Η υπόθεση της θανατικής ποινής του Ρόμπερτ Ρόμπερσον στο Τέξας - Πώς το σύστημα δικαιοσύνης εγκαταλείπει τα άτομα με αυτισμό - Η παρέμβαση του Τζον Γκρίσαμ.
Επανέρχεται στο προσκήνιο το ζήτημα της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ, καθώς ο μπεστσελερίστας συγγραφέας Τζον Γκρίσαμ, μαζί με πολλούς πολιτικούς, δικηγόρους, επιστήμονες και γιατρούς, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι το Τέξας πρόκειται να εκτελέσει έναν αθώο άνθρωπο, ο οποίος καταδικάστηκε για ένα έγκλημα που δεν συνέβη ποτέ.
Με παρέμβασή του για το θέμα της θανατικής ποινής, ο Τζον Γκρίσαμ, του οποίου τα δικαστικά θρίλερ έχουν μετατραπεί σε χολιγουντιανά μπλοκμπάστερ όπως τα «The Firm» και «The Pelican Brief», μίλησε την Τρίτη για την υπόθεση του Ρόμπερτ Ρόμπερσον, 57 ετών.
H υπόθεση του θανατοποινίτη Ρόμπερσον στο Τέξας: «Δεν υπήρξε έγκλημα»
Η εκτέλεση του Ρόμπερσον έχει προγραμματιστεί για τις 17 Οκτωβρίου. Εάν προχωρήσει η εκτέλεσή του με θανατηφόρο ένεση, θα είναι ο πρώτος άνθρωπος στις ΗΠΑ που θα εκτελεστεί με βάση το «σύνδρομο του ταρακουνημένου μωρού», μια ιατρική θεωρία της δεκαετίας του 1970 που έχει ευρέως απορριφθεί ως μορφή επιστημονικής πλάνης.
«Το εκπληκτικό στην περίπτωση του Ρόμπερτ είναι ότι δεν υπήρξε έγκλημα», δήλωσε ο Γκρίσαμ στους δημοσιογράφους. «Στις περισσότερες περιπτώσεις καταδίκης σε θάνατο, έχεις μια δολοφονία την οποία κάποιος διέπραξε, αλλά στην περίπτωση του Ρόμπερτ δεν υπήρχε έγκλημα και παρόλα αυτά είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε κάποιον για αυτό στο Τέξας. Είναι τόσο εξοργιστικό».
Τα σχόλια του Τζον Γκρίσαμ έγιναν την ώρα που οι δικηγόροι του Ρόμπερσον κατέθεσαν αίτηση χάριτος στο συμβούλιο απονομής χάριτος και αναστολών του Τέξας, ζητώντας τη μετατροπή της θανατικής του ποινής.
Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία εκτέλεσής του στις 17 Οκτωβρίου, οι επιλογές του Ρόμπερσον στενεύουν. Την περασμένη εβδομάδα το δικαστήριο ποινικών εφέσεων του Τέξας απέρριψε την έφεσή του.
Η αίτηση τάσσεται υπέρ της αθωότητας του Ρόμπερσον, δηλώνοντας ότι πρόκειται για μια περίπτωση όχι καταδίκης του λάθος ανθρώπου, αλλά για μια περίπτωση κατά την οποία το έγκλημα για το οποίο κατηγορήθηκε δεν συνέβη ποτέ.
Όπως αναφέρει: «Κανένα αδίκημα δεν συνέβη ... Ο κ. Ρόμπερσον είναι στην πραγματικότητα αθώος για το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκε σε θάνατο, με βάση ψευδοεπιστήμη που έκτοτε έχει απαξιωθεί».
Ο Τζον Γκρίσαμ δήλωσε ότι ήθελε να συμμετάσχει στην εκστρατεία για τη διάσωση της ζωής του Ρόμπερσον, επειδή «έχω πραγματικό θυμό για αυτές τις υποθέσεις. Δεν μπορώ να τις ξεχάσω, τις σκέφτομαι συνέχεια. Ειδικά μια υπόθεση όπως του Ρόμπερτ, όπου βρισκόμαστε ένα μήνα πριν, ο χρόνος κυλάει και παρόλα αυτά έχουμε σαφείς επιστημονικές αποδείξεις ότι δεν σκότωσε τη Νίκι».
Η υπόθεση της θανατικής ποινής του Ρόμπερτ Ρόμπερσον στο Τέξας - Πώς το σύστημα δικαιοσύνης εγκαταλείπει τα άτομα με αυτισμό - Η παρέμβαση του Τζον Γκρίσαμ.
Ο Τζον Γκρίσαμ αντιμάχεται τις άδικες καταδίκες στη μυθοπλασία και στην πραγματική ζωή
Το επόμενο βιβλίο του, το «Framed», το οποίο κυκλοφορεί δύο ημέρες πριν από την προγραμματισμένη εκτέλεση του Ρόμπερσον, είναι ένα μη μυθοπλαστικό έργο που αφηγείται 10 αληθινές ιστορίες ανθρώπων που κρίθηκαν άδικα ένοχοι από ένα σύστημα που διαστρεβλώθηκε από τον ρατσισμό, τη διαφθορά και τις λανθασμένες μαρτυρίες. «Είμαι χωμένος ως τον λαιμό σε υποθέσεις που αφορούν άδικες καταδίκες», δήλωσε.
Η αίτηση χάριτος υποστηρίζει ότι η καταδίκη του Ρόμπερσον βασίστηκε σε τρία σοβαρά λάθη. Όταν η Νίκι μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο τον Φεβρουάριο του 2002 σε κωματώδη κατάσταση, το ιατρικό προσωπικό κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε κουνηθεί βίαια χωρίς να εξετάσει τον πραγματικό ιατρικό της φάκελο.
Με αφορμή αυτό το αρχικό λάθος, οι αστυνομικοί και οι γιατροί απέτυχαν να ερευνήσουν περαιτέρω. Ως αποτέλεσμα, τους διέφυγαν κρίσιμα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου ότι το κορίτσι ήταν άρρωστο με πυρετό 40,3 λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις της, είχε αδιάγνωστη πνευμονία και της είχαν χορηγηθεί ιατρικά φάρμακα που έκτοτε κρίθηκαν απειλητικά για τη ζωή των παιδιών - όλα αυτά θα μπορούσαν να εξηγήσουν την άσχημη κατάστασή της.
Το τρίτο λάθος, υποστηρίζει η αίτηση, είναι ότι οι ντετέκτιβ και το ιατρικό προσωπικό που ήρθαν σε επαφή με τον Ρόμπερσον, μη γνωρίζοντας ότι ήταν αυτιστικός, ερμήνευσαν τη μη εκφραστική συμπεριφορά του ως στάση ενός ανάλγητου δολοφόνου και όχι ως προϊόν της κατάστασής του.
Θα ήταν ελεύθερος άνθρωπος χωρίς το «σύνδρομο του κουνημένου μωρού»
Former detective Brian Wharton helped send Robert Roberson to death row. Now he says Roberson is innocent and is calling on Gov. Abbott to stop his execution: “The foundations of our case against him have crumbled.” https://t.co/xYOa1SVRoZ
Το σύνδρομο του κουνημένου μωρού είναι μια θεωρία παιδικής κακοποίησης που εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Χαιρετίστηκε ως μια εξήγηση γύρω από το γιατί ορισμένα παιδιά παρουσίαζαν σοβαρή, και μερικές φορές θανατηφόρα, ασθένεια με σημάδια εσωτερικού τραύματος στο κεφάλι, αλλά ελάχιστα ή καθόλου σημάδια εξωτερικού τραυματισμού.
Ένας πρώτος υποστηρικτής της θεωρίας ήταν ένας Βρετανός παιδονευροχειρουργός, ο Νόρμαν Γκούθκελχ, ο οποίος το 1971 υποστήριξε ότι το βίαιο κούνημα του παιδιού θα μπορούσε να είναι μια πιθανή αιτία. Η ιδέα εξαπλώθηκε γρήγορα μέχρι που απέκτησε το καθεστώς της παραδεκτής γνώσης.
Οι αμφιβολίες σχετικά με το σύνδρομο έχουν αυξηθεί σε βαθμό που πολλές αρχές το θεωρούν πλέον αναξιόπιστο, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Γκούθκελχ, ο οποίος έχει εκφράσει ανησυχία για το πώς η θεωρία χρησιμοποιήθηκε για τη δίωξη χιλιάδων γονέων για κακοποίηση παιδιών. Η ανησυχία έχει εξαπλωθεί σε όλο το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και 32 άτομα που καταδικάστηκαν με βάση το σύνδρομο έχουν αθωωθεί από το 1993, σύμφωνα με το Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων των ΗΠΑ.
Ο Γκρίσαμ παρομοίασε την περίπτωση του Ρόμπερσον με εκείνη του Κάμερον Τοντ Γουίλινγκχαμ, ο οποίος εκτελέστηκε από το Τέξας το 2004 για τη δολοφονία των τριών μικρών παιδιών του. Ο Γουίλινγκχαμ κατηγορήθηκε ότι έβαλε φωτιά στο σπίτι της οικογένειας με βάση ιατροδικαστικές θεωρίες περί εμπρησμού, οι οποίες αποδείχθηκαν ότι ήταν ψευδής επιστήμη.
«Πριν από είκοσι χρόνια το Τέξας εκτέλεσε έναν άνθρωπο για ένα έγκλημα που δεν έγινε ποτέ», δήλωσε ο Γκρίσαμ. «Τώρα είμαστε εδώ 20 χρόνια αργότερα και φτάσαμε σε άλλη μια εκτέλεση όπου δεν υπήρξε κανένα έγκλημα και όπου η επιστήμη στην οποία βασίστηκε έχει απαξιωθεί. Το Τέξας πρόκειται να εκτελέσει έναν ακόμη αθώο άνθρωπο».
20°
