Οι εμπειρίες και τα βιώματα μερικών από τους 100 περίπου ισραηλινούς ομήρους που κατάφεραν να απελευθερωθούν από τη Χαμάς
Στις 7 Οκτωβρίου, η Chen Goldstein-Almog ήταν μία από τους περίπου 250 ομήρους που κατέληξαν αιχμάλωτοι στη Γάζα, μετά τις επιθέσεις της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς στο Ισραήλ. Η Chen μαζί με τα τρία παιδιά της βρίσκεται σήμερα ανάμεσα στους 100 ομήρους που έχουν απελευθερωθεί και έχουν επιστρέψει πίσω στο Ισραήλ.
Οι New York Times κατέγραψαν την πορεία κάποιων από αυτούς τους πρώην ομήρους για αρκετές εβδομάδες, όσο προσπαθούσαν να ξαναχτίσουν τις ζωές τους, να πιέσουν την κυβέρνηση Νετανιάχου για την επιστροφή όσων βρίσκονται ακόμη στη Γάζα και να θρηνήσουν τους νεκρούς τους. Η 49χρονη Chen έχασε τον σύζυγό της, Nadav και τη μεγαλύτερη κόρη της, Yam στις επιθέσεις.
Η 54χρονη Keren Munder και ο γιος της, Ohad, κρατήθηκαν για 49 ημέρες, κυρίως σε νοσοκομείο, εκεί όπου ο Ohad έγινε 9 χρονών. Στα γενέθλιά του, οι δεσμοφύλακες μετέφεραν μερικά ακόμη αιχμάλωτα παιδιά στην ίδια μικρή αίθουσα εξετάσεων. Ήταν χαρούμενος που ήταν μαζί με άλλα αγόρια, είπε, αλλά «τα κορίτσια έκλαιγαν πολύ», όπως δήλωσε.
Ο πατέρας της Keren παραμένει όμηρος στα τούνελ της Γάζας, όπως χαρακτηριστικά υποδηλώνει μια μαύρη ετικέτα στο γραμματοκιβώτιό του στο Kibbutz Nir Oz. Μπλε σημαίνει επέστρεψε, κόκκινη σημαίνει ότι σκοτώθηκε.
Ο 27χρονος Andrey Koslov ήταν μεταξύ των τεσσάρων ομήρων που διέσωσαν οι ισραηλινές δυνάμεις σε μια επιδρομή στο κέντρο της Γάζας τον Ιούνιο. Οι υγειονομικοί αξιωματούχοι της Γάζας δήλωσαν ότι περισσότεροι από 270 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν σε εκείνη την επιδρομή, ενώ ο ισραηλινός στρατός ανέφερε ότι ήταν λιγότεροι από 100. «Ήταν τελείως απίστευτο», είπε ο Andrey, «είχαμε χάσει κάθε ελπίδα και συνέβη ένα θαύμα». Σχεδόν κάθε μέρα τσιμπάει τον εαυτό του, για να σιγουρευτεί ότι δεν ονειρεύεται.
Όταν τρομοκράτες της Χαμάς απήγαγαν την 17χρονη Mia Leimberg μαζί με την 60χρονη μητέρα της, Gabriela, η Mia είχε στην αγκαλιά της το σκυλί της, την Bella. «Ήξερα ότι θα τη σκότωναν αν την άφηνα», είπε η Mia. Μαζί με την 60χρονη θεία της, Clara Marman, αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από 53 ημέρες ομηρεία, αφήνοντας πίσω τον 70χρονο σύντροφο της Clara, Louis Har και τον 60χρονο αδερφό της, Fernando Simon Marman.
Οι δύο άνδρες κατάφεραν να διασωθούν μήνες αργότερα σε μια αποστολή απελευθέρωσης του ισραηλινού στρατού. «Μόλις είπαν τα ονόματά μας», είπε ο Fernando για την ομάδα διάσωσης, «ένιωσα σαν να είμαι το πιο ασφαλές άτομο στη Γη».
Η 78χρονη Margalit Moses, κρατήθηκε όμηρος μαζί με άλλους συνομήλικούς της που χρειάζονταν φαρμακευτική περίθαλψη. Επικοινωνούσε με τη Χαμάς στα αραβικά, βοηθώντας τους υπόλοιπους ομήρους σε ότι χρειάζονταν. Απελευθερώθηκε την 49η μέρα, αποχαιρέτησε τους φρουρούς και τους κάλεσε για καφέ «όταν θα έχουμε ειρήνη». «Τώρα που διαβάζω τις τρομερές εμπειρίες όσων επέστρεψαν», είπε, «καταλαβαίνω ότι εμένα με είχαν κρατήσει σε συνθήκες που οι άλλοι δεν είχαν».
Οι εικόνες της 29χρονης Sapir Cohen στο πίσω μέρος μιας μοτοσικλέτας έκαναν το γύρο του κόσμου. «Φθάσαμε μέσα στη Γάζα πολύ γρήγορα», είπε. «Οι δρόμοι γέμισαν με κόσμο που επευφημούσε τους ανθρώπους που με απήγαγαν. Όλοι ήρθαν κοντά μου, όλοι ήθελαν να με αγγίξουν, να με χτυπήσουν». Αλλά κατά τη διάρκεια 55 ημερών αιχμαλωσίας, το μεγαλύτερο της άγχος αφορούσε τον 28χρονο σύντροφό της, Sasha Troufanov, ο οποίος επίσης έπεσε θύμα απαγωγής. «Ρώτησα κάθε όμηρο που συνάντησα στα τούνελ αν είχαν δει τον Sasha», είπε. «Κανένας τους δεν τον είχε δει». Ωστόσο, όπως δηλώνει, «Δεν χάνω τις ελπίδες μου. Πιστεύω ότι είναι ζωντανός και θα επιστρέψει».
Καθώς οι απαγωγείς μετακινούσαν την 45χρονη Danielle Alony και την 6χρονη κόρη της Emilia από τοποθεσία σε τοποθεσία, «χρησιμοποιήσαμε ό,τι μπορούσαμε να βρούμε για να το μετατρέψουμε σε παιχνίδι», είπε η Danielle. «Αλλά υπήρχαν τόσες πολλές νεκρές ώρες καθαρής αβεβαιότητας και έπρεπε να κρατάω την Emilia απασχολημένη συνεχώς».
Για να περάσει η ώρα η μικρή Emilia κυρίως ζωγράφιζε. Όταν η Sapir Cohen, η οποία βρέθηκε φυλακισμένη μαζί με την Danielle και την Emilia, αναφέρθηκε στον χαμένο σύντροφό της, η Emilia ζωγράφισε μια εικόνα με το ζευγάρι να παντρεύεται. Η Sapir υποσχέθηκε ότι θα έβαζε τη ζωγραφιά στις προσκλήσεις.
Μετά την απελευθέρωσή τους, η Danielle είπε για την κόρη της: «Η Emilia παρατηρεί συνέχεια ανθρώπους που κουβαλούν όπλα και έχει γίνει πιο ευαίσθητη σε δυνατούς θορύβους, όπως βροντές που της θυμίζουν βομβαρδισμούς».
Η πρώην όμηρος Chen Goldstein-Almog μαζί με τα τρία επιζώντα παιδιά της κρατούνταν στο δωμάτιο ενός διαμερίσματος στη Γάζα, είχε πει σε συνέντευξή της στους Times πέρυσι. Περιέγραψε βαριά οπλισμένους άνδρες να τους μεταφέρουν σε διάφορες τοποθεσίες, όπως διαμερίσματα, σήραγγες, ένα τζαμί, ακόμη και ένα κατεστραμμένο σούπερ μάρκετ.
Κατάφερε να μιλήσει με τους απαγωγείς της αρκετές φορές και για πολύ ώρα, ίσως επειδή όπως δηλώνει, κάποτε ήταν κοινωνική λειτουργός και γνωρίζει πώς να κρατά τους ανθρώπους στη συζήτηση. Αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσει ότι αυτή και τα παιδιά της θα ήταν ασφαλείς.
Ο 19χρονος Itay Regev και η 40χρονη Moran Stela Yanai, απήχθησαν και οι δύο στο μουσικό φεστιβάλ Nova. Ο Itay απήχθη μαζί με την αδερφή του, Maya και έναν άλλο άνδρα, τον Omer Shem-Tov, ενώ η Moran έσπασε το πόδι της ενώ προσπαθούσε να διαφύγει και πιάστηκε και αυτή όμηρος. «Τίποτα δεν είναι το ίδιο από τότε που επέστρεψα», είπε δακρυσμένη. «Νιώθω ότι είμαι σε μια αποστολή για να φέρω τους πάντες πίσω». «Θα προτιμούσα να ξεχάσω όλα όσα μας συνέβησαν», είπε ο Itay. «Το μόνο που θέλω είναι να επιστρέψουν ο Omer και όλοι οι άλλοι».
Η 40χρονη Amit Soussana, ήταν η πρώτη όμηρος που είπε δημόσια ότι είχε δεχτεί σεξουαλική επίθεση ενώ βρισκόταν σε αιχμαλωσία. «Είσαι εκεί μαζί του και ξέρεις ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να ξανασυμβεί», είπε σε συνέντευξή της στους Times τον Μάρτιο, περιγράφοντας τον απαγωγέα που της επιτέθηκε. «Είσαι απόλυτα εξαρτημένος από αυτόν».
Αν και η Χαμάς έχει αρνηθεί ότι τα μέλη της κακοποίησαν σεξουαλικά αιχμαλώτους, μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών βρήκε «πειστικές πληροφορίες» ότι ορισμένοι όμηροι υπέστησαν όντως σεξουαλική βία.
Η 57χρονη Raz Ben-Ami, απήχθη με τον σύζυγό της, Ohad, ο οποίος παραμένει στη Γάζα. Μέχρι την απελευθέρωσή της μετά από 54 ημέρες, δεν γνώριζε την τύχη των τριών κοριτσιών της. Όταν άκουσε ότι ήταν ασφαλείς, είπε: «Ένιωσα σαν να τους γεννούσα ξανά».
«Δεν με νοιάζει το σπίτι μου - τίποτα από αυτά δεν έχουν σημασία. Το μόνο σημαντικό πράγμα είναι να επιστρέψει ο Ohad», είπε, προσθέτοντας: «Είναι ακόμα δύσκολο για μένα να φανταστώ τη ζωή μας μετά από αυτό».
Ένας τρόπος με τον οποίο οι πρώην όμηροι προσπαθούν να ξαναχτίσουν τις ζωές τους είναι οι εκστρατείες και οι καμπάνιες απελευθέρωσης των υπολοίπων ομήρων. Ακόμη και πριν από την επιστροφή τους, ο κύριος χώρος διαμαρτυρίας στο Τελ Αβίβ έχει γίνει γνωστός ως Πλατεία Ομήρων.
12°
