Κοσμος

Δεξιά του Νετανιάχου και οι αναμνήσεις της Ιργκούν

Η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν πιέζεται μόνο από φιλειρηνικές και αριστερές δυνάμεις

62222-137653.jpg
A.V. Team
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Δεξιά του Νετανιάχου και οι αναμνήσεις της Ιργκούν
© EPA/ABIR SULTAN ANP

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, οι πιέσεις που δέχεται η κυβέρνησή του και η παραστρατιωτική οργάνωση Ιργκούν

Οι φανατικοί σιωνιστές νοσταλγούν σήμερα την παραστρατιωτική οργάνωση Ιργκούν που δρούσε στην Παλαιστίνη από το 1931 μέχρι 1948. Η Iργκούν βασιζόταν σε αυτό που ονομαζόταν τότε Ρεβιζιονιστικός Σιωνισμός και διεξήγαγε τρομοκρατικές επιθέσεις, οι πιο γνωστές από τις οποίες ήταν εκείνη στο ξενοδοχείο King David στην Ιερουσαλήμ στις 22 Ιουλίου 1946 και η σφαγή του Deir Yassin κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους 107 Παλαιστίνιοι. Εκείνη την εποχή, η οργάνωση καταφερόταν τόσο εναντίον των Παλαιστινίων Αράβων, όσο και εναντίον των βρετανικών αρχών, που θεωρούνταν παράνομοι άποικοι στην περιοχή. Παρά την αντι-ιμπεριαλιστική της στόχευση, η Iργκούν περιγράφηκε ως τρομοκρατική οργάνωση από τα Ηνωμένα Έθνη, τις κυβερνήσεις της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, από ΜΜΕ όπως οι New York Times, από το Σιωνιστικό Κογκρέσο του 1946 κι από προσωπικότητες μεταξύ των οποίων ήταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Μετά την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ  και κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1948, η Iργκούν άρχισε να απορροφάται από τις νεοσυσταθείσες αμυντικές δυνάμεις του Ισραήλ για να διαλυθεί επισήμως στις 12 Ιανουαρίου 1949. Η Iργκούν υπήρξε ο πρόδρομος της δεξιάς πτέρυγας του κόμμα τος Herut (ή «Ελευθερία»), το οποίο μετεξελίχθηκε στο σημερινό κόμμα Likud το οποίο συμμετέχει στις περισσότερες ισραηλινές κυβερνήσεις από το 1977.

Αν και η Ιργκούν έχει γίνει γνωστή για την τρομοκρατική της δράση, ή εν πάση περιπτώσει για την ένοπλη τακτική της, δεν ήταν περιθωριακή οργάνωση σε όλη την πορεία της ιστορίας της: πράγματι, ανέπτυξε ιεραρχία βαθμίδων και περίπλοκη δομή διοίκησης και έφτασε να απαιτεί σοβαρή στρατιωτική εκπαίδευση και αυστηρή πειθαρχία από τα μέλη του, κρυφά δίκτυα όπλων και εργαστηρίων παραγωγής όπλων, θυρίδων και στρατοπέδων εκπαίδευσης, μαζί με ένα μυστικό τυπογραφείο για αφίσες προπαγάνδας, αλλά οι αρχηγοί της ήταν συνήθως πρόσωπα του mainstream, όπως π.χ. ο Μεναχέμ Μπεγκίν. Με λίγα λόγια, η Iργκούν υπήρξε η μήτρα από την οποία προήλθε η μιλιταριστική άκρα δεξιά στο Ισραήλ η οποία συνδυάζει εξτρεμιστικό εθνικισμό, πολεμοχαρές πνεύμα, λογική οφθαλμόν αντί οφθαλμού, συνωμοτικότητα και εσωστρέφεια. Η ιστορία της συμβαδίζει με την ιστορία της Χαγκανά για την οποία οι πιο φανατικοί Εβραίοι της περιοχής είχαν πικρά παράπονα ήδη από το τέλος της δεκαετίας του 1920: είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι ταραχές και οι συγκρούσεις μεταξύ Εβραίων και Αράβων δεν ξεκίνησαν με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ κι ότι το Ισραήλ συγκροτήθηκε ως κράτος πάνω σε αιώνες μίσους, διχοτομήσεων και σπαραγμών. Οι σχέσεις της Ιργκούν με τη Χαγκανά ήταν πάντοτε στενές αν και συχνά συγκρουσιακές: πολλά μέλη από τη μια οργάνωση περνούσαν στην άλλη και οι δύο οργανώσεις συνεργάζονταν σε επιθετικές και αμυντικές ενέργειες.

Σήμερα, στα δεξιά του Μπενιαμίν Νετανιάχου επιζεί ένα αφήγημα που χρονολογείται από το 1929 και περιλαμβάνει μια σειρά ορόσημα όπως η εβραϊκή εξέγερση του 1944 στην Παλαιστίνη, οι μάχες της Ιργκούν με τους Βρετανούς και οι βομβιστικές επιθέσεις σαν εκείνη του αραβικού λεωφορείου στις 29 Δεκεμβρίου του 1947. Η δράση της Ιργκούν, και της Χαγκανά φυσικά, είναι λιγότερο οικεία στους σημερινούς Ευρωπαίους που έχουν ζήσει στο περιβάλλον του αραβικού τρομοκρατικού κινήματος. Αλλά το εβραϊκό τρομοκρατικό κίνημα υπήρξε εξίσου αντι-αποικιοκρατικό και απέκτησε σιγά-σιγά τους δικούς τους ήρωες, καθώς οι Βρετανοί, μέχρι την αποχώρησή τους από την Παλαιστίνη, φυλάκιζαν και εκτελούσαν τους Εβραίους τρομοκράτες ενώ ταυτοχρόνως τούς κατηγορούσαν ότι, κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ευνοούσαν εμμέσως τη γερμανική πλευρά. Εννοείται ότι η Ιργκούν προχωρούσε σε αντίποινα εναντίον των Βρετανών με εκτελέσεις Βρετανών αξιωματικών. Ιδιαίτερα το 1947 τα γεγονότα γύρω από το πλοίο Exodus —όταν δεν επετράπη η είσοδος στην Παλαιστίνη 4.500 επιζώντων του Ολοκαυτώματος— προκάλεσαν παροξυσμό και η Iργκούν έστησε στρατιωτικές βάσεις στο Ramat Gan και στο Petah Tikva και άρχισε να στρατολογεί απροκάλυπτα. Σήμερα, αυτή η μάλλον αιμοσταγής ιστορία της Ιργκούν στοιχειώνει το Ισραήλ: και μολονότι δεν ήταν η μοναδική αγωνιστική ομάδα στην Παλαιστίνη, ενοχοποιείται για το ασυμβίβαστο πνεύμα το οποίο ευθύνεται για τη συνεχιζόμενη κρίση στη Μέση Ανατολή.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.