Σαν σήμερα 14 Φεβρουαρίου: Η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» - Την πιο ερωτική μέρα του έτους, ο Αλ Καπόνε αποφάσισε να εξοντώσει τη συμμορία του Τζωρτζ Μοράν
Σαν σήμερα 14 Φεβρουαρίου 1929 η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου». Την πιο γνωστή ημερομηνία του μήνα, την ημέρα που γιορτάζουν οι ερωτευμένοι, ο Αλ Καπόνε αποφάσισε να εξοντώσει όλη την συμμορία του Τζωρτζ -Μπαγκς -Μοράν, για να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο στην διακίνηση παρανόμου αλκοόλ.
«Η Σφαγή της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου» ήταν το όνομα που δόθηκε και έμεινε στην ιστορία για το μακελειό που έλαβε χώρα σε μια αποθήκη του Λίνκολν Παρκ, στην βόρεια πλευρά της πόλης του Σικάγο. Πώς ο διαβόητος γκάγκστερ το 1929 αμαύρωσε την πιο «ερωτική» μέρα του χρόνου;
Στις 18 Δεκεμβρίου του 1918 υπερψηφίστηκε η 18η τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος (γνωστή και ως Volstead Act) από το Κογκρέσο, που προέβλεπε την απαγόρευση παρασκευής, διακίνησης, εισαγωγής, εξαγωγής και πώλησης αλκοολούχων ποτών. Μέχρι το 1920 είχε εφαρμοστεί σε όλες τις Πολιτείες. Αυτό όμως έδωσε την ευκαιρία σε δεκάδες συμμορίες να αρχίσουν την παράνομη διακίνηση αλκοόλ, αποφέροντας τους κέρδη εκατομμύριων δολαρίων.
Στο Σικάγο από το 1925 είχαν δημιουργηθεί δύο συμμορίες που ήλεγχαν την διακίνηση παρανόμου αλκοόλ. Η μία ήταν η Ιταλο-Αμερικανική με επικεφαλής τον Αλ Καπόνε, και η άλλη συμμορία ήταν η Ιρλανδο-Αμερικανική με επικεφαλής τον Τζορτζ "Μπαγκς" Μοράν.
Ο Αλ Καπόνε και οι δικοί του κυριαρχούσαν τότε στην «νότια πλευρά» της πόλης του Σικάγο, ενώ στην «βόρεια» έκανε κουμάντο η συμμορία του Μοράν.
Τον Οκτώβριο του 1924 οι εκτελεστές των Νοτίων, που τότε διοικούσε ο Τζόνι Τόριο δολοφόνησαν τον τότε αρχηγό των Βόρειων, Ντιν Ο Μπάνιον. Οι Βόρειοι αναζήτησαν εκδίκηση στήνοντας μια ενέδρα θανάτου στον Αλ Καπόνε (το δεξί χέρι του Τόριο) γαζώνοντας κυριολεκτικά το αυτοκίνητό του τον Ιανουάριο του 1925. Ο Καπόνε γλίτωσε σχεδόν εκ θαύματος. Ανάλογη επίθεση δέχτηκε και ο Τόριο, που επίσης επέζησε, ενώ αποφάσισε μετά από αυτό να αποχωρήσει δίνοντας την αρχηγική του θέση στον 26χρονο τότε Αλ Καπόνε.
Οι απόπειρες δολοφονιών μεταξύ των δύο πλευρών συνεχίστηκαν. Τον Οκτώβριο του 1926, οι εκτελεστές του Αλ Καπόνε κατάφεραν να σκοτώσουν και τον επόμενο αρχηγό των Βορείων, τον 28χρονο Γουέις, που θεωρούταν και ο μεγαλύτερος εχθρός του. Τελευταίος αρχηγός των Βορείων ανέλαβε ο Τζορτζ Μπαγκς Μοράν.
Τον Σεπτέμβριο του 1928 η συμμορία του Μοράν σκότωσε τον Tόνι Λομπαρντο, φίλο και πρώην σύμβουλο του Αλ Καπόνε. Η δολοφονία του εξόργισε καθοριστικά τον Αλ Καπόνε, που είχε πλέον στόχο να εκδικηθεί εξοντώνοντας εντελώς τους Βόρειους και να αναλάβει την κυριαρχία και της υπόλοιπης πόλης.
Ο σχεδιασμός της επίθεσης της 14ης Φεβρουαρίου
Τρεις εβδομάδες πριν από τη γιορτή των ερωτευμένων, οι άντρες του Καπόνε νοίκιασαν δωμάτια στο ξενοδοχείο απέναντι από την αποθήκη στην οποία συγκεντρωνόταν η ηγεσία των Βορείων. Παρακολουθούσαν την κίνηση στο δρόμο, τις ώρες άφιξης και αποχώρησης των Βορείων, πότε ερχόταν ο Μπαγκς Μοράν. Ο Καπόνε προσέλαβε δύο νέους εκτελεστές που δεν ήταν γνωστοί στο Σικάγο ώστε να μην συνδεθεί η δολοφονία με εκείνον.
14 Φεβρουαρίου: Η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου»
Το ημερολόγιο «γράφει» 14 Φεβρουαρίου 1929. Ημέρα των ερωτευμένων κατά την άτυπη παράδοση σε ολόκληρο τον πλανήτη εκτός από το Σικάγο. Ο λόγος είναι ότι στη μεγαλύτερη πόλη του Ιλινόι, εκείνη η ημερομηνία ήταν μια μέρα αιματοκυλίσματος.
Ο Αλ Καπόνε είχε στήσει την παγίδα του με πρόφαση μια αγοραπωλησία παράνομου αλκοόλ από τους Βόρειους. Γύρω στις 10:30 το πρωί επτά άντρες του Μοράν βρέθηκαν στην αποθήκη περιμένοντας το φορτίο.
Ήταν οι δύο εκτελεστές Φράνκ και Πίτερ Γκάζενμπεργκ, ο λογιστής Άνταμ, Χάιγιερ, ο «υπαρχηγός» και κουνιάδος του Μοράν, Τζέιμς Κλαρκ, οι «εξωτερικοί» συνεργάτες της συμμορίας Άλμπερτ Γουίνμπανκ και Ρέιχαρντ Σουίμερ, καθώς και ο μηχανικός Τζον Μέι.
Μόλις ένας άνδρας εξ αυτών, που έμοιαζε με τον Μοράν, καθώς φορούσαν το ίδιο παλτό μπήκε στην αποθήκη για να ολοκληρώσει την συμφωνία με το παράνομο αλκοόλ, τέσσερις άντρες του Αλ Καπόνε ντυμένοι σαν αστυνομικοί έφτασαν στο σημείο αιφνιδιάζοντας τα ανυποψίαστα μέλη των Βορείων.
Χωρίς χρονοτριβή τους ανάγκασαν να σταθούν στον τοίχο και στη συνέχεια άνοιξαν πυρ και τους γάζωσαν με περισσότερες από 200 σφαίρες, με τα αυτόματα Τόμσον με τα οποία ήταν οπλισμένοι. Κανείς εκ των θυμάτων όμως δεν ήταν ο Μοράν. Σώθηκε επειδή είχε κατά τύχη αργήσει στο ραντεβού κι όταν έφτασε πρόλαβε να δει τους «αστυνομικούς» με αποτέλεσμα να τραπεί σε φυγή. Το μήνυμα όμως είχε σταλεί.
Η «Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» ήταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για μήνες. Η πρωτοφανής αγριότητα τρόμαξε ακόμα και τους γκάνγκστερ όπως αναφέρει ο τότε Τύπος.
Η έρευνα της αστυνομίας δεν κατέληξε πουθενά. Ο Καπόνε έλειπε στη Φλόριντα όταν έγινε η επίθεση και δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να τον συνέδεε με αυτή. Η συμμορία της «Βόρειας Πλευράς» δεν κατάφερε ποτέ να ορθοποδήσει. Ο Μοράν μετά από λίγο καιρό αποχώρησε από τη συννορία και κατέληξε στη φυλακή για παραχάραξη και ο Καπόνε, έχοντας εξολοθρεύσει όλους τους αντιπάλους του, έγινε ο απόλυτος «αρχηγός» του υπόκοσμου στο Σικάγο.
13°
