Διάσημα εγκλήματα: Ο βιασμός και η δολοφονία 23χρονης και τα τραγικά λάθη της αστυνομίας

Μια σειρά από βιασμούς νέων γυναικών, κυρίως φοιτητριών, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ από το 1997 έως το 1999 είχαν πανικοβάλλει τους κατοίκους. Τα ΜΜΕ αποκαλούσαν τον δράστη «ο Βιαστής του Σέντερ Σίτυ» -από το όνομα της συνοικίας της Φιλαδέλφειας. Πρώτα υπήρξε μια απόπειρα βιασμού, ακολούθησαν τρεις βιασμοί, ένας βιασμός με δολοφονία και ένας ακόμη βιασμός. Χαρακτηριστικό του βιαστή ήταν ότι αιφνιδίαζε τα θύματά του μέσα στο σπίτι τους. Σε αυτή την πρώτη φάση της δράσης του υπήρξε μόνο ένα θύμα δολοφονίας, η διδακτορική φοιτήτρια Σάνον Σίμπερ που στραγγαλίστηκε στις 7 Μαϊου 1998. Η Σάνον ήταν όμορφη, ψηλή και λεπτή. Περίπου στις διαστάσεις του δράστη Τρόι Γκρέιβς (όπως αποδείχτηκε, όταν αυτός συνελήφθη). Αυτό μπορεί να ήταν μοιραίο για εκείνη, αφού την έκανε να αντισταθεί και να παλέψει μαζί του.

Στα δημοσιεύματα των εφημερίδων που ακολούθησαν τον θάνατο της Σάνον Σίμπερ, η ακαδημαϊκή πορεία της φοιτήτριας περιγραφόταν ως λαμπρή και πετυχημένη. Ήταν 23 ετών. Είχε αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο με τρεις ειδικότητες: φιλοσοφία, μαθηματικά και οικονομικά. Είχε μόλις τελειώσει το πρώτο της έτος ως διδακτορική φοιτήτρια και παράλληλα είχε αρχίσει να διδάσκει και να βοηθάει στη διαχείριση ενός προγράμματος οικονομικών στο Καθολικό Λύκειο Φιλαδέλφειας.

Ο βιαστής και δολοφόνος της έφυγε από την πόλη, παντρεύτηκε, άλλαξε πολιτεία, και στη συνέχεια βιασμοί άρχισαν να σημειώνονται στο Φορτ Κόλινς του Κολοράντο το 2001, όπου συνελήφθη το 2002.

Στην εξιχνίαση της δολοφονίας της Σάνον Σίμπερ το 1998 είχε κληθεί το FBI. Ο προφάιλερ Φρέντερικ Κίνγκστον το 1999 είχε σκιαγραφήσει τον άγνωστο τότε βιαστή της Σίμπερ -ο οποίος μέχρι τότε είχε συνδεθεί με άλλους πέντε βιασμούς. Ο Κίνγκστον περιέγραψε τον δράστη ως έναν διαταραγμένο άνδρα που δεν είχε επιθυμία να βλάψει κανένα από τα θύματά του. Έβλεπε τις επιθέσεις του ως «ραντεβού», μερικές φορές προσπαθώντας να πιάσει κουβεντούλα με τα θύματά του, μετά τον βιασμό τους -είπε σε μια γυναίκα ότι για να αποτρέψει επιθέσεις από άλλους άνδρες μπορούσε να βάλει μπάρες στο παράθυρό της.

Όμως η Σίμπερ ήταν η πρώτη που τον απείλησε σοβαρά σωματικά. Στην έκθεσή του, ο Κίνγκστον λέει ότι ήταν «…εξαιρετικά αθλητική, ένα άτομο που παίρνει την ευθύνη. Θα ήταν πιο πιθανό να αντιστάθηκε επιθετικά στις προσπάθειές του να τη βιάσει». Θεωρούσε ότι αυτό, σε συνδυασμό με το χτύπημα του γείτονα και των αστυνομικών στην πόρτα της, πρέπει να τρόμαξαν τον δράστη.

Δεν ήταν η αρχική πρόθεση του να δολοφονήσει τη Σάνον. Ήταν η επιθετική αντίσταση του θύματος και ο φόβος του δράστη που τον οδήγησαν στη δολοφονία. Ήξερε ότι αν η γυναίκα ούρλιαζε ξανά, με τους αστυνομικούς έξω από την πόρτα, θα οδηγούσε στην άμεση σύλληψή του.

Ο γείτονας της Σάνον, ο Γκρίλι, το βράδυ της δολοφονίας έκρινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στο διαμέρισμά της περίπου στη 1 τα ξημερώματα, όταν άκουσε «καβγά» δίπλα. Η Ρηντ, μεταπτυχιακή φοιτήτρια, είπε αργότερα ότι εκείνη την ώρα άκουσε κάτι να πέφτει στο πάτωμα στο διαμέρισμα της Σίμπερ, το οποίο ήταν πάνω από το δικό της, αλλά δεν θορυβήθηκε. Αντίθετα, ο Γκρίλι κι η κοπέλα του, επίσης φοιτητές, άκουσαν περισσότερους ήχους. Όταν η φασαρία σταμάτησε, η κοπέλα πήγε για ύπνο, αλλά ο Γκρίλι έμεινε ξύπνιος και άκουγε.

Ήταν γύρω στις 2 τα ξημερώματα που νόμισε ότι άκουσε την κραυγή της Σίμπερ. Στις 2.02’ πμ κάλεσε την Άμεση Δράση και είπε: «Μόλις άκουσα τη διπλανή μου γειτόνισσα να φωνάζει βοήθεια. Είμαστε στον δεύτερο όροφο. Εγώ είμαι στη μια πλευρά και αυτή από την άλλη. Χτύπησα την πόρτα, άκουσα κάτι σαν ήχο πνιγμού και κάλεσα». Από το Κέντρο τον ενημέρωσαν ότι θα έστελναν κάποιον το συντομότερο δυνατό. Εκείνη τη στιγμή, ο Τρόι Γκρέιβς, ο επονομαζόμενος «Βιαστής του Σέντερ Σίτυ», στραγγάλιζε τη Σάνον Σίμπερ.

Οι δυο αστυνομικοί που ανταποκρίθηκαν στην κλήση του Γκρίλι έφτασαν σε 7’. Χτύπησαν την πόρτα δηλώνοντας την ιδιότητά τους, αλλά κανείς δεν απάντησε. Η πόρτα δεν είχε ίχνη παραβίασης. Ρώτησαν τον γείτονα αν ήταν βέβαιος για όσα άκουσε και αν ήθελε να σπάσουν την πόρτα. Ο Γκρίλι υπαναχώρησε, θεωρώντας ότι θα ήταν πολύ ντροπιαστικό αν εξαιτίας του η αστυνομία έσπαζε την πόρτα της Σάνον και δεν εύρισκε κάτι ανησυχητικό μέσα στο διαμέρισμα. Χωρίς σημάδια παραβίασης της πόρτας εισόδου και με έναν μάρτυρα που φαινόταν αβέβαιος για το τι είχε ακούσει, οι αστυνομικοί έφυγαν στις 2.16΄ πμ. Φεύγοντας, ενημέρωσαν το κέντρο ότι επρόκειτο για κάτι «αβάσιμο» - αστυνομικός κωδικός που σημαίνει ότι δεν έχει διαπραχθεί κανένα έγκλημα.

Την επόμενη μέρα η αδερφή της Σάνον ήταν στη Φιλαδέλφεια και θα συναντούσε τη Σάνον για φαγητό. Όταν πήγε να την πάρει από τη δουλειά, δεν ήταν εκεί και οι συνάδελφοί της έδειχναν να ανησυχούν. Μετά πήγε στο διαμέρισμα της Σάνον και βρήκε τη συρόμενη γυάλινη πόρτα στο μπαλκόνι της ανοιχτή. Χτύπησε την πόρτα του Γκρίλι και μαζί παραβίασαν το διαμέρισμα της Σάνον. Τη βρήκαν γυμνή, ξαπλωμένη μπρούμυτα στο πάτωμα.

Στις 26 Οκτωβρίου 1998, περίπου πεντέμισι μήνες μετά τη δολοφονία, η οικογένεια της Σάνον Σίμπερ υπέβαλε ομοσπονδιακή αγωγή κατά των δυο αστυνομικών της Άμεσης Δράσης και του Δήμου της Φιλαδέλφειας.

Η διαδικασία με την οποία ένας ιατροδικαστής προσδιορίζει τον χρόνο θανάτου είναι διαβόητα ανακριβής. Περιεχόμενο στομάχου, επίπεδο καλίου στο οφθαλμικό υγρό, ακαμψία, λιποθυμία, θερμοκρασία σώματος. Χρησιμοποιούνται όλοι αυτοί οι παράγοντες. Αλλά αυτές οι ενδείξεις διαφέρουν από άτομο σε άτομο, και επομένως είναι δύσκολος, αν όχι αδύνατος, ο ακριβής προσδιορισμός της ώρας θανάτου αν οι ενδείξεις δεν ληφθούν μέσα σε λίγες ώρες. Σε μια περίπτωση όπως η δολοφονία της Σάνον Σίμπερ, όπου μερικά δευτερόλεπτα μπορεί να ήταν η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου, η ακριβής ώρα θανάτου ήταν ζωτικής σημασίας.

Ο στραγγαλισμός, παρά αυτό που συχνά απεικονίζουν οι ταινίες, δεν είναι μια γρήγορη διαδικασία. Ευτυχώς ο χρόνος που χρειάζεται για να χάσει τις αισθήσεις του ένα θύμα στραγγαλισμού είναι σύντομος. Αλλά το πόσο σύντομος είναι αυτός ο χρόνος μπορεί να είναι πηγή σύγχυσης. Οι ιατροδικαστές εκπαιδεύονται στην τέχνη τους μέσω μιας διαδικασίας καθοδήγησης και ανάλογα με τον μέντορά τους ένας παθολόγος μπορεί να έχει μια εντελώς διαφορετική άποψη για μια κατάσταση από έναν άλλο. Ο ιατροδικαστής και ειδικός μάρτυρας στην πόλη της Φιλαδέλφειας πιστεύει ότι χρειάζονται μόνο πέντε έως δέκα δευτερόλεπτα για να χάσει τις αισθήσεις ένα θύμα στραγγαλισμού και άλλα πέντε λεπτά για τον εγκεφαλικό θάνατο. Έχει καταθέσει ότι «όταν φτάσεις στα επτά ή οκτώ λεπτά, απλά δεν θα επιστρέψεις». Υποθέτοντας ότι ο Τρόι Γκρέιβς άρχισε να στραγγαλίζει τη Σίμπερ περίπου στις 2:02’ πμ, δύο λεπτά πριν από την κλήση του Γκρίλι στην Άμεση Δράση, η Σίμπερ θα ήταν εγκεφαλικά νεκρή στις 2.10’ πμ.

Όταν η οικογένεια Σίμπερ κατέθεσε μήνυση κατά των δυο αστυνομικών που κλήθηκαν το βράδυ της δολοφονίας, προσέλαβε ως εμπειρογνώμονα τον Δρ. Μάικλ Μπάντεν, διακεκριμένο ιατροδικαστή που υπηρέτησε στις επιτροπές του Κογκρέσου που διερεύνησαν τους θανάτους του Τζον Κένεντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ -στο διαδύκτυο υπάρχει νεκροψία online του Δρ Μπάντεν. Η εκτίμησή του για τη διάρκεια της διαδικασίας στραγγαλισμού είναι πολύ μεγαλύτερη. Αντί για 5-10 δευτερόλεπτα, ο Μπάντεν λέει ότι ο χρόνος για την απώλεια των αισθήσεων είναι πιο κοντά στα τρία λεπτά. Και πάλι, υποθέτοντας ότι ο Γκρέιβς άρχισε να πνίγει την Σίμπερ περίπου στις 2:02’ πμ, η Σίμπερ δεν θα ήταν αναίσθητη μέχρι τις 2:05’ πμ. Ο εγκεφαλικός θάνατος θα χρειαζόταν άλλα πέντε με οκτώ λεπτά και μετά θα ήταν άλλα πέντε δέκα λεπτά πριν σταματήσει να χτυπά η καρδιά της. Η Σάνον θα μπορούσε να ήταν ακόμα ζωντανή μέχρι τις 2.23’ πμ.

Το δικαστήριο έκρινε ότι οι δυο αστυνομικοί δεν είχαν κάνει τίποτα παράνομο ή μεμπτό. Μετά από αυτό, η οικογένεια Σίμπερ και ο δικηγόρος τους, καθηγητής νομικής, δοκίμασαν μια νέα οπτική γωνία. Μια δημοσιογραφική έρευνα του 1999 αποκάλυψε ότι το αστυνομικό τμήμα της Φιλαδέλφειας υποβάθμισε για χρόνια και δεν ερευνούσε καταγγελλόμενους βιασμούς.

Η μονάδα για τα σεξουαλικά εγκλήματα ...έθεσε περίπου το 30 τοις εκατό των υποθέσεων σε ένα στατιστικό κενό μεταξύ 1984 και τέλη του 1997. Οι καταγγελίες τοποθετήθηκαν στον Κώδικα 2701, «έρευνα προσώπου», ώστε να μην εμφανίζονται στα στατιστικά στοιχεία εγκληματικότητας της πόλης.

Η οικογένεια Σίμπερ ισχυρίστηκε ότι αυτή η πρακτική έκανε διακρίσεις κατά των γυναικών και ότι η γνώση ότι κυκλοφορούσε ένας κατασυρροή βιαστής μπορεί να είχε επηρεάσει τις ενέργειες των δυο αστυνομικών τη νύχτα της δολοφονίας της Σίμπερ. Ο Δήμος ισχυρίστηκε ότι οι δυο αστυνομικοί γνώριζαν για τους προηγούμενους βιασμούς στην περιοχή Σέντερ Σίτυ. Ωστόσο, στο ζήτημα με την υποβάθμιση των σεξουαλικών εγκλημάτων υπήρξε έκτοτε βελτίωση. Οι σεξουαλικές επιθέσεις και οι βιασμοί δηλώνονται με το όνομά τους.

Ο Τρόι Γκρέιβς δήλωσε ένοχος για να αποφύγει τη θανατική ποινή και εκτίει ποινή ισόβιας κάθηρξης χωρίς δυνατότητα αναστολής.

Η υπόθεση της Σάνον Σίμπερ καλύφθηκε από πολλές εφημερίδες, τηλεοπτικά δίκτυα και δημοσιογραφικές εκπομπές που περιλαμβάνουν: Dateline NBC επεισόδιο «Justice for Shannon», Forensic Files επεισόδιο «All Charged Up», Cold Blood επεισόδιο «Philadelphia's Night Stalker», People Magazine Investigatesεπεισόδιο «Terror in Philadelphia».

*Ακούστε εδώ τα Podcast «Criminal minds» της Μιμής Φιλιππίδη