Ισραήλ: Γλυκόπικρη στιγμή για μάνα ομήρων αφού μόνο ο ένας γιος της θα αφεθεί ελεύθερος
Η είδηση ότι το Ισραήλκαι η Χαμάς κατέληξαν σε συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων, έπειτα από 15 μήνες πολέμου στη Γάζα, είναι γλυκόπικρη για τη Ρουθ Στρουμ: ο ένας από τους γιους της θα αφεθεί ελεύθερος, όχι όμως και ο δεύτερος, που θα παραμείνει αιχμάλωτος, τουλάχιστον προς το παρόν.
Ο Έιταν Χορν, 38 ετών, ζούσε μαζί με τον αδελφό του, τον 46χρονο Γιαΐρ, στο σπίτι του στο Κιμπούτζ Νιρ Οζ στο Ισραήλ, κοντά στον φράχτη ασφαλείας της Λωρίδας της Γάζας, όταν η Χαμάς εξαπέλυσε την επίθεσή της, τα ξημερώματα της 7ης Οκτωβρίου 2023. Οι δύο άνδρες αιχμαλωτίστηκαν και μεταφέρθηκαν στον παλαιστινιακό θύλακα μαζί με άλλους 249 Ισραηλινούς και αλλοδαπούς, ένα γεγονός που πυροδότησε τον πόλεμο στη Γάζα.
«Δεν είναι εύκολο για μια μάνα να το ακούει αυτό», είπε η Στρουμ, που φορούσε ένα κόκκινο μπλουζάκι με τυπωμένες τις φωτογραφίες των δυο γιων της και το σύνθημα «Φέρτε πίσω τον Γιαΐρ και τον Έιταν».
Μολονότι δεν έχει καμία πληροφορία για το πού βρίσκονται, στη βομβαρδισμένη Λωρίδα της Γάζας, η Στρουμ πιστεύει ότι τους κρατούσαν μαζί. «Αλλά τι θα συμβεί τη στιγμή που θα χωριστούν και θα τους πουν ότι ο ένας επιστρέφει και ο άλλος όχι;» αναρωτήθηκε, με τρεμάμενη φωνή. «Ξέρω ότι αντλούν δύναμη όντας μαζί, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον».
Υπολογίζεται ότι 98 όμηροι παραμένουν ακόμη αιχμάλωτοι. Με βάση τους όρους της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, μόνο οι 33 από αυτούς θα απελευθερωθούν μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες: γυναίκες, ανήλικοι, άνδρες άνω των 50 ετών, ασθενείς και τραυματίες. Αυτό σημαίνει ότι ο Γιαΐρ, που θα αφεθεί ελεύθερος, ενδέχεται να μην είναι καλά στην υγεία του, αν και δεν υπάρχει καμία πληροφορία για την κατάστασή του.
Μετά την αρπαγή των γιων της, η Ρουθ αναζητούσε αγωνιωδώς ψήγματα πληροφοριών για τα παιδιά της. Η τελευταία φορά που της επιβεβαίωσαν ότι ήταν καλά, ήταν τον Νοέμβριο του 2023, κατά τη διάρκεια της προσωρινής κατάπαυσης του πυρός, όταν κάποιοι από τους απελευθερωθέντες όμηροι της είπαν ότι τους είδαν ζωντανούς.
«Είπαν ότι δεν είχαν τραυματιστεί. Στην αρχή τους κρατούσαν σε ένα διαμέρισμα, αργότερα τους μετέφεραν σε σήραγγες», αφηγήθηκε.
Η Στρουμ τους μιλάει όλη την ώρα, σαν να ήταν ακόμη στο σπίτι μαζί της. «Τους ζητάω να περιμένουν λίγο ακόμη, τους λέω ότι θα συμβεί και θα επιστρέψουν. Τους ζητάω συγγνώμη για όλον τον χρόνο που πέρασε και δεν είναι εδώ».
Η οικογένεια κατάγεται από την Αργεντινή αλλά μετανάστευσε στο Ισραήλ για να εγκατασταθεί σε εβραϊκές κοινότητες. Ο γενειοφόρος Εϊτάν ζούσε με τη μητέρα του στο κεντρικό Ισραήλ, ενώ ο Γιαΐρ προτίμησε να μείνει σε ένα κιμπούτς. «Ήμουν αισιόδοξη από την πρώτη ημέρα, παρά τα πάνω και τα κάτω», είπε η Ρουθ, που συμμετείχε ακούραστα στην εκστρατεία για την απελευθέρωση όλων των ομήρων.
«Είναι αλήθεια ότι κλαίω και είμαι θυμωμένη, αλλά αισθάνομαι ότι δεν έχει νόημα να μένω στο κρεβάτι, να μην θέλω να δω κανέναν, να μην μιλάω, να μην κάνω τίποτα. Θέλω και οι 98 όμηροι να επιστρέψουν», είπε, απευθύνοντας έκκληση στον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου: «Στο ζητάω, Μπίμπι, κάνε τα πάντα. Ο λαός είναι μαζί σου. Έχεις την υποστήριξη για να το κάνεις να συμβεί».
Αν και ετοιμάζεται για την επιστροφή του Γιαΐρ, η Ρουθ φαντάζεται τη στιγμή που θα επανενωθεί και με τους δύο γιους της. «Μας φαντάζομαι μαζί στο νοσοκομείο, ότι θα μπορέσω να τους δώσω ό,τι χρειάζονται. Περιμένω αυτήν την αγκαλιά».
Η Γαλλία συνεχίζει να υπερασπίζεται την ελευθερία και την αντοχή μιας κοινωνίας που, αν και πληγωμένη, παραμένει προσηλωμένη στις δημοκρατικές της αξίες
8°
