Η εφημερίδα Sportday μετά τον μεγάλο ντόρο που δημιουργήθηκε με το πρωτοσέλιδό της για το AIDS ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του ιού HIV, το οποίο συνέδεσε με την κατάσταση στον Παναθηναϊκό, ζητάει σήμερα συγγνώμη, σε μία απάντηση όμως με πολλές σπόντες και υπονοούμενα.
Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση του Παναθηναϊκού την 1η Δεκεμβρίου:
«Η σημερινή πρωτοσέλιδη κατάπτυστη όσο και θλιβερή αναφορά της εφημερίδας SportDay αποτελεί βάναυση προσβολή της παναθηναϊκής οικογένειας. Προσβάλλει βάναυσα την ιστορία του Παναθηναϊκού. Προσβάλλει βάναυσα όλα τα αθλήματα του συλλόγου. Προσβάλλει βάναυσα τους φιλάθλους μας. Προσβάλλει βάναυσα τους αθλητές μας. Προσβάλλει βάναυσα τις διοικήσεις του Παναθηναϊκού. Και τέλος προσβάλλει βάναυσα την ελληνική κοινωνία, δείχνοντας ανεπίτρεπτη έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας και σεβασμού προς τους συνανθρώπους μας που έχουν νοσήσει από AIDS. Απαιτούμε την άμεση επανόρθωση του ονόματος του Συλλόγου έπειτα από το ιστορικό ατόπημα στο οποίο προέβη η εφημερίδα».
«Ίσως κάποιοι να απογοητευθούν σήμερα που δεν έχουμε βγει, εν σώματι, στην Πλατεία Συντάγματος για να αυτομαστιγωθούμε, για το “έγκλημα καθοσιώσεως” της SportDay, αυτό για το οποίο ετερόκλητοι λογοκριτές-ιεροεξεταστές (ανέκαθεν, πάντως, ο συγκεκριμένος... κλάδος διακρινόταν για την ακαμψία της σκέψης του) έστησαν συστοιχία πυροβόλων χθες.
Στο κέντρο του στόχου το χθεσινό πρωτοσέλιδο με το AIDS και τον Παναθηναϊκό. Η εφημερίδα μας υπερέβη τα εσκαμμένα, “χρησιμοποίησε” τους ασθενείς και ασέλγησε, τάχα μου, επί της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Ιησουητισμού το μεγαλείο! Ένα σχήμα λόγου, από τα αμέτρητα στη δημοσιογραφική πρακτική, μετατράπηκε, σκοπίμως ή βλακωδώς, σε ασύγγνωστο αμάρτημα. Μπορεί να είναι κι έτσι... Όταν η SportDay μετέρχεται τη λέξη AIDS, σείεται συθέμελα το αξιακό σύστημα αυτού του τόπου, όταν τα υπόλοιπα ΜΜΕ παραλληλίζουν, κατά κόρον, μία αρρωστημένη κατάσταση σε μία ποδοσφαιρική ομάδα ή ένα πολιτικό κόμμα με καρκίνο κι ένα γκολ στο 90' σε “έμφραγμα”, είναι... Παρασκευή!
Τώρα, το πώς γίνεται τούτη η εφημερίδα να είναι ασεβής απέναντι στα θύματα του AIDS και ο πρόεδρος των οροθετικών να δέχεται και να μιλάει -σήμερα- στη SportDay, είναι κάτι που θα πρέπει να το απαντήσουν όλοι αυτοί οι σφοδροί επικριτές μας. Η προφανής αντινομία, πάντως, δεν τους αφήνει πολλά περιθώρια...
Δεν μας εξέπληξε, πάντως, το γεγονός ότι έστησαν γκιλοτίνες στα social media ή στα μέσα που εργάζονται κάμποσοι σύνοικοι στο “μιντιακό χωριό”. Ποτέ δεν ζούσαμε με την αυταπάτη ότι στο “σινάφι” μας πλεονάζει η φιλαλληλία. Λεπτομέρεια, βέβαια, ότι εμείς δεν τοκίζουμε τις αγωνίες μας για κυκλοφοριακή άνοδο σε ποδοσφαιρικούς εμφύλιους και μισαλλόδοξες αντιπαραθέσεις. Λεπτομέρεια, επίσης, ότι δεν επενδύουμε σε... καλλίπυγες υπάρξεις, σε μπούστα και ροζ αγγελίες.
Πάμε τώρα στον Παναθηναϊκό. Τις προάλλες, από την “πράσινη” ΠΑΕ επικαλέστηκαν τον Διονύση Τσακνή: “Το κόλπο στημένο και στα μέτρα σας”. Έτσι είχε γραφτεί σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Ομολογία αδυναμίας νa αμυνθεί, δηλαδή. Τι διαφορετικό είπαμε; Η αλληγορία περί ανοσοποιητικού συστήματος τούς πείραξε; Αφήστε δε, που η χθεσινή ανακοίνωση του “τριφυλλιού” εγείρει κι ένα μικρό ερώτημα. Όταν ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, θα υπερασπιστεί τους οροθετικούς; Αν και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για ποιον τελικά “όρθωσε τα στήθη του” ο ΠΑΟ με το χθεσινό του κείμενο. Για τους οροθετικούς, για το πρεστίζ του, για τι; Αν είναι για το τελευταίο, μάλλον έχει αργήσει κι έρχεται δεύτερος, αφού εμείς από το καλοκαίρι, έπειτα από τον αποκλεισμό από την Μπριζ, είχαμε χτυπήσει καμπανάκι...
Να δεχθούμε, στο κάτω της γραφής, ότι υπήρξε μία αστοχία εκ μέρους μας -όταν μία εφημερίδα βγάζει πάνω από 350 πρωτοσέλιδα ετησίως, δεν γίνεται όλα να είναι άρτια. Να δεχθούμε κριτική. Αλλά όχι και οι άμωμες παρθένες του εγχώριου αθλητικού Τύπου να διαγράψουν μονοκοντυλιά τα πρωτοσέλιδα για τον Γιάννη Ρίτσο, επί παραδείγματι, ή για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, όταν άλλες εφημερίδες... πέταγαν αετό. Πάει πολύ!
Αυτό που χάθηκε, τελικά, δεν ήταν ο σεβασμός μας για τους ασθενείς του AIDS κι εν γένει για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Αυτό που χάθηκε ήταν το μέτρο. Από τους κήνσορες...
Oι συγγνώμες μας... στον ανταγωνισμό!
Συγγνώμη, που στη SportDday έχουμε γίνει ομάδα, μία φωνή, ένα σώμα.
Συγγνώμη, που θεωρούμε ότι ο αθλητισμός είναι διασκέδαση και ψυχαγωγία.
Συγγνώμη, που δεν γράφουμε ονόματα προέδρων, διαιτητών και στεκόμαστε στους πραγματικούς πρωταγωνιστές: τους αθλητές!
Συγγνώμη, που βάλαμε φακές στο πρωτοσέλιδο.
Συγγνώμη, που σατιρίζουμε καταστάσεις με τραγούδια και στίχους.
4°
