Στην ομιλία της, η Corrie Hermann αφηγήθηκε το πώς ο πατέρας της, δολοφονήθηκε από τους Ναζί το 1944
Η Corrie Hermann, κόρη του τσελίστα και θύματος του Ολοκαυτώματος Pál Hermann, απηύθυνε ομιλία σε ειδική σύνοδο της ολομέλειας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Διεθνή Ημέρα Μνήμης.
Η πρόεδρος Roberta Metsola κήρυξε την έναρξη της τελετής την Τετάρτη, η οποία τίμησε επίσης την 80ή επέτειο της απελευθέρωσης του στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου στις 27 Ιανουαρίου. «Δεν γίνεται ποτέ να ξεχάσουμε και πρέπει να δράσουμε. Η δική μας είναι η τελευταία γενιά που έχει το προνόμιο να γνωρίζει τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και να ακούει τις ιστορίες τους από πρώτο χέρι. Οι φωνές τους, το θάρρος τους, οι αναμνήσεις τους είναι μια γέφυρα για ένα παρελθόν που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί. Γιατί ακόμα και μετά τη φρίκη του Ολοκαυτώματος, ο αντισημιτισμός δεν εξαφανίστηκε. Επέμεινε. Εξελίχθηκε.
Η μνήμη είναι καθήκον. Η ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι το "ποτέ ξανά" δεν είναι κενό γράμμα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτό θα θυμάται πάντοτε. Και πάντα θα ορθώνουμε το ανάστημά μας - όπως η πρώτη γυναίκα πρόεδρός μας Simone Veil, επιζήσασα η ίδια, μας δίδαξε να κάνουμε. Η κληρονομιά της μας υπενθυμίζει ότι η ουδετερότητα βοηθά μόνο τον καταπιεστή, ποτέ το θύμα. Αυτό το Κοινοβούλιο θα υπερασπίζεται πάντα την αξιοπρέπεια. Την ελπίδα. Την ανθρωπιά», είπε η Metsola.
Την ομιλία της προέδρου του ΕΚ ακολούθησε μουσική παράσταση, κατά την οποία χρησιμοποιήθηκε το αυθεντικό τσέλο Gagliano του Pál Hermann.
Στην ομιλία της, η Corrie Hermann αφηγήθηκε το πώς ο πατέρας της, ο Ούγγρος συνθέτης και τσελίστας Pál Hermann, που θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους τσελίστες της εποχής του, δολοφονήθηκε από τους Ναζί το 1944. «Αυτή η ιστορία για ένα θύμα του Ολοκαυτώματος είναι αφιερωμένη σε κάθε ένα από τα έξι εκατομμύρια θύματα που συνεχίζουμε να θρηνούμε σήμερα», είπε.
Η κα. Hermann διηγήθηκε τη ζωή του πατέρα της ως μουσικού, από την εκπαίδευσή του στην Ακαδημία Franz Liszt της Βουδαπέστης, μέχρι τις παραστάσεις στις πιο διάσημες σκηνές της Ευρώπης. Αφού διέφυγε στο Βέλγιο και τη Γαλλία, συνελήφθη στην Τουλούζη τον Απρίλιο του 1944 σε επιδρομή στο δρόμο και μεταφέρθηκε στο Ντρανσί, το στρατόπεδο κοντά στο Παρίσι από όπου αναχωρούσαν οι κρατούμενοι για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από εκεί μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Κάουνας της Λιθουανίας. Ενώ το τρένο περίμενε στο σταθμό, κατάφερε να πετάξει ένα σημείωμα, ζητώντας να σωθεί το βιολοντσέλο του Gagliano. Το σημείωμα βρέθηκε και στάλθηκε στον κουνιάδο του, ο οποίος αντικατέστησε το Gagliano με ένα μικρότερης αξίας όργανο και δραπέτευσε με το τσέλο δεμένο στην πλάτη του. «Δεν ξέρουμε τι συνέβη στη συνέχεια, αλλά μόνο μια χούφτα από τους 900 κρατούμενους επέστρεψαν μετά τον πόλεμο», ανέφερε η κα. Hermann.
Παρά την τραγική μοίρα του, η μουσική του Hermann συνεχίζει να εμπνέει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Πάνω από 80 χρόνια μετά το θάνατό του, το βιολοντσέλο του Gagliano έχει βρεθεί και οι συνθέσεις του εκτελούνται από διάσημους διεθνείς καλλιτέχνες. «Ο Χίτλερ έκαψε βιβλία, κατέστρεψε πίνακες ζωγραφικής και δολοφόνησε εκατομμύρια, αλλά η μουσική είναι ανίκητη», δήλωσε η Corrie Hermann.
Μετά την ομιλία, οι ευρωβουλευτές τήρησαν ένα λεπτό σιωπής. Ακολούθησε εκτέλεση του έργου «Kaddish» του Maurice Ravel.
Σχετικά με τον Pál και την Corrie Hermann
Ο Pál Hermann, γεννημένος στις 27 Μαρτίου 1902 στη Βουδαπέστη, ήταν διάσημος Ούγγρος τσελίστας και συνθέτης. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, μετακόμισε στο Βερολίνο και έπαιξε σε όλη την Ευρώπη με το βιολοντσέλο του Gagliano. Το 1933, ο Χέρμαν κατέφυγε στο Βέλγιο και αργότερα στη Γαλλία. Συνελήφθη από τους Ναζί στην Τουλούζη το 1944 και δολοφονήθηκε στη Λιθουανία λίγους μήνες αργότερα.
Η Corrie (Cornelia) Hermann, γεννημένη στο Amersfoort της Ολλανδίας στις 4 Αυγούστου 1932, είναι συνταξιούχος γιατρός και πρώην πολιτικός. Το 1996 ίδρυσε το Paul Hermann Fund για να υποστηρίξει νέους επαγγελματίες τσελίστες.
12°
