Πέθανε στα 103 του το «ανθρώπινο gps» των συμμάχων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο ταγματάρχης Μάικ Σάντλερ ο οποίος διετέλεσε πλοηγός στις πρώτες ειδικές δυνάμεις της Βρετανίας στις αμμώδεις εκτάσεις της Σαχάρας στην Βόρεια Αφρική κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, πέθανε την Πέμπτη στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας σε ηλικία 103 ετών.

Ο θάνατος, σε οίκο ευγηρίας, επιβεβαιώθηκε από τον Τζον Άλκοκ, τον γραμματέα του Συνδέσμου Συνταγμάτων Ειδικής Αεροπορικής Υπηρεσίας, μιας οργάνωσης πρόνοιας για τους βετεράνους της επίλεκτης ομάδας κρούσης του βρετανικού στρατού στην οποία ανήκε ο κ. Σάντλερ.

Ο Σάντλερ ήταν ένας από τους πρώτους νεοσύλλεκτους και πιστεύεται ότι είναι το τελευταίο επιζών μέλος μιας επίλεκτης μονάδας που χρησιμοποίησε τα αστέρια, τον ήλιο και τα τότε διαθέσιμα όργανα για να διασχίσει εκτάσεις της Λιβυκής ερήμου, μιας ερημιάς σχεδόν στο μέγεθος της Ινδίας.

Ο Μπεν Μακιντάιρ, συγγραφέας του βιβλίου «Rogue Heroes: The History of the SAS, Britain's Secret Special Forces Unit That Sabotaged the Nazis and Changed the Nature of War» (2016), έγραψε ότι οι αξιοσημείωτες ικανότητες του Σάντλερ στην πλοήγηση στην έρημο ήταν τόσο τέχνη όσο και επιστήμη, ειδικά επειδή οι ουράνιες παρατηρήσεις του έπρεπε να γίνονται σε ανώμαλο έδαφος της ερήμου.

«Η πλοήγηση στην έρημο, όπως και η αντίστοιχη στη θάλασσα, είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα μαθηματικών και παρατήρησης, αλλά ο καλός πλοηγός βασίζεται επίσης στην τέχνη, το προαίσθημα και το ένστικτο», έγραψε ο κ. Μακιντάιρ.

Χωρίς αυτόν (Σάντλερ), οι κομάντος δεν θα μπορούσαν να διασχίσουν εκατοντάδες μίλια ερήμου, να βρουν εχθρικές βάσεις στις ακτές της Μεσογείου, να καταστρέψουν περισσότερα από 325 αεροσκάφη, να ανατινάξουν αποθήκες πυρομαχικών και ανεφοδιασμού, να σκοτώσουν εκατοντάδες Γερμανούς και Ιταλούς στρατιώτες και πιλότους ή να βρουν το δρόμο της επιστροφής σε κρυφές βάσεις.

Μετά την θητεία του στη Βόρεια Αφρική ως πλοηγός ο Σάντλερ επέστρεψε στην Αγγλία και το 1944 συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας.

Μετά τον πόλεμο, έκανε μια μονοετή αποστολή στην Ανταρκτική με έναν συνάδελφό του, τον ταγματάρχη Μπλέρ Μέιν και εντάχθηκε αργότερα στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Φίλοι και δημοσιογράφοι που του πήραν συνέντευξη είπαν ότι αρνούνταν να συζητήσει τις μεταπολεμικές του δραστηριότητες πέρα από το να λέει ότι επρόκειτο για «εργασία στην εξωτερική υπηρεσία».

Mε πληροφορίες από New York Times