- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Οι εκλογές στις ΗΠΑ και η ανάδειξη του Τραμπ ως κορυφαίου βραχνά του δημοκρατικού συστήματος
Με ένα σκληρό άρθρο υποδέχθηκε την αλήθεια των αριθμών ο ιστότοπος ανάλυσης ειδήσεων Vox που σε σχέση με τις εκλογές στις ΗΠΑ είχε μερικές πικρές αλήθειες να πει τόσο για τον αμερικανό ψηφοφόρο όσο και για τον Ντόναλντ Τραμπ.
«Αν η πρώτη θητεία του Τραμπ έμοιαζε με την τυχαία καταστροφή που μπορεί να προκαλέσει στο σπίτι ένα νήπιο, μια δεύτερη θα έμοιαζε περισσότερο με την προσχεδιασμένη κατεδάφιση που μόνο ένας σαμποτέρ ξέρει να οργανώσει. Με το πλεονέκτημα τεσσάρων ετών κυβερνητικής εμπειρίας και τεσσάρων ακόμα ετών σχεδιασμού, ο Τραμπ και η ομάδα του έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα με το πρώτο παιχνίδι Τζένγκα ήταν ότι απλώς δεν αφαίρεσαν αρκετά από τα τουβλάκια της δημοκρατίας.
Δεν νομίζω ότι, κατά τη διάρκεια τεσσάρων ακόμη ετών, ο Τραμπ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτά τα σχέδια για να οικοδομήσει με επιτυχία ένα φασιστικό κράτος που θα φυλάκιζε τους επικριτές και θα εγκαθιστούσε τον εαυτό του στην εξουσία επ' αόριστον. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο μέγεθος και την πολυπλοκότητα του αμερικανικού κράτους και εν μέρει στο γεγονός ότι αυτό δεν είναι πραγματικά το είδος του αυταρχισμού που λειτουργεί στις δημοκρατίες στις μέρες μας», γράφει μεταξύ άλλων ο Zack Beauchamp και συνεχίζει: «Αλλά κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, θα μπορούσε να ξεριζώσει τόσα πολλά από τα βασικά δομικά στοιχεία της αμερικανικής δημοκρατίας που το σύστημα θα μπορούσε πραγματικά να ωθηθεί στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Θα μπορούσε πολύ πιθανόν να δημιουργήσει ένα πολιτικό περιβάλλον που θα γέρνει τις εκλογικές αναμετρήσεις (ακόμη περισσότερο) υπέρ του - επιταχύνοντας την επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική κομματική σύγκρουση για τους ίδιους τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού. Θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ιδίως τα κυβερνητικά ή τα ανήκοντα σε δισεκατομμυριούχους. Θα μπορούσε να καταστρέψει την ικανότητα της κυβέρνησης να εκτελεί βασικά καθήκοντα, από τη διαχείριση της ρύπανσης έως την ασφαλή αποθήκευση πυρηνικών όπλων.
Η ζημιά θα μπορούσε να είναι άμεσα καταστροφική με τρόπους που είδαμε στην πρώτη θητεία: πολιτική βία και μαζικός θάνατος (από πόλεμο, από ένα ελεγχόμενο από τρελούς σύστημα δημόσιας υγείας ή από οποιοδήποτε άλλο πράγμα). Αλλά ακόμα και αν αποφευχθούν τα χειρότερα σενάρια, η δομική ζημιά στον πύργο της αμερικανικής δημοκρατίας θα μπορούσε να είναι μακροχρόνια - αναιρώντας τις πολύπλοκες και αλληλοϋποστηριζόμενες διαδικασίες που λειτουργούν για να κρατήσουν τη δημοκρατία ζωντανή.
Όταν η κυβέρνηση παρέχει με αξιοπιστία και ουδετερότητα τις βασικές υπηρεσίες, οι άνθρωποι τείνουν να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε όλες τις λειτουργίες της - συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής δίκαιων εκλογών. Όταν έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις εκλογές, τείνουν να τις εμπιστεύονται περισσότερο ως μέσο επίλυσης σημαντικών πολιτικών διαφωνιών. Όταν εμπιστεύονται τα αποτελέσματα των εκλογών, τείνουν να αναγνωρίζουν ένα βασικό επίπεδο νομιμότητας στην κυβέρνηση που ακολουθεί, διευκολύνοντας την να παρέχει αξιόπιστα και ουδέτερα τις βασικές υπηρεσίες. Το σταθερό σπίτι της δημοκρατίας χτίζεται από τη συγκόλληση αυτών των λειτουργιών.
Ο John Rawls, ο μεγαλύτερος πολιτικός φιλόσοφος του 20ού αιώνα, το περιέγραψε αυτό ως μια μακρά διαδικασία οικοδόμησης εμπιστοσύνης που ξεκινά με μια βασική πίστη στα δημοκρατικά ιδεώδη. Όταν οι άνθρωποι όλων των πολιτικών αποχρώσεων πιστεύουν βασικά στο σύστημα, υποστηρίζει, αρχίζουν να ενεργούν μέσα στους κανόνες του - δίνοντας στους άλλους μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ότι μπορούν και αυτοί να ακολουθήσουν τους κανόνες χωρίς να εξαπατηθούν.
«Σταδιακά, καθώς η επιτυχία της πολιτικής συνεργασίας συνεχίζεται, οι πολίτες αποκτούν όλο και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο», γράφει ο Rawls στο βιβλίο του Πολιτικός Φιλελευθερισμός.
Μια δεύτερη θητεία Τραμπ κινδυνεύει να αντικαταστήσει τον ενάρετο κύκλο του Rawls με έναν φαύλο. Καθώς ο Τραμπ υποβαθμίζει την κυβέρνηση, ακολουθώντας το εγχειρίδιο του Ορμπάν με κάποια τουλάχιστον επιτυχία, μεγάλο μέρος του κοινού θα χάσει δικαιολογημένα την ήδη τρωθείσα πίστη του στο αμερικανικό σύστημα διακυβέρνησης. Και το αν θα μπορούσε να επιβιώσει για πολύ μια τέτοια καταστροφή, δεν το ξέρει κανείς».
Πηγή: Vox.com