Ισραήλ και Χεζμπολάχ δείχνουν έτοιμοι για κλιμάκωση - αν χρειαστεί

Αν το Ισραήλ και η Χεζμπολάχ ήθελαν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, αυτό θα είχε συμβεί εδώ και πολύ καιρό. Κάθε πλευρά θα καλωσόριζε την καταστροφή της άλλης, αλλά είναι σαφές ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για καμία από τις δύο πλευρές να βυθιστεί σε μια σύγκρουση πλήρους κλίμακας.

Η ανταλλαγή εχθροπραξιών στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου το πρωί της Κυριακής παρείχε ακόμη περισσότερες αποδείξεις αυτής της πραγματικότητας. Όπως αναφέρει ανάλυση του Guardian, όσον αφορά τα πυρομαχικά που δαπανήθηκαν, ήταν η μεγαλύτερη εμπλοκή εδώ και πολλούς μήνες. Το Ισραήλ έριξε 100 μαχητικά αεροσκάφη στον αέρα και έπληξε περισσότερες από 40 τοποθεσίες με πυραύλους, αλλά σκότωσε μόνο ένα άτομο και τραυμάτισε άλλα τέσσερα, σύμφωνα με την καταμέτρηση μέχρι το απόγευμα της Κυριακής.

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) έδιναν σαφώς πολύ μεγαλύτερη προσοχή στις απώλειες αμάχων στο Λίβανο απ' ό,τι στη Γάζα. Ενώ το Ισραήλ επιμένει ότι θα πολεμήσει μέχρι να εξαλειφθεί εντελώς η Χαμάς, ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε σήμερα ότι η κυβέρνησή του δεν ενδιαφέρεται για μια τέτοια υπαρξιακή μάχη με τη Χεζμπολάχ.

Σύμφωνα με τη δική της εκδοχή των γεγονότων, η Χεζμπολάχ εκτόξευσε 320 ρουκέτες και μεγάλο αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών το πρωί της Κυριακής, αλλά προκάλεσε μόνο λίγους τραυματισμούς. Η λιβανέζικη σιιτική πολιτοφυλακή ισχυρίστηκε ωστόσο ότι πέτυχε τους στόχους της. 

Γιατί Ισραήλ και Χεζμπολάχ δεν επιδιώκουν - προς το παρόν - τον ολοκληρωτικό πόλεμο

Και οι δύο πλευρές έχουν επιτακτικούς λόγους να μην προχωρήσουν σε πόλεμο τώρα. Το Ισραήλ δεν έχει τις αντοχές για άλλο ένα μέτωπο, ενώ δεν έχει καταφέρει ακόμη να εξαλείψει πλήρως τη Χαμάς στη Γάζα και με τη Δυτική Όχθη να οδηγείται στα πρόθυρα μιας ευρύτερης έκρηξης βίας από σκληροπυρηνικούς εποίκους και τους υποστηρικτές τους στο εσωτερικό του ισραηλινού κράτους.
Οι διοικητές των IDF γνωρίζουν επίσης ότι ένας πόλεμος με τη Χεζμπολάχ δεν θα μπορούσε να κερδηθεί χωρίς χερσαία εισβολή, η οποία θα κόστιζε τη ζωή πολλών ισραηλινών στρατιωτών. Παρά τις πρόσφατες αναβαθμίσεις, τα ισραηλινά άρματα μάχης εξακολουθούν να θεωρούνται ιδιαίτερα ευάλωτα σε ενέδρες.

Από την πλευρά της, η ηγεσία της Χεζμπολάχ έχει να προστατεύσει περιουσιακά στοιχεία στο Λίβανο, πολιτικά και οικονομικά, τα οποία θα καταστρέφονταν σε έναν πόλεμο με το Ισραήλ. Ο περιφερειακός προστάτης της ομάδας, το Ιράν, είναι σαφές ότι δεν είναι επίσης έτοιμο για μια σύγκρουση και έχει αναβάλει προς το παρόν τη δική του απειλητική απάντηση στη δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, από το Ισραήλ στην Τεχεράνη τον περασμένο μήνα.

Η Χεζμπολάχ και το Ιράν δεν μοιράζονται τις αποκαλυπτικές αυτοκαταστροφικές παρορμήσεις του Γιαχία Σινουάρ, του διοικητή της Χαμάς στη Γάζα, ο οποίος εξαπέλυσε την αιφνιδιαστική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου κατά του Ισραήλ βασιζόμενος στη λανθασμένη υπόθεση ότι οι σύμμαχοί του στη Βηρυτό και την Τεχεράνη θα συμμετείχαν στον πόλεμο.

Το γεγονός ότι ούτε το Ισραήλ ούτε η Χεζμπολάχ θέλουν έναν πόλεμο τώρα, δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν πρόκειται να συμβεί. Και οι δύο πλευρές χρησιμοποιούν πολύ ακατέργαστα εργαλεία -κυρίως εκρηκτικά- για να στείλουν η μία στην άλλη μηνύματα και τα περιθώρια για λάθος υπολογισμούς είναι πάντα μεγάλα.

Οι IDF φέρεται να ήταν στα πρόθυρα πολέμου στο Λίβανο αμέσως μετά τις 7 Οκτωβρίου, με βάση λανθασμένες πληροφορίες που έδειχναν ότι η Χεζμπολάχ εμπλέκεται στην επίθεση και ότι οι μαχητές της επρόκειτο να ξεχυθούν από τα βόρεια σύνορα.

Το ενδεχόμενο απρόβλεπτων συνεπειών ήταν επίσης υψηλό την Κυριακή

. Εάν η περιγραφή των γεγονότων από τις IDF ήταν ακριβής, τα πολεμικά αεροσκάφη της ανατίναξαν δεκάδες θέσεις εκτόξευσης και ματαίωσαν προγραμματισμένα πυραυλικά πλήγματα της Χεζμπολάχ εναντίον στρατηγικών στόχων στο κεντρικό Ισραήλ. Αν ένας από αυτούς τους πυραύλους είχε χτυπήσει μια μεγάλη πόλη και είχε προκαλέσει σημαντικές απώλειες, η πολιτική πίεση προς την κυβέρνηση Νετανιάχου να απομακρύνει τη Χεζμπολάχ από το νότιο Λίβανο θα μπορούσε εύκολα να γίνει ανυπέρβλητη.

Το περιθώριο για λάθη είναι πιθανό να είναι μεγαλύτερο όταν κάθε ένα από τα μέρη προσπαθεί να μαντέψει την εσωτερική πολιτική δυναμική του άλλου. Για παράδειγμα, όταν το Ισραήλ σκότωσε τον διοικητή της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ, σε αεροπορική επιδρομή στη νότια Βηρυτό τον περασμένο μήνα, δεν υπήρχε τρόπος να γνωρίζουμε πόσες ρουκέτες ή πυραύλους θα θεωρούσε η Χεζμπολάχ επαρκείς για να τον εκδικηθεί ή πού θα έπρεπε να στοχεύσουν.

Παρομοίως, ενώ η Χεζμπολάχ έδιωχνε περισσότερους από 80.000 Ισραηλινούς από τα σπίτια τους με τους διασυνοριακούς βομβαρδισμούς της, δεν μπορούσε να υπολογίσει την πολιτική πίεση που θα ασκούσε στον συνασπισμό Νετανιάχου για την κατάληψη του νότιου Λιβάνου ώστε να επιστρέψουν οι εκτοπισμένοι κάτοικοι. Η δημόσια υποστήριξη για μια εισβολή είναι ήδη σημαντική, και επιπλέον, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει τους δικούς του λόγους για να κρατήσει τη χώρα του σε πόλεμο και νέες εκλογές σε απόσταση.

Ο ρόλος των ΗΠΑ στην κλιμακούμενη ένταση της Μέσης Ανατολής

Εν μέσω αυτής της αμοιβαίας απερισκεψίας, οι ΗΠΑ προσπαθούν απεγνωσμένα να μετριάσουν τον κίνδυνο. Ο κύριος στόχος της κυβέρνησης Μπάιντεν από τις 7 Οκτωβρίου - και το κύριο επίτευγμα, όπως υποστηρίζουν Αμερικανοί αξιωματούχοι - ήταν να αποτρέψει τον πόλεμο στη Γάζα να εξελιχθεί σε περιφερειακή πυρκαγιά.

Η Ουάσινγκτον προέτρεψε τους φίλους της σε αυτοσυγκράτηση, ενώ παράλληλα μετέφερε τις δυνάμεις της στην περιοχή για να αποτρέψει τους εχθρούς της. Η κεντρική στρατηγική -ή η ουσιαστική ελπίδα τουλάχιστον- είναι ότι μια συμφωνία ομήρων για την ειρήνη στη Γάζα θα εκτόνωνε επίσης την επιδεινούμενη αντιπαράθεση στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.

Οι συνομιλίες συνεχίζονται αυτή την εβδομάδα και οι Αμερικανοί ενημερωτές εξακολουθούν να επιμένουν, παρά τα αντίθετα στοιχεία από την πρόσφατη εμπειρία, ότι μια συμφωνία είναι εφικτή. Αλλά υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το αν ο Νετανιάχου ή ο Σινουάρ επιθυμούν πραγματικά τον τερματισμό των μαχών. Ο πόλεμος μπορεί να ξεσπάσει χωρίς να το θέλουν και οι δύο πλευρές, αλλά το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για την ειρήνη.

Πηγή: Guardian