Κοσμος

Σαν σήμερα, η επίθεση με Σαρίν στο μετρό του Τόκιο

Η ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος στην Ιαπωνία, όταν απελευθερώθηκε μια ουσία 500 φορές πιο τοξική από το κυάνιο

A.V. Team
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Σαν σήμερα 20 Μαρτίου: Η επίθεση με Σαρίν στο Τόκιο - Η ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος στην Ιαπωνία, όταν απελευθερώθηκε μια ουσία 500 φορές πιο τοξική από το κυάνιο

29 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το τρομοκρατικό χτύπημα με αέριο Σαρίν στο μετρό του Τόκιο. Μια τρομοκρατική επίθεση που συγκλόνισε την Ιαπωνία και ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν 20 Μαρτίου σαν σήμερα το 1995 όταν τα μέλη της μέλη της θρησκευτικής σέχτας «Αούμ Σινρικιό» «χτύπησαν» οργανωμένα σε γραμμές του μετρό στο Τόκιο σπέρνωντας τον πανικό.

Τοποθέτησαν σακούλες με το αέριο Σαρίν, τις τρύπησαν με ομπρέλες και διέφυγαν για να γλιτώσουν από τα τοξικά αέρια, προκαλώντας το θάνατο σε 14 ανθρώπους, ενώ στα νοσοκομεία εισήχθησαν 5.510 άτομα. Από τους 14 νεκρούς, οι 13 πέθαναν μέχρι το τέλος του 1996.

Αστυνομικοί της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Τόκιο βρίσκονται στο σημείο της επίθεσης © Wikipedia

Η θρησκευτική σέχτα «Αούμ Σινρικιό»

H «Αούμ Σινρικιό» όπου μεταφράζεται ως η «Aνώτατη Αλήθεια» έκανε την αρχή ως μάθημα γιόγκα και διαλογισμού, από τον φαρμακοποιό Τζιζούο Ματσουμότο. Η σέχτα πίστευε σε ένα δόγμα που περιστρέφεται γύρω από ένα συγκριτικό μείγμα ινδικού και θιβετιανού βουδισμού, καθώς και χριστιανικών και ινδουιστικών πεποιθήσεων, ειδικά σε σχέση με τον ινδουιστικό θεό Σίβα.

Τον Αύγουστο του 1989, η σέχτα έλαβε το καθεστώς της επίσημης θρησκευτικής εταιρείας από τη Μητροπολιτική Κυβέρνηση του Τόκιο, δίνοντάς της προνόμια όπως φορολογικές ελαφρύνσεις και ελευθερία από την κυβερνητική εποπτεία. Αυτή η αναγνώριση προκάλεσε δραματική ανάπτυξη ων μελών της από περίπου 20 μέλη σε περίπου 20.000 έως το 1992.

Το σύμβολο της σέχτας «Αούμ Σινρικιό» © Wikipedia

Τα «χτυπήματα» της σέχτας

Πριν από το περιστατικό της 20ής Μαρτίου, τα μέλη του της «Αούμ Σινρικιό» είχαν εμπλακεί σε διάφορα θανατηφόρα εγκλήματα που παρέμεναν ανεξιχνίαστα από τις ιαπωνικές αρχές μέχρι που άρχισαν να ερευνούν την επίθεση με αέριο στο μετρό. Στο πρώτο από αυτά, τον Νοέμβριο του 1989, ένας δικηγόρος και η οικογένειά του δολοφονήθηκαν στη Γιοκοχάμα. Ο δικηγόρος είχε εκπροσωπήσει οικογένειες που προσπαθούσαν να ανακτήσουν τα παιδιά τους από την αίρεση. Τον Ιούνιο του 1994 χρησιμοποιήθηκε το αέριο Σαρίν για πρώτη φορά σε μια επίθεση στο Ματσουμότο, όπου υπήρξαν 7 νεκροί.

Σόκο Ασαχάρα: Ο ηγέτης της σέχτας

Ο Σόκο Ασαχάρα (το πραγματικό του όνομα ήταν Τζιζούο Ματσουμότο) ίδρυσε τη σέχτα το 1987 έλεγε πως οι ΗΠΑ θα εξαπέλυαν επίθεση στην Ιαπωνία και θα τη μετέτρεπαν σε ραδιενεργή ερημιά, καθώς και ότι ταξίδεψε στο μέλλον, στο 2006, και περιέγραφε πώς ήταν ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο ίδιος ήταν ο «εγκέφαλος» πίσω από την επίθεση στο μετρό στο Τόκιο, και καταδικάστηκε σε θάνατο μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 20ής Μαρτίου.

Ο Σόκο Ασαχάρα επικεφαλής της σέχτας και υπεύθυνος για την οργάνωση τρομοκρατικής επίθεσης στο μετρό του Τόκιο © JAPAN OUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES/NO ARCHIVES/EPA

Η δημόσια τηλεόραση της Ιαπωνίας κι άλλα κανάλια «έκοψαν» πρόγραμμα για να μεταδώσουν την έκτακτη είδηση της εκτέλεσης του γκουρού της σέκτας μαζί και άλλων 6 μελών το 2018, ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο για τη χώρα.

Οι δίκες των μελών της οργάνωσης, ανάμεσά τους και του Ασαχάρα, διήρκεσαν πάνω από 10 χρόνια ενώ είχε δηλώσει αθώος και δεν κατέθεσε ποτέ.

Σαν σήμερα, η ημέρα της τρομοκρατικής επίθεσης στο μετρό

Το πρωί της 20ής Μαρτίου, τα 5 μέλης της «Αούμ Σινρικιό» ήταν σχεδιασμένο να χτυπήσουν σε ώρες αιχμής. Ο καθένας τους εισήλθε σε ξεχωριστή γραμμή του μετρό, με τους συρμούς τους να κατευθύνονται προς το σταθμό Τσουκίζι, στο κεντρικό Τόκιο. Η τρομοκρατική επίθεση στράφηκε εναντίον συρμών που περνούσαν από το Κασουμιγκασέκι και το Ναγκατάτσο όπου το ιαπωνικό Kοινοβούλιο έχει την έδρα του στο Τόκιο.

Σχεδόν την ίδια στιγμή, κάθε δράστης έριξε τις σακούλες με το Σαρίν στο πάτωμα του συρμού, τις τρύπησε με ομπρέλες πριν βγει από τον συρμό και τον σταθμό και εγκαταλείψει τον τόπο του εγκλήματος με ένα αυτοκίνητο διαφυγής που περίμενε.

Καθώς το υγρό στις σακούλες άρχισε να εξατμίζεται, οι αναθυμιάσεις άρχισαν να επηρεάζουν τους επιβάτες. Τα τρένα συνέχισαν την πορεία τους προς το κέντρο της πόλης, με τους άρρωστους επιβάτες να εγκαταλείπουν τα βαγόνια σε κάθε σταθμό. Οι αναθυμιάσεις εξαπλώνονταν σε κάθε στάση, είτε με την εκπομπή από τα ίδια τα μολυσμένα βαγόνια είτε μέσω της επαφής με το υγρό που μόλυνε τα ρούχα και τα παπούτσια των ανθρώπων.

Πολλά από τα άτομα που γλίτωσαν από την έκθεση στο Σαρίν, ήρθαν σε επαφή με την τοξική ουσία «μέσω τρίτων», καθώς βοηθήσουν εκείνους που είχαν ήδη προσβληθεί.

Από την επίθεση έχασαν τη ζωή τους 13 άτομα, 50 άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά με τις παρενέργειες να τους επηρεάζουν μέχρι σήμερα ενώ τουλάχιστον 1.000 άτομα αντιμετώπισαν θέματα με την όρασή τους.

Το αέριο Σαρίν

Το Σαρίν είναι χημική ένωση με τέσσερις διαφορετικούς υποκαταστάτες σε τετραεδρικό κέντρο φωσφόρου. Ήταν ένας από τους πιο τοξικούς νευροτοξικούς παράγοντες που υπήρχαν εκείνη την εποχή και ο λόγος ήταν πως είχε τη δυνατότητα να απελευθερωθεί στον αέρα, στα αποθέματα νερού και να προστεθεί στα τρόφιμα. Αναπτύχθηκε στη Γερμανία το 1938, αρχικά για χρήση ως φυτοφάρμακο.

Η χημική ένωση του Σαρίν © Wikipedia

Το Σαρίν διαταράσσει τη λειτουργία του νευρικού συστήματος εμποδίζοντας τη δραστηριότητα της ακετυλοχολινεστεράσης, του ενζύμου που διασπά την ακετυλοχολίνη στις νευρομυϊκές συνδέσεις, οι οποίες βρίσκονται μεταξύ νεύρων και μυών. Το αέριο δρα στο αναπνευστικό σύστημα, όπου, μετά από έκθεση σε Σαρίν, οι αεραγωγοί συστέλλονται και οι πνεύμονες γεμίζουν με υγρό, προκαλώντας δύσπνοια. με αποτέλεσμα ο καρδιακός ρυθμός να επιβραδύνεται και η αρτηριακή πίεση να μειώνεται.

Το Σαρίν εκτιμάται ότι είναι πάνω από 500 φορές πιο τοξικό από το κυάνιο, ενώ η παραγωγή και αποθήκευση Σαρίν είναι παράνομη από τη Σύμβαση για την κατάργηση των χημικών όπλων του 1993.