Κοσμος

Πού κάνουν το λάθος οι Δημοκρατικοί

Η μη-πολιτική και η ρητορική των «ταυτοτήτων» που αποξενώνουν τον αμερικανικό λαό

portrait-322469_1920_2.jpg
Τριαντάφυλλος Δελησταμάτης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Πού κάνουν το λάθος οι Δημοκρατικοί
© EPA/ Graeme Sloan

Εκλογές ΗΠΑ 2024: Η έλλειψη πολιτικής του Δημοκρατικού Κόμματος, τα λάθη της προεκλογικής περιόδου και η αποξένωση από την εργατική τάξη

H Kάμαλα Χάρρις έχει ευχάριστη προσωπικότητα και ωραίο γέλιο αλλά επανέλαβε τη συνταγή της Χίλαρι Κλίντον που έχει δυσάρεστη προσωπικότητα και δυσάρεστο γέλιο. Ηθικολογία, καλά αισθήματα, αναίσχυντη στήριξη από τους πολυεκατομμυριούχους του Χόλιγουντ κι από τις αντιπαθητικές ακαδημαϊκές ελίτ, κοινοτισμός και χρωματικές ταυτότητες. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να διαχωρίσει τη θέση της από τη woke κουλτούρα η οποία ταλαιπωρεί τον κόσμο της εκπαίδευσης και της εργασίας· αλλά, ίσως θα μπορούσε να επικεντρωθεί στα προβλήματα του λαού και να μη μιλάει αφηρημένα, ούτε να αντεπιτίθεται στον Ντόναλντ Τραμπ σε επίπεδο προσωπικότητας.

Οι Δημοκρατικοί επιμένουν στη δικτατορία του Καλού. Με αυτή τη χορωδία των αγνών ψυχών ενώνουν τη φωνή τους η Madonna, η Beyoncé, ο Richard Gere, ο Leonardo DiCaprio, η Jennifer Lopez, σε μια εκστρατεία διάσωσης της αμερικανικής δημοκρατίας από τον «φασισμό». Τι ξέρει η Jenny from the Block από «φασισμό»; Tίποτα. Όσο για τους Αμερικανούς δημοσιογράφους, οι οποίοι θρηνούν για την επικράτηση του τέρατος, φαίνονταν σε όλη την προεκλογική περίοδο να προσομοιάζουν όλο και περισσότερο με τους γκροτέσκους ιεροκήρυκες και τους τηλε-ευαγγελιστές του στρατοπέδου των τραμπιστών. Ωστόσο, θα έπρεπε να έχουν μάθει όλοι ότι:

  • αν δεν εξορθολογιστεί ο wokism δεν πρόκειται να συμφιλιωθούν οι Αμερικανοί
  • απαιτείται πρόγραμμα οικονομικής προστασίας έναντι του κινεζικού ανταγωνισμού
  • οι ευσεβείς πόθοι δεν στοιχειοθετούν πολιτική
  • οι δικαστικές επιθέσεις εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ μετράνε υπέρ του.

Το Δημοκρατικό κόμμα έχει προσκολληθεί με ενθουσιασμό σε μια τακτική που χάνει έδαφος: αν και κατηγορεί, δικαίως, τον Τραμπ ότι διχάζει τους Αμερικανούς, κάνουν το ίδιο· κατακερματίζουν τον λαό σε κοινότητες, συχνά φαντασιακές. Δεν είναι πολίτες μέσα στο πλήθος των άλλων πολιτών; Παίζει τόσο καθοριστικό ρόλο η φυλή υπό την έννοια του χρώματος του δέρματος; Όλα αυτά θυμίζουν το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα· είναι αναχρονιστικά. Αλλά οι Δημοκρατικοί τα σερβίρουν σαν προοδευτικά.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η εξωτερική πολιτική των Δημοκρατικών οι οποίοι έχουν ταυτιστεί με δήθεν ανθρωπιστικές επεμβάσεις στην άκρη του κόσμου. Εκτός του ότι κανείς δεν πιστεύει στον αμερικανικό ιδεαλισμό, οι Αμερικανοί είναι αρκετά εγωιστές ώστε να προτιμούν να φροντίσουν τα του οίκου τους. Στην πραγματικότητα, φαγώθηκαν να παγκοσμιοποιήσουν την οικονομία και τώρα δεν τους αρέσει καθόλου. Έτσι, ο Ντόναλντ Τραμπ υπόσχεται διάφορα πράγματα, τα περισσότερα από τα οποία είναι απραγματοποίητα. Γιατί δεν το εξήγησε αυτό η Κάμαλα Χάρρις; Γιατί δεν απαρίθμησε μια μια τις υποσχέσεις του αντιπάλου της αποδεικνύοντας ότι είτε είναι ουτοπικές, είτε έχουν πολλές και σοβαρές παρενέργειες; Οπωσδήποτε, εξαιτίας των συνθηκών, η προεκλογική της εκστρατεία ήταν κάπως πρόχειρη.

Νομίζω πάντως ότι το πιο αδύναμο στοιχείο της παρουσίας της ήταν η μη επικέντρωση στην εργατική τάξη: όπως και στην Ευρώπη, η αριστερά έχει πάψει να απευθύνεται στους «λευκούς εργάτες»· προπάντων, στις ΗΠΑ, το Δημοκρατικό κόμμα φαίνεται να τους περιφρονεί (“white trash!’’) διότι άγονται και φέρονται από συνωμοσιολογικές θεωρίες και ημίτρελους podcasters. Έτσι, χρησιμοποιεί κοινοτική /ταυτοτική δημαγωγία η οποία σοκάρει τα λαϊκά στρώματα τα οποία έλκονται περισσότερο από την πατριωτική δημαγωγία.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.