Εκλογές ΗΠΑ 2024: Τι θα συμβεί εάν υπάρξει ισοπαλία μεταξύ Τραμπ-Χάρις - Έχει ξαναγίνει δύο φορές στο παρελθόν - Τι συμβαίνει εάν επικρατήσει αυτό το ενδεχόμενο
Ο Ντόναλντ Τραμπ και η Καμάλα Χάρις θα δώσουν μάχη για να συγκεντρώσουν τις 270 ψήφους του Εκλεκτορικού Σώματος που απαιτούνται για να κερδίσουν τις Αμερικανικές εκλογές.
Αλλά αν πάρουν από 269 ψήφους ο καθένας από τις 538 ψήφους που είναι προς διεκδίκηση στις εκλογές, αυτό θα οδηγήσει σε μια εκπληκτική ισοπαλία μεταξύ των υποψηφίων των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών.
Πώς ψηφίζουν οι Αμερικανοί
Πριν φτάσουμε σε αυτό, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για το σύστημα ψηφοφορίας. Οι Αμερικανοί στην πραγματικότητα δεν ψηφίζουν απευθείας για το ποιον θέλουν να είναι πρόεδρος και αντιπρόεδρος.
Αντ' αυτού, ψηφίζουν για «εκλέκτορες» - μέλη ενός εκλεκτορικού σώματος - οι οποίοι υποστηρίζουν την επιλογή του υποψηφίου τους για τους ρόλους αυτούς.
Υπάρχουν 50 πολιτείες των ΗΠΑ και κάθε μία έχει διαφορετικό αριθμό εκλεκτόρων ανάλογα με τον πληθυσμό της. Η Καλιφόρνια, για παράδειγμα, η οποία έχει πληθυσμό σχεδόν 40 εκατομμυρίων, έχει 54 εκλέκτορες στο σύστημα του Κολλεγίου Εκλεκτόρων - ενώ η Βόρεια Ντακότα, όπου ζουν περίπου 762.000 άνθρωποι, έχει μόλις τρεις.
Εάν είναι ισοπαλία, η απόφαση για τον επόμενο πρόεδρο και αντιπρόεδρο αφαιρείται από τα χέρια του κοινού.
Τεχνικά, είναι επίσης δυνατό οι ψήφοι να μοιραστούν μεταξύ τριών ή περισσότερων υποψηφίων σε σημείο που κανείς να μην έχει την πλειοψηφία - αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιο να είναι ανταγωνιστικός στις εκλογές οποιοσδήποτε υποψήφιος εκτός των δύο κορυφαίων κομμάτων.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία είναι το κατώτερο τμήμα του Κογκρέσου των ΗΠΑ, αποτελείται από 435 αντιπροσώπους, γνωστούς και ως βουλευτές, και στις 50 πολιτείες.
Αλλά σε μια εκλογή υπό αίρεση, η ομάδα αντιπροσώπων κάθε πολιτείας λαμβάνει μία συλλογική ψήφο, δηλαδή η συνολική ψήφος είναι από τις 50.
Όποιος υποψήφιος λάβει 26 ψήφους ή περισσότερες, τότε γίνεται πρόεδρος.
Σε αντίθεση με τη δημόσια ψηφοφορία, όπου ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος αποφασίζονται μαζί, ο αντιπρόεδρος επιλέγεται μέσω ξεχωριστής ψηφοφορίας από τη Γερουσία, η οποία αποτελείται από 100 γερουσιαστές.
Αυτό σημαίνει ότι, θεωρητικά, μια ενδεχόμενη εκλογή θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάληψη των καθηκόντων ενός προέδρου και ενός αντιπροέδρου από αντίθετες πλευρές του πολιτικού φάσματος.
Πότε θα γινόταν μια εκλογική αναμέτρηση;
Δεν θα γινόταν πριν από τις αρχές Ιανουαρίου - και να γιατί:
Παρόλο που το αποτέλεσμα των εκλογών ανακοινώνεται κανονικά τον Νοέμβριο, μόλις καταμετρηθούν οι δημόσιες ψήφοι, δεν είναι στην πραγματικότητα επίσημο μέχρι να δοθούν και να καταμετρηθούν οι ψήφοι των εκλεκτόρων.
Οι εκλέκτορες ψηφίζουν στις 17 Δεκεμβρίου και στη συνέχεια οι ψήφοι αυτές καταμετρώνται στο Κογκρέσο στις 6 Ιανουαρίου, οπότε και επιλέγεται επίσημα ο εκλεγμένος πρόεδρος και ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος.
Σε περίπτωση ισοψηφίας, όμως, τότε προγραμματίζεται αυτόματα η διεξαγωγή των εκλογών, ώστε να επιλεγεί ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος πριν από την ημέρα της ορκωμοσίας στις 20 Ιανουαρίου.
Θα μπορούσε να υπάρξει και άλλη ισοπαλία στις εκλογές για το ενδεχόμενο;
Ένας ζυγός αριθμός πολιτειών σημαίνει ότι, ναι, θα μπορούσε θεωρητικά να υπάρξει άλλη μια ισοπαλία.
Εάν υπάρξει ισοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων για την εκλογή προέδρου, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μέχρι ένας υποψήφιος να συγκεντρώσει την πλειοψηφία. Αλλά αν δεν υπάρχει νικητής μέχρι την ημέρα της ορκωμοσίας, τότε θα αναλάβει καθήκοντα ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος που θα ψηφιστεί από τη Γερουσία.
Θα μπορούσε, βέβαια, να υπάρξει και ισοψηφία στην ψηφοφορία για τον αντιπρόεδρο, πράγμα που σημαίνει ότι ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων θα εκτελούσε χρέη προέδρου από την ημέρα της ορκωμοσίας έως ότου συμφωνηθεί πρόεδρος ή αντιπρόεδρος.
Ο επόμενος στη σειρά θα ήταν ο προσωρινός πρόεδρος της Γερουσίας ή ένας αξιωματούχος του υπουργικού συμβουλίου.
Θα υπήρχε φαβορί;
Ενδεχομένως, επειδή κάθε πολιτεία αξίζει μόνο μία ψήφο, ανεξάρτητα από το μέγεθός της.
Επομένως, αν ένα κόμμα έχει περισσότερους πολιτειακούς αντιπροσώπους από ένα άλλο, το κόμμα αυτό θα είχε περισσότερες πιθανότητες να συγκεντρώσει τις 26 ψήφους που απαιτούνται σε ενδεχόμενες εκλογές.
Δεν είναι ακόμη γνωστό ποιο κόμμα - ή αν κάποιο κόμμα - θα έχει τον έλεγχο της πλειοψηφίας των πολιτειών, επειδή οι εκλογές του Νοεμβρίου είναι επίσης για το Κογκρέσο, και είναι τα νεοεκλεγέντα μέλη του Κογκρέσου που θα ψηφίσουν στις εκλογές υπό αίρεση.
Αν οι εκλογές με ενδεχόμενες εκλογές διεξάγονταν τώρα, οι Ρεπουμπλικάνοι θα είχαν το προβάδισμα στην προεδρική ψηφοφορία, επειδή διαθέτουν 220 βουλευτές έναντι 211 των Δημοκρατικών και ελέγχουν 26 αντιπροσωπείες πολιτειών, ενώ οι Δημοκρατικοί θα είχαν το προβάδισμα στην ψηφοφορία για τον αντιπρόεδρο, επειδή διαθέτουν 51 γερουσιαστές έναντι 49 των Ρεπουμπλικάνων.
Υπήρξε ποτέ ισοπαλία;
Συνέβη στις τέταρτες εκλογές της Αμερικής το 1800, με ένα αποτέλεσμα τόσο προβληματικό που ανάγκασε το έθνος να αλλάξει τους κανόνες του.
Τότε, κανείς δεν έβαζε υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος- ο υποψήφιος που έπαιρνε τις περισσότερες ψήφους γινόταν πρόεδρος και ο δεύτερος γινόταν αντιπρόεδρος. Και οι εκλέκτορες είχαν από δύο ψήφους ο καθένας.
Οι ψήφοι των εκλεκτόρων καταμετρήθηκαν και ο Τόμας Τζέφερσον και ο Άαρον Μπερ, που ανήκαν στο ίδιο κόμμα των Δημοκρατικών-Ρεπουμπλικάνων, ισοψήφισαν με τις περισσότερες ψήφους.
Όπως και το κοινό, το Κογκρέσο δεν μπορούσε να αποφασίσει ποιον ήθελε για την προεδρία, και έτσι χρειάστηκαν 36 ψήφοι για να κερδίσει τελικά ο Τζέφερσον.
Μέχρι τις επόμενες εκλογές, το Κογκρέσο είχε εισαγάγει τη 12η τροπολογία, η οποία έδινε εντολή στους εκλέκτορες να δίνουν μία ψήφο για τον πρόεδρο και μία δεύτερη για τον αντιπρόεδρο.
Αυτό κατέστησε λιγότερο πιθανή μια ενδεχόμενη εκλογή - αλλά συνέβη και πάλι το 1825, αφού τέσσερις υποψήφιοι μοίρασαν τις ψήφους των εκλεκτόρων. Ο Άντριου Τζάκσον πήρε μακράν τις περισσότερες ψήφους, αλλά όχι την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Αντιφατικά, ο αντίπαλός του Τζον Κουίνσι Άνταμς ψηφίστηκε από το Κογκρέσο ως ο επόμενος πρόεδρος, παρά το γεγονός ότι είχε λιγότερες δημόσιες ψήφους.
11°
