Ο Diddy, το MeToo του χιπ-χοπ, το μεγαλύτερο cancel της μουσικής βιομηχανίας και όλοι όσοι εμπλέκονται
Η ιστορία του διάσημου ράπερ Diddy, όπως εξελίσσεται μέσα από τις συνεχείς αποκαλύψεις και κατηγορίες σε βάρος του, ξυπνά μνήμες Weinstein με ένα ακόμα σκάνδαλο ανόδου και πτώσης απευθείας από τα σκοτεινότερα άδυτα της αμερικανικής showbiz.
12 Σεπτεμβρίου 2023. O 54χρονος σούπερ σταρ ράπερDiddy-Σον Κομπς ανεβαίνει, ντυμένος στα κόκκινα, στη σκηνή των MTV Video Music Awards για να παραλάβει το βραβείο Global Icon για τα τριάντα χρόνια της μουσικής και καλλιτεχνικής του πορείας και την επιδραστικότητά του στην παγκόσμια βιομηχανία. Συνοδεύεται από τα παιδιά του, ερμηνεύει ένα medley με τα πιο γνωστά του hits –μεταξύ άλλων το «I’ll Be Missing You» και το «Bad Boy for Life»– και για ακόμα μία φορά, όπως έκανε το 2017, όταν άλλαξε –για πολλοστή φορά– το όνομά του σε «Love», ομνύει στο όνομα του Θεού και της αγάπης. «Η αγάπη νικάει (τα) πάντα […] Είναι σουρεαλιστικό αυτό που μου συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Σας ευχαριστώ όλους», δηλώνει ο Diddy παραλαμβάνοντας το βραβείο του και ανακοινώνοντας την κυκλοφορία του «The Love Album: Off Grid».
Έναν χρόνο νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2022, από τη σκηνή του Microsoft Theater στο Λος Άντζελες, παραλαμβάνοντας τιμητικό βραβείο για τα συνολικά επιτεύγματά του (lifetime achievement) στο πλαίσιο των Bet Awards, ευχαριστούσε την πρώην σύντροφό του, την τραγουδίστρια και χορεύτρια Κάσι Βεντούρα, χαιρετίζοντάς την ως «εκείνη που τον κράτησε σε πολύ σκοτεινούς καιρούς». Έναν χρόνο αργότερα και μόλις μερικές εβδομάδες από τα MTV VMAs του 2023, η Κάσι Βεντούρα θα κατηγορήσει τον Diddy» Σον Κομπς για κατ’ επανάληψη σεξουαλική κακοποίηση, παρενόχληση, trafficking και βιασμό καθ’ όλη τη διάρκεια της γνωριμίας και της σχέσης τους, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου γι’ αυτό το πολύκροτο σύγχρονο εγκληματικό σκάνδαλο του αμερικανικού hip hop και της αμερικανικής showbiz γενικότερα.
Η Κάσι Βεντούρα και ο Diddy Σον Κομπς συναντήθηκαν το 2005, όταν εκείνη ήταν 19 και ο Diddy 37 ετών. O Diddy έκανε τη γνωστή του κίνηση προσεγγίζοντάς την για δισκογραφική συνεργασία και τον Φεβρουάριο του 2006 η Κάσι Βεντούρα υπογράφει συμβόλαιο για 10 άλμπουμ με την Bad Boy Entertainment του Κομπς, κάνοντας την αρχή με το single «Me & U». Κάπου εκεί, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της στην αγωγή που κατέθεσε σε βάρος του Diddy, τον Νοέμβριο του 2023, αρχίζει ο κύκλος της βίας και της κακοποίησης.
Μπορεί Κάσι Βεντούρα και Σον Κομπς να βρίσκουν άμεσα μια εξωδικαστική, συμβιβαστική οδό, πιθανότατα με πάρα πολλά χρήματα σε αντάλλαγμα, ωστόσο αυτό είναι μόνο η αρχή. Οι κατηγορίες της πρώην συντρόφου ενός μεγάλου παράγοντα στην αμερικανική μουσική βιομηχανία είναι το πρώτο κομμάτι που πέφτει σε ένα ντόμινο καταγγελιών και κατηγοριών σε βάρος του, πολλές από τις οποίες εξελίχθηκαν σε αγωγές με σοκαριστικούς ισχυρισμούς. Από περιπτώσεις σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης νεαρών τραγουδιστών από τον Diddy και day-to-day βιαιοπραγίες, μέχρι σοβαρότατες κατηγορίες για μαστροπεία, εκβιασμούς και βιασμούς –ακόμα και για ομαδικούς βιασμούς ανηλίκων–, κάθε μέρα όλο και κάποια ειδεχθής εγκληματική πράξη προστίθεται στη λίστα των καταγγελιών κατά του Diddy Σον Κομπς. Οι καταγγελίες προέρχονται από όλο το φάσμα της βιομηχανίας στην οποία κινείται – από στελέχη τηλεοπτικών σταθμών, καλλιτέχνες και τραγουδίστριες μέχρι ανώνυμα θύματα, τα οποία συνήθως τον κατηγορούν και για τα πιο σοκαριστικά.
Η λίστα είναι τόσο μακριά και μεγαλώνει τόσο γρήγορα, που χρειάζεσαι χάρτη για να βάλεις σε σειρά τα γεγονότα – ένα από τα πιο χρήσιμα και έγκυρα χρονολόγια της υπόθεσης έχει δημοσιευτεί στο NPR και ανανεώνεται σε καθημερινή βάση. Κάποιες υποθέσεις ξεχωρίζουν λόγω της ταυτότητας του ενάγοντα (όπως αυτή της ηθοποιού Joi Dickerson, που αναφέρεται σε ένα από τα παλαιότερα περιστατικά κακοποίησης στα τέλη των 90s, ενώ ήταν και η πρώτη, μετά την Κάσι Βεντούρα, η οποία κινήθηκε εναντίον του Κομπς) κι άλλες λόγω των κατηγοριών – όπως αυτή που καταγγέλλει ομαδικό βιασμό 17χρονου ανηλίκου από τον Σον Κομπς και τον σωματοφύλακά του σε ένα στούντιο στο Μανχάταν. Όλες πάντως έχουν ως κοινό παρανομαστή το μοτίβο που η Αμερική, αν μη τι άλλο, γνωρίζει πια πολύ καλά: φήμη και χρήμα, έλεγχος και δύναμη, εκμετάλλευση, βία, κακοποίηση, περισσότερη φήμη, χρήμα, κι άλλη δύναμη, κι άλλη βία.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2024, το στάτους του Diddy κλυδωνίζεται, ενώ η υπόθεσή του ολοένα και χειροτερεύει. Οι εμπορικές του συμφωνίες διακόπτονται, ένα αποκαλυπτικό βίντεο που τον δείχνει να κυνηγάει και να επιτίθεται στην Κάσι Βεντούρα ημίγυμνος σε έναν διάδρομο ξενοδοχείου βγαίνει στη δημοσιότητα, οι καταγγελίες και οι αγωγές διαδέχονται η μία την άλλη. O Diddy Σον Κομπς επιχειρεί, με διάφορες αναρτήσεις συγγνώμης, ελέους και μεταμέλειας, να περισώσει ό,τι σώζεται από την εικόνα του, ωστόσο στις 16 Σεπτεμβρίου 2024 συλλαμβάνεται από ομοσπονδιακούς πράκτορες σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου εκκρεμούν σε βάρος του πάνω από δέκα αγωγές, ενώ στις αρχές Οκτωβρίου εμφανίζεται μια ομάδα δικηγόρων ισχυριζόμενη ότι έχει λάβει εντολές εξουσιοδότησης για να εκπροσωπήσει 120 νέους ενάγοντες, προαναγγέλλοντας δεκάδες νέες καταγγελίες.
Ένα από τα πιο πολύκροτα σκάνδαλα της αμερικανικής showbiz βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, λαμβάνοντας προεκτάσεις που ήδη απειλούν γρανιτένιους πυλώνες της μουσικής βιομηχανίας. Πώς έφτασε όμως ένας επιεικώς μέτριος ράπερ, αλλά πολύ αποτελεσματικός πλοηγός στο κυνήγι της επιτυχίας και της δύναμης, στο σημείο να μπορεί να δρα επί δεκαετίες με τον τρόπο που αυτή τη στιγμή καταγγέλλεται;
Diddy Σον Κομπς: Ένα Bad Boy γεννιέται
O Σον John Κομπς γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1969 στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, με τη ζωή του να σημαδεύεται από μια προερχόμενη από την τραγωδία φιλοδοξία. Η δολοφονία του πατέρα του, Melvin Combs –πιθανότατα στο πλαίσιο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών ναρκωτικών–, όταν ο Σον ήταν μόλις δύο ετών, υπήρξε ένα γεγονός που διαμόρφωσε τόσο φανερά όσο και αθέατα τον δρόμο που θα ακολουθούσε. Με μια παιδική ηλικία μέσα στη φτώχεια στους δρόμους του Mount Vernon στο Μπρονξ, με φόντο το περιβάλλον ενός νεοϋορκέζικου γκέτο των 70s και των 80s, o Σον αφέθηκε από νωρίς στα hustle ένστικτά του, βουτώντας στη συναφή κουλτούρα και καλλιεργώντας το απαραίτητο θράσος.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο νεαρός Σον, ήδη «Puff», Κομπς θα φοιτήσει στη σχολή επιχειρήσεων του Howard University, όπου θα καθίσει όσο χρειάζεται ώστε να καταφέρει να «τρυπώσει» ως ασκούμενος στο νεοϋρκέζικο label Uptown Records του Andre Harrell, που τότε μεσουρανούσε στο αμερικανικό hip-hop. To ημερολόγιο δείχνει 1990 και ο Puff Daddy ζυμώνεται στη δουλειά, υπό την καθοδήγηση του Harrell, σε μεγάλα projects, όπως αυτό των Jodeci ή της Μαίρη Τζ. Μπλάιτζ, για να ανατείλει ως μουσικό αστέρι λίγα χρόνια αργότερα.
Το 1993, έχοντας απολυθεί από την Uptown Records λόγω διαφωνιών, που μάλλον είχαν να κάνουν με την υπέρμετρη φιλοδοξία του, ο Diddy ιδρύει το δικό του label, το οποίο θα μετέτρεπε με την πάροδο του χρόνου σε ένα πανίσχυρο κράτος εν κράτει στο hip-hop βασίλειο. Η Bad Boy Records ξεκίνησε με τα καύσιμα ενός joint venture deal με την Arista Records και έδειξε από την αρχή τα δόντια και την πείνα της για φήμη. O Diddy «έκλεψε» από την Uptown τον ανερχόμενο τότε Κρίστοφερ Τζορτζ Λατόρ Γουάλας –γνωστό ως Notorious B.I.G.– και τον εκτόξευσε με συνοπτικές διαδικασίες στις σφαίρες της mainstream αποδοχής, σκοράροντας ένα από τα μεγαλύτερα hip-hop success stories των 90s.
H Bad Boy Records έγινε ταχύτατα ένα cultural hub για το αμερικανικό hip-hop, με έναν ρόστερ που θα εποφθαλμιούσε κάθε παράγοντας της hip-hop και της r’n’b της εποχής. Από το label του Diddy, εκτός από τον Biggie, πέρασαν ονόματα όπως αυτά του Κρεγκ Μακ, του Mase, της Φέιθ Έβανς, του Father MC, ενώ οι παραγωγοί του συνεργάστηκαν με την r’n’b αφρόκρεμα – από τη Λιλ Κιμ και τη Μαράια Κάρεϊ μέχρι τη Μαίρη Τζ. Μπλάιτζ και την Αρίθα Φράνκλιν.
Όσο η Bad Boy Records γινόταν Bad Boy Εnterprises, μεγάλωνε και το εκτόπισμα του Diddy. Ο ρόλος του παράγοντα και του manager δεν του αρκούσε, γι’ αυτό και το 1996 έπιασε το πρώτο του ορόσημο ως ράπερ και Puff Daddy με το «Can’t Nobody Hold Me Down», το οποίο παρέμεινε για 7 μήνες στο Billboard Hot 100. Και οι επιτυχίες συνεχίζονται, με αποκορύφωμα το βραβευμένο με Grammy album «No Way Out» του 1997 και το lead single «I’ll Βe Missing You» – ένα tribute στον δολοφονημένο, τον Μάρτιο του 1997, Notorious Β.Ι.G., που έγινε διαχρονικός ύμνος, συστήνοντας μελωδικά και «ανώδυνα» το real thing και το thug life του hip-hop στις φιλήσυχες, λευκές ως επί το πλείστον, μάζες.
O Diddy είχε φτάσει στο πρώτο μεγάλο αμερικανικό μαξιλαράκι φήμης, δύναμης και χρήματος, και ήταν πανέτοιμος για τα μπλεξίματα που μάλλον προοικονομούνταν μέχρι τότε σε κάθε του βήμα.
The Shiny Suits Era: Γούστα ακριβά, ξύλο και μπλεξίματα
Όσο τα λαμπερά 90s προχωρούσαν, ο Diddy βουτούσε όλο και περισσότερο στη στερεοτυπική χλιδή των mainstream ράπερ, διαμορφώνοντας την προσωπική branded γωνιά του και ξημερώνοντας τη shiny suits era του hip-hop: γούστα ακριβά, φανταχτερά ρούχα, αμάξια και κοσμήματα, video clips ξέχειλα από glamour, ξέφρενα πάρτι με όλα τα παρελκόμενα. Η αστραφτερή όψη του νομίσματος.
Το 1999 είναι η χρονιά που θα σημαδέψει την πρώτη περίοδο περιπετειών του Diddy Σον Κομπς με τον νόμο, καθώς τον Απρίλιο συλλαμβάνεται για επίθεση και ξυλοκόπημα του στελέχους της Interscope Records, Στιβ Στουτ, με την υπόθεση να κλείνει με εξωδικαστικό συμβιβασμό. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο ράπερ μπλέκει για τα καλά σε ανταλλαγή πυρών σε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης στο Μανχάταν, στη διάρκεια της οποίας τραυματίστηκαν τρία άτομα. Ο Diddy, που βρισκόταν εκεί με την τότε σύντροφό του Τζένιφερ Λόπεζ και τον ράπερ Σαϊν, κατηγορήθηκε για διάφορα αδικήματα, μεταξύ των οποίων δωροδοκία και παράνομη οπλοκατοχή, ενώ φημολογείται ότι πρόσφερε στον οδηγό του το ποσό των 50.000 δολαρίων για να «φορτωθεί» εκείνος το μη δηλωμένο όπλο που βρέθηκε στο όχημά του.
Έπειτα από μια «λαμπερή» δίκη, το 2001, ο Diddy» Σον Κομπς κατάφερε να βγει σχεδόν αλώβητος –τουλάχιστον με ποινικούς όρους– συγκριτικά με τον Shyne, στον οποίο επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δέκα ετών. Η εικόνα και το όνομά του, ωστόσο, είχαν ήδη συνδεθεί με τη βίαιη πλευρά του hip-hop και το ακαθόριστο προφίλ του «σκοτεινού τύπου» με τον οποίο δεν μπλέκεις.
Κατά τη διάρκεια των 00s, το lifestyle καλά κρατεί και ο Σον Κομπς συνεχίζει ακάθεκτος να ζει τη saga του. Βάζει τα ρούχα του (όχι και πολύ) αλλιώς και γίνεται P. Diddy και αργότερα Diddy σκέτο, κυκλοφορεί δίσκους, παίζει σε ταινίες («Made», «Monster’s Ball»). Ξεκινάει την εκπομπή «Making the Band» στο MTV, ψάχνοντας το επόμενο επιτυχημένο μουσικό act της Αμερικής, φτιάχνει το rap supergroup Dream Team (μαζί με τους DJ Khaled, Φατ Τζο και Busta Rhymes) και γενικώς κάνει το ένα guest πίσω απ’ το άλλο. Βγάζει τη δική του σειρά ρούχων, τη Sean John, κλείνει επικερδείς εμπορικές συμφωνίες (μεταξύ άλλων και με τη Diageo), φτιάχνει εταιρείες, κάνει μερικές φιλανθρωπίες, αποκτά όλο και περισσότερη δύναμη. Το 2005 το όνομά του μπαίνει στη λίστα των 100 πιο επιδραστικών ανθρώπων του περιοδικού Time, ενώ παράλληλα τα μισά εταιρικά μερίδιά του περνάνε στα χέρια της Warner. O Diddy Σον Κομπς έχει πια τα πάντα, ζει και αναπνέει στην καρδιά της αμερικανικής showbiz, κάνει κουμάντο. Και όπως συνήθως συμβαίνει, ένας τύπος σαν αυτόν δεν θα ανεχτεί άλλους κουμανταδόρους στο ίδιο γήπεδο.
Η κόντρα του με τον Drake το 2014, που ξεπέρασε τα diss καρφιά και έφτασε στις μπουνιές, είναι ένα από τα πιο διάσημα σοβαρά beefs των τελευταίων ετών στην εύφορη κοιλάδα του hip-hop και άκρως ενδεικτική για την κλίση του Diddy στα power plays. Με αφορμή το κομμάτι «0 to 100» του Drake, το οποίο τον εκτόξευσε σε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα επιτυχίας και δημοφιλίας, κι ένα beat που φέρεται αρχικά να είχε προταθεί στον Diddy αλλά κυκλοφόρησε από τον Drake, οι δύο ράπερ πιάστηκαν κυριολεκτικά στα χέρια σ’ ένα club στο Μαϊάμι. Το περιστατικό, λουκούμι για τους τίτλους των περιοδικών και της τηλεόρασης, διαχειρίστηκαν κατάλληλα και οι δύο πλευρές, ρίχνοντας τους τόνους και υποβαθμίζοντάς το σε άλλη μια ανέκδοτη κόντρα από τα ενδότερα του χρυσού παλατιού του hip-hop. Πάντως συμπληρώθηκε ένα ακόμη κομμάτι του παζλ της προσωπικότητας του Diddy: δεν ανέχονταν το παραμικρό πλήγμα στην εικόνα της ισχύος του.
Η φήμη των πάρτι του Diddy Σον Κομπς βρίσκει τις ρίζες της ήδη από τα χρόνια του ράπερ στο κολέγιο. Ο ράπερ Usher, o οποίος, όταν ήταν έφηβος, έμεινε για έναν χρόνο στη Νέα Υόρκη με τον Diddy Σον Κομπς ως «προστατευόμενός» του, ανέφερε το 2016 στον Howard Stern ότι το lifestyle του Diddy ήταν «πολύ άγριο» τότε, κάνοντας λόγο για «non stop όργια». Στην ίδια συνέντευξη έχει δηλώσει ότι είδε μερικά «πολύ παράξενα πράγματα» κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, που μάλλον τότε δεν ήταν σε θέση να κατανοήσει, και ότι δεν θα έστελνε ποτέ το παιδί του να μείνει με τον Diddy στο ιδιότυπο καλλιτεχνικό camp του για νέα ταλέντα.
Η συνέντευξη αυτή έχει ανασυρθεί υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων και πολλοί πιέζουν τον καλλιτέχνη για ένα ουσιαστικό follow up, που θα εκθέσει κι άλλο τoν πρώην «μέντορά» του και θα διαλευκάνει την υπόθεση για την πολυσυζητημένη τριγωνική σχέση Diddy-Usher-Τζάστιν Μπίμπερ, ωστόσο μέχρι στιγμής ο Usher δεν έχει επανέλθει.
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι τα πράγματα στην «άγρια ζωή» του Diddy αγρίεψαν παραπάνω τα χρόνια που ακολούθησαν. Τα ετήσια τρελά White Parties των εκατομμυρίων δολαρίων του Diddy Κομπς, εμπνευσμένα από τον Μεγάλο Γκάτσμπι και τον Τρούμαν Καπότε, με τις λευκές τουαλέτες και τα σμόκιν, τις χορεύτριες, τους ακροβάτες και τα φώτα, τη σαμπάνια να ρέει και όλα να φαντάζουν επιτρεπτά υπό την προστασία ενός στρατού body guards, έγιναν πόλος έλξης για ηθοποιούς, τραγουδιστές, μοντέλα, αλλά και επιχειρηματίες και πολιτικούς, αφού εκεί συνέβαινε «η φάση» της showbiz.
Προφανώς, ωστόσο, συνέβαιναν κι άλλα. Όλα αυτά που βγαίνουν στη δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες για να συνθέσουν το σκάνδαλο Κομπς, ένα σκάνδαλο που, αν αποδειχτεί αληθινό, θα ισοδυναμεί με δεκάδες κακουργηματικά εγκλήματα.
Τα white parties εξελίχθηκαν σε freak off πάρτι με σκοτεινά, πριβέ δωμάτια και με κατάλογο υπηρεσιών που, σύμφωνα με τις κατηγορίες, φέρεται να συγκέντρωνε ένα πλήρες μενού σεξουαλικών εγκλημάτων – από σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση μέχρι βιασμούς και trafficking. Ενδεικτική είναι η αγωγή της χορεύτριας Andria English, η οποία ισχυρίζεται ότι τη νάρκωναν κατ’ επανάληψη και την ανάγκαζαν να κάνει σεξ με καλεσμένους από το 2006 έως το 2009, καταγγέλλοντας ένα ολόκληρο κύκλωμα προσώπων των εταιρειών του Κομπς που γνώριζαν ή/και διαχειρίζονταν το ιδιότυπο αυτό traffiking για τις «ανάγκες» των white - freak off parties.
Με τις καταγγελίες να πληθαίνουν και όλο και περισσότερα στόματα να ανοίγουν, τα λευκά πάρτι του Diddy αποδεικνύονται μια πολύ σκοτεινή ιστορία, που προσεγγίζει τις πρακτικές του οργανωμένου εγκλήματος, με διακίνηση ναρκωτικών, trafficking αγοριών και κοριτσιών, παράνομες βιντεοσκοπήσεις και εκβιασμούς. Πρόκειται για ένα έγκλημα, μάλλον, ικανό να «κρατήσει από ευαίσθητα σημεία» πολλά μέλη της αμερικανικής showbiz και των συναφών κύκλων.
Αποσπασματικές δηλώσεις –όπως εκείνη του Usher το 2016– μπαίνουν στη θέση τους και αποκαλύπτουν μια μεγάλη εικόνα, που παίρνει τη θέση της στα εγκληματικά σκάνδαλα των μεγαλόσχημων αμερικανικών κύκλων, κάτω από τις πρόσφατες εγγραφές του Jeffrey Epstein και του Harvey Weinstein.
Η έρευνα των ομοσπονδιακών συνεχίζεται, clickbait ειδήσεις –όπως αυτή για τα 1.000 μπουκάλια λιπαντικού υγρού που βρέθηκαν στη βίλα του Diddy– ρίχνουν αλατοπίπερο σε μια ήδη στέρεη υπόθεση και ο δρόμος είναι ανοιχτός για να οργιάσουν ποικίλες θεωρίες συνωμοσίας για άλλες εγκληματικές ενέργειές του. Κι αν αποδειχτεί έστω και μία από αυτές, ο Σον Κομπς μάλλον θα εύχεται να είχε σταματήσει το πράγμα στα white parties.
Ο ράπερ σύμβολο για το αμερικανικό hip-hop, η δολοφονία του οποίου ήταν η αφορμή ώστε να καθρεφτιστούν όλες οι ακρότητες της κόντρας μεταξύ ανατολικής και δυτικής ακτής, δολοφονήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1996 στο Λας Βέγκας, σε ηλικία 25 ετών. Πέρασε αυτόματα στο πάνθεον των κουρυφαίων ράπερ της ιστορίας, αλλά το μυστήριο γύρω από τις συνθήκες θανάτου του, τριάντα χρόνια μετά, δεν έχει εξιχνιαστεί.
Ο ντετέκτιβ που ερευνά τον θάνατο του Τούπακ Σακούρ, ο Γκρεγκ Κάντινγκ, υπέδειξε, δύο χρόνια πριν, ρητά την Bad Boy Records ως άμεσα εμπλεκόμενη, μέσω του συγγενικού της gang των Compton Crips, στον πόλεμο των συμμοριών στο πλαίσιο του οποίου δολοφονήθηκε ο Τούπακ Σακούρ. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο νεαρός Orlando «Baby Lane» Anderson, που κατά το επικρατέστερο σενάριο ήταν ο αυτουργός της δολοφονίας, είχε στρατολογηθεί από τον θείο του, Keffe D, μέλος των Compton Crips, στον οποίο φημολογείται ότι ο Diddy πλήρωσε 1.000.000 δολάρια για το συμβόλαιο θανάτου του Τούπακ Σακούρ.
O Diddy φυσικά αρνήθηκε τότε κάθε ανάμειξη, ωστόσο, σύμφωνα με δημοσιεύματα, πρόσφατες καταθέσεις του Keffe D στην υπόθεση Τούπακ Σακούρ –με τη σχετική δίκη να είναι προγραμματισμένη για την άνοιξη του 2025– «δείχνουν» ξεκάθαρα τον Diddy και φαίνεται να επιβεβαιώνουν την αλήθεια των ευρημάτων και των ισχυρισμών του Kading.
H συνέχεια θα γραφτεί στην αίθουσα των δικαστηρίων και, υπό το πλαίσιο των εξελίξεων, η οικογένεια του Τούπακ Σακούρ έχει ήδη προσλάβει τον διάσημο «δικηγόρο των celebrities», Alex Spiro, για να βοηθήσει σ’ αυτό που όλοι προσδοκούν να είναι η τελική φάση της διαλεύκανσης της πιο πολύκροτης δολοφονίας στην ιστορία της μουσικής.
Παράλληλα και υπό την επίδραση της επικαιρότητας του Diddy Gate, οργιάζει στο διαδίκτυο και στα social media νέος γύρος θεωριών συνωμοσίας, που εμπλέκουν τον Diddy σε σειρά άλλων ύποπτων θανάτων: από τη δολοφονία του ίδιου του Notorious B.I.G., έξι μήνες μετά τη δολοφονία του Τούπακ, μέχρι τον θάνατο της πρώην συντρόφου του και μητέρας των τεσσάρων παιδιών του, Kim Porter, το 2018, αλλά και αυτόν της επιδραστικής για το σύγχρονο r’n’b τραγουδίστριας Aaliyah, που σκοτώθηκε το 2001, όταν το αεροσκάφος όπου επέβαινε με μέλη της ομάδας της συνετρίβη.
Ιδίως σε ό,τι αφορά τον θάνατο της Aaliyah, η φημολογία που χρόνια «παίζει» στα κοινωνικά δίκτυα και στα fora των ερασιτεχνών ντετέκτιβ της showbiz εμπλέκει και δύο ακόμα μεγαλύτερα ονόματα από αυτό του Diddy, τα οποία κινδυνεύουν από αντίστοιχα πιο ηχηρές πτώσεις στο πλαίσιο του Diddy Gate: τον Jay Z και –αναπόδραστα–τη σύντροφό του, Μπιγιόνσε.
Σκάνδαλο Diddy: Ένα #MeToo του χιπ-χοπ, ένα cancel για τη showbiz της Αμερικής
Οι θεωρίες και τα σενάρια, χωρίς αποδείξεις, δεν αγγίζουν την κρίσιμη σφαίρα του γεγονότος. Ωστόσο, όπως και να εξελιχθεί η υπόθεση, δεν χρειάζεται να αναλυθεί το ανυπολόγιστο πλήγμα ενός cancel διαμορφωμένου υπό τις συγκεκριμένες κατηγορίες και ισχυρισμούς, ιδίως για μια super star που έχτισε το rebranding της και ολόκληρη τη χρυσή δεύτερη καριέρα της στο αφήγημα της γυναικείας ενδυνάμωσης. Μετά τη Μπιγιόνσε και τον Jay Z, πάντως, παίρνουν σειρά κι άλλα μεγάλα ονόματα της αμερικανικής showbiz που έχουν συνδεθεί με τον Diddy μέσω κοινών υψηλών lifestyle κύκλων και πάρτι, όπως ο Άστον Κούτσερ και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, η Τζένιφερ Λόπεζ (φυσικά) και οι Kardashians. Όσο όλοι αυτοί οι θαμώνες του αμερικανικού αστραφτερού jet set προσπαθούν να απομακρυνθούν από τον Diddy και το μάτι του κυκλώνα, κυρίως σιωπώντας, τόσο οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων τούς επιτίθενται κατηγορώντας τους για σιωπηλή συνενοχή.
Η υπόθεση μέχρι στιγμής υπακούει σε όλους τους στερεοτυπικούς κανόνες των μεγάλων συναφών σκανδάλων. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος για όλους τους εμπλεκόμενους. Το μπαράζ των καταγγελιών κατά του Diddy Σον Κομπς ξεκλείδωσε την πόρτα για ένα ηχηρό και πολυδιάστατο #metoo εγκληματικό σκάνδαλο στους κόλπους του αμερικανικού hip-hop, μαζί με ένα (όχι και τόσο) παράπλευρο cancel του λαμπερού αμερικανικού lifeystle που ευδοκιμεί στην κορυφή των charts, στις σελίδες των περιοδικών μόδας και στα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα. Η αμερικανική κοινωνία και βιομηχανία αφέθηκε να (ξανα)πέσει απ’ τα σύννεφα, νιώθοντας μάλλον πιο έτοιμη να πατήσει το cancel button σε σχέση, παραδείγματος χάριν, με το σκάνδαλο Μάικλ Τζάκσον είκοσι χρόνια πριν.
Όσο υπάρχουν, για δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, βίντεο (με εκατομμύρια views) όπως αυτό του Diddy Σον Κομπς με τον πιτσιρικά Τζάστιν Μπίμπερ, στο οποίο ένας δεκατριάχρονος αφήνεται στην «κηδεμονία» ενός σαραντάχρονου ράπερ με κακή φήμη, τόσο λιγότερο θα δικαιολογούνται οι παντός είδους πτώσεις απ’ τα σύννεφα. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, έτσι και σε αυτήν, στοιχεία υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά έμεναν ανεκμετάλλευτα όσο «το πράγμα λειτουργούσε».
15°
