Κοσμος

«Είμαι σατανική»: Οι ιδιόχειρες σημειώσεις της φονικής νοσοκόμας, Λούσι Λέτμπι

Νέα τροπή στην υπόθεση της serial killer που σόκαρε το Ηνωμένο Βασίλειο

Newsroom
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

«Είμαι σατανική»: Οι ιδιόχειρες σημειώσεις της φονικής νοσοκόμας, Λούσι Λέτμπι - Νέα τροπή στην υπόθεση της serial killer που σόκαρε το Ηνωμένο Βασίλειο

Νέες εξελίξεις προέκυψαν στην υπόθεση της νοσηλεύτριας Λούσι Λέτμπι, η οποία καταδικάστηκε για την δολοφονία επτά βρεφών.

Σύμφωνα με αποκάλυψη του Guardian, οι σημειώσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την καταδίκη της, γράφτηκαν από την Λούσι Λέτμπι με τη συμβουλή επαγγελματιών ως ένας τρόπος αντιμετώπισης του υπερβολικού στρες που την κατέβαλε.

Οι εν λόγω σημειώσεις χρησιμοποιήθηκαν σαν ομολογία από το δικαστήριο κατά την πρώτη δίκη της και στο εφετείο, αλλά πηγές προσκείμενες στην υπόθεση δήλωσαν ότι συντάχθηκαν μετά από συνεδρίες συμβουλευτικής ως μέρος μιας θεραπευτικής διαδικασίας κατά την οποία της συνέστησαν να καταγράφει τις προβληματικές σκέψεις και τα συναισθήματά της.

Πυκνά γραμμένες σε σημειώσεις Post-it και σε ένα σκισμένο φύλλο χαρτιού, ήταν κατά τόπους υπερεγραμμένες και μερικές φορές τονισμένες με κεφαλαία γράμματα.

«Είμαι σατανική. Εγώ το έκανα αυτό», «Τα σκότωσα επίτηδες γιατί δεν είμαι αρκετά καλή για να τα φροντίζω και είμαι ένα απαίσιο κακό άτομο» και «Μίσος», ήταν γραμμένα μεταξύ άλλων στα συγκεκριμένα post-it.

Το δικαστήριο χρησιμοποίησε τις σημειώσεις για να στηρίξει την καταδίκη της. Μάλιστα, καθ' όλη τη διάρκεια της δίκης τονιζόταν επανειλημμένα τη δήλωση «είμαι σατανική» και οι ένορκοι ενθαρρύνονταν να ερμηνεύσουν τις σημειώσεις κυριολεκτικά.

Ωστόσο, στις ίδιες σημειώσεις η Λέτμπι έγραψε επίσης: «Δεν είμαι αρκετά καλή», «Γιατί εγώ;», «Δεν έχω κάνει τίποτα κακό», «Αστυνομική έρευνα, συκοφαντική δυσφήμιση, διάκριση, θυματοποίηση».

Τα σημειώματα αυτά, που πλέον αναφέρονται ευρέως στα μέσα ενημέρωσης ως σημειώσεις εξομολόγησης, γράφτηκαν αφού κάποιοι συνάδελφοί της άρχισαν να την υποπτεύονται και ανέφεραν πως και στη δουλειά της εξέφραζε επανειλημμένες σκέψεις αυτοκτονίας: «Θέλω να αυτοκτονήσω τώρα», «βοήθεια», «απελπισία πανικός φόβος χαμένος», «αισθάνομαι πολύ μόνη και φοβισμένη», έγραφε στα post-it.

Λούσι Λέτμπι: Ειδικοί αμφισβητούν την αξία των σημειώσεων ως αποδεικτικά στοιχεία

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν αυξηθεί τα ερωτήματα σχετικά με το πόσο ασφαλής και σωστή είναι η καταδίκη της Λέτμπι, με φόντο τη δημόσια έρευνα που θα αρχίσει να συλλέγει στοιχεία την επόμενη εβδομάδα. Μια ομάδα κορυφαίων εμπειρογνωμόνων κάλεσε την κυβέρνηση να αναβάλει ή να αλλάξει τους όρους εντολής της έρευνας λόγω αυτών των ανησυχιών, συμπεριλαμβανομένων ερωτημάτων σχετικά με ορισμένα από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη δίκη.

Ο Ντέιβιντ Γουίλσον, καθηγητής εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, ο οποίος ειδικεύεται στους κατά συρροή δολοφόνους, δήλωσε ότι κατά την άποψή του οι λεγόμενες σημειώσεις ομολογίας «δεν βγάζουν νόημα» και δεν έχουν καμία αξία ως αποδεικτικά στοιχεία, ιδίως εάν είχαν συνταχθεί στο πλαίσιο της συμβουλευτικής. «Πολλοί άνθρωποι θα πουν πράγματα όταν βρίσκονται υπό πίεση και αισθάνονται στερημένοι, στα οποία φαίνεται να υπονοούν ένα πράγμα, αλλά δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα, παρά μόνο αντανακλούν το υποκείμενο άγχος».

«Πάντα πίστευα ότι οι σημειώσεις της δεν είχαν νόημα ως αποδεικτικά στοιχεία. Αν γράφτηκαν ως μέρος της θεραπείας, πρέπει να υπογραμμίσετε αυτό το σημείο τρεις φορές και να το γράψετε με έντονα και κεφαλαία γράμματα», πρόσθεσε.

Οι σημειώσεις γράφτηκαν κάποια στιγμή μεταξύ του Ιουλίου του 2016, αφού είχε αποχωρήσει από το νοσοκομείο, και της σύλληψής της τον Ιούλιο του 2018. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είχε απομακρυνθεί από τα νοσηλευτικά της καθήκοντα μετά από σειρά θανάτων βρεφών. Της είχαν πει να μην μιλάει με τους περισσότερους συναδέλφους της και έτσι ένιωθε απομονωμένη και στεναχωρημένη, σύμφωνα με πηγές.

Ερωτηθείσα σχετικά με τις σημειώσεις κατά τη διάρκεια της δίκης της, είπε ότι πάντα κατέγραφε πράγματα για να βοηθήσει τον εαυτό της να κατανοήσει τα συναισθήματά της και ότι επρόκειτο για τυχαίες σκέψεις. Είπε ότι αναρωτιόταν για τον εαυτό της και για το αν είχε κάνει άθελά της κακό επειδή δεν ήξερε αρκετά ή δεν ήταν αρκετά καλή νοσοκόμα, εξαιτίας των όσων έλεγαν για εκείνη οι γιατροί.