«Παρέμβαση» έξω από το σπίτι του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή έκαναν αργά το βράδυ της Πέμπτης μέλη του Ρουβίκωνα ως συμπαράσταση στον Μάριο Σεϊσίδη που δικάζεται σήμερα.
"Παρέμβαση" έξω από το σπίτι του υπ. Δικαιοσύνης,Κοντονή έκαναν χτες αργά μέλη του Ρουβίκωνα ως συμπαράσταση στον Σεϊσίδη π δικάζεται σήμερα
Υπενθυμίζεται πως ο Σεϊσίδης συνελήφθη τυχαία στη Σπάρτη τον περασμένο Αύγουστο μαζί με τον Κώστα Σακκά. Μαζί με την ακόμα καταζητούμενη Πόλα Ρούπα, θεωρούνταν επικίνδυνοι από την Αντιτρομοκρατική για οργάνωση του αντάρτικου πόλης και για αυτό η σύλληψή τους ελήφθη ως επιτυχία.
Ο Μάριος Σεϊσίδης κατηγορεται για συμμετοχή στη δράση των «ληστών με τα μαύρα» και μέχρι τον Αύγουστο του 2016 δεν είχε συλληφθεί ποτέ και παρέμενε καταζητούμενος για πάνω από 10 χρόνια.
Τον Οκτώβριο του 2009, μάλιστα, είχε επικηρυχθεί για 600.000 ευρώ από τον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη μαζί με τους άλλους δύο υπόπτους ως «ληστές με τα μαύρα», τον 33χρονο τότε αδερφό του Σίμο Σεϊσίδη και τον 31χρονο τότε Γρηγόρη Τσιρώνη, οι οποίοι βρίσκονται εδώ και καιρό στα χέρια των αρχών.
Οι «ληστές με τα μαύρα» διέπραξαν- από τον Νοέμβριο του 2002 ως τον Ιανουάριο του 2006 - επτά ληστείες τραπεζών στην Αθήνα με συνολική λεία που προσέγγιζε τις 700.000 ευρώ.
Οι αντιεξουσιαστές που συγκεντρώθηκαν χτες έξω από το σπίτι του Σταύρου Κοντονή ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους στον ιστότοπο athens.indymedia.org:
Η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη πάνω από όλα!
Εδώ και 11 χρόνια ο Μάριος Σεϊσίδης βρίσκεται κυνηγημένος απο τις διωκτικές αρχές. Μετά από μια απόπειρα απαλλοτρίωσης τράπεζας στην οδό Σόλωνος πριν 11 χρόνια, που κατέληξε σε πυροβολισμούς και στον βαρύ τραυματισμό του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη, η αστυνομία υπέδειξε γνωστούς αναρχικούς ως τους δράστες που κατάφεραν να διαφύγουν.
Κι αμέσως μετά άρχισε ένα πρωτοφανές κυνήγι μαγισσών, που οδήγησε τους συντρόφους μας να επιλέξουν να ζήσουν κυνηγημένοι, από το να βάλουν το κεφάλι τους στη λαιμητόμο.
Μια φανταστική συμμορία εφευρέθηκε, οι περίφημοι "ληστές με τα μαύρα" και για χρόνια, αυτό το παραμύθι, τροφοδοτούσε τηλεοπτικά δελτία, στήλες εφημερίδων, άρθρα στο ίντερνετ και βέβαια έγινε η αγαπημένη διέξοδος στην ΕΛ.ΑΣ, κάθε φορά που αυτή ήθελε να παρουσιάσει ως εξιχνιασμένη κάποια ορφανή ληστεία. Όλα τα στοιχεία μιας blockbuster ταινίας δράσης που προκαλούν το ενδιαφέρον του φιλοθεάμονος κοινού ήταν εκεί: παλιοί γνώριμοι της αστυνομίας, βίαιο έγκλημα, τρομοκράτες, μυστήριο, αγωνία, δράση. Στο τέλος ο ανεκδιήγητος τότε υπουργός δημόσιας τάξης Χρυσοχοίδης έβαλε και μια πινελιά γουέστερν στην παραγωγή επικηρύσσοντας τους Μάριο Σεισίδη, Σίμο Σεισίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη για 600.000 euro.
Κι όλα αυτά, θα ήταν ένα ακόμα συνηθισμένο τηλεοπτικό θέαμα ,αν δεν αφορούσε τις ζωές και την υγεία αγωνιστών επι μια δεκαετία και βάλε. Και πώς καταλήγει αυτή η ιστορία; Ο Σίμος Σεϊσίδης κατά τη σύλληψή του δέχεται πυροβολισμούς, τραυματίζεται βαριά παθαίνοντας ανεπανόρθωτη ζημιά, και μετά από χρόνια στη φυλακή αθωώνεται για την ληστεία στην Σόλωνος, ο Γρηγόρης Τσιρώνης αθωώνεται κι αυτός, και τώρα είναι η ώρα του τρίτου καταζητούμενου, του Μάριου Σεισίδη να πάει σε δίκη. Στο μεταξύ, μια και τον συνέλαβαν είπαν να του φορτώσουν και μια συμμετοχή στην οργάνωση "Επαναστατικός αγώνας" που βέβαια κι αυτή κατέρρευσε εδώ και λίγες μέρες με την απαλλαγή του απο εισαγγελέα-ανακριτή.
Το πώς λειτουργεί το κράτος και οι μηχανισμοί που είναι επιφορτισμένοι με την προστασία τη δική του και της αστικής τάξης το ξέρουμε. Επιλέγει από την δεξαμενή των αντιπάλων του, όσους νομίζει ότι μπορεί να δέσει σε μια κόλλα χαρτί και στη συνέχεια αρχίζει η καφκική περιπέτεια. Στο τέλος μια αθώωση φτάνει να έχει μικρή σημασία. Αν έχεις περάσει χρόνια και χρόνια με κυνηγητά και προφυλακίσεις, αν δεν σταματάς να απαντάς σε νέες παλαβές δικογραφίες, να σε συλλαμβάνουν με όρους που απειλούν τη ζωή σου και την σωματική σου ακεραιότητα, αν τρέχεις αδιάκοπα να μαζέψεις λεφτά για δικηγόρους και εγγυήσεις, τότε αυτό το "είσαι αθώος" που σου λένε στο τέλος ακούγεται περισσότερο σαν κυνική ειρωνεία παρά σαν δικαίωση. Αυτό είναι το παιχνίδι της κρατικής καταστολής: η ποινή επιβάλλεται πριν τη δίκη, ώστε η εκδίκηση και ο παραδειγματισμός να μην εξαρτάται απο την δίκη. Μια δίκη που πλέον έχει όλη την άνεση να είναι "δίκαιη" για να βγει κι από πάνω η αστική δημοκρατία πουλώντας "ανεξάρτητη δικαιοσύνη" και πράσινα άλογα.
Εκτός από τις αθωώσεις όμως υπάρχουν και οι καταδίκες. Το τι σε περιμένει μετά από μια καταδίκη, ειδικά αν ανήκεις σε αυτή τη δεξαμενή ανθρώπων που πολεμάνε δεν έχει να κάνει με αυτό που περιμένεις, με αυτό που υποτίθεται ορίζουν οι νόμοι που αυτοί που διώκουν υποτίθεται ότι όρισαν. Η περίπτωση του μέλους της 17 Νοέμβρη Δ. Κουφοντίνα είναι ενδεικτική: ένα άτομο και μια οργάνωση που έφεραν ρίγη φόβου στους επιτελείς του κράτους και του κεφαλαίου είναι αναμενόμενο να αντιμετωπίσουν μια τιμωρία που δεν μπορεί να περιορίζεται από νομους και διατάξεις. Το καθεστώς εκμετάλλευσης και καταπίεσης που βιώνουμε δεν κατάφερε να επιβιώσει ,ούτε με μεγαλοψυχίες, ούτε με σεβασμό κανόνων. Δεκαπέντε χρόνια κλείνει στη φυλακή η Δ. Κουφοντίνας. Όσο κι αν είναι ντροπή να βάζουμε στην ίδια παράγραφο ένα άθλιο φασίστα κι έναν κοινωνικό αγωνιστή, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι ένας δικτάτορας, ο Παττακός, στα ίδια χρόνια φυλακής, είχε αποφυλακιστεί. Ενας δικτάτορας υπεύθυνος για τόσους νεκρούς και βασανισμένους στο Πολυτεχνείο, στα μπουντρούμια της ασφάλειας, την Κύπρο, ένας που για 7 χρόνια "κατέλυσε την δημοκρατία". Στον Δ. Κουφοντίνα αρνούνται το δικαίωμα των ολιγοήμερων αδειών εδώ και 6 χρόνια που το δικαιούται. Με απίθανα νομικά τερτίπια, χωρίς καν την ευθύτητα μιας καθαρής άρνησης, απλά του στερούν ένα υποτιθέμενο δικαίωμα για όλους τους κρατούμενους. Ενα δικαίωμα να προσθέσουμε που δεν χαρίστηκε, αλλά κατακτήθηκε με αιματηρούς αγώνες μέσα και έξω απο τις φυλακές. Και πάλι το κράτος συνεχίζει να επιβεβαιώνει ότι η νομιμότητα του δεν είναι παρά ένας φερετζές για να κρύψει από τις μάζες το αληθινό του πρόσωπο.
Βέβαια αν ο Δ. Κουφοντίνας, και ο κάθε επαναστάτης στις φυλακές θέλει πραγματικά "να βοηθήσει τον εαυτό του", να "πάψει να είναι κορόϊδο", να σταματήσει" να θυσιάζει τη ζωή του για ιδεολογίες" υπάρχει τρόπος. Μια δημόσια μετάνοια, μια δήλωση θα ήταν μια καλή αρχή. Αν μάλιστα, όπως κάποτε η δήλωση συνδυαστεί και με κάποια πραγματική η φανταστική ρουφιανιά, τότε η νομιμότητα μπορεί να εφαρμοστεί και σε αυτόν. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε μια δειλή απόπειρα να εφαρμοστεί το Ιταλικό μοντέλο των μετανοημένων (η το ελληνικό εμφυλιοπολεμικό του κράτους της δεξιάς). Δεν είναι μόνο στην περίπτωση της 17Ν, είδαμε προσπάθειες και σε μέλη του Επαναστατικού αγώνα.
Στο πρόσωπο του Δ. Κουφοντίνα και άλλων αγωνιστών όμως το κράτος τρώει τα μούτρα του. Οι κοινωνικοί αγωνιστές δεν πετάνε μια ζωή ολόκληρη στα σκουπίδια για την κρατική ελεημοσύνη. Και το κίνημα αλληλεγγύης, κι εμείς μέσα σε αυτό, υψώνει τείχος αντίστασης σε όλες αυτές τις βρωμερές μεθοδεύσεις. Στεκόμαστε στο πλευρό του Δ. Κουφοντίνα, απαιτούμε να του χορηγηθούν αυτά που δικαιούται.
Για όλους αυτούς του λόγους, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση σήμερα, έξω από το σπίτι του υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, στο Κολωνάκι. Ο πολιτικός προϊστάμενος της άστικής δικαιοσύνης φέρει την άμεση και φυσική ευθύνη για το όσα γίνονται σε αυτό το πεδίο. Φέρει την ευθύνη για τις διώξεις και τις σκευωρίες κατά αγωνιστών όπως ο Μάριος Σεισίδης, φέρει την ευθύνη για την καταπάτηση των δικαιωμάτων του Δ. Κουφοντίνα, του καταλογίζουμε την ευθύνη για τις μορφές και τις μεθόδους της καταστολής σε όποιον σηκώνει κεφάλι και συνεχίζει να το κρατάει όρθιο παρά τους πειρασμούς της αυτοταπείνωσης της μετάνοιας.
Στέλνουμε αυτό το μήνυμα: οι αλληλέγγυοι είμαστε εδώ, δεν θα αφήσουμε κανένα μόνο του απέναντι στο κράτος, δεν θα εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους του αγώνα. Ας το έχουν υπόψιν τους αυτό, οι άνθρωποι του κράτους είτε δεξιού είτε αριστερού κάθε φορά που νομίζουν ότι "παίζουν μπάλα μόνοι τους". Δεν παίζουν μόνοι τους.
Τα χρόνια ζωής των αγωνιστών που κλέβει η καταστολή δεν είναι για πέταμα.
Η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη, όμως, είναι πάνω από όλα.
ΥΓ. Η χθεσινή απαγόρευση της εκδήλωσης για τον Δ.Κουφοντίνα,η οποία ενορχηστρώθηκε από την Πρυτανεία της Νομικής, την κυβέρνηση και την αστυνομία, αποκρυσταλλώνει τη στρατηγική φίμωσης και εκδικητικότητας απέναντι στον σύντροφο.Επιπλέον, έρχεται ως συνέχεια του τελεσίγραφου που στάλθηκε μέσα στη φυλακή, το οποίο του κοινοποιούσε , πως στη περίπτωση που θα παρενέβαινε τηλεφωνικά στην εκδήλωση θα του αφαιρούσε για δυο χρόνια ,το δικαίωμα αίτησης χορήγησης άδειας.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Συνέλευση Αναρχικών- Κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Kόκκινη γραμμή - Oμάδα για την εργατική αντεπίθεση
5°
