Κοσμος

Υπόθεση Ματουρίνο Ρεζέντεζ: Ο serial killer που σκότωσε τουλάχιστον 23 ανθρώπους

Αιφνιδίαζε τα περισσότερα θύματα μέσα στο σπίτι τους

Μιμή Φιλιππίδη
6’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Υπόθεση Ματουρίνο Ρεζέντεζ: Γνωστος ως «Δολοφόνος των Σιδηροδρόμων» στόχευε θύματα κοντά σε σταθμούς τρένων

Ο Ματουρίνο Ρεζέντεζ ήταν ένας Μεξικανός κατά συρροή δολοφόνος, ύποπτος για τουλάχιστον 23 δολοφονίες στις ΗΠΑ και το Μεξικό κατά τη δεκαετία του 1990. Χρησιμοποιούσε τα τρένα για να μετακινείται λαθραία από πολιτεία σε πολιτεία των ΗΠΑ και τα περισσότερα εγκλήματά του διαπράχθηκαν κοντά σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, γι’ αυτό έγινε γνωστός ως «Ο Δολοφόνος των Σιδηροδρόμων».  

Ο Άνχελ Ματουρίνο Ρεζέντεζ γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1960 στο Μεξικό και ήταν πολύ μικρόσωμος. Η μητέρα του δεν παντρεύτηκε ποτέ τον πατέρα του και συχνά τον τιμωρούσε με ξύλο. Σε ηλικία έξι ετών, τον έστειλαν να ζήσει με τον θείο του, ο οποίος τον βίασε, και επίσης δέχθηκε σεξουαλική επίθεση από έναν ντόπιο παιδόφιλο. Σε ηλικία 16 ετών, προσπάθησε να εισέλθει στο Τέξας αλλά απελάθηκε. Σε ηλικία 14 ετών μπήκε παράνομα στη Φλόριντα, αλλά απελάθηκε και πάλι. Σε μια περίοδο 20 ετών απελάθηκε ή επέστρεψε οικειοθελώς στο Μεξικό 17 φορές, έχοντας εισέλθει παράνομα στις ΗΠΑ με διάφορα ψευδώνυμα.

Άνχελ Ματουρίνο Ρεζέντεζ © Serial Killer's Texas Legacy/Youtube

Είχε καταδικαστεί 9 φορές για σοβαρά κακουργήματα, όπως διάρρηξη, και κάθε φορά μετά την έκτιση της ποινής του τον απέλαυναν. Στη συνέχεια πάντα επέστρεφε στις ΗΠΑ για να συνεχίσει την εγκληματική του δραστηριότητα. Η μετακίνησή του και στις δυο πλευρές των συνόρων γινόταν με εμπορευματικά τρένα, στα οποία πηδούσε παράνομα. Όταν δούλευε σε αγροκτήματα -στη Φλόριντα όπου μετανάστες έκαναν συλλογή πορτοκαλιών ή στο Κεντάκι για τη συγκομιδή καπνού- οδηγούσε σιδηροδρομικές άμαξες για τη μεταφορά των προϊόντων. Το 1986, ο Ρεζέντεζ σκότωσε το πρώτο του θύμα: μια άγνωστη άστεγη γυναίκα στο Τέξας. Αλλά μόνο όταν σκότωσε δύο έφηβους το 1997 κοντά σε σιδηροδρομικές γραμμές στην κεντρική Φλόριντα, οι αστυνομικοί ερευνητές συνέδεσαν αυτές τις δολοφονίες με τα προηγούμενα εγκλήματά του και συνειδητοποίησαν ότι είχαν στα χέρια τους έναν κατά συρροή δολοφόνο.

Τη νύχτα της 29ης Αυγούστου 1997, στο Λέξινγκτον του Κεντάκι, δυο νεαροί φοιτητές, ο Κρις Μάγιερ και η Χόλι Νταν, περπατούσαν δίπλα στις ράγες του τρένου επιστρέφοντας σε ένα πάρτι κοντά στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι από όπου είχαν φύγει για να μείνουν λίγο μόνοι. Ξαφνικά εμφανίστηκε πίσω από ένα μεταλλικό ηλεκτρικό κιβώτιο ο Ρεζέντεζ . Έδεσε τα χέρια και τα πόδια του τρομοκρατημένου ζευγαριού, φίμωσε τον Κρις και έφυγε. Επέστρεψε με μια κοτρόνα που την έριξε στο κεφάλι του Μάγιερ, συνθλίβοντάς το.

Ο Ρεζέντεζ βίασε τη Χόλι, η οποία σταμάτησε να αντιστέκεται όταν της είπε ότι ήταν πολύ εύκολο να τη σκοτώσει -όπως είχε μόλις κάνει με τον Κρις. Μετά τον βιασμό, τη χτύπησε με ένα μεγάλο αντικείμενο προκαλώντας της κατάγματα στο κεφάλι και το πρόσωπο και την εγκατέλειψε θεωρώντας ότι ήταν νεκρή. Αλλά η Χόλι Νταν είναι ο μόνος άνθρωπος που επέζησε από τη φονική μανία του «Δολοφόνου των Σιδηροδρόμων».

Ο Ρεζέντεζ συνέχισε να μετακινείται με τρένα και να διαπράττει φόνους σε πολλές πολιτείες, με την αγριότητα των επιθέσεων του να αυξάνεται. Το φονικό του ξεφάντωμα διεκόπη μόνο όταν κρατήθηκε από την Υπηρεσία Μετανάστευσης, αλλά μόλις αφέθηκε ελεύθερος οι δολοφονίες του συνεχίστηκαν εκ νέου. Αφού ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου δύο ηλικιωμένες γυναίκες στα σπίτια τους στο Τέξας και τη Τζόρτζια, ο Ρεζέντεζ μπήκε στο σπίτι της δρ. Κλώντια Μπέντον στο Τέξας αργά το βράδυ στις 17 Δεκεμβρίου 1998.

Η Μπέντον βρέθηκε χτυπημένη μέχρι θανάτου με ένα άγαλμα στην κρεβατοκάμαρά της. Στις 2 Μαΐου 1999, πάλι στο Τέξας, μπήκε στο σπίτι ενός πάστορα και της συζύγου του πίσω από την εκκλησία και κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές. Ο Ρεζέντεζ ξυλοκόπησε με βαριοπούλα το ζευγάρι ενώ κοιμόταν και στη συνέχεια βίασε τη γυναίκα. Η αναζήτηση για τον «Δολοφόνο των Σιδηροδρόμων» είχε τότε ευρεία προβολή στα εθνικά μέσα ενημέρωσης και μάλιστα εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο του America's Most Wanted.

© Youtube True Crime

Το FBI είδε ομοιότητες μεταξύ των σκηνών δολοφονίας και του DNA που ελήφθη από τις δολοφονίες στο Τέξας. Οι συνδεδεμένες σκηνές εγκλήματος εισήχθησαν στο VICAP -το πανεθνικό κέντρο δεδομένων που συλλέγει και αναλύει πληροφορίες για βίαια εγκλήματα. Η δολοφονία του Κρις Μάγιερ στο Κεντάκι, όπου η Χόλι Νταν επέζησε ως εκ θαύματος, φαινόταν να ταιριάζει με πτυχές των δολοφονιών στο Τέξας -όπως ταίριαζε και το DNA του δράστη. Στη συνέχεια, το FBI έλαβε ομοσπονδιακό ένταλμα για τη σύλληψη του Ρεζέντεζ στα τέλη Μαΐου 1999 και σχημάτισε μια ειδική ομάδα πολλαπλών υπηρεσιών για τη σύλληψή του.

© Youtube True Crime

Σε διάστημα 18 μηνών, η Υπηρεσία Μετανάστευσης είχε συλλάβει τον «Δολοφόνο των Σιδηροδρόμων» εννέα φορές, αλλά κρυμμένος πίσω από ψεύτικες ταυτότητες ο Ρεζέντεζ επέστρεφε κάθε φορά οικειοθελώς στο Μεξικό. Όμως το σοβαρότερο λάθος της Υπηρεσίας Μετανάστευσης έγινε τη νύχτα της 1ης Ιουνίου 1999, όταν ο Ρεζέντεζ συνελήφθη μπαίνοντας στις ΗΠΑ, στην έρημο κοντά στο συνοριακό πέρασμα Σάντα Τερέζα, στο Νέο Μεξικό. Ο Ρεζέντεζ έδωσε ένα αχρησιμοποίητο ψευδώνυμο και μια διαφορετική ημερομηνία γέννησης, και καθώς οι αρχές δεν γνώριζαν ότι υπήρχε ένταλμα για τη σύλληψή του σε σχέση με αρκετούς φόνους, ο Ρεζέντεζ επέστρεψε οικειοθελώς στο Μεξικό την επόμενη μέρα. Δύο μέρες αργότερα, ο «Δολοφόνος των Σιδηροδρόμων» επέστρεψε στο Τέξας και διέπραξε ​​άλλους τέσσερις άγριους φόνους μέσα σε μόλις 12 ημέρες.

Στις 4 Ιουνίου, ο Ρεζέντεζ σκότωσε δύο άτομα σε μια μέρα: Βίασε μια δασκάλα στο Χιούστον και τη δολοφόνησε με αξίνα. Με το κλεμμένο αυτοκίνητό της ταξίδεψε στο Σούλενμπεργκ του Τέξας, πολύ κοντά στο μέρος προηγούμενων δολοφονιών του. Εκεί, χρησιμοποίησε την ίδια αξίνα για να σκοτώσει μια 73χρονη, αφήνοντας το φονικό όπλο καρφωμένο στο κεφάλι της. Προχωρώντας βόρεια στη συνέχεια εισέβαλε στο σπίτι ενός 80χρονου, 100 μέτρα από μια σιδηροδρομική γραμμή του Ιλινόι. Ο Ρεζέντεζ τον πυροβόλησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με κυνηγετικό όπλο και όταν έφτασε η 57χρονη κόρη του, την ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου και στη συνέχεια τη βίασε.

Καθώς ο τρόμος κλιμακωνόταν στις κοινότητες που ήταν εύκολα προσβάσιμες με τρένο, στις 21 Ιουνίου 1999 ο Ρεζέντεζ μπήκε στη λίστα του FBI με τους δέκα πιο καταζητούμενους φυγάδες αμοιβή για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψή του ήταν 50.000 δολάρια και λίγες μέρες αργότερα αυξήθηκε σε 125.000 δολάρια).

Η ομάδα εργασίας του FBI έμεινε έκπληκτη όταν ανακάλυψε ότι ο Ματουρίνο Ρεζέντεζ είχε συλληφθεί και απελαθεί εννέα φορές μέσα σε 18 μήνες. Η αδερφή του Ρεζέντεζ συνεργάστηκε μυστικά με το FBI ενθαρρύνοντας τον αδερφό της να παραδοθεί -αργότερα την επιβράβευσαν με 86.000 δολάρια για τη βοήθεια της. Στις 13 Ιουλίου 1999 ο Ματουρίνο Ρεζέντεζ συνοδευόμενος από συγγενείς, παραδόθηκε σε μια γέφυρα συνοριακής διέλευσης του Ελ Πάσο. Η εμφάνιση του μικρόσωμου «Δολοφόνου των Σιδηροδρόμων» με ύψος 1,5 μέτρο τον έκανε να φαίνεται ακίνδυνος και διέψευδε τις τερατώδεις πράξεις που είχε διαπράξει.

Στη δίκη του Ρεζέντεζ, προφάιλερ του FBI κατέθεσε ότι ο Ματουρίνο Ρεζέντεζ ήταν «προφανώς ένας οργανωμένος σεξουαλικός κατά συρροή δολοφόνος» και όχι ψυχωτικός. Ένας ψυχίατρος, μάρτυρας υπεράσπισης, κατέθεσε ότι ο Ρεζέντες είχε υψηλή βαθμολογία σε τεστ IQ, 120, αλλά υπέφερε από εγκεφαλική δυσλειτουργία. Τελικά κρίθηκε ως ψυχικά διαταραγμένος αλλά όχι παράφρων.

Στις 18 Μαΐου 2000, με την επιζήσασα Χόλι Νταν να έχει καταθέσει, καταδικάστηκε για τη δολοφονία της δρ. Κλώντια Μπέντον στο Τέξας -η εισαγγελέας έκρινε ότι αρκούσε μια καταδίκη για φόνο στο Τέξας όπου ισχύει η θανατική κοινή και δεν διώχθηκε για τους άλλους φόνους του στην πολιτεία. Αφού ομολόγησε και άλλες 8 δολοφονίες, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στις 27 Ιουνίου 2006. Τη μέρα της εκτέλεσής του ζήτησε συγχώρεση από τους συγγενείς των θυμάτων του και από τον Θεό, «γιατί επέτρεψε στον διάβολο να τον εξαπατήσει».

Οι άγριες δολοφονίες του Ματουρίνο Ρεζέντεζ και η δίκη του καλύφθηκαν από εφημερίδες, περιοδικά («People») και τηλεοπτικές δημοσιογραφικές εκπομπές («The Railroad Killer» 48 Hours, NBC, FOX News, CBS).

Ακούστε τα Podcast «Criminal minds» της Μιμής Φιλιππίδη