Φολέγανδρος, η ανεξερεύνητη

Φολέγανδρος, η ανεξερεύνητη

Κρυστάλλινα νερά σε απομονωμένες παραλίες, γραφικά ασβεστωμένα σοκάκια και εξαιρετικό φαγητό σε παραδοσιακά ταβερνάκια. Και συνειδητοποιείς πως αυτό σου αρκεί.

Η Φολέγανδρος απέχει περίπου 4 ώρες νότια της Αθήνας και είναι τόσο μικρή που έχει μόνο 3 οικισμούς και συνολικά 650 κατοίκους. Το κεφαλοχώρι είναι γεμάτο γραφικά καφενεία και ταβέρνες, κάποια μπαράκια και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια, όλα «τοποθετημένα» αρμονικά γύρω από τις τρεις πλατείες του. Οι φούξια βουκαμβίλιες χρωματίζουν το κυρίαρχο λευκό δημιουργώντας ένα μαγικό σκηνικό, σαν σε πλατό κινηματογραφικής ταινίας. 

Το πιο πιθανό είναι πως θα φτάσεις στο νησί κατά το μεσημέρι, την καλύτερη ώρα να επισκεφθείς τον Μάγο ή αλλιώς τον Νικόλα (ιδιοκτήτη του Μάγου). Ο Νικόλας θα σου σερβίρει οποιαδήποτε ώρα της ημέρας βέβαια και όταν δεν κάνει αυτό, θα κάθεται κάτω από τη σκιά ενός δέντρου διαβάζοντας το βιβλίο του ή προσπαθώντας να λύσει έναν από τους γρίφους που ο ίδιος βάζει στον εαυτό του.

Όταν έρθει η ώρα να πας στη θάλασσα, η παραλία Αγκάλη είναι η πιο εύκολα προσβάσιμη στο νησί, γι’ αυτό και μαζεύει τον περισσότερο κόσμο. Αν σου αρέσει η πεζοπορία, μπορείς να ανέβεις το μονοπάτι στο λόφο και αφού θα έχεις περπατήσει περίπου 20 λεπτά θα φτάσεις στην παραλία του Αγίου Νικολάου.  Εναλλακτικά, θα πας εκεί με το τοπικό καραβάκι. Είναι μια πολύ ήσυχη, απομακρυσμένη παραλία με ένα χαριτωμένο, γραφικό ταβερνάκι ακριβώς από πάνω, για να απολαύσεις το ούζο σου λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα.

Εξίσου γοητευτικές είναι και οι παραλίες: Κάτεργο (και σε αυτή θα πας με το καραβάκι), η παραλία Αμπέλι (15 λεπτά μακριά από τη Χώρα και προς τα βόρεια) και το Λιβάδι (αμμουδιά, κοντά στο Καραβοστάση, το λιμάνι του νησιού). Όπου και να πας όμως, να ξέρεις πως ο άνεμος αλλάζει συχνά … διάθεση, ειδικά μέσα στον Αύγουστο.

Θα δεις:

Το Ναό της Παναγίας με τη χαρακτηριστική κάτασπρη κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, χτισμένο στο λόφο απέναντι από τη Χώρα. Είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και υπήρξε παλιά γυναικεία Μονή και τόπος προσευχής όταν φυσούσαν ισχυροί άνεμοι. Ο τοπικός θρύλος λέει πως καθώς οι κάτοικοι προσεύχονταν φύσηξε ένας δυνατός νότιος άνεμος και βούλιαξε τα πειρατικά καράβια που απειλούσαν το νησί.

Τη Χρυσοσπηλιά. Πρόκειται για ένα σπήλαιο ξεχωριστής φυσικής ομορφιάς, 10 περίπου μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, στην πλαγιά του Παλαιόκαστρου. Δεν είναι εύκολα προσβάσιμο, αλλά το τοπικό καραβάκι πραγματοποιεί καθημερινά εκδρομές κάνοντας ολιγόλεπτη στάση στο σημείο για μια γρήγορη ματιά.   

Το Κάστρο της Χώρας. Χτίστηκε το 1212 από τον Marco Sanudo, τον Δούκα της Νάξου. Η μεσαιωνική του αρχιτεκτονική προστάτευε τους κατοίκους του νησιού από εισβολείς και πειρατές. Μπορεί κανείς να φτάσει εκεί εύκολα με τα πόδια από τη Χώρα. 

Που θα μείνεις:

Fata Morgana: Βασικές, αξιοπρεπείς παροχές και καλή τοποθεσία με υπέροχη θέα στη Χώρα και τη θάλασσα του Αιγαίου.

Anemi: Το πιο πολυτελές ξενοδοχείο του νησιού βρίσκεται στο λιμάνι. Οι τιμές είναι σχετικά υψηλές, το ίδιο όμως και οι ανέσεις. Ωστόσο, θα νοιώσεις κάπως αποκομμένος από την καλοκαιρινή «βοή» της Χώρας.     

Airbnb: περιορισμένη προσφορά όμως αυτά που υπάρχουν αξίζει να τα λάβεις υπόψη σου.

Που θα φας:

Πούντα: Το πιο απολαυστικό πρωινό. Τα μπροστινά τραπεζάκια βλέπουν την  κεντρική «περατζάδα» της Χώρας. Μπορείς όμως να καθίσεις και στον κήπο που βρίσκεται από πίσω.

Παπαλάνγκι: στο ύψωμα πάνω από την παραλία του Αγίου Νικολάου, για φρέσκο ψάρι, σαλάτες και «σπιτικά» μαγειρευτά. 

Η Συνάντηση: Εδώ θα γευτείς τα χειροποίητα ζυμαρικά της Φολεγάνδρου, την παραδοσιακή «ματσάτα» με ντομάτα ή λεμόνι και κρέας της αρεσκείας σου.

Το Σπιτικό: Κρυμμένο κάπου στα στενά δρομάκια της Χώρας, το μικρό αυτό εστιατόριο σου δίνει την εντύπωση πως μπήκες στην κουζίνα μιας νοικοκυράς του νησιού.

Για ποτό:

Baraki: Σίγουρα η καλύτερη μουσική του νησιού. Τα μικρά τραπεζάκια του στολίζουν ένα από τα στενά δρομάκια της Χώρας.

Beez: Πιο «αναβαθμισμένο» και κοσμοπολίτικο, σερβίρει και γευστικά κοκτέιλ, ωστόσο δεν υπάρχουν πολλά τραπεζάκια του στο δρόμο.

Astarti: Επίσης καλό, βρίσκεται στην κεντρική πλατεία και μπορεί να «γεμίσει» γρήγορα.

Το κείμενο είναι μετάφραση από το blog Travel Food People