Από την έναρξη της σύγκρουσης στη Γάζα, μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχει διαδηλώσει στην ισραηλινή πρεσβεία στην ιρλανδική πρωτεύουσα υπέρ της Παλαιστίνηςκαι υπέρ ενός Παλαιστινιακού κράτους.
Παλαιστίνη: Διαδηλώσεις σε όλη την Ιρλανδία
Ωστόσο, οι διαμαρτυρίες για την Παλαιστίνη δεν περιορίστηκαν μόνο στην ισραηλινή πρεσβεία. Τον περασμένο μήνα 100 διαδηλωτές, που οργανώθηκαν από τους Ιρλανδούς εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης για την Παλαιστίνη και τις Μητέρες κατά της Γενοκτονίας, διαδήλωσαν στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Δουβλίνο, καλώντας την Ουάσινγκτον να σταματήσει να υποστηρίζει τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα. Το Trinity College του Δουβλίνου δέχτηκε επίσης πλήγμα: Το πιο διάσημο πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας, είναι περισσότερο συνηθισμένο σε μεγάλες ουρές τουριστών που περιμένουν να δουν το περίφημο βιβλίο του Kells, αλλά για πέντε ημέρες τον Μάιο, η πανεπιστημιούπολη ήταν γεμάτη από σκηνές γεμάτες με φιλοπαλαιστινιακούς φοιτητές και κλειστή για το κοινό. Το Trinity αναγκάστηκε να εκδώσει επιστροφές χρημάτων για την έκθεση του Book of Kells και της Παλιάς Βιβλιοθήκης, η οποία φέρνει εκατομμύρια ευρώ στο κολέγιο.
Η διαδήλωση έληξε μόνο αφού το Trinity δήλωσε ότι θα αποεπενδύσει από ισραηλινές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα κατεχόμενα εδάφη και θα παρέχει οκτώ δωρεάν θέσεις για φοιτητές από τη Γάζα για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Ο πρόεδρος της Ένωσης Φοιτητών László Molnárfi δήλωσε: «Το Trinity είναι ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας: «Η συμφωνία είναι ότι το Trinity College Dublin θα εργαστεί για την πλήρη αποεπένδυση από το Ισραήλ».
Η συνδέση με την αποικιοκρατία
Πριν από λίγο περισσότερο από έναν αιώνα τόσο η Ιρλανδία όσο και η Παλαιστίνη βρίσκονταν υπό βρετανικό έλεγχο. Ο πρώην πρωθυπουργός Άρθουρ Μπάλφουρ ήταν Βρετανός υπουργός για την Ιρλανδία τη δεκαετία του 1880 και πολέμιος της ιρλανδικής αυτοδιοίκησης. Οι Ιρλανδοί εθνικιστές του έδωσαν το παρατσούκλι «Ματωμένος Μπάλφουρ», αφού διέταξε την αστυνομία να ανοίξει πυρ εναντίον διαδηλωτών στο Μίτσελσταουν της Ιρλανδίας. Έγινε περισσότερο γνωστός για τη Διακήρυξη Μπάλφουρ του 1917, με την οποία η Βρετανία υποστήριξε τη δημιουργία «εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό» στην Παλαιστίνη.
Η Ιρλανδία δεν αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ μέχρι το 1963 και οι διπλωματικές σχέσεις δεν καθιερώθηκαν μέχρι το 1975. Πέντε χρόνια αργότερα, η Ιρλανδία έγινε το πρώτο κράτος μέλος της ΕΕ που ζήτησε την κρατική υπόσταση της Παλαιστίνης. Ήταν επίσης η τελευταία που έδωσε στο Ισραήλ την άδεια να ανοίξει πρεσβεία κατοικίας- δεν υπήρχε ισραηλινή πρεσβεία στην Ιρλανδία μέχρι το 1994. Η ιρλανδική ουδετερότητα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εξακολουθεί να ρίχνει σκιά στις σχέσεις.
Εν τω μεταξύ, η Ιρλανδία και η Παλαιστίνη έχουν επίσημες σχέσεις από το 2000: υπάρχει ιρλανδικό γραφείο εκπροσώπησης στη Ραμάλα και η Παλαιστίνη έχει ένα στο Δουβλίνο. Στα Ηνωμένα Έθνη, η Ιρλανδία έχει ψηφίσει σταθερά υπέρ των προτάσεων για τον τερματισμό του πολέμου και για την αποχώρηση του Ισραήλ από τα εδάφη που κατέχει από τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967.
Η συμπάθεια για τους Παλαιστίνιους είναι βαθύτερη από μια ρομαντική ταύτιση με έναν καταπιεσμένο λαό που αγωνίζεται για ανεξαρτησία από έναν μεγαλύτερο γείτονα. Για πολλούς Ιρλανδούς ρεπουμπλικάνους, οι εικόνες των Παλαιστινίων διαδηλωτών που δέχονται πυρά από βαριά οπλισμένους στρατιώτες φέρουν απόηχους των πορειών των καθολικών πολιτικών δικαιωμάτων στη Βόρεια Ιρλανδία. Στην οδό Falls Road, μια τοιχογραφία κάνει μια άμεση σύγκριση μεταξύ ενός Παλαιστίνιου απεργού πείνας και του Μπόμπι Σαντς, ο οποίος πέθανε το 1981. Μια άλλη τοιχογραφία του Μπέλφαστ από το 1983 δείχνει ένοπλους μαχητές του IRA και της Παλαιστινιακής Απελευθερωτικής Οργάνωσης να κρατούν ψηλά έναν εκτοξευτή ρουκετών με το σύνθημα «Ένας αγώνας». Κατά τη διάρκεια των ταραχών, η PLO προμήθευε τον IRA με όπλα.
37°
