Οι διαφαινόμενες εξελίξεις στο δυτικό πολιτικό σύστημα, κάποιες εκ των οποίων ήδη δρομολογήθηκαν, αποκτούν χαρακτηριστικά ριζικής ανατροπής των κοινωνικών και οικονομικών σταθερών.
Ο αναθεωρητισμός του Τραμπ: Πόλεμοι, γεωπολιτικές ανατροπές, διεκδίκηση από την Big Tech της πολιτικής εξουσίας. Η νέα Τάξη Πραγμάτων και η δυναμική του αναθεωρητισμού στις ΗΠΑ.
Με τη χρυσή λίρα Αγγλίας σε ξέφρενο καλπασμό να σπάει το φράγμα των 700 ευρώ ανά τεμάχιο, την ορκωμοσία του εκλεγέντος νέου προέδρου των ΗΠΑ σε λίγα εικοσιτετράωρα και τους Γερμανούς να ψηφίζουν στις 23 Φεβρουαρίου σε μια καταλυτική για τα ευρωπαϊκά πράγματα αναμέτρηση, είναι προφανές πως η Ευρώπη, για μια ακόμη φορά στη δημοκρατική ιστορία της, εγκαινιάζει τη νέα χρονιά με ένα πολύ στραβό ποδαρικό.
Η δυναμική του αναθεωρητισμού στις ΗΠΑ
Οι οιωνοί κάθε άλλο παρά άριστοι σ’ αυτή τη συγκυρία. Ο ένας πόλεμος στην ανέκαθεν ευάλωτη ανατολική περιφέρεια του ευρωπαϊκού χώρου εισέρχεται στην τελική φάση εξαναγκαστικής διευθέτησης, που θα είναι και η κρισιμότερη για το γεωπολιτικό σχήμα των επόμενων δεκαετιών. Ο δεύτερος πόλεμος στις κρίσιμες για την ευρωπαϊκή ασφάλεια παρυφές της Γηραιάς Ηπείρου βρίσκεται στη φάση της γεωπολιτικής ανατροπής, με τις ΗΠΑ σε ρόλο «αλχημιστή» να πειραματίζονται σε ό,τι αφορά το σχήμα που θα επιτρέψει την απαγκίστρωσή τους από τη Μέση Ανατολή. Ο τρίτος πόλεμος, αυτός της εγκατάστασης στις σημαίνουσες ευρωπαϊκές κοινωνίες κυβερνήσεων «σιδηράς πυγμής», βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στη Γερμανία, τη Βρετανία και τη Γαλλία. Και οι τρεις χώρες βιώνουν πρωτόγνωρη πολιτική αστάθεια, η οποία συνοδεύεται και από μια υπονομευτική για τους θεσμούς κοινωνική ανισορροπία. Υπάρχει κι ένα τέταρτο πολιτικό μέτωπο. Αυτό της ολιστικής απειλής η οποία επικρέμαται πάνω από το μεταπολεμικό πολιτικό σύστημα της Δύσης και αφορά τη μετωπική διεκδίκηση από την Big Tech και της πολιτικής εξουσίας.
Οι διαφαινόμενες εξελίξεις στο δυτικό πολιτικό σύστημα, κάποιες εκ των οποίων ήδη δρομολογήθηκαν, αποκτούν χαρακτηριστικά ριζικής ανατροπής των κοινωνικών και οικονομικών σταθερών. Η αμερικανική κοινωνία κατέθεσε διά της ψήφου της μια ολιστική αναθεώρηση των αρχών που διέπουν τις δυτικές Δημοκρατίες, ιδιαίτερα μετά τις δύο παγκόσμιες πολεμικές αναμετρήσεις. Ζητήματα συνταγματικής τάξης, κορυφαίες αξίες όπως η ισότητα των πολιτών, η ισότητα των φύλων, η ισότητα ευκαιριών, η ισότητα στην Υγεία, η πρόσβαση σε δημόσια Παιδεία, μια καταλυτικά ισχυρή πλειοψηφία Αμερικανών πολιτών τα θέτει, στην καλύτερη, σε αμφισβήτηση ή αλλιώς απλώς τα απορρίπτει.
Το πρόβλημα σε λίγους μήνες δεν θα είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. Το μείζον πρόβλημα θα αφορά όλους όσοι, στις ΗΠΑ και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, θα ενεργούν εν ονόματι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η οποία θα στηρίζεται σ’ αυτό το χαώδες και ομιχλώδες ιδεολόγημα που θα διαχειριστεί η νέα σύνθεση στον Λευκό Οίκο.
Για πρώτη φορά μεταπολεμικά, για την ακρίβεια για πρώτη φορά μετά τη «Νύχτα των Κρυστάλλων», η Δύση αντιμετωπίζει μια συγκροτημένη απόρριψη όλων των χαρακτηριστικών που κατεύθυναν την επιστημολογική, ηθική, γνωσιολογική πορεία του δυτικού συστήματος εξουσίας.
Η απόρριψη των επιστημονικών δεδομένων για τη Δημόσια Υγεία που προτείνει ο εκκολαπτόμενος «Τσάρος» των αμερικανικών δομών υγείας, η ήδη κατατεθείσα πρόταση κατάργησης των εμβολιασμών κατά της πολιομυελίτιδας στα παιδιά, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας ως προς τους στόχους αυτών των πολιτικών.
Στην Αμερική, οι πανεπιστημιακοί αναλυτές αποκαλούν το ρεύμα των Αναθεωρητών που ακολουθούν τον Τραμπ κίνημα «Εθνικιστικού Χριστιανισμού» και το συνδέουν με το πανίσχυρο δίκτυο Ευαγγελιστών ιεροκηρύκων. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του μορφώματος είναι το ψευδοεπιστημονικό δυναμικό του Διαδικτύου που εξέθρεψε το παγκόσμιο δίκτυο των αποκαλούμενων «Ψεκασμένων», γνήσιο υποπροϊόν της πανδημίας. Σε μια άλλη συγκυρία τα προαναφερθέντα θα προκαλούσαν απλώς τον γέλωτα. Μια ματιά στην αρθρογραφία των New York Times θα έπειθε πως η δυναμική του αναθεωρητισμού στις ΗΠΑ είναι κάτι παραπάνω από ένα φαινόμενο απλού μιμητισμού. Θυμίζει ακόμη και στις λεπτομέρειές του, κυρίως όσον αφορά τη μεθοδική χρήση τού fake, τον τρόπο ιδεολογικής παρέμβασης που με τόση επιτυχία κατάφερε ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ευρωπαϊκού φασισμού στον Μεσοπόλεμο.
Πόσο μακριά είναι άραγε όλα αυτά από τη μακαρίως επαναπαυόμενη πατρίδα μας;
Με μια απλή πρόσθεση, τα ακροδεξιά «ψέκια», όπως αυτάρεσκα τα αποκαλούν οι σοβαροφανείς συστημικοί, συγκεντρώνουν δυνητικά ένα 20%. Ας ανατρέξουν όσοι αμφισβητούν αυτή την πρόσθεση στις τελευταίες 4 δημοσκοπήσεις από εταιρείες κατά κανόνα ευπρεπείς.
Και στην ελληνική ακροδεξιά εμφανίζεται η ιδιαιτερότητα της λατρείας του «Ξανθού Γένους». Η λατρεία προφανώς πηγάζει από κάποιες «εξαρτήσεις» από τις οποίες επωφελείται και το ακροδεξιό μωσαϊκό αλλά και ο Βλαδίμηρος Πούτιν. Εσχάτως, ωστόσο, εμφανίζεται ως δυναμικότερος παίκτης και πολλά υποσχόμενος «χορηγός» ο πολύς Ίλον Μασκ. Εν όψει μιας μελλοντικής (μα καθόλου σίγουρης) χορηγίας, το ακροδεξιό τόξο εμφανίζει συμπτώματα έντονης νευρικότητας.
Μια αποτυχία της Δεξιάς του Κυρίου να συσπειρώσει την ακροδεξιά ψήφο, μια λανθασμένη κίνηση της κυβέρνησης, μια επιτυχής αναθεωρητική ενέργεια του κατά τεκμήριο απομονωμένου Αντώνη Σαμαρά ή, ακόμη πιο απλά, μια δυσμενής εξέλιξη στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα, και η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει και αυτή χαρακτηριστικά της «Χώρας των Δράκων». Με ή χωρίς την «Αλίκη» τους.
Παρότι τα προβλήματα δεν λύνονται με το να τους ρίχνεις λεφτά, ένας πληθυσμός 40 εκατομμυρίων μαζί με ένα τόσο εκτεταμένο δίκτυο υποδομών σημαίνει τεράστιες δημόσιες ανάγκες και πολυδάπανους μηχανισμούς
72 ώρες διορία στην εταιρεία Meta έδωσε η κυβέρνηση της Βραζιλίας, προκειμένου να εξηγήσει ποιες θα είναι οι συνέπειες της κατάργησης της υπηρεσίας ελέγχου του περιεχομένου στις πλατφόρμες της
Δεν αποκλείεται ο κόσμος όντως να τελειώσει. Πιο πιθανό όμως είναι είτε να συνεχιστεί για πολλά χρόνια η συμπίεση της ποιότητας ζωής μας είτε απλώς να τελειώσει ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε
Οι διαφαινόμενες εξελίξεις στο δυτικό πολιτικό σύστημα, κάποιες εκ των οποίων ήδη δρομολογήθηκαν, αποκτούν χαρακτηριστικά ριζικής ανατροπής των κοινωνικών και οικονομικών σταθερών.
