ζωης του ανθρώπου βελτιώνοντας κατά πολύ το βιοτικό του επίπεδο. Η βελτίωση αυτή είναι κυρίως ορατή στις τριτοκοσμικές χώρες όπου η συνεχής εξέλιξη της επιστήμης ζωγραφίζει και πάλι την ελπίδα στην ζωή τους και επαναφέρει το αχνό χαμόγελο στα χείλη των βασανισμένων αυτών ανθρώπων.

Άλλο ένα βασικό και πιο επίκαιρο από ποτέ πρόβλημα που αντιμετωπίζει με επιτυχία η επιστήμη είναι το περιβαλλοντικό πρόβλημα που έχει προσλάβει ενδημικές διαστάσεις στον σύγχρονο κόσμο. Και στον τομέα αυτό η πρόοδος της επιστήμης είναι αξιοσημείωτη καθώς με την εφεύρεση νέων τεχνολογιών και μεθόδων μειώνονται κατά πολύ οι ρύποι που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα από τις διάφορες βιομηχανικές και εργοστασιακές δραστηριότητες του ανθρώπου, που καταστρέφει το περιβάλλον. Εκτός από αυτά ανακαλύπτονται με την πάροδο του χρόνου ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που δεν βλάπτουν το περιβάλλον και δεν εξαντλούν τα φυσικά αποθέματα της γης και με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται η μόλυνση του περιβάλλοντος και διατηρείται η πανίδα και η χλωρίδα των οικοσυστημάτων.

Σημαντική επίσης είναι η συμβολή των ανθρωπιστικών κοινωνικών και  πολιτικών επιστημών, που γνωρίσαν μεγάλη ανάπτυξη ήδη από την  αναγεννησιακή εποχή. Σήμερα λοιπόν οι κοινωνικοί και οι πολιτικοί επιστήμονες είναι ιδιαιτέρα πολύτιμοι για την σημερινή κοινωνία καθώς οι πρώτοι επαγρυπνούν για τυχόν κοινωνικά προβλήματα που εμφανίζονται δίνοντας καίριες και αναγκαίες λύσεις ενώ οι δεύτεροι επεμβαίνουν και σώζουν τα πράγματα από κρίσιμες καμπές καθώς είναι άνθρωποι με ανεπτυγμένο και πολύ οξυμμένο πολιτικό αισθητήριο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι κοινωνικοί και οι πολιτικοί επιστήμονες είναι οι ‘φυλακές άγγελοι’ της σύγχρονης κοινωνίας αφού κατευθύνουν τους πολίτες σε σωστές αποφάσεις συμβάλλοντας όχι μόνο στην κοινωνική ομαλότητα αλλά και στην πολιτική σταθερότητα της χωράς.

Επιπροσθέτως, έχει γίνει μεγάλη πρόοδος και στην χαρτογράφηση του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου, της ψυχής και της ψυχοσύνθεσης του ,που μέχρι τώρα παρέμενε ‘terra incognita’, δηλαδή άγνωστη γη. Έτσι υπάρχει πλέον η δυνατότητα για την αντιμετώπιση σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων του ανθρώπου, όπως η κατάθλιψη και άλλων προβλήματων που μέχρι τώρα αποτελούσαν μυστήριο και βασάνιζαν τους πάσχοντες και το περιβάλλον τους.

Εξάλλου, εξαιρετικά σημαντικός είναι ο ρόλος της επιστήμης στην διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης και στην αποτροπή αιματηρών και θανατηφόρων συγκρούσεων. Ήδη έχουν γίνει προσπάθειες για τον περιορισμό της παραγωγής καταστροφικών πολεμικών όπλων, βομβών και άλλων αποτρόπαιων ‘δαιμόνων του ολέθρου’. Βέβαια, σε αυτό συμβάλλουν και καταξιωμένοι επιστήμονες με διεθνές κύρος και επιρροή που έχουν την δύναμη να παρεμβαίνουν σε οριακές στιγμές που απειλείται η ειρήνη και να αποτρέπουν τις ένοπλες συγκρούσεις. Τέλος, με το κύρος που διαθέτουν μπορούν να ασκούν επιρροή και στους κυβερνήτες ισχυρών κρατών καλλιεργώντας το κλίμα της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ των λαών.

Φυσικά, πρέπει όλοι μας να έχουμε κατά νου πως ‘πάσα επιστήμη χωριζομένη αρετής πανουργία τις και ου σοφία φαίνεται’ όπως λέει και ο Πλάτωνας. Ο επιστήμονας πρέπει να είναι εφοδιασμένος με τα κατάλληλα εφόδια και να χρησιμοποιεί την επιστήμη με τον σωστό τρόπο αλλιώς γίνεται στα χεριά του ξίφος οδύνης, κεραυνός ολέθρου και μήνυμα θανάτου.

Πρώτα από όλα θα πρέπει να υπηρετεί το δόγμα ‘η επιστήμη για τον άνθρωπο’ και όχι το ‘η επιστήμη για την επιστήμη’.! Πρέπει να είναι αφοσιωμενος σε αυτό που κάνει και να καταβάλει μεγάλο αγώνα και προσπάθεια για να επιτύχει. Θα πρέπει να έχει κατά νου πως στην κορυφή δεν οδηγεί η λεωφόρος αλλά το μικρό δύσβατο και ανηφορικό μονοπάτι, πως η ανάσταση προϋποθέτει τον Γολγοθά και την σταύρωση. Όπως λέει και ο Τσάτσος ,ο επιστήμονας θα πρέπει να είναι αφοσιωμενος σε ένα ιδανικό σε μια αξία σε ένα μονό σκοπό γιατί μονό τότε ίσως μπορέσει μέσα στον αφυκτικά περιορισμένο χρόνο που του έχει τάξει η μοίρα να φτάσει έστω στις παρυφές μιας ιδέας’.

Ο αληθινός και σωστός επιστήμονας, φίλοι συμμαθητές, πρέπει να θεμελιώνεται πάνω σε αληθινές αξίες και ιδανικά τα οποία πρέπει να υπηρετεί απαράβατα και να παραμένει προσηλωμένος σε αυτά.

Δεν αρμόζει σε έναν αληθινό επιστήμονα να υιοθετεί και να ακολουθεί μεσίστια ιδανικά, δεν είναι πλασμένος για τις μετριότητες είναι πλασμένος για την μια και μοναδική αλήθεια. Όπως και ο Σωκράτης αναζητούσε την πρώτη αλήθεια των πραγμάτων έτσι και εμείς ως μελλοντικοί επιστήμονες οφείλουμε να αναζητούμε πάντα την αλήθεια και αυτή να υπηρετούμε.

Ο επιστήμονας οφείλει να διέπεται από ανθρωπιστικά ιδεώδη να είναι κοντά στον απλό άνθρωπο, να τον καθοδηγεί , να διαγνώσει τις ανάγκες του και να του δείξει τον σωστό δρόμο, τον δρόμο προς το φως και εν τελεί να υποστεί και τις όποιες συνέπειες αυτού. Με λίγα λόγια δηλαδή οφείλει να προσπαθήσει να γίνει σαν ένας φιλόσοφος βασιλέας από αυτούς που περιγράφει ο Πλάτωνας στην ιδανική του πολιτεία. Δεν πρέπει να παραμένει κλεισμένος στον γυάλινο πύργο της γνώσης του αλλά πρέπει να φροντίζει να την εκλαϊκεύει και να την κάνει προσιτή και κατανοητή ακόμα και στον απλό ή στον αγράμματο άνθρωπο.

Επιπλέον, είναι υποχρεωμένος να δημιουργεί επιτεύγματα χρήσιμα για τον άνθρωπο που θα τον διευκολύνουν στην καθημερινή του ζωή πρέπει όμως πρώτα να έχει ενημερώσει ενδελεχώς τους επικειμένους χρήστες για τον τρόπο χρήσης του επιτεύγματος . Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι πρέπει να εξετάζει και να ελέγχει εξονυχιστικά το κάθε επίτευγμα πριν κυκλοφορήσει σταθμίζοντας τις πιθανές αρνητικές συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει.

Επιπροσθέτως, καθήκον και χαρακτηριστικό γνώρισμα του αληθινού επιστήμονα είναι να έχει διάθεση για  συνεργασία με άλλους επιστήμονες για την περαιτέρω εξέλιξη της επιστήμης. Θα πρέπει να απέχει από την μισαλλοδοξία και τον εγωισμό και να έχει διάθεση να αμφισβητήσει τις απόψεις του ακόμη και να τις αλλάξει γιατί μόνο με τον τρόπο αυτό προάγεται η επιστημονική έρευνα καθώς κάθε επιστήμονας διατηρώντας το δικό του επιστημονικό πιστεύω παίρνουν ιδέες ο ένας από τον άλλο και επηρεάζουν θετικά ο ένας τον άλλο.

Τέλος, ο αληθινός επιστήμονας θα πρέπει να είναι αδιάφθορος και ακέραιος σαν χαρακτήρας. Θα πρέπει να είναι αφοσιωμένος στο κοινό καλό και να απέχει από κάθε είδους συμφέροντα και κάθε απόπειρα χρηματισμού και δωροδοκίας, στηλιτεύοντας κάθε τέτοια ενέργεια.

Κλείνοντας, αγαπητοί μου συμμαθητές, ο επιστήμονας των αρχών του εικοστού αιώνα συγκρούστηκε με το άκαμπτο τοίχωμα πάνω στο οποίο γλιστρούσε η χλωμή αχτίδα της αλήθειας. Συνάντησε το φως σαν φόβο και την σιγουριά σαν εμπόδιο. Προσπέρασε χαράζοντας κύκλους γύρω από το μυστήριο. Είδε τις εικασίες να τρέμουν, τα συναισθήματα να ριγούν, τις υποθέσεις να κυμαίνονται.

Αισθάνθηκε την έκσταση του δυνατού και του αιωνίου κάτω από τα μάτια του ονείρου. Από όλες τις πλευρές η πυκνότητα των αποτελεσμάτων, τον περικύκλωσε. Πέρασε από την θολότητα στο έρεβος.

Είχε μόνο την εκλογή του μαύρου. Πάνω σε αυτό το μαύρο λοιπόν που αποτελούσε μέχρι τότε την γνώση του, ψηλάφισε τις υποθέσεις , τις έντυσε με αιτία και ανακαλύψεις πολύχρωμες, χαράζοντας μια νέα αυγή που θα συνεχιστεί μονό εάν όλοι εμείς βαπτιστούμε στα νάματα του καθαρού ανθρωπισμού!!

Το ξέρω καλά πως η πορεία του καθενός προς την δική του Ιθάκη δεν είναι καθόλου εύκολη! Ας έχουμε όμως όλοι κατά νου τα λόγια του Ελύτη:

«Είσαι νέος! Παραλαμβάνεις από τους Δίες

Κεραυνούς και ο κόσμος υπακούει!

Στο χέρι σου είναι η άνοιξη!

Εμπρός λοιπόν!

Τάχυνε την αστραπή!»

Εύχομαι σε όλους σας, πολυαγαπημένοι μου φίλοι, να ανοίξετε τα φτερά σας και να πετάξετε σε τόπους μακρινούς, οπού οι μεγάλοι δεν μπορούν να φτάσουν ούτε στα όνειρα τους!

Σας ευχαριστώ πολύ

για τον χρόνο σας και την

αδιάσπαστη προσοχή σας!!!

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!!"

Αλήθεια, αυτή η έκθεση άξιζε το 20 στο 40 που πήρα, δηλαδή με άριστα το 20 άξιζε το 10; Αυτή η βαθμολόγηση μου στερεί το δικαίωμα στο όνειρο, στερεί βάναυσα και εντελώς αδικαιολόγητα για μένα την είσοδό μου στη σχολή που ονειρευόμουν από 5 χρόνων παιδί!..

Αυτό το γιατί με έχει στοιχειώσει, αυτό το γιατί θα κυλά στις φλέβες μου μία ζωή, και θα φαρμακώνει την κάθε προσπάθειά μου και τον κάθε αγώνα μου… Είναι από αυτά τα γιατί που δεν θα απαντηθούν ποτέ…

Κύριε Υπουργέ, μπορείτε εσείς!

Μην τους αφήνετε ανεξέλεγκτα να κατακρεουργούν όνειρα και ελπίδες!!

Σίγουρα, δεν είμαι η μοναδική!

Ίσως, είμαι η μοναδική που βρήκε το θράσος να γράψει αυτήν την επιστολή! Γι' αυτό συγχωρέστε με, αλλά ήταν το μόνο που μπορούσα μέσα στην απόλυτη θλίψη μου να κάνω!

Πόσοι και πόσοι συμμαθητές μου δεν έχουν νιώσει τα ίδια με μένα συναισθήματα!!

Ας μην τα αισθανθούν και άλλοι!

Προσπαθήστε να κάνετε κάτι!!