Σαν σήμερα, η επίδειξη της τελευταίας συλλογής της Coco Chanel

Η Coco Chanel (Κοκό Σανέλ) είχε φύγει από τη ζωή μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 10 Ιανουαρίου 1971, όμως, φαίνεται ότι είχε προλάβει να ολοκληρώσει την επόμενη και τελευταία - ως έμελλε - επίδειξή της. Στις 26 Ιανουαρίου 1971, τα μοντέλα φόρεσαν τις δημιουργίες της και για ακόμη μία φορά η πρωτοπόρος Γαλλίδα σχεδιάστρια είχε μαγέψει το κοινό της μόδας, γράφοντας ιστορία.

Η Coco Chanel, αν και δεν συνήθιζε να είναι αρκετές ημέρες πριν τις επιδείξεις της έτοιμη, φαίνεται ότι με κάποιον τρόπο είχε διαισθανθεί ότι «οι ημέρες της τελειώνουν» και ήδη πριν τις 10 Ιανουαρίου είχε καταφέρει να ολοκληρώσει 76 κουστούμια. Δημοσίευμα της εποχής, λίγες μόλις ημέρες μετά τον θάνατό της, περιγράφει το σκηνικό στο οποίο βρέθηκε νεκρή. Η Paris Match περιγράφει ότι η Coco Chanel νιώθοντας ότι πλησιάζει το τέλος τηλεφώνησε σε στενή της συνεργάτιδα, ζητώντάς της να σπεύσει στο διαμέρισμά της γιατί «πεθαίνει». Όταν εκείνη έφτασε ήταν ήδη αργά. Η σπουδαία σχεδιάστρια μόδας ήταν νεκρή στην κρεβατόκαμαρά της και φορούσε τις πυτζάμες της. Τότε, η συνεργάτιδά της θέλησε να αποκαταστήσει την «έλλειψη κομψότητας» και να την ντύσει με το αγαπημένο της Chanel κουστούμι, σε αποχρώσεις του πράσινου, του ροζ και του μπεζ.

Η πορεία της Coco Chanel στον χώρο της μόδας γνωστή και θρυλική, σχεδόν όσο και τα διάσημα αποφθέγματά της.

H Coco Chanel από τα παιδικά της χρόνια μέχρι την πρώτη της επίδειξη

Η Coco Chanel γεννήθηκε στο Σωμύρ, στην κοιλάδα του Λίγηρα της Γαλλίας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι όταν έφυγε από τη ζωή, το 1971 ήταν 87 ετών και άλλοι ότι ήταν 95. Της άρεσε να λέει ότι είναι μεγαλύτερη από την πραγματική της ηλικία, για να εισπράττει φιλοφρονήσεις για την ομορφιά και τη φυσική της κατάσταση. Η Chanel έζησε μια φτωχή παιδική ηλικία, λαμβάνοντας αυστηρή εκπαίδευση. Μεγάλωσε σε ένα γαλλικό ορφανοτροφείο. Το απλοϊκό και άκαμπτο φόρεμα των καλογραιών και το περιβάλλον αυτό επηρέασαν τα σχέδια της. Οι δυσκολίες της νεαρής ζωής της, την ενέπνευσαν να ακολουθήσει έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο ζωής, πρώτα πάνω στο σανίδι, όπου απόκτησε το παρατσούκλι «Κοκό» και έπειτα ως κατασκευάστρια και πωλήτρια γυναικείων καπέλων.

Το 1912 γνώρισε την εύπορη κοινωνία, όταν γνώρισε τον Άρθουρ "Μπόι" Κέιπελ, που τη βοήθησε να ανοίξει το πρώτο της κατάστημα καπέλων το 1913, ενώ λίγο αργότερα άνοιξε και ένα δεύτερο στην τουριστική πόλη Ντωβίλ. Πωλώντας καπέλα και μια περιορισμένη γραμμή ενδυμάτων, τα καταστήματα Chanel ανέπτυξαν πιστούς πελάτες που έκανε γρήγορα το πρακτικό, αθλητικό της ντύσιμο, μεγάλη επιτυχία.

Το Μάιο του 1916, η Chanel εισήγαγε τα ζέρσεϋ ταγέρ. Το ζέρσεϋ είναι ένα μαλακό και ελαστικό ύφασμα, το οποίο χρησιμοποιείτο μόνο για τα εσώρουχα των αντρών, πριν εκείνη το χρησιμοποιήσει στα ταγέρ της, γιατί η εμφάνισή του και η κίνησή του το καθιστούσαν δύσκολο στον χειρισμό. Από τη στιγμή που οι «έχοντες συνείδηση μόδας» πελάτες της πήγαν στο Παρίσι, στην αρχή του πολέμου, οι Βoutiques Chanel στο Ντωβίλ και στο Μπιαρίτς άρχισαν να ακμάζουν. Αυτά τα δύο καταστήματα απασχόλησαν πάνω από 300 άτομα. Το νέο στυλ της Chanel, με τις boxy γραμμές και τις κοντές φούστες, που επέτρεπε στις γυναίκες να αφήσουν τους κορσέδες πίσω τους, τις ελευθέρωνε κινησιολογικά, για τις πρακτικές δραστηριότητες που γίνονται απαραίτητες από τον πόλεμο. Τα στοιχεία αυτών των πρόωρων σχεδίων έγιναν σφραγίδες του στυλ Chanel. Ήδη στα 32 της χρόνια, το 1919, είχε καθιερωθεί στον χώρο και οι δημιουργίες της είχαν σημειώσει επιτυχία σε όλον τον κόσμο. Περίπου την ίδια εποχή η Chanel δημιούργησε το -σε όλο τον κόσμο διάσημο- άρωμα της, το Νο 5. Στις αρχές του 1920 κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, με την οικονομική βοήθεια του Capel, μετέφερε τον οίκο ραπτικής της στο Παρίσι, στην οδό Cambon 31.

Το γνωστό αυτό ταγέρ της Σανέλ, που προωθήθηκε το 1923, περιελάμβανε μια φούστα στο μήκος του γονάτου (για πρώτη φορά στην ιστορία της γυναικείας μόδας είχε αυτό το μήκος) ή παντελόνι για γυναίκες, δημιουργώντας το πρωτοποριακό για την εποχή ανδρόγυνο στυλ, το οποίο, επίσης, περιλάμβανε το γυναικείο πουκάμισο και τη γραβάτα, που κανένας άλλος σχεδιαστής δεν είχε τολμήσει να χρησιμοποιήσει.

Η Chanel εισήγαγε τις πλεκτές ζακέτες το 1925 και το «μικρό μαύρο φόρεμα» το 1926. Το 1931, η Chanel συνεργάστηκε με τον Σάμιουλ Γκόλντγουιν για να ντύσει τα αστέρια του, συμπεριλαμβανομένων των Κάθριν Χέπμπορν, Γκρέις Κέλι, Ελίζαμπεθ Τέιλορ και Γκλόρια Σουάνσον. Εκτός από τη δουλειά της στην υψηλή ραπτική, σχεδίασε επίσης κοστούμια για θεατρικά, όπως την Αντιγόνη του Κοκτώ (1923) και το Οιδίπους τύραννος (1937), όπως επίσης και κοστούμια ταινιών, συμπεριλαμβανομένου του La Regle de Jeu του Ζαν Ρενουάρ.

Coco Chanel: Οι δυσκολίες, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η επάνοδος

Η διεθνής οικονομική ύφεση της δεκαετίας του 1930 είχε αρνητικό αντίκτυπο στην εταιρεία της Chanel, αλλά ήταν το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που την οδήγησε στο κλείσιμο της επιχείρησής της. Απέλυσε τους εργάτες της και έκλεισε τα καταστήματά της. Μετά τον πόλεμο, η Chanel έφυγε από το Παρίσι, περνώντας μερικά χρόνια στην Ελβετία σε ένα είδος εξορίας. Έζησε επίσης στο εξοχικό της στο Roquebrune για ένα διάστημα.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας, η Chanel φέρεται να είχε σχέσεις με έναν Ναζί στρατιωτικό αξιωματικό, τον Hans Gunther von Dincklage. Πήρε ειδική άδεια για να μείνει στο διαμέρισμά της στο ξενοδοχείο Ritz στο Παρίσι, το οποίο λειτουργούσε και ως γερμανικό στρατιωτικό αρχηγείο.Μετά το τέλος του πολέμου, η Chanel ανακρίθηκε για τη σχέση της με τον von Dincklage, αλλά δεν κατηγορήθηκε ως συνεργάτης της. Μερικοί έχουν αναρωτηθεί αν ο φίλος της Winston Churchill, παρενέβη για να μην υπάρξουν επίσημες κατηγορίες εναντίον της. Ωστόσο, η κοινή γνώμη είχε βγάλει ήδη τα συμπεράσματά της και την κατηγορούσε για προδοσία της χώρας της. 

Σε ηλικία 70 ετών, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η Chanel έκανε μια θριαμβευτική επιστροφή στον κόσμο της μόδας. Πρώτα έλαβε καυστικές κριτικές από τους κριτικούς, αλλά τα θηλυκά και εύχρηστα σχέδιά της σύντομα κέρδισαν το κοινό. 

Η Coco Chanel πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 1971, στο διαμέρισμά της στο ξενοδοχείο Ritz. Δεν παντρεύτηκε ποτέ. Λίγο περισσότερο από μια δεκαετία μετά τον θάνατό της, ο σχεδιαστής Karl Lagerfeld ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας της για να συνεχίσει την κληρονομιά της Chanel.