Κοσμος

Explainer - Εκλογές ΗΠΑ 2024: Γιατί μπορεί να μην έχουμε νικητή στις 5 Νοεμβρίου

Τι ισχύει με την καταμέτρηση ψήφων και τι θα γίνει αν υπάρξει ισοπαλία

Newsroom
11’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Εκλογές ΗΠΑ 2024: Γιατί μπορεί να μην έχουμε νικητή στις 5 Νοεμβρίου - Τι ισχύει με την καταμέτρηση ψήφων και την πιθανότητα ισοπαλίας

Λίγες ώρες έμειναν για τις εκλογές των ΗΠΑ 2024 και την ανάδειξη του νέου ή της νέας προέδρου των ΗΠΑ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι δυο υποψήφιοι, η Κάμαλα Χάρις και ο Ντόναλντ Τραμπ, βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής, οπότε μπορεί να υπάρξουν πολύ μικρά περιθώρια νίκης σε πολλά μέρη, γεγονός που μπορεί να απαιτήσει την επανακαταμέτρηση των ψήφων. Αυτό μπορεί να πάρει αρκετές ώρες, ημέρες ή ακόμη και εβδομάδες.

Κάθε πολιτεία στις ΗΠΑ διεξάγει τις εκλογές λίγο διαφορετικά, ενώ ακόμη και οι ώρες ψηφοφορίας μπορεί να διαφέρουν.

Πότε είναι η ημέρα των εκλογών στις ΗΠΑ;

Ο νόμος των ΗΠΑ απαιτεί προεδρικές εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Αυτές οι γενικές εκλογές, από το 1845, πρέπει να διεξάγονται την Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου. Φέτος, η ημερομηνία αυτή είναι η 5η Νοεμβρίου.

Οι πολιτείες επιβλέπουν τις δικές τους εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι οι ώρες ψηφοφορίας διαφέρουν από πολιτεία σε πολιτεία. Οι πρώτες κάλπες κλείνουν την ημέρα των εκλογών στις 6 μ.μ. ώρα Ελλάδας σε ορισμένες κομητείες της Ιντιάνα και του Κεντάκι, ενώ οι τελευταίες κάλπες κλείνουν στη 1 π.μ. ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου στην Αλάσκα. Κύματα ψηφοφοριών σε διάφορες πολιτείες κλείνουν κάθε μία ώρα ενδιάμεσα. Αλλά πολλά εκατομμύρια Αμερικανοί θα ψηφίσουν νωρίς αυτοπροσώπως ή ταχυδρομικώς.

© freepik

Γιατί η ημέρα των εκλογών διαρκεί περισσότερο από μία ημέρα;

Κάθε πολιτεία διεξάγει τις εκλογές της λίγο διαφορετικά. Ορισμένες, όπως στην πολιτεία της Ουάσινγκτον, το Όρεγκον και τη Γιούτα, γίνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσω ταχυδρομείου, μια διαδικασία που εκτείνεται για εβδομάδες.
Κάθε πολιτεία διαθέτει κάποια μορφή πρόωρης ψηφοφορίας, η οποία ανοίγει τη διαδικασία σε όσους δεν μπορούν να προσέλθουν στις κάλπες την ημέρα των εκλογών και εξασφαλίζει ότι όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι ψηφίζουν.

Οι ψηφοφόροι περιμένουν στην ουρά για να ψηφίσουν την πρώτη ημέρα της πρόωρης αυτοπρόσωπης ψηφοφορίας σε μία από τις ορεινές κομητείες που επλήγησαν σοβαρά από τον τυφώνα Helene, στο Μάριον της Βόρειας Καρολίνας, στις 17 Οκτωβρίου 2024.

Ποιοι είναι οι πιθανοί πρόεδροι των ΗΠΑ φέτος;

Η Δημοκρατική είναι η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις η οποία είναι στο ψηφοδέλτιο με τον κυβερνήτη της Μινεσότα Τιμ Γουόλς ως υποψήφιο αντιπρόεδρο. Ο Ρεπουμπλικάνος είναι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φέτος κατεβαίνει στις εκλογές μαζί με τον γερουσιαστή Τζέι Ντι Βανς από το Οχάιο.

Υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι και οι επιλογές ποικίλλουν ανάλογα με την πολιτεία. Ο Τσέις Όλιβερ του Ελευθεριακού Κόμματος βρίσκεται στα περισσότερα ψηφοδέλτια, ενώ η Τζιλ Στάιν του Κόμματος των Πρασίνων αποτελεί επίσης επιλογή στις περισσότερες πολιτείες. Ο πρώην Δημοκρατικός Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ είναι επίσης στα ψηφοδέλτια σε πολλές πολιτείες. Είχε θέσει υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος, αλλά έκτοτε υποστήριξε τον Τραμπ. Τούτου λεχθέντος, η συντριπτική πλειονότητα των Αμερικανών θα ψηφίσει είτε τη Χάρις είτε τον Τραμπ.

Εκλογές ΗΠΑ 2024 © EPA

Γιατί ο Τραμπ και η Χάρις είναι οι κύριες επιλογές;

Τα δύο μεγάλα κόμματα, οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί, διεξήγαγαν το καθένα προκριματικές εκλογές σε όλη τη χώρα νωρίτερα μέσα στο έτος. Παρά το γεγονός ότι πολλοί Ρεπουμπλικανοί αποκήρυξαν τον Τραμπ μετά την έφοδο των υποστηρικτών του στο κτίριο του Καπιτωλίου μετά την ήττα του στις εκλογές του 2020, ο πρώην πρόεδρος αναδείχθηκε εύκολα από ένα πολυπληθές πεδίο προκριματικών υποψηφίων για να είναι και φέτος ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Είναι οι τρίτες συνεχόμενες εκλογές στις οποίες ο Τραμπ είναι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων.

Για τους Δημοκρατικούς, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κυριάρχησε στις προκριματικές εκλογές και αντιμετώπισε μόνο συμβολική αντιπολίτευση. Αλλά μετά την προκριματική περίοδο, οι ανησυχίες για την ηλικία του Μπάιντεν -είναι 81 ετών- επιταχύνθηκαν. Αφού το CNN φιλοξένησε τον Ιούνιο ένα ντιμπέιτ στο οποίο ο Μπάιντεν τα πήγε άσχημα απέναντι στον Τραμπ, ο πρόεδρος υπέκυψε στις πιέσεις και αποσύρθηκε από την κούρσα πριν οι Δημοκρατικοί πραγματοποιήσουν το συνέδριο για την ανάδειξη των υποψηφίων.

Η υποστήριξη του Μπάιντεν προς τη Χάρις, την αντιπρόεδρό του, βοήθησε να καταστεί η συναινετική υποψήφια, παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε μέρος στις προκριματικές εκλογές. Κανένας Δημοκρατικός δεν σηκώθηκε να την αμφισβητήσει στο συνέδριο τον Αύγουστο.

Πότε θα μάθουμε ποιος κέρδισε;

Θα μπορούσε να πάρει λίγο χρόνο. Το CNN δεν προέβλεψε νικητή για το 2020 παρά μόνο τέσσερις ημέρες μετά την ημέρα των εκλογών. Πολλές πολιτείες κρίθηκαν με απίστευτα μικρά περιθώρια εκείνη τη χρονιά.
Το 2016, η Χίλαρι Κλίντον παραδέχθηκε την επομένη της ημέρας των εκλογών, παρόλο που η καταμέτρηση συνέβαινε ακόμη σε πολλές πολιτείες. Αναγνώρισε ότι δεν θα κέρδιζε.

Ο Τραμπ είναι απίθανο να αναγνωρίσει ποτέ την ήττα του. Εάν υπάρχουν στενά περιθώρια σε πολιτείες-κλειδιά, μπορεί να χρειαστούν ημέρες για να καθοριστεί ο νικητής. Τα καλά νέα είναι ότι πολλές πολιτείες έχουν κάνει αλλαγές από το 2020 και μετά, ώστε να διευκολύνουν τους εκλογικούς υπαλλήλους να προλάβουν να επεξεργαστούν τα ψηφοδέλτια που έχουν σταλεί ταχυδρομικώς, τα οποία χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να καταμετρηθούν.

Το 2000, σε μία από τις πιο κοντινές εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ, ο νικητής δεν ήταν εμφανής παρά μόνο 36 ημέρες μετά τις εκλογές, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έθεσε τέλος στις επανακαταμετρήσεις στη Φλόριντα. Τα πράγματα περιπλέχθηκαν εκείνη τη χρονιά από τα ελαττωματικά ψηφοδέλτια σε ορισμένες κομητείες της Φλόριντα, κάτι που δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα φέτος.

Θα μπορούσε επίσης να καταλήξει ότι οι εκλογές δεν θα ήταν καθόλου τόσο στενές, και δίκτυα όπως το CNN θα μπορούσαν να προβλέψουν νικητή τη νύχτα των εκλογών. Θα το δούμε.

Ποια είναι τα κύρια ζητήματα;

Ένα κυρίαρχο ζήτημα είναι το κόστος ζωής. Οι τιμές εκτοξεύτηκαν μετά την πανδημία του Κόβιντ-19 και ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε τη νοσταλγία που έχουν οι άνθρωποι για μια εποχή που το κόστος των τροφίμων ήταν χαμηλότερο. Το σχέδιό του να επιβάλει οριζόντιους δασμούς στα ξένα αγαθά μπορεί να εκτοξεύσει περαιτέρω τις τιμές, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, αλλά έχει πλεονέκτημα έναντι του Χάρις όσον αφορά την οικονομία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Οι ψηφοφόροι του Τραμπ έχουν επίσης ως κίνητρο τη μετανάστευση. Θα απελάσει εκατομμύρια μετανάστες που πέρασαν παράνομα τα σύνορα και θα κλείσει σχεδόν όλα τα σύνορα των ΗΠΑ.

Για τους ψηφοφόρους του Χάρις, το ζήτημα των αμβλώσεων είναι βασικό. Αφού το Ανώτατο Δικαστήριο, με το ένα τρίτο των δικαστών που διόρισε ο Τραμπ, ανέτρεψε την υπόθεση Roe v. Wade, η Χάρις διατύπωσε τα αναπαραγωγικά δικαιώματα ως ζήτημα προσωπικής ελευθερίας και δεσμεύτηκε να προστατεύσει αυτά τα δικαιώματα.

Σε βασικές πολιτείες υπάρχουν πρωτοβουλίες ψηφοφορίας για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων στην άμβλωση. Το θέμα συμβάλλει στην αύξηση του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων στην ψηφοφορία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Υπάρχει επίσης το βασικό ζήτημα της δημοκρατίας. Ο Τραμπ κατηγορήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης για εκλογική παρέμβαση, αφού προσπάθησε να ανατρέψει τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020. Αυτό δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει έκπληξη σε πολλούς Δημοκρατικούς. Οι Ρεπουμπλικάνοι, εν τω μεταξύ, έχουν σε μεγάλο βαθμό αποδεχθεί τον ρόλο του Τραμπ στην προσπάθεια να κρατήσει τον Μπάιντεν μακριά από τον Λευκό Οίκο μετά τη νίκη του το 2020. Και πολλοί από αυτούς, μετά από χρόνια που ο Τραμπ αμφισβητούσε το σύστημα, αμφισβητούν τώρα τα ίδια τα αποτελέσματα του 2020.

Ο Τραμπ καταδικάστηκε για κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στη Νέα Υόρκη που σχετίζονται με πληρωμές για χρήματα που είχαν δοθεί για να τον αποσιωπήσουν πριν από τις εκλογές του 2016. Η καταδίκη του έχει οριστεί για τα τέλη Νοεμβρίου, δηλαδή θα γίνει μετά την ημέρα των εκλογών. Ωστόσο, οι καταδίκες του για κακούργημα, ή ακόμη και η πιθανότητα φυλάκισης, δεν καθιστούν τον Τραμπ ακατάλληλο να υπηρετήσει ως πρόεδρος.

Πώς εκλέγεται πρόεδρος στις ΗΠΑ;

Περισσότεροι από 150 εκατομμύρια άνθρωποι είναι πιθανό να ψηφίσουν για το αξίωμα του προέδρου την ημέρα των εκλογών ή πριν από αυτήν. Αλλά είναι 538 εκλέκτορες που θα επιλέξουν τον πρόεδρο σε μια διαδικασία που ελίσσεται μέσα στον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο.
Όταν οι ψηφοφόροι ψηφίζουν, στην πραγματικότητα επιλέγουν μια σειρά εκλεκτόρων που συνδέονται με τον υποψήφιο που κερδίζει τη λαϊκή ψήφο σε κάθε πολιτεία.

Οι εκλέκτορες θα ψηφίσουν στη συνέχεια για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο στην πρωτεύουσα κάθε πολιτείας στις 17 Δεκεμβρίου. Αυτή η συνάντηση είναι επίσης γνωστή ως εκλεκτορικό σώμα, και απαιτείται από το Σύνταγμα.
Αυτές οι ψήφοι των εκλεκτόρων θα καταμετρηθούν στην αίθουσα της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 6 Ιανουαρίου 2025, με το νέο Κογκρέσο να παρακολουθεί.

Ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου 2025.

Πόσες εκλογικές ψήφους λαμβάνει κάθε πολιτεία;

Ο αριθμός συνδέεται με το μέγεθος της αντιπροσωπείας του Κογκρέσου μιας πολιτείας, με μία εκλογική ψήφο για κάθε γερουσιαστή και μέλος του Κογκρέσου. Οι μικρότερες πολιτείες - η Αλάσκα, το Ντέλαγουερ, οι δύο Ντακότα, το Βερμόντ και το Γουαϊόμινγκ - λαμβάνουν από τρεις. 

Με κάθε πρόσθετο μέλος του Κογκρέσου, μια πολιτεία αποκτά έναν ακόμη εκλέκτορα. Οι πολυπληθέστερες πολιτείες είναι η Καλιφόρνια (54 εκλέκτορες), το Τέξας (40 εκλέκτορες) και η Φλόριντα (30 εκλέκτορες).

Οι αριθμοί αυτοί μπορεί να αλλάζουν κάθε 10 χρόνια, επειδή το Σύνταγμα απαιτεί επίσημη καταμέτρηση του πληθυσμού ή απογραφή και στη συνέχεια ο αριθμός των εδρών του Κογκρέσου ανακατανέμεται. Η πιο πρόσφατη απογραφή έγινε το 2020, οπότε ο αριθμός των εκλογικών ψήφων έχει αλλάξει.

Οι ψηφοφόροι στην Ουάσινγκτον, DC, λαμβάνουν επίσης τρεις εκλογικές ψήφους χάρη στην 23η τροπολογία, αλλά δεν έχουν εκπροσώπηση με ψήφο στη Βουλή ή τη Γερουσία. Άλλοι πολίτες των ΗΠΑ που δεν ζουν σε κάποια πολιτεία, όπως οι κάτοικοι του Πουέρτο Ρίκο, δεν είναι τόσο τυχεροί όσον αφορά τις εκλογικές ψήφους.

Πόσες εκλογικές ψήφοι υπάρχουν και πόσες χρειάζονται για να κερδίσει κανείς τον Λευκό Οίκο;

Υπάρχουν 538 εκλέκτορες. Ο αριθμός αυτός ισούται με 100 γερουσιαστές και 435 μέλη του Κογκρέσου, συν τρεις ψήφους για την Ουάσινγκτον.
Η πλειοψηφία των εκλεκτόρων είναι 270. Η κατάκτηση του Λευκού Οίκου είναι μια άσκηση χαρτογράφησης για τους υποψήφιους προέδρους. Πρέπει να συνδυάσουν τις πολιτείες που βρίσκονται με ασφάλεια στη στήλη τους με αρκετές πολιτείες μάχης για να φτάσουν τις 270.

Ποιες είναι οι πολιτείες μάχης το 2024;

Πιστεύεται ότι υπάρχουν επτά πολιτείες που θα μπορούσε ενδεχομένως να κερδίσει οποιοσδήποτε από τους δύο υποψηφίους. Ως αποτέλεσμα, οι εκστρατείες έχουν επικεντρώσει την ενέργειά τους σε αυτές τις περιοχές. Μπορούν να χωριστούν σε δύο γενικές κατηγορίες.

3 πεδία μάχης στις μεσοδυτικές πολιτείες, ή αλλιώς «το μπλε τείχος»

Πρόκειται για τις πολιτείες της Πενσυλβάνια, του Μίσιγκαν και του Ουισκόνσιν, οι οποίες είναι κατασκευαστικές και συνδικαλιστικές. Συνήθιζαν να είναι πιο αξιόπιστα δημοκρατικές, αλλά έχουν μετατοπιστεί τα τελευταία χρόνια, καθώς οι πληθυσμοί τους έχουν αλλάξει και καθώς ο Τραμπ έχει απευθυνθεί σε λευκούς ψηφοφόρους χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου.

Όταν ο Τραμπ κέρδισε τον Λευκό Οίκο το 2016, κέρδισε και τις τρεις. Όταν ο Μπάιντεν κέρδισε το 2020, κέρδισε και τους τρεις. Αν η Χάρις κερδίσει και τις τρεις φέτος, θα έχει πιθανότατα τις εκλέκτορες για να γίνει πρόεδρος. Αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν στενές κούρσες και στις τρεις. Η προσέλευση θα είναι το κλειδί, το οποίο για τη Χάρις σημαίνει να προσελκύσει τις γυναίκες των προαστίων και τους μαύρους ψηφοφόρους. Και οι τρεις πολιτείες έχουν αστικά κέντρα.

Οι πολιτείες με τα μπλε τείχη ψηφίζουν συνήθως με τον ίδιο τρόπο. Η τελευταία φορά που δεν ψήφισαν όλες τον ίδιο υποψήφιο ήταν το 1988 - σημειωτέον επίσης μια χρονιά που η Καλιφόρνια ήταν κόκκινη και η Δυτική Βιρτζίνια μπλε. Σε αυτές τις οκτώ εκλογικές αναμετρήσεις από το 1988, η μόνη φορά που οι πολιτείες του μπλε τείχους πήγαν σε Ρεπουμπλικάνο ήταν το 2016, όταν τις κέρδισε ο Τραμπ.

4 Μαχητικά πεδία της ηλιακής ζώνης

Αυτές οι πολιτείες με αυξανόμενο πληθυσμό περιλαμβάνουν την Αριζόνα και τη Νεβάδα στη Δύση και τη Βόρεια Καρολίνα και τη Τζόρτζια στην Ανατολή. Η Αριζόνα, η Τζόρτζια και η Βόρεια Καρολίνα ήταν παλαιότερα πιο αξιόπιστα ρεπουμπλικανικές. Ο Τραμπ κέρδισε τη Βόρεια Καρολίνα δύο φορές, αλλά τα περιθώρια ήταν κοντά το 2020. Ο τελευταίος Δημοκρατικός που κέρδισε εκεί ήταν ο Μπαράκ Ομπάμα το 2008. Ο Μπάιντεν ήταν ο πρώτος Δημοκρατικός που κέρδισε τη Τζόρτζια μετά τον Μπιλ Κλίντον το 1992 και την Αριζόνα μετά τον Κλίντον το 1996.

1 ψήφος στη Νεμπράσκα είναι πεδίο μάχης - 48 πολιτείες απονέμουν τις εκλογικές τους ψήφους στον νικητή της πολιτείας τους. Η Νεμπράσκα και το Μέιν το κάνουν διαφορετικά, απονέμοντας τις ψήφους ανάλογα με την περιφέρεια του Κογκρέσου. Η πολιτεία της Νεμπράσκα είναι ασφαλές έδαφος για τον Τραμπ, αλλά η περιφέρεια του Κογκρέσου γύρω από την Ομάχα είναι πεδίο μάχης. Αυτή η μία ψήφος θα μπορούσε να καταλήξει να είναι πολύ σημαντική σε περίπτωση στενής κούρσας στο Εκλεκτορικό Κολέγιο.

Τι γίνεται αν υπάρξει ισοψηφία;

Ο συνολικός αριθμός των εκλεκτόρων, 538, είναι ζυγός αριθμός, πράγμα που σημαίνει ότι η ισοπαλία είναι πιθανή. Έχει συμβεί μία φορά στο παρελθόν, το 1800, αν και οι κανόνες ήταν λίγο διαφορετικοί τότε.
Εάν κανένας υποψήφιος δεν φτάσει τις 270 ψήφους που απαιτούνται για να κερδίσει τις εκλογές, το νέο Κογκρέσο θα επιλέξει τον πρόεδρο και η Γερουσία θα επιλέξει τον αντιπρόεδρο σε αυτό που είναι γνωστό ως «εκλογές υπό αίρεση».

Κάθε μία από τις 50 πολιτείες θα έπαιρνε μία ψήφο (συγγνώμη, Ουάσινγκτον). Οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν σήμερα περισσότερες αντιπροσωπείες της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Ακόμη και αν χάσουν τη συνολική πλειοψηφία της Βουλής των Αντιπροσώπων τον Νοέμβριο, οι Ρεπουμπλικάνοι θα εξακολουθούσαν πιθανότατα να ελέγχουν περισσότερες από τις μισές αντιπροσωπείες του Κογκρέσου. Οι αντιπροσωπείες στις οποίες υπάρχει ισομερής κατανομή μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών (σήμερα υπάρχουν δύο) δεν θα υπολογίζονταν.

Στη Γερουσία, η διαδικασία είναι απλούστερη. Κάθε γερουσιαστής θα έχει μία ψήφο για την επιλογή του αντιπροέδρου. Οι Δημοκρατικοί έχουν μια ισχνή πλειοψηφία αυτή τη στιγμή, αλλά υπερασπίζονται περισσότερες έδρες την ημέρα των εκλογών και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι Ρεπουμπλικάνοι να ελέγχουν τη Γερουσία τον Ιανουάριο.

Πώς εκλέγονται τα μέλη του Κογκρέσου και γιατί η ισορροπία δυνάμεων είναι το κλειδί;

Κάθε δύο χρόνια, κάθε έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων, και οι 435 έδρες, είναι προς διεκδίκηση. Οι περισσότερες από αυτές τις έδρες είναι σχετικά ασφαλείς είτε για τους Ρεπουμπλικάνους είτε για τους Δημοκρατικούς, αλλά υπάρχει πάντα η πιθανότητα να αλλάξει χέρια η πλειοψηφία. Οι Δημοκρατικοί ευνοούνται σε 208 αγώνες και οι Ρεπουμπλικανοί σε 212, σύμφωνα με τις προεκλογικές αξιολογήσεις των αγώνων της Βουλής των Αντιπροσώπων από το Inside Elections με τον Nathan L. Gonzales. Με μόλις 15 αγώνες που καταγράφονται ως αμφίρροπες, είναι πιθανό κανένα από τα δύο κόμματα να μην έχει πολύ μεγάλη πλειοψηφία το επόμενο έτος.

Φέτος, οι Ρεπουμπλικάνοι πηγαίνουν στις εκλογές με μια μικρή πλειοψηφία και είναι απολύτως πιθανό οι Δημοκρατικοί να κερδίσουν τη δική τους μικρή πλειοψηφία για την επόμενη Βουλή, ακόμη και αν χάσουν τον Λευκό Οίκο και τον έλεγχο της Γερουσίας.

Είναι σημαντικό και για τα δύο κόμματα να ελέγχουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Οι πρόεδροι χρειάζονται τον έλεγχο για να θέσουν σε εφαρμογή τις προτεραιότητές τους. Το κόμμα εκτός εξουσίας θέλει τον έλεγχο για να μπλοκάρει τις προτεραιότητες του προέδρου. Σε έναν ιδανικό κόσμο, οι δύο πλευρές θα συνεργάζονταν για να βρουν συναίνεση σε θέματα όπως η μετανάστευση και ο φορολογικός κώδικας.

Πώς λειτουργούν τα πράγματα στη Γερουσία;

Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά στη Γερουσία, όπου μόνο το ένα τρίτο των εδρών διεκδικείται κάθε δύο χρόνια. Οι Δημοκρατικοί βρίσκονται σε άμυνα καθώς προσπαθούν να υπερασπιστούν την ισχνή πλειοψηφία τους στη Γερουσία.

Από τις 34 έδρες για τις οποίες γίνονται εκλογές φέτος, οι Δημοκρατικοί υπερασπίζονται 20 και οι Ρεπουμπλικάνοι 13. Δύο από αυτές τις έδρες των Δημοκρατικών, στη Δυτική Βιρτζίνια και τη Μοντάνα, είναι πιθανό να κερδηθούν από τους Ρεπουμπλικανούς, σύμφωνα με τις αξιολογήσεις των αγώνων για τη Γερουσία. Άλλη μία, στο Οχάιο, αξιολογείται ως αμφίρροπη.

Οι Δημοκρατικοί ελπίζουν ότι μπορούν να πετύχουν μια απροσδόκητη νίκη είτε στο Τέξας είτε στη Φλόριντα, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι θα έχουν μια ισχνή πλειοψηφία στη Γερουσία το επόμενο έτος. Αν υποθέσουμε ότι οι Ρεπουμπλικάνοι διατηρούν όλες τις έδρες που κατέχουν σήμερα, μπορούν να ελέγξουν την αίθουσα αν ανατρέψουν μία έδρα των Δημοκρατικών και κερδίσουν τον Λευκό Οίκο (ο αντιπρόεδρος σπάει τις ισοπαλίες στη Γερουσία) ή κερδίσουν δύο έδρες ανεξάρτητα από την έκβαση της προεδρικής κούρσας.

Ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει τον έλεγχο της Γερουσίας, κανένα κόμμα δεν αναμένεται να έχει υπερπλειοψηφία. Αυτό είναι σημαντικό επειδή οι γερουσιαστές γενικά τηρούν το έθιμο του σεβασμού της κωλυσιεργίας. Συνήθως απαιτούνται 60 ψήφοι για την ψήφιση σημαντικών νομοθετημάτων, αν και τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί έχουν βρει τρόπους να το παρακάμψουν αυτό τα τελευταία χρόνια.

Οι Ρεπουμπλικάνοι βρήκαν τρόπο να θέσουν σε ισχύ τις φορολογικές περικοπές υπό τον Τραμπ χωρίς 60 ψήφους. Οι Δημοκρατικοί έκαναν το ίδιο πράγμα με τον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αποσκοπεί στη μετάβαση των ΗΠΑ σε μια πιο πράσινη οικονομία.

Διάβαστε επίσης: Project 2025: 10+1 σημεία που τρομοκρατούν τον δημοκρατικό κόσμο