Υπόθεση Πελικό: Σε κλινική η κόρη της Ζιζέλ, Καρολίν Νταριάν

Ενώ η δίκη για τους ομαδικούς βιασμούς της Μαζάν, εναντίον της ναρκωμένης από τον σύζυγό της Ζιζέλ Πελικό έχει ανασταλεί για μία εβδομάδα, η κόρη της Ζιζέλ Πελικό, Καρολίν Νταριάν, ανακοίνωσε την απόφασή της να επιστρέψει στο νοσοκομείο αυτές τις ημέρες για να καταφέρει να ξεκουραστεί και να «κοιμηθεί ξανά».

Για την κόρη των Πελικό, Καρολίν, η δοκιμασία που έχει ξεκινήσει από τις αρχές Σεπτεμβρίου και θα συνεχιστεί από τις 4 Νοεμβρίου έως τις 20 Δεκεμβρίου ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου της Βακλούζ στην Αβινιόν, είναι τόσο σκληρή και ψυχοφθόρα όσο και για τη μητέρα της που υπήρξε το βασικό θύμα του πατέρα της και ενορχηστρωτή των επί μία δεκαετία βιασμών της από αγνώστους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Συγκεκριμένα, το Σάββατο 26 Οκτωβρίου, η κόρη της Ζιζέλ Πελικό, γνωστοποίησε μέσα από τον λογαριασμό της στο Instagram ότι θα «εκμεταλλευθεί το διάλειμμα από τη δίκη για να ξεκουραστεί σε μία κλινική».

Αν και η ανακοίνωσή της προκάλεσε ανησυχία, η Νταριάν εξήγησε ότι στόχος της είναι η ανασύνταξη δυνάμεων σωματικών και ψυχικών, ώστε να αντέξει μέχρι το τέλος της δίκης.

«Στόχος μου είναι να ανακτήσω όλη μου την ενέργεια, να μπορέσω να κοιμηθώ ξανά, να αναπληρώσω τις εβδομάδες επαναλαμβανόμενης αϋπνίας και να μπορέσω επιτέλους να επιστρέψω “full ball”», έγραψε. Μετά από μια δίμηνη δίκη στην οποία ο πατέρας της κατηγορείται ότι νάρκωνε τη μητέρα της Ζιζέλ Πελιζό επί μια δεκαετία και επέτρεπε σε άνδρες να τη βιάζουν, καθώς και ότι κακοποιούσε την ίδια εν αγνοία της –καθώς βρέθηκε φωτογραφικό υλικό και με την ίδια μέσα- η γυναίκα προσπαθεί να βρει δυνάμεις που θα την οδηγήσουν ακέραιη στην τελική έκβαση της ακροαματικής διαδικασίας.

Αναστατωμένη και «εξαντλημένη», η Νταριάν περιγράφει ότι ζει ένα «πραγματικό τσουνάμι» με τα δύο αδέλφια της, τον David Pélicot και τον Florian Chatelier, «για τους οποίους δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μιλάμε, από σεβασμό προς τη μαμά». Καθώς οι ακροάσεις συνεχίζονται την επόμενη εβδομάδα, η κόρη της Ζιζέλ Πελικό επιμένει ότι «αυτή η δοκιμασία θα αφήσει αναμφίβολα ανεξίτηλα σημάδια πάνω μου».

Η 45χρονη, η οποία, μετά τη θηριωδία που βίωσε η μητέρα της, ίδρυσε έναν σύλλογο για την υποστήριξη των θυμάτων χημικής υποταγής, «M'endors pas» (μτφρ.: Μη με βάζεις για ύπνο – Μη με ναρκώνεις), θέλει «πάνω απ' όλα να μπορέσει να αντιμετωπίσει πλήρως και σωστά ένα από τα μεγαλύτερα σεξουαλικά αρπακτικά και τον πλέον χειριστικό άνθρωπο των 20-30 ετών».