Σαν σήμερα πεθαίνει η Λουίζ Βάις, η πρωτεργάτρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Σαν σήμερα, 26 Μαΐου 1983 φεύγει από τη ζωή η Λουίζ Βάις (Louise Weiss), πρωτεργάτρια της ΕΕ, που αφιέρωσε τη ζωή της στην υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αξιών και των δικαιωμάτων των γυναικών. Το εντυπωσιακό κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο φέρει τιμητικά το όνομά της.

Ποια ήταν η Λουίζ Βάις που αφιέρωσε τη ζωή της στο να φέρει κοντά τους λαούς της Ευρώπης

Η Λουίζ Βάις (Louisse Weiss) γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1893 στο Αράς (Arras), στην περιοχή Πα-ντε-Καλαί (Pas-de-Calais) της Γαλλίας και ήταν το μεγαλύτερο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς της. Ο πατέρας της ήταν μεταλλειολόγος - μηχανικός και η μητέρα της είχε εβραϊκές ρίζες στην κεντρική Ευρώπη. Και οι δύο είχαν καταγωγή από την Αλσατία. Μεγάλωσε στο Παρίσι και φοίτησε στα καλύτερα σχολεία της πρωτεύουσας. Κατάφερε να σπουδάσει φιλολογία παρά την αντίθεση του πατέρα της, ωστόσο, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος τη σημάδεψε βαθιά και αποφάσισε να πάρει ενεργό μέρος, δημιουργώντας ένα μικρό στρατιωτικό νοσοκομείο. Λίγο αργότερα, αποφάσισε να γίνει δημοσιογράφος. 

Η Λουίζ Βάις έβαλε ως στόχο ζωής το να φέρει κοντά τους λαούς της Ευρώπης. Ιδρύει την εβδομαδιαία επιθεώρηση «Νέα Ευρώπη» το 1918, θέλοντας να ενημερώνει τους πολίτες για τη διεθνή πολιτική σκηνή και τα οικονομικά δεδομένα της Ευρώπης. Από το 1920 έως το 1934, βρέθηκε στο επίκεντρο πολλών σημαντικών γεγονότων για την ανάπτυξη της Ευρώπης καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η Λουίζ Βάις τασσόταν υπέρ μιας δίκαιης ειρήνης με τη Γερμανία, έτσι συνέβαλε στη διάδοση της ιδέας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Υποστήριξε τις Συνθήκες του Λοκάρνο, με τις οποίες δημιουργήθηκε ένα σύστημα συλλογικής ασφάλειας στην Ευρώπη. Υπήρξε μία από τις πρώτες γυναίκες δημοσιογράφους στο διπλωματικό ρεπορτάζ, ενώ είχε πλέον αποκτήσει φήμη. Αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία και να αφιερώσει τη ζωή της στην προώθηση της ειρήνης στην Ευρώπη. Μέσα από την εφημερίδα της «Νέα Ευρώπη» που απευθυνόταν στην ελίτ, η Λουίζ Βάις αναζητούσε έναν τρόπο για να μεταδώσει το μήνυμα της ειρήνης στο ευρύ κοινό, στους φοιτητές, τους επιχειρηματίες, τους εκπαιδευτικούς, τους δημοσίους υπαλλήλους. Ο θάνατος του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Αριστίντ Μπριάν το 1932 ήταν το τελειωτικό χτύπημα στις τελευταίες ελπίδες που εξέφραζε η επιθεώρηση «Νέα Ευρώπη» για ειρήνη και γαλλογερμανική συμφιλίωση. 

Από τη δημοσιογραφία στον αγώνα για τη χειραφέτηση των γυναικών

Το 1934 η Λουίζ Βάις ξεκίνησε έναν νέο αγώνα, εκείνον για τη χειραφέτηση των γυναικών, ιδρύοντας την ένωση «Η νέα Γυναίκα», προκειμένου να προωθήσει το δικαίωμα ψήφου των γυναικών. Αποφάσισε να δημιουργήσει ένα κέντρο πληροφόρησης για την ισότητα στη Γαλλία. Η Λουίζ Βάις διοργάνωσε περιοδεία σε ολόκληρη τη Γαλλία, με πολλές δράσεις υπέρ του δικαιώματος των γυναικών στη χειραφέτηση. Οι γυναίκες της Γαλλίας απέκτησαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν και για τους άνδρες μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Λουίζ Βάις ευρωβουλεύτρια

Η Λουίζ Βάις συμμετείχε στις πρώτες Ευρωεκλογές με άμεση και καθολική ψηφοφορία το 1979. Βρέθηκε σε κορυφαία θέση στο ψηφοδέλτιο με την ονομασία «Υπεράσπιση των συμφερόντων της Γαλλίας στην Ευρώπη», ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Ζακ Σιράκ την αποκάλεσε «η δική μας πρώτη κυρία». Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας απέφυγε να έρθει σε αντιπαράθεση με τη Σιμόν Βέιλ (Simone Veil), επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο του κόμματος «Ένωση για τη Γαλλική Δημοκρατία» του Γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν (Valéry Giscard d’Estaing). Στις 17 Ιουλίου 1979, με την ιδιότητα του πρεσβύτερου μέλους του Κοινοβουλίου, η Λουίζ Βάις κλήθηκε να προεδρεύσει στο Στρασβούργο, στη συνεδρίαση για τη συγκρότηση του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σώμα.

Η Λουίζ Βάις, παρά την προχωρημένη ηλικία της, παρέμενε πολιτικά ενεργή. Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, 26 Μαΐου του 1983, σε ηλικία 90 ετών, χωρίς να ολοκληρώσει τη θητεία της στο Ευρωκοινοβούλιο.  Το 1999 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέτισε φόρο τιμής στη Λουίζ Βάις, δίνοντας το όνομά της στο κτίριο που στεγάζει την αίθουσα της Ολομέλειας και τα γραφεία των ευρωβουλευτών στο Στρασβούργο. 

Με πληροφορίες από Europeana