Politico: Οι Βρυξέλλες καταρρέουν - Πυροβολισμοί, χρέη και πολιτική παράλυση

Το Politico με άρθρό του αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις Βρυξέλλες, χαρακτηρίζοντάς τες χρεοκοπημένες, μαστιζόμενες από βία και εγκλήματα και πολιτικά κατεστραμμένες.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, μόνο τον πρώτο ενάμιση μήνα του τρέχοντος έτους, 11 πυροβολισμοί στοίχισαν τη ζωή σε δύο ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλους τέσσερις στις Βρυξέλλες. Οι επιθέσεις προδίδουν μια πόλη σε απότομη παρακμή και αποκαλύπτουν την απελπιστική ανάγκη για κάποια ισχυρή πολιτική ηγεσία. Δεν είναι μόνο ο συντονισμός της καταπολέμησης του εγκλήματος στις Βρυξέλλες που έχει καλυφθεί από το πολιτικό χάος. Η κατασκευή κοινωνικών κατοικιών και μεγάλα έργα υποδομής κινδυνεύει επίσης να καθυστερήσει. Οι επιδοτήσεις - όπως για φιλανθρωπικές οργανώσεις, ΜΚΟ και πολιτιστικά έργα - παγώνουν. Η χρηματοδότηση των κέντρων κοινωνικής πρόνοιας, της αστυνομίας και των τοπικών αρχών καλύπτεται από αβεβαιότητα. Το δημόσιο χρέος συσσωρεύεται σχεδόν τόσο γρήγορα, όσο οι σακούλες σκουπιδιών στους βρώμικους δρόμους.

«Είναι πραγματικά η επιβίωση των Βρυξελλών, ως πόλης, που διακυβεύεται», δήλωσε ο Christophe De Beukelaer, κεντρώος βουλευτής.

Το σκάνδαλο των 4 εκατομμυρίων ευρώ την ημέρα

Μακριά από τη γεμάτη τουρίστες νεογοτθική Grand-Place, τα χαριτωμένα καταστήματα σοκολάτας και τις φανταχτερές μπυραρίες, αυτή είναι μια πόλη στο χείλος του γκρεμού. Εάν η πόλη είχε κυβέρνηση, το να βάλει υπό έλεγχο τις δαπάνες των Βρυξελλών θα ήταν η Νο. 1 πρόκληση της. Το χρέος της πρωτεύουσας ξεπερνά τα 14 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τα 1,6 δισ. ευρώ που προβλέπεται να προστεθούν φέτος. Η βελγική εφημερίδα Bruzz υπολόγισε ότι το έλλειμμα -η διαφορά ανάμεσα στο πόσα ξοδεύει και φέρνει η πόλη- αυξάνεται κατά 4 εκατομμύρια ευρώ κάθε μέρα.

Ο De Beukelaer, ο οποίος επιχείρησε να επανεκκινήσει τις διαπραγματεύσεις για τον συνασπισμό τον περασμένο μήνα, είναι καυστικός. Σε όλους τους μήνες μετά τις εκλογές, οι πολιτικοί δεν έχουν φτάσει καν στην ουσία, είπε στο POLITICO. «Είναι απλώς μια πολιτική στάση που μπλοκάρει τις Βρυξέλλες», είπε. 

Μια κεφαλαιακή υποχρέωση

Η υπερβολικά περίπλοκη πολιτική αρχιτεκτονική μπερδεύει και απογοητεύει ακόμη και τους ίδιους τους Βέλγους. Με απλά λόγια, οι Βρυξέλλες είναι μία από τις τρεις περιφέρειες του Βελγίου, μαζί με τη γαλλόφωνη Βαλλονία στο νότο και την ολλανδόφωνη Φλάνδρα στα βόρεια, που περιβάλλει την πόλη. Και οι τρεις περιφέρειες έχουν τις δικές τους κυβερνήσεις με αρμοδιότητες για θέματα όπως η στέγαση, οι μεταφορές και η οικονομική πολιτική.

Καθώς το Βέλγιο αγωνίζεται να ανταποκριθεί στις περικοπές δαπανών με εντολή της ΕΕ, το χρέος των Βρυξελλών είναι «υποχρέωση ολόκληρης της χώρας», δήλωσε ο Dave Sinardet, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών. Τα πράγματα θα μπορούσαν να χειροτερέψουν: η πιστοληπτική ικανότητα της περιοχής θα μπορούσε να υποβαθμιστεί μέχρι το καλοκαίρι, γεγονός που θα καθιστούσε πιο ακριβό τον δανεισμό, προσθέτοντας περαιτέρω στο χρέος της περιοχής, προειδοποίησε ο υπηρεσιακός υπουργός Προϋπολογισμού Σβεν Γκατζ. Ο Σιναρντέτ είπε ότι αυτό θα μπορούσε τουλάχιστον να δημιουργήσει κάποια πίεση για να σχηματιστεί επιτέλους κυβέρνηση. Άλλοι είναι λιγότερο αισιόδοξοι.

Το κεντρώο κόμμα Les Engagés πρότεινε τη μείωση των αμοιβών των πολιτικών των Βρυξελλών κατά 30% μέχρι να σχηματίσουν κυβέρνηση και κατά 40% εάν δεν υπάρξει μέχρι τον Ιούνιο.

Γαλλικά εναντίον Ολλανδικών = αδιέξοδο

Προς το παρόν, ακόμη και η τελευταία οδός των διαπραγματεύσεων - μια κυβέρνηση μειοψηφίας - φαίνεται αμφίβολη, δεδομένου ότι θα χρειαζόταν ακόμα την έγκριση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για να πιάσει δουλειά, και για κάθε απόφαση που λαμβάνει στη συνέχεια. Αν και δεν θα ήταν η ιδανική διάταξη για την αντιμετώπιση των προκλήσεων των Βρυξελλών, «μια κυβέρνηση μειοψηφίας θα εξακολουθούσε να είναι καλύτερα εξοπλισμένη από καμία κυβέρνηση», είπε ο De Beukelaer.

Κάπως έτσι καταλήξαμε εδώ: Ενώ οι ολλανδόφωνοι υπερτερούν των Γαλλόφωνων Βαλλονών στη χώρα συνολικά, το αντίστροφο ισχύει στις Βρυξέλλες. Έτσι, για να διασφαλιστεί η ολλανδόφωνη εκπροσώπηση, η κυβέρνηση των Βρυξελλών πρέπει να έχει την πλειοψηφία και από τις δύο γλωσσικές ομάδες. Και στις δύο πλευρές, ένα σύνολο κομμάτων πρέπει να συμφωνήσουν να συνεργαστούν μεταξύ τους προτού συνάψουν μια πλήρη συμφωνία συνασπισμού. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου, μια συμφωνία από τη γαλλόφωνη πλευρά ήταν σχετικά απλή. Το κεντροδεξιό MR έγινε το μεγαλύτερο γαλλόφωνο κόμμα των Βρυξελλών και γρήγορα έκλεισε συμφωνία με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τους Les Engagés.

Από την άλλη πλευρά του γλωσσικού χάσματος, οι Φλαμανδοί Πράσινοι κέρδισαν την ολλανδόφωνη ψήφο και τον Νοέμβριο έκλεισαν συμφωνία με το σοσιαλιστικό Vooruit, το φιλελεύθερο Open VLD και το Φλαμανδικό-εθνικιστικό N-VA, το κόμμα του νέου πρωθυπουργού του Βελγίου Bart De Wever.  Οι γαλλόφωνοι σοσιαλιστές αρνήθηκαν να κυβερνήσουν με τους Φλαμανδούς εθνικιστές. Οι φιλελεύθεροι του Open VLD με τη σειρά τους αρνήθηκαν να κυβερνήσουν χωρίς τους Φλαμανδούς εθνικιστές. 

Ο Ahmed Laaouej, ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις Βρυξέλλες, σε ένα βίντεο στο Instagram που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα, αποκάλεσε τους Φλαμανδούς εθνικιστές «αποσχιστικό κόμμα, κατά των Βρυξελλών και κατά της διαφορετικότητας» και είπε ότι εάν συμμετείχαν σε μια κυβέρνηση των Βρυξελλών θα έδειχναν «περιφρόνηση για την περιοχή των Βρυξελλών και τα συμφέροντά της».

Πατώντας το πυρηνικό κουμπί

Ενώ το Βέλγιο είναι χωρισμένο σε τρεις περιφέρειες, οι ίδιες οι Βρυξέλλες χωρίζονται σε 19 δήμους. Ο κάθε δήμος έχει τον δικό του δήμαρχο και διαχειρίζονται σε έξι αστυνομικές δυνάμεις της περιοχής. Καθώς το έγκλημα και η βία εκτινάσσονται στα ύψη, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βελγίου έχει δηλώσει ότι θέλει να συγχωνεύσει αυτές τις ξεχωριστές δυνάμεις σε μια ενιαία οντότητα. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι πολιτικοί των Βρυξελλών επικρίνουν την απόφαση.

Υποστηρίζουν ότι το πραγματικό πρόβλημα με την αστυνομία δεν είναι η περίτεχνη οργάνωσή της, αλλά η έλλειψη εθνικής χρηματοδότησης και ότι μια συγχώνευση κινδυνεύει να αποξενώσει την αστυνομία από τους πολίτες των Βρυξελλών. Ως παράδειγμα του πικρού γλωσσικού χάσματος, ορισμένοι, όπως ο Φρανσουά Ντε Σμετ του Ντέφι, κατηγορούν τη νέα εθνική κυβέρνηση για την επιβολή ενός φλαμανδικού-εθνικιστικού σχεδίου για κατοικίδια παρά τη θέληση των Βρυξελλών. Τα φλαμανδικά κόμματα λένε ότι είναι λογικό. Όπως και με την απόφαση να στέλνονται όλες οι κλήσεις της αστυνομίας μέσω ενός κοινού συστήματος αποστολής, «δεν χρειάζεται να είσαι Φλαμανδός εθνικιστής για να ξέρεις ότι είναι καλύτερο σύστημα», είπε ο De Gucht του Open VLD.

Ο πρόεδρος του κόμματος MR, Georges-Louis Bouchez, έχει πράγματι διατυπώσει την απειλή ότι οι Βρυξέλλες, εάν δεν συνεννοηθούν, θα μπορούσαν να τεθούν υπό ομοσπονδιακό κυβερνητικό έλεγχο. Αυτό θα έμοιαζε με το πάτημα του πυρηνικού κουμπιού. Από νομική άποψη, η ιδέα είναι «μυθοπλασία», σύμφωνα με τον Sinardet. 

Πηγή: Politico