«Ανυπολόγιστη» χαρακτηρίζει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) τη ζημιά που γίνεται στη Δημοκρατία από τις δηλώσεις απαξίωσης πολιτικών προσώπων για το έργο των δικαστικών. Λίγες ημέρες μετά την κάλυψη που παρείχε ο πρωθυπουργός στον Παύλο Πολάκη στη σύγκρουσή του με τους ανώτατους δικαστικούς, όταν και δήλωσε κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Υπουργείο Υγείας πως «εμείς οι αστοιχείωτοι ξεπερνάμε τα θεσμικά εμπόδια από αυτούς που έχουν ιδιαίτερη στοιχείωση», η ΕΔΕ εξέδωσε ανακοίνωση-απάντηση. Σε αυτήν ανέφερε πως ο «Αλέξης Τσίπρας θέλησε να παράσχει πολιτική στήριξη στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας». Υπενθυμίζεται ότι μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την παραγραφή των φορολογικών υποθέσεων, ο κ. Πολάκης εξέφρασε την αντίθεσή του μέσω ανάρτησης σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, με το ΣτΕ να σηκώνει το γάντι και να κάνει λόγο για «αστοιχείωτη κριτική που προσφέρει κακή υπηρεσία τον τόπο και στους πολίτες».
«Η αντιμετώπιση της Δικαιοσύνης ως ‘’θεσμικού εμποδίου’’ είναι άκρως επικίνδυνη λογική, που τελικά συμβάλλει καθοριστικά στην αμφισβήτηση του κράτους δικαίου» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση των δικαστών.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μια νέα κλιμακούμενη επίθεση της εκτελεστικής κατά της δικαστικής εξουσίας. Αμφισβητείται δε για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση η νομιμότητα των αποφάσεων των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας μας και μάλιστα των Ολομελειών αυτών. Με αφορμή τις δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης στη Βουλή στις 5.7.2017και τη σφοδρή κριτική του αναπληρωτή υπουργού Υγείας σε δικαστικές αποφάσεις, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για τον ανεύθυνο τρόπο με τον οποίο όργανα της Πολιτείας προσεγγίζουν ζητήματα απονομής της Δικαιοσύνης. Είναι κατ’ αρχήν κοινά αποδεκτό ότι κάθε έρευνα για την διαπίστωση πειθαρχικών ή και ποινικών παραπτωμάτων δικαστικών λειτουργών κατά την εκτέλεση των δικαιοδοτικών τους καθηκόντων είναι επιβεβλημένη.
Για την έρευνα, όμως, αυτή αρμοδιότητα έχουν μόνο τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα όργανα, ενώ είναι ανεπίτρεπτη η εκ των προτέρων «έκδοση αποφάσεων» από οποιονδήποτε. Οι αστήρικτες και συκοφαντικές επιθέσεις στη Δικαιοσύνη και η αθεμελίωτη κριτική στις αποφάσεις που εκδίδονται δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ούτε ως απόδειξη «εντιμότητας» και «διαφάνειας» του πολιτικού προσωπικού, ούτε ως μαρτυρία φιλολαϊκού και φιλεργατικού προσανατολισμού μιας κυβέρνησης. Ιδιαίτερα όταν για τη θεμελίωση της επιχειρηματολογίας εκλαϊκεύονται επιστημονικές έννοιες και τους προσδίδεται εντελώς αντιεπιστημονικό περιεχόμενο με μοναδική επιδίωξη καιροσκοπικά πολιτικά οφέλη. Η αντιμετώπιση της Δικαιοσύνης ως «θεσμικού εμποδίου» είναι άκρως επικίνδυνη λογική, που τελικά συμβάλλει καθοριστικά στην αμφισβήτηση του Κράτους Δικαίου.
Η ζημία που γίνεται στη χώρα και στη Δημοκρατία από τέτοιες δηλώσεις είναι ανυπολόγιστη. Οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί προασπίζονται και περιφρουρούν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης που αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο για κάθε αδικημένο πολίτη.
20°
