Τζο Μπάιντεν: «Η θλίψη δεν έρχεται ποτέ από εκεί που την περιμένεις»

Την περασμένη εβδομάδα, ο Anderson Cooper από το CNN συνάντησε τον Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο και μίλησε μαζί του για τις προσωπικές απώλειες του Αμερικανού προέδρου. Ήταν η πρώτη φορά που ένας εν ενεργεία πρόεδρος έδωσε συνέντευξη επικεντρωμένη αποκλειστικά στη θλίψη. Ο Cooper, ο οποίος έχει χάσει έναν αυτόχειρα αδελφό, θέλησε να κάνει αυτή τη συζήτηση διότι ο Mπάιντεν μοιράστηκε με τον κόσμο τις τραγωδίες που βίωσε —αν και δεν είναι ο μοναδικός πρόεδρος που έχασε το παιδί του· ο Lincoln, o John Adams, ο John Quincy Adams, ο Thomas Jefferson, o Roosevelt, o Eisenhower, o JFK, o Reagan είχαν αντιμετωπίσει παρόμοια απώλεια. Αλλά ο Mπάιντεν ίσως έχει μεγαλύτερο μερίδιο απωλειών: η πρώτη του σύζυγος, Νίλια, και η 13 μηνών κόρη τους Νεϊόμι, σκοτώθηκαν σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 1972. Τότε οι μικροί του γιοι, Μπο και Χάντερ, τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο Μπο πέθανε από καρκίνο το 2015.

Όταν συνέβη το δυστύχημα, ο Μπάιντεν ήταν 30 ετών και μόλις είχε εκλεγεί στη Γερουσία. Κι όπως είπε στο Anderson Cooper, είχε το πλεονέκτημα να τον στηρίζει μια μεγάλη οικογένεια: «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μόνοι μπροστά στις τραγωδίες, αλλά εγώ είχα τον αδερφό μου, την αδερφή μου και τον σύζυγό της που με βοήθησαν να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Δεν έβρισκα παρηγοριά στη δουλειά της Γερουσίας και μάλιστα δεχόμουν κριτική διότι παραμελούσα την πολιτική μου σταδιοδρομία για να ασχολούμαι με τα παιδιά. Σκέφτηκα να τα παρατήσω όλα. Αλλά, όπως είπα, είχα αμέριστη βοήθεια.»

Ο Τζο Μπάιντεν είπε στον Cooper ότι το κυρίαρχο συναίσθημα τα πρώτα χρόνια ήταν ο θυμός: Γιατί του είχε συμβεί κάτι τέτοιο; Σε τι είχε φταίξει; Στη συνέχεια, άρχισα να μιλάει για τη θλίψη που ένιωθε κι αυτό «τον άλλαξε». Δεν τον έκανε καλύτερο ή χειρότερο, αλλά του έδωσε ένα μάθημα σαν εκείνο που του είχε δώσει το τραύλισμα όταν ήταν μικρός. «Το τραύλισμα μού είχε μάθει ότι δεν μπορώ να τα ελέγχω όλα,» είπε στον Cooper. «Έτσι, αποδείχτηκε μεγάλο δώρο για μένα. Πάλεψα πολύ με το τραύλισμα και συνειδητοποίησα ότι πάρα πολύς κόσμος σηκώνεται το πρωί, βάζει το ένα πόδι μπροστά στο άλλο και αγωνίζεται για τη ζωή του. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια στο Σκράντον της Πενσυλβάνια και έμαθα τις ανθρώπινες αξίες στο τραπέζι της κουζίνας του παππού μου, του Φίνεγκαν. Ο παππού είχε χάσει τον γιο του τον Άμπροουζ στον πόλεμο: το ήθος στην οικογένεια ήταν ‘’σήκω και πάλεψε’’. Αλλά, δεν είναι πάντοτε εύκολο. Νιώθω συχνά να με κυριεύει η θλίψη για τον θάνατο του γιου μου του Μπο πριν από οκτώ χρόνια. Η παλιότερη απώλεια δεν είναι πια τόσο ζωντανή όσο εκείνη του Μπο που πέθανε από γλοιοβλάστωμα σε ηλικία 46 ετών.»

Ο Αμερικανός πρόεδρος συνέχισε λέγοντας πώς η δεύτερη σύζυγός του η Τζιλ και τα εγγόνια τους είναι η «σωτηρία» του, όπως ήταν η σωτηρία του ο Μπο και ο Χάντερ, μικρά παιδιά την εποχή που σκοτώθηκε η Νίλια. «Ο Μπο και ο Χάντερ αγκάλιασαν αμέσως την Τζιλ και γίναμε μια πολύ δεμένη οικογένεια. Κι όταν ο Μπο ήταν ετοιμοθάνατος προσπαθούσε να μας ενθαρρύνει: ήθελε να του υποσχεθώ ότι δεν θα άφηνα τη θλίψη με την κατακλύσει. Για μια ακόμα φορά με βοήθησε η οικογένειά μου, ο γιος μου ο Χάντερ και η κόρη μου Άσλεϋ που γεννήθηκε το 1981. Ο θάνατος του Μπο ήταν ακόμα πιο σκληρός για τον Χάντερ και την Άσλεϋ.»

Στη συνέντευξη με τον Anderson Cooper, o 82χρονος Tζο Μπάιντεν μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στο Σκράντον και στην κομητεία Νιου Κασλ του Ντέλαγουερ απ’ όπου εξελέγη μέλος της Γερουσίας, καθώς και για τις ιρλανδικές του ρίζες: ήταν το μεγαλύτερο παιδί της Καθολικής οικογένειας με τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι.

Πώς ζει σήμερα η οικογένεια του προέδρου; Ο Τζο Μπάιντεν αναφέρεται συχνά στους οικογενειακούς δεσμούς, στο πώς βρίσκει χρόνο και ενέργεια για τα παιδιά και τα εγγόνια του —ο Μπο άφησε πίσω του δυο παιδιά— και στο πόσο συχνά μιλάει με τον Χάντερ και την Άσλεϋ. Οι απώλειες, λέει, έχουν εντείνει την ενσυναίσθησή του μπροστά στους ανώνυμους πολίτες —προσφάτως μίλησε με μια γυναίκα που είχε χάσει το παιδί της στην επίθεση της Χαμάς— αλλά ταυτοχρόνως ένα αίσθημα μοιρολατρίας: ο Τζο Μπάιντεν πιστεύει στο θεό και λέει ότι προσεύχεται. Η συμβουλή του για όλους όσοι πενθούν είναι να αποδεχτούν τη θλίψη και να τη ζήσουν. «Κανείς δεν καλωσορίζει τη θλίψη» είπε στον Cooper. «Αλλά αν την αρνηθεί, η θλίψη θα σκιάσει για πάντα τη ζωή του. Συνήθως, το πένθος γίνεται αβάσταχτο από τις τύψεις: οι άνθρωποι αναρωτιούνται τι έκαναν λάθος κι αν θα μπορούσαν να έχουν αποτρέψει την τραγωδία. Μερικές φορές σκέφτομαι πως αν οδηγούσα εγώ εκείνο το αυτοκίνητο ίσως να μην είχε συμβεί η θανάσιμη σύγκρουση.»

Ο Τζο Μπάιντεν σπούδασε Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες, στο Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και Νομική στο Πανεπιστήμιο Σίρακιουζ της Νέας Υόρκης. Επανεξελέγη έξι φορές στη Γερουσία και ήταν ο τέταρτος τη τάξει γερουσιαστής τη στιγμή της παραίτησής του, το 2009. Τότε έγινε αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα μαζί με τον οποίον επανεξελέγη το 2012. Στη συνέντευξή του με τον Cooper δείχνει ένα πρόσωπο που είναι ήδη γνωστό στους ψηφοφόρους του: πρόκειται για ένα «μέσο Αμερικανό» που έζησε οικονομικές και κοινωνικές διακυμάνσεις —το Σκράντον παρήκμασε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 και ο πατέρας του δεν μπορούσε να βρει σταθερή δουλειά ενώ, αργότερα, όπως συμβαίνει συχνά στην αμερικανική ζωή, έγινε επιτυχημένος πωλητής μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Όταν ήταν νέος ο Τζο Μπάιντεν έπαιζε ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ: «Έχασα την ευθυτενή στάση μου,» είπε στον Cooper, «λιγότερο από το γήρας και περισσότερο λόγω του θανάτου του γιού μου». Το 1966, παντρεύτηκε τη Νίλια Χάντερ, μια φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών παρά την απροθυμία των γονέων της: δεν ήθελαν η κόρη τους να παντρευτεί Ρωμαιοκαθολικό. Απέκτησαν τρία παιδιά: Μπο Μπάιντεν (3 Φεβρουαρίου 1969 - 30 Μαΐου 2015), Χάντερ Μπάιντεν (γεννήθηκε το 1970) και τη Νεϊόμι Κριστίνα (Έιμι) Μπάιντεν (8 Νοεμβρίου 1971 - 18 Δεκεμβρίου 1972). Το 1972, ο Μπάιντεν νίκησε τον Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή Κάλεμπ Μπογκς και έγινε ο νεότερος γερουσιαστής των ΗΠΑ από το Ντελαγουέρ. Η εκστρατεία του δεν είχε σχεδόν καμιά οικονομική στήριξη αλλά τα μέλη της οικογένειάς του στελέχωσαν την εκστρατεία, η οποία βασίστηκε στη συνάντηση των ψηφοφόρων πρόσωπο με πρόσωπο, με διανομή εγγράφων, μια προσέγγιση που έγινε εφικτή λόγω του μικρού μεγέθους της πολιτείας του Ντελαγουέρ. Η πλατφόρμα του επικεντρώθηκε στην απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Βιετνάμ, στο περιβάλλον, στα πολιτικά δικαιώματα, στην πιο δίκαιη φορολογία, στην υγειονομική περίθαλψη. Λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, ο Μπάιντεν υπολειπόταν του Μπογκς κατά σχεδόν τριάντα εκατοστιαίες μονάδες, αλλά η ενέργειά του, η ελκυστικότητα της νεαρής οικογένειάς του και η ικανότητά του να ταυτίζεται με τα συναισθήματα των ψηφοφόρων λειτούργησε προς όφελός του και κέρδισε με 50,5% των ψήφων. Ο θάνατος της συζύγου και της κόρης του στις 18 Δεκεμβρίου 1972 στο Hockessin του Ντελαγουέρ τον γέμισε θρησκευτικές αμφιβολίες. Το 1975, γνώρισε τη δεύτερη σύζυγό του, την δασκάλα Τζιλ Μπάιντεν, σε τυφλό ραντεβού που είχε κανονίσει ο αδερφός του. Παντρεύτηκαν στο παρεκκλήσι των Ηνωμένων Εθνών, στη Νέα Υόρκη στις 17 Ιουνίου 1977. Η κόρη τους Άσλεϋ είναι σήμερα κοινωνική λειτουργός. Ο Μπο Μπάιντεν έγινε στρατιωτικός Δικηγόρος που υπηρετούσε στον πόλεμο του Ιράκ, και αργότερα Γενικός Εισαγγελέας του Ντέλαγουερ και ο Χάντερ Μπάιντεν είναι δικηγόρος στην Ουάσινγκτον. Ο Χάντερ έχει υπάρξει μεγάλος μπελάς για τον Αμερικανό πρόεδρο: ο εθισμός του σε ναρκωτικές ουσίες και αυτό που περιγράφεται από τα ΜΜΕ ως «ταραχώδης ζωή» χρησιμοποιούνται συχνά ως επιχείρημα εναντίον της καλής φήμης του Αμερικανού προέδρου.

Ο Τζο Μπάιντεν θεωρείται το αντίθετο του πολιτικού του αντιπάλου Ντόναλντ Τραμπ. Και παρότι τα λάθη δεν έχουν λείψει από την πολιτεία του —κατηγορήθηκε για λογοκλοπή ομιλίας του ηγέτη του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος Νιλ Κίνοκ, καθώς και του Ρόμπερτ Κένεντι — η δημόσια εικόνα του είναι εκείνη ενός ανθρώπου που έχει περάσει πολλά και που κατανοεί τα βάσανα των συμπατριωτών του. Έχει υποστεί χειρουργικές επεμβάσεις στον εγκέφαλο και πνευμονική εμβολή, χωρίς ωστόσο να χάσει, απ’ ό,τι φαίνεται το χιούμορ και το θάρρος του.

Ο Καθολικός επίσκοπος του Σκράντον της Πενσυλβανίας, έχει απαγορεύσει στον Μπάιντεν να λάβει τη Θεία Κοινωνία λόγω της υποστήριξής του στο δικαίωμα της άμβλωσης.