Εμφανείς οι πληγές της πολυετούς πλέον κρίσης που γνωρίζει η χώρα μας, στην πρωτεύουσα της, την Αθήνα. Απλά, η υπερπροβολή τους από τα μέσα ενημέρωσης τα τελευταία χρόνια, η εστίαση του καθενός στα προσωπικά του προβλήματα, η ρουτίνα της καθημερινότητας που δεν μας αφήνει να σηκώσουμε το βλέμμα μας ούτε για να κοιτάξουμε γύρω μας τα κτίρια και τους ανθρώπους, αλλά και η κίνηση της πόλης, κρύβει τις βαριές αυτές «πληγές», που «εμφανίζονται» τις Κυριακές και τις αργίες.
Ένα στα τρία καταστήματα σε άλλοτε εμπορικούς δρόμους της πόλης όπως στη Σταδίου, στη Σόλωνος, εξακολουθούν να είναι κλειστά. Στοές που άλλοτε το εμπόριο άκμαζε έχουν ερημώσει και αποτελούν αποκούμπι για τους δεκάδες άστεγους που ο αριθμός τους αντί να μειώνεται δείχνει να αυξάνεται.
Ξενοδοχεία που γνώρισαν δόξες, έχουν κλείσει και αποτελούν πλέον εστίες μόλυνσης. Οι περισσότεροι τηλεφωνικοί θάλαμοι σπασμένοι, εκτός λειτουργίας και τόσο βρώμικοι που είναι απλησίαστοι. Το ίδιο και τα ταχυδρομικά κουτιά.
Πεζοδρόμια σπασμένα, κεντρικοί δρόμοι που έχουν να ασφαλτωθούν ίσως και από την Ολυμπιάδα του 2004, χωρίς πια διαγραμμίσεις. Στάσεις σπασμένες, χάρτες του μετρό ρημαγμένοι ακόμη και σε κεντρικά σημεία όπως μπροστά στα Προπύλαια, όπου αποτελεί σημείο έντασης στη διάρκεια επεισοδίων που ξεσπούν μετά από πορείες κλπ.
Γκράφιτι και αφίσες παντού, σε τοίχους σε μαγαζιά, σε διατηρητέα κτίρια, σε βιτρίνες. Ακόμη και στην Αθηναϊκή τριλογία, ειδικά στην Ακαδημία Αθηνών.
Κτίρια περιφραγμένα με σιδεριές για να προστατευτούν, όπως της Αρχαιολογικής Εταιρίας στην Πανεπιστημίου. Κτίρια σε πλήρη εγκατάλειψη, με παράθυρα ανοικτά σπασμένα, πόρτες παραβιασμένες.
Άνθρωποι σωριασμένοι κάτω στα βρώμικα πεζοδρόμια ακόμη και μπροστά στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, στην πλατεία Συντάγματος, που κανείς πια δεν γυρνά να τους κοιτάξει.
Αυτοκίνητα και μηχανάκια πάνω στα πεζοδρόμια, με τους πιο ασυνείδητους να κλείνουν ακόμα και διόδους για άτομα με ειδικές ανάγκες, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που τους δημιουργούν.
Σκληρές εικόνες που αποτυπώνει ο φωτογραφικός φακός. Εικόνες που πλέον σε αρκετούς δεν κάνουν εντύπωση, ίσως γιατί κούρασαν, γιατί είναι τόσο συνηθισμένες. Αναζητείται πλέον ελπίδα και αισιοδοξία για κάτι καλύτερο.
Λίγα λεπτά από το Σύνταγμα, από το κέντρο της πόλης, σε κεντρικό ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, παρά το γεγονός ότι είναι τρεις το μεσημέρι της Κυριακής, βρίσκονται σε εξέλιξη εντατικές διαπραγματεύσεις του οικονομικού επιτελείου με τους δανειστές μας, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της οικονομίας μας. Μια αξιολόγηση που παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι αν κλείσει σύντομα θα σηματοδοτήσει την αντίστροφή μέτρηση για ξεκινήσει επιτέλους η πολυπόθητη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Ο χρόνος όμως θα δείξει πότε η πρωτεύουσα θα αλλάξει μορφή, οι πληγές θα κλείσουν και προπάντων οι νοοτροπίες θα αλλάξουν.
12°
