Ένας σύντομος οδηγός επί χάρτου έπειτα από πολλούς θαλασσοδαρμούς, ναυτίες, τάβλι και μίλια στα ελληνικά πελάγη για να ανακαλύψεις, να υποψιαστείς και να θυμάσαι τα ονόματα από τις αγαπημένες σου παραλίες. Και όχι, μην μπερδευτείς με τόσα τοπωνύμια. Δες το και σαν καλό παιχνίδι πάνω στην ξαπλώστρα, για το λεξιλογικό σου πλούτο. Διότι τα όρια της γλώσσας μας είναι τα όρια του κόσμου μας, που λέει ο Wittgenstein. Γενικά, όχι για τις παραλίες.
Συχνοί τύποι
Λιβάδι Παντού υπάρχει ένα Λιβάδι. Στην ουσία πρόκειται για όνομα hit μια και στην πλειοψηφία τους οι χάρτες των ελληνικών νησιών έχουν και από ένα. Μια πρόχειρη λίστα περιλαμβάνει Σίφνο, Σέριφο, Αστυπάλαια, Δονούσα, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Ικαρία και μπορείς να το βρεις είτε σε Μέγα (στη Φολέγανδρο) είτε σε Καλό (στη Μύκονο). Υπάρχουν επίσης τα Λιβαδάκια (Σέριφος) και μάλλον για να συμπληρωθεί το καρέ υπάρχει και σε θηλυκό: η Λιβάδα στην Κίμωλο.
Τip: Αν λοιπόν κάποιος κάτι σου θυμίζει γενικά και αόριστα ή θέλεις να ανοίξεις κουβέντα για δικούς σου λόγους, μπορείς να ρίξεις άδεια: «Ήσουν το καλοκαίρι στο Λιβάδι;». Οι πιθανότητες να έχεις πέσεις μέσα είναι πολλές.
Γιαλός Χρυσός κανόνας: Όπου διαβάζεις Πλατύς Γιαλός να πηγαίνεις. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες λένε ότι πρόκειται για κωδική ονομασία παραλίας, καθώς η μελέτη και η εμπειρία κατέδειξαν ότι συνήθως Πλατύς Γιαλός είναι μια φιλική και ήσυχη αμμουδιά με ρακέτες ή χωρίς. Τώρα, για άλλους Γιαλούς δεν παίρνουμε ευθύνη διότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος κανόνας. Για παράδειγμα ο Λεφτός, ο Μακρύς, ο Κοντός, ο Πέρα, ο Έξω, ο Μέγας, ο Ρωμέικος, παρόλο που είναι δόκιμοι τύποι Γιαλού, απαντώνται σπάνια. Ομοίως, και πιθανόν στο ίδιο σκεπτικό (αυτό του οικογενειακού ιδεώδους) με τα Λιβάδάκια, υπάρχουν και τα Γιαλούδια. Δυο Γιαλούδια στη Σέριφο και Γιαλούδια –χωρίς ποσοτική ένδειξη– στη Σίφνο. Σε θηλυκό δεν εντοπίζεται κάτι χαρτογραφημένο. Το πιο συγγενικό είναι η Γιάλια στην Άνδρο, που έχει και Μπρος και Πίσω. Αμέ.
Προσοχή στο Γιαλό το σκέτο, όταν δεν υπάρχει επίθετο ή μια κάποια ποιότητα που να τον χαρακτηρίζει, διότι μπορεί να εννοείται η παραλία εν γένει ως κοινό αγαθό ή κάποιο ταβερνάκι (π.χ. καφενείο ο Γιαλός στην Ανάφη) και να προκληθεί σύγχυση. Κάθε φορά που θα (νομίζετε ότι ) ακούτε Αιγιαλός ξεχάστε το ΤΑΥΠΕΔ και ονειρευτείτε την Αιγιάλη στην Αμοργό. Καλοκαίρι έχουμε.
Άμμος Εκτός από τη διάσημη Ψιλή Άμμο, με franchise τουλάχιστον σε τρία νησιά, κατά τόπους παίζει και σε σίκουελ αφού βγαίνει και σε Χρυσή, σε Άσπρη, σε Χοντρή και σε Παχιά. Ειδικά αυτό το τελευταίο ίσως κάποτε διαδραματίσει ρόλο για όσους καταπιάνονται με τον ποιοτικό αποσαφηνισμό του νοήματος των λέξεων Παχιά vs Χοντρή επειδή δεν πήγαν γυμναστήριο. Who knows...
Παραλίες με ονόματα παραπλανητικά
Βρωμόλιμνος (Σκιάθος), Απόκρουση (Κύθνος), Γούρνες (Κρήτη), Μουτσούνα (Νάξος), Πριόνι (Ικαρία), Ξερόκαμπος (Κρήτη), Κάτεργο (Φολέγανδρος), Καρβουνόλακος, Βουρκαριά (Ηρακλειά), Καταλυμάτσα (Ανάφη), Της Γριάς το Πήδημα (Άνδρος). Ε, όσο να πεις δεν σου φέρνουν στο μυαλό γαλάζια νερά και χαλαρές βουτιές και δεν είναι στο top ten για ένα ρομαντικό ραντεβουδάκι. «Γνωριστήκαμε στην Κύθνο, στη Γαϊδουρόμαντρα».
Ζεματάς στη Λήμνο. Γλύστρα στη Ρόδο, Κούνουπες στην Αστυπάλαια, Πούντα στην Πάρο, της Αγίας Φωτιάς στην Κρήτη, θυμίζουν κάπως τις επτά πληγές του Φαραώ. Αλλά εδώ υπεισέρχεται η γνωστή λαϊκή σοφία, άλλος έχει το όνομα και άλλος έχει τη χάρη, και χωρίς να θέλουμε να το ρίξουμε στο βιβλικό συμβουλεύουμε: πίστευε και μη, ερεύνα, γιατί ίσως κάποια από τις παραπάνω παραλίες να γίνει η αγαπημένη σου.
Αφήνουμε απ’ έξω τον Πνιγμένο στην Τέλενδο και την Πεθαμένη στην Σκόπελο, που αν και ίσως είναι το πιο μακάβριο ντουέτο των ελληνικών θαλασσών, έχουν αδιαπραγμάτευτα κάτι από Παράδεισο.
Εξωτικά ονόματα
Για μας: Paradiso, Paradise, Σεϋχέλλες, Μπαλί. Μεγάλη Μπανάνα. Περιγράφεται καλύτερα το καλοκαίρι;
Κι ακόμα: Tο Λιμνί στη Χίο, το Πορί στο Κουφονήσι, το Μπατσί και το Κυπρί στην Άνδρο. Αχ, αυτά τα δισύλλαβα στη λήγουσα... μυρίζουν καλοκαίρι, διακοπές και αντηλιακό με δείκτη προστασίας 50.
Για τους ξένους: Η Καλοταρίτισσα που παίζει σε πολλά νησιά γενικώς. Κατά την εκφορά της από αλλοδαπούς λαμβάνει δύο τόνους. Για να το καταλάβετε επαναλάβατε μετά από εμάς χωρίς παύση: Καλό Ταρίτισσα (kalo taritissa).
Για γλωσσοδέτες τύπου Κιτροπλατιάρα, Αγιοφάραγγο (παραλίες αμφότερες στην Κρήτη) που ταλαιπωρούν τους καημένους τους τουρίστες, ζητήστε να το δείτε γραμμένο για να ξέρετε πού θα τους στείλετε.
Υπόψη Οι Γάλλοι τα πάνε πολύ καλά με τη Λιεντού στους Λειψούς, οι Ιταλοί με το Βίντζι στη Νάξο και τη Σάντα Μαρία στην Πάρο και την Bella Vista στη Χίο. Η Βακελόνα και η Κορούνια στη Χίο είναι οι πιο εύηχες για τους Ισπανούς, ιδίως για Καταλονία και Γαλικία αντίστοιχα.
Σημείωση: Καμιά εθνικότητα δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει πρόβλημα να προφέρει σωστά τον Να (Ικαρία). Ούτε οι Κορεάτες. Και αν εξαιρέσεις τους διάφορους σημασιολογικούς χρωματισμούς που του δίνουν Έλληνες εν βρασμώ, είναι το πιο cool όνομα για παραλία.
16°
