Αφγανιστάν: Στα θρανία οι μαθητές - Εκτός εκπαίδευσης τα κορίτσια
Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε χθες, Τρίτη, ότι η επιστροφή στα θρανία για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα γινόταν σήμερα, πρώτη ημέρα το αφγανικού ημερολογιακού έτους.
Λιγότερο από έναν χρόνο από τότε που επέστρεψαν στην εξουσία, οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν τον Μάρτιο του 2022 στις Αφγανές τη φοίτηση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Το Αφγανιστάν είναι η μόνη χώρα στον κόσμο στην οποία απαγορεύεται η εκπαίδευση των κοριτσιών μετά το δημοτικό.
Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν στο διαδίκτυο, αλλά αυτές είναι μόνον για τις έφηβες Αφγανές που έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, ενώ δεν αποτρέπουν το να υστερούν ακαδημαϊκά τα κορίτσια σε σχέση με τα αγόρια και το να μην κοινωνικοποιούνται.
Οι αρχές των Ταλιμπάν επέβαλαν μια πολύ αυστηρή ερμηνεία του ισλάμ, στην οποία οι γυναίκες είναι ο πρώτος στόχος, στο όνομα μιας πολιτικής που ο ΟΗΕ καταδίκασε, χαρακτηρίζοντας «έμφυλο απαρτχάιντ».
«Η σχολική χρονιά (…) θα αρχίσει σε όλες τις επαρχίες όταν χτυπήσει το κουδούνι σε τελετή» στο σχολείο Αμάνι, στην πρωτεύουσα Καμπούλ, ανακοίνωσε χθες το υπουργείο Παιδείας.
Σε αυτό το μεγάλο σχολείο της αφγανικής πρωτεύουσας δίνεται παραδοσιακά το εναρκτήριο λάκτισμα για τη νέα σχολική χρονιά στη χώρα.
Μαθητές με μαυρόασπρες στολές στέκονται στη σειρά μπροστά στην είσοδο του σχολείου, έχοντας στα χέρια τους μικρές σημαίες του ισλαμικού εμιράτου με τα ίδια χρώματα την ώρα που φτάνουν εκεί τοπικοί αξιωματούχοι, σύμφωνα με φωτορεπόρτερ του AFP.
Η κάλυψη της τελετής αυτής έχει απαγορευτεί ρητά στις γυναίκες δημοσιογράφους από το υπουργείο Παιδείας.
Αποκλεισμός των γυναικών από τη δημόσια ζωή
Τα δημόσια πανεπιστήμια, από τα οποία αποκλείστηκαν επίσης οι γυναίκες τον Δεκέμβριο του 2022, άρχισαν και αυτά πρόσφατα τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά.
Οι γυναίκες, οι οποίες αποκλείστηκαν επίσης από τους αθλητικούς χώρους, τα χαμάμ, τα μουσεία, τα πάρκα ή τα κέντρα αισθητικής, και η πρόσβαση των οποίων στον χώρο εργασίας περιορίστηκε σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, σβήστηκαν σιγά σιγά από το κάδρο στους δημόσιους χώρους υπό την διακυβέρνηση των Ταλιμπάν.
Το ζήτημα της μεταχείρισης των γυναικών είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με τη διεθνή κοινότητα που αντιμετωπίζει το Αφγανιστάν, την κυβέρνηση του οποίου δεν έχει αναγνωρίσει μέχρι σήμερα καμία χώρα.
«Είναι σχεδόν τρία χρόνια που δεν μπορώ πια να πάω στο σχολείο»
Η 18χρονη Ζουχάλ Σιρζάντ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πριν από τρία χρόνια και παρακολουθεί με θλίψη την επιστροφή στα θρανία για τη φετινή χρονιά, που θα ήταν η τελευταία της στο σχολείο, προτού προετοιμαστεί για την εισαγωγή της στο πανεπιστήμιο.
«Είναι σχεδόν τρία χρόνια που δεν μπορώ πια να πάω στο σχολείο. Παραλίγο να πάθω κατάθλιψη», λέει το νεαρό κορίτσι το οποίο ρωτήθηκε από το AFP στην Καμπούλ. «Είναι πολύ σκληρό για μένα που τα αγόρια της ηλικίας μου πάνε σχολείο και εγώ όχι. Πρόκειται για διακρίσεις που γίνονται λόγω του φύλου».
Όμως «δεν θα εγκαταλείψω ποτέ τα όνειρά μου», προσθέτει. «Αν δεν ξανανοίξουν τα σχολεία (για τα κορίτσια), εγώ θα συνεχίσω τα διαδικτυακά μαθήματα για να γίνω μια μέρα μια γυναίκα επιχειρηματίας».
Ο Φαΐζ Άχμαντ Νοχμάνι, ένας 15χρονος που φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο της Χεράτ, στο δυτικό Αφγανιστάν, δηλώνει «πραγματικά απογοητευμένος που τα κορίτσια δεν έρχονται στο σχολείο».
«Σήμερα μόλις έφτασα ήθελα να δω τις αδερφές μας να έρχονται και αυτές στο σχολείο, επειδή αυτές αντιπροσωπεύουν τη μισή κοινωνία», λέει στο AFP. Αλλά «αυτές έμειναν στο σπίτι. Θα έπρεπε να φοιτούν όπως εμείς».
Ο Αλί Αχμάντ Μοχαμαντί, ένας 18χρονος τελειόφοιτος μαθητής επίσης στην Χεράτ, λέει ότι έχει επίγνωση του πόσο τυχερός είναι που μπορεί να πάει στο σχολείο.
«Αυτό μας κάνει να προοδεύουμε. Μια κοινωνία αναλφάβητων θα αντιμετωπίζει πάντα τον κίνδυνο να μείνει στάσιμη», συνεχίζει, προσθέτοντας ότι θέλει μετά να τα καταφέρει να μπει στο πανεπιστήμιο.
Όπως έχει προαναγγείλει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, οι συνταρακτικές αλλαγές πολιτικής θα αρχίσουν ήδη με δεκάδες προεδρικά διατάγματα που είναι έτοιμα για υπογραφή από την πρώτη κιόλας μέρα
5°
